Jean-François Baldé

Frans motorcoureur

Jean-François Baldé is een Frans voormalig motorcoureur. Hij won vijf WK-races en zijn beste seizoen was dat van 1981, toen hij tweede werd in het wereldkampioenschap 250 cc en derde in het wereldkampioenschap 350 cc.

Jean-François Baldé
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Geboren Mulhouse, 29 november 1950
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Team Kawasaki, Chevallier, Pernod, Katayama-Rothmans-Honda
Overwinningen 5
Aantal podia 26
Aantal polepositions 7
Aantal snelste rondes 8

Carrière

bewerken
 
Kawasaki H 1 R

Jean-François Baldé begon zijn carrière in de Franse nationale kampioenschappen met een Suzuki T 500. In het seizoen 1973 startte hij met een Kawasaki H 1 R eenmalig in de Franse Grand Prix, waar hij als achtste eindigde. Pas in het seizoen 1975 ging hij serieus aan WK-races deelnemen. Hij startte zelfs in drie klassen, waarbij hij in de 500cc-klasse een opgeboorde versie van zijn Yamaha TZ 350 gebruikte. Dat was in die tijd heel normaal, omdat 500cc-productieracers nauwelijks bestonden. In het seizoen 1976 scoorde hij zijn eerste podiumplaats: hij werd derde in de 350cc-GP van Frankrijk.

 
Kawasaki KR 250 uit 1977

In het seizoen 1980 begonnen de successen, toen hij zowel in de 250- als in de 350cc-klasse derde in het kampioenschap werd met een Kawasaki KR 250 en een Kawasaki KR 350.

In het seizoen 1981 scoorde hij zijn eerste overwinning in de 250cc-race van de GP van Argentinië, waar hij in de 350cc-race tweede werd. Hij sloot het seizoen af met de tweede plaats in de 250cc-klasse en de derde plaats in de 350cc-klasse.

Het seizoen 1982 verliep tamelijk rommelig. Jean-François Baldé, in dit seizoen fabriekscoureur voor Kawasaki, leidde de stand om de 350cc-titel na de Britse Grand Prix, maar brak in de Finse Grand Prix een voet, waardoor hij drie wedstrijden moest missen. Daardoor ging de wereldtitel naar Toni Mang, die een groot deel van het seizoen had geworsteld met de afstelling van zijn Kawasaki KR 350, terwijl die van Baldé uitstekend liep. Baldé sloot het 350cc-seizoen als derde af, ook nog achter Didier de Radiguès. Het 250cc-seizoen verliep veel teleurstellender, want hier was het de machine van Baldé die maar niet goed wilde lopen.

 
Kawasaki KR 350 uit 1983

In het seizoen 1983 kwam Baldé uit voor het team van Alain Chevallier, dat aangepaste Yamaha TZ 250's gebruikte. Doordat de GP van Zuid-Afrika al in maart werd verreden kwam Chevallier noodgedwongen met de machines uit 1982 aan de start, maar dat gold ook voor veel andere teams. Baldé profiteerde optimaal door poleposition, de snelste ronde en de overwinning te grijpen. Daarna ging het niet meer zo goed. Toen de concurrentie de 1983-machines klaar had ging het steeds slechter en na de GP van Joegoslavië waren de Chevallier-coureurs Baldé en Thierry Espié al gezakt naar de zesde en de zevende plaats. In de TT van Assen blesseerde Baldé zich zodanig dat hij het seizoen niet kon afmaken.

Het was het eerste seizoen voor Baldé bij de Franse teams. In het seizoen 1984 werd hij gecontracteerd door Pernod, dat niet alleen gesponsord werd door Pernod Ricard, maar ook zijn eigen motorfietsen - compleet met motorblok - bouwde. Met zo'n machine kon men best goed meekomen, maar de betrouwbaarheid was zo matig dat Pernod besloot om de Joegoslavische GP van 1984 over te slaan om de machines te verbeteren. Toch werd Baldé slechts tiende in het wereldkampioenschap en zijn teamgenoot Pierre Bolle kwam niet verder dan de twintigste plaats.

In het seizoen 1985 bleef Baldé voor Pernod rijden, maar het ging al snel mis. Al na drie GP's stopte het team om de machines te verbeteren, maar tijdens de TT van Assen mocht Baldé zelfs niet op privébasis met een Pernod aan de start komen. Hij kocht twee Yamaha TZ 250's, die hij van een Chevallier-frame voorzag. Hij behield de sponsoring van Pernod Ricard en kon zo het seizoen afmaken, met weinig succes.

