Grand Prix-wegrace van Brazilië 1987

De Grand Prix-wegrace van Brazilië 1987 was de veertiende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1987. De races werden verreden op 27 september 1987 op het Autódromo Internacional de Goiânia nabij Goiânia in Goiás, Brazilië. Alleen de 250cc-klasse en de 500cc-klasse kwamen aan de start. In deze Grand Prix werd de wereldtitel in de 500cc-klasse beslist. De titel in de 250cc-klasse was al eerder beslist.

Vlag van Brazilië Grand Prix-wegrace van Brazilië 1987
Officiële naam GP Brasil de Velocidade 87
Land Vlag van Brazilië Brazilië
Datum 27 september 1987
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Australië Wayne Gardner
Snelste ronde Vlag van Australië Wayne Gardner
Eerste Vlag van Australië Wayne Gardner
Tweede Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Derde Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola
250 cc
Poleposition Vlag van Frankrijk Dominique Sarron
Snelste ronde Vlag van Spanje Sito Pons
Eerste Vlag van Frankrijk Dominique Sarron
Tweede Vlag van Spanje Sito Pons
Derde Vlag van Spanje Carlos Cardús

Algemeen bewerken

Het was lang onzeker geweest of de GP's van Brazilië en Argentinië wel door zouden gaan, maar nu het zover was, was in elk geval de titel in de 500cc-klasse nog niet beslist. Brazilië had nog nooit een GP georganiseerd, maar het weekend verliep zonder noemenswaardige problemen. Wel raakten de net ontwikkelde nieuwe Dunlop-banden van Randy Mamola onderweg naar Zuid-Amerika vermist en waren er slechts weinig privérijders die de dure reis konden betalen. Na eerdere slechte ervaringen met Zuid-Amerikaanse races waren rijders en pers aangenaam verrast in Goiânia. Afgezien van het hobbelige circuit waren de voorzieningen heel goed.

500cc-klasse bewerken

De training bewerken

Slechts 18 deelnemers begonnen aan de trainingen voor de 500cc-klasse in Brazilië. Wayne Gardner was al bijna zeker van de wereldtitel, maar verspeelde zijn kansen bijna toen hij met hoge snelheid op zijn toerenteller keek, daardoor Pierfrancesco Chili over het hoofd zag het gras in moest. Hij kwam daarbij slechts enkele meters voor de vangrail tot stilstand. Freddie Spencer had nog steeds last van een hersenschudding, opgelopen tijdens de GP van San Marino. Daardoor zag hij slecht en sperde hij zijn ogen zo ver open dat hij tijdens de trainingen zes keer een contactlens verloor. Hij reed weliswaar de zevende trainingstijd, maar zag vanwege het probleem met zijn contactlenzen af van een start.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 1"27'36
2.   Randy Mamola Roberts-Lucky Strike-Yamaha 1"28'13
3.   Tadahiko Taira Agostini-Marlboro-Yamaha 1"28'36
4.   Shunji Yatsushiro Rothmans-HRC-Honda 1"28'39
5.   Eddie Lawson Agostini-Marlboro-Yamaha 1"28'62
6.   Didier de Radiguès Bastos-Cagiva 1"28'69
7.   Freddie Spencer HRC-Honda 1"28'72
8.   Rob McElnea Agostini-Marlboro-Yamaha 1"28'84
9.   Raymond Roche Bastos-Cagiva 1"29'14
10.   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 2"19'16

De race bewerken

In Brazilië sloeg Wayne Gardner al in de eerste ronden een groot gat met de concurrentie. Hij reed de hele race alleen en toen hij zeven seconden voorsprong had besloot hij die te consolideren. Achter hem vochten Eddie Lawson, Didier de Radiguès, Raymond Roche en Shunji Yatsushiro om de tweede plaats, terwijl Randy Mamola zijn slechte start aan het goedmaken was. Mamola bereikte de achtervolgende groep en ging in gevecht met Lawson, maar hij had niet de beschikking over zijn beste banden en koos uiteindelijk voor de derde plaats. De Radiguès werd vierde, het beste resultaat van Cagiva van het seizoen.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 47"39'57 1 15
2   Eddie Lawson Agostini-Marlboro-Yamaha +5'19 5 12
3   Randy Mamola Roberts-Lucky Strike-Yamaha +12'61 2 10
4   Didier de Radiguès Bastos-Cagiva +24'49 6 8
5   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha +25'59 10 6
6   Shunji Yatsushiro Rothmans-HRC-Honda +42'33 4 5
7   Tadahiko Taira Agostini-Marlboro-Yamaha +51'71 3 4
8   Niall Mackenzie Gallina-HB-HRC-Honda +56'69 12 3
9   Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda +1"01'12 13 2
10   Mike Baldwin Roberts-Lucky Strike-Yamaha +1"03'72 11 1
11   Ron Haslam ELF +1 ronde 14
12   Marco Gentile Lucky Strike-Fior-Honda +1 ronde 15
13   Wolfgang von Muralt Suzuki +1 ronde 16
14   Vincenzo Cascino Suzuki +3 ronden 17
15   Gerhard Vogt Suzuki +3 ronden 18

Niet gefinished bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Raymond Roche Bastos-Cagiva Opgave 9
  Rob McElnea Agostini-Marlboro-Yamaha Val 8

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Grid Oorzaak
  Freddie Spencer HRC-Honda 7 Contactlenzen

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Richard Scott Honda
  Kenny Irons Heron-Suzuki Geen machine[1]
  Kevin Schwantz Suzuki Geen machine[1]

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Wayne Gardner (wereldkampioen) Rothmans-HRC-Honda 168
2   Randy Mamola Roberts-Lucky Strike-Yamaha 146
3   Eddie Lawson Agostini-Marlboro-Yamaha 142
4   Ron Haslam ELF-HRC-Honda / ELF 71
5   Niall Mackenzie Gallina-HB-HRC-Honda 57
6   Tadahiko Taira Agostini-Marlboro-Yamaha 53
7   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 52
8   Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda 45
9   Rob McElnea Agostini-Marlboro-Yamaha 39
10   Shunji Yatsushiro Rothmans-HRC-Honda 32

250cc-klasse bewerken

De training bewerken

Dominique Sarron reed voor de derde keer in zijn carrière naar poleposition terwijl zijn teamgenoot Toni Mang op de tweede startrij terecht kwam. Mang, die al wereldkampioen was, was niet van plan veel te riskeren, kritisch als hij was over het hobbelige circuit.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Dominique Sarron Rothmans-HRC-Honda 1"30'59
2.   Martin Wimmer Agostini-Marlboro-Yamaha 1"30'70
3.   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 1"30'74
4.   Carlos Cardús Nieto-Ducados-HRC-Honda 1"31'00
5.   Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 1"31'23
6.   Toni Mang Rothmans-HRC-Honda Deutschland 1"31'30
7.   Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda 1"31'39
8.   Juan Garriga Ducados-Yamaha 1"31'40
9.   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 1"31'41
10.   Loris Reggiani Aprilia-Rotax 1"31'50

De race bewerken

De 250cc-race in Brazilië was veel spannender dan de 500cc-race, omdat een grote groep rijders lang bij elkaar bleef. De groep bestond uit Dominique Sarron, Toni Mang, Carlos Cardús, Sito Pons, Martin Wimmer, Reinhold Roth, Luca Cadalora, Carlos Lavado en Loris Reggiani. Sarron, Cardús en Pons maakten zich los van de groep en uiteindelijk kwam Sarron alleen aan de leiding en hij won voor Pons en Cardús. Wimmer leek vierde te worden, maar hij viel in de laatste ronde. Op de negende