Toch werd het talent van Jean-François Baldé wel onderkend. In het seizoen 1986 werd hij opgenomen in het semi-fabrieksteam van Takazumi Katayama, die van Honda Racing Corporation een Honda NSR 250 kreeg en gesponsord werd door Rothmans International, de officiële sponsor van Honda. Helmut Fath verzorgde de technische ondersteuning. Baldé haalde vijf keer het podium en sloot het seizoen af als vijfde.

Vanaf het seizoen 1987 werd hij weer privérijder, aanvankelijk met een Honda RS 250, later ook met de Défi-Rotax, maar tegen de vele fabrieksracers van Honda, Yamaha en Aprilia kon hij geen vuist meer maken. Tegen het einde van het seizoen 1989 maakte hij bekend dat hij zijn racecarrière zou beëindigen.

Jean-François Baldé werd daarna radio- en televisiecommentator.

Wereldkampioenschap wegrace resultaten

bewerken

(Races in vet zijn pole-positions; races in cursief geven de snelste ronde aan)

Puntentelling

bewerken
 1e   2e   3e   4e   5e   6e   7e   8e   9e   10e   11e   12e   13e   14e   15e 
1969 t/m 1987:: 15 12 10 8 6 5 4 3 2 1
vanaf 1988: 20 17 15 13 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
Jaar Klasse Team Motorfiets 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Pnt Plaats Overw. Wereldkampioen
1973 500 cc Privé Kawasaki H 1 R FRA
8
OOS
-
DUI
-
NAT
-
IOM
-
JOE
-
NED
-
BEL
-
TSL
-
ZWE
-
FIN
-
SPA
-
3 42e 0   Read, MV Agusta
1975 250 cc Yamaha TZ 250 FRA
11
SPA
-
DUI
10
NAT
-
IOM
-
NED
12
BEL
-
ZWE
16
FIN
-
TSL
-
JOE
-
1 38e 0   Villa, HD
350 cc Yamaha TZ 350 FRA
6
SPA
-
OOS
-
DUI
DNF
NAT
-
IOM
-
NED
17
FIN
13
TSL
-
JOE
-
5 26e 0   Cecotto, Yamaha/

Bimota-Yamaha

500 cc Yamaha TZ 350

(opgeboord)

FRA
-
OOS
-
DUI
-
NAT
-
IOM
-
NED
-
BEL
10
ZWE
-
FIN
-
TSL
-
1 48e 0   Agostini, Yamaha
1976 250 cc Yamaha TZ 250 FRA
DNF
NAT
5
JOE
-
IOM
-
NED
DNF[1]
BEL
16
ZWE
DNF
FIN
9
TSL
DNF
DUI
-
SPA
-
8 18e 0   Villa, HD
350 cc Yamaha TZ 350 FRA
3
OOS
15
NAT
12
JOE
-
IOM
-
NED
DNF[2]
FIN
11
TSL
DNF
DUI
-
SPA
-
10 18e 0
500 cc Yamaha TZ 350

(opgeboord)

FRA
-
OOS
-
NAT
-
IOM
-
NED
-
BEL
-
ZWE
13
FIN
-
TSL
-
DUI
-
0 - 0   Sheene, Suzuki
1977 250 cc Kawasaki KR 250 VEN
-
DUI
-
NAT
7
SPA
DNF
TSL
15
GBR
-
4 29e 0   Lega, Yamaha/

Morbidelli

Yamaha TZ 250 FRA
DNF
JOE
-
NED
DNF
BEL
DNF
ZWE
-
FIN
DNF
350 cc Yamaha TZ 350 VEN
-
OOS
afgel.[3]
DUI
-
NAT
-
SPA
-
FRA
-
JOE
-
NED
14
ZWE
-
FIN
DNF
TSL
DNF
GBR
-
0 - 0   Katayama, Yamaha
500 cc Fath VEN
-
OOS
DNQ
DUI
DNQ
0 - 0   Sheene, Suzuki
Yamaha TZ 350

(opgeboord)

NAT
-
FRA
-
NED
-
BEL
DNF
ZWE
-
FIN
-
TSL
-
GBR
-
1978 250 cc Kawasaki KR 250 VEN
-
SPA
-
FRA
24
NAT
9
NED
14
BEL
DNF
ZWE
-
FIN
6
GBR
7
DUI
4
TSL
-
JOE
-
19 13e 0   Ballington, Kawasaki
1979 VEN
-
DUI
12
NAT
5
SPA
7
JOE
13
NED
5
BEL
boycot[4]
ZWE
7
FIN
7
GBR
DNF
TSL
13
FRA
6
29 8e 0
1980 NAT
2
SPA
4
FRA
DNF[5]
JOE
6
NED
7
BEL
11
FIN
4
GBR
18
TSL
3
DUI
2
59 3e 0   Mang, Krauser-Kawasaki
350 cc Kawasaki KR 350 NAT
16
FRA
4
NED
7
GBR
4
TSL
2
DUI
4
38 3e 0   Ekerold, Bimota-Yamaha
1981 250 cc Kawasaki KR 250 ARG
1
DUI
9
NAT
6
FRA
4
SPA
2
NED
6
BEL
3
SMR
3
GBR
7
FIN
2
ZWE
3
TSL
9
95 2e 1   Mang, Kawasaki
350 cc Kawasaki KR 350 ARG
2
OOS
DNF
DUI
DNF
NAT
DNF
JOE
6
NED
3
GBR
3
TSL
2
49 3e 0
1982 250 cc Kawasaki KR 250 FRA
2
SPA
DNF[6]
NAT
11
NED
DNF
BEL
23
JOE
11
GBR
13
ZWE
3
FIN
DNF[6]
TSL
DNQ[7]
SMR
DNQ[7]
DUI
12
22 12e 0   Tournadre, Yamaha
350 cc KR 350 ARG
2
OOS
DNF[6]
FRA
1
NAT
DNF
NED
1
GBR
1
FIN
DNS[8]
TSL
14
DUI
9
59 3e 3   Mang, Kawasaki
1983 250 cc Chevallier Yamaha TZ 250 ZAF
1
FRA
15
NAT
10
DUI
8
SPA
6
OOS
12
JOE
4
NED
DNF[6]
BEL
DNS[9]
GBR
DNS[9]
ZWE
DNS[9]
32 8e 1   Lavado, Yamaha
1984 250 cc Pernod 250 ZAF
7
NAT
20
SPA
5
OOS
9
DUI
DNF
FRA
14
JOE
DNS[10]
NED
DNF[6]
BEL
18
GBR
4
ZWE
6
SMR
DNF[11]
25 10e 0   C. Sarron, Yamaha
1985 ZAF
7
SPA
10
DUI
22
NAT
DNS[12]
OOS
DNS[12]
JOE
13
NED
DNS[13]
8 19e 0   Spencer, Honda
Privé Yamaha TZ 250 BEL
DNF[14]
FRA
8
GBR
DNF
ZWE
11
SMR
22
1986 Katayama-Honda Fath-Honda NSR 250 SPA
8
NAT
3
DUI
4
OOS
3
JOE
2
NED
9
BEL
DNF[6]
FRA
4
GBR
DNF[6]
ZWE
3
SMR
DNF[6]
63 5e 0   Lavado, Yamaha
1987 Privé Honda RS 250 JAP
15
SPA
-
DUI
15
FRA
DNF
GBR
DNF
ZWE
10
TSL
DNF
SMR
DNF
6 18e 0   Mang, Honda
Défi-Rotax NAT
DNS
OOS
14
JOE
18
NED
DNQ
POR
6
BRA
12
ARG
DNS
1988 JAP
21
VST
DNF
SPA
DNF[15]
POR
DNF
NAT
DNF[6]
DUI
DNS
OOS
23
NED
19
BEL
DNF
JOE
13
FRA
20
GBR
23
ZWE
9
TSL
21
BRA
22
10 31e 0   S. Pons, Honda
1989 Yamaha TZ 250 JAP
-
AUS
26
VST
25
SPA
-
NAT
25
DUI
25
OOS
17
JOE
DNF
NED
23
BEL
-
FRA
-
GBR
27
ZWE
DNF
TSL
31
BRA
22
0 - 0

Winst tegen wil en dank

bewerken

De Franse GP van 1982 werd geboycot door bijna alle belangrijke coureurs, maar Jean-François Baldé wilde zijn fans niet teleurstellen en startte toch. Hij wilde echter niet winnen en profiteren van de afwezigheid van concurrenten in de 350cc-klasse. Hij probeerde Didier de Radiguès voorbij te laten, maar ook die wilde niet winnen. Zo ging de overwinning naar Baldé, een halve seconde voor De Radiguès. Hevig geëmotioneerd verdween Baldé naar het rennerskwartier. Hij liet zich ook niet huldigen. Hij had al verklaard de zaak recht te willen trekken door niet in de GP van Tsjecho-Slowakije te starten als Toni Mang of Carlos Lavado daarom zouden vragen. In de 250cc-race was het hem wel gelukt een ander te laten winnen: hij liet Jean-Louis Tournadre voorgaan. Het leverde Tournadre drie extra punten op. Aan het eind van het seizoen ging dit ten koste van Toni Mang: Tournadre werd wereldkampioen met slechts een punt verschil op Mang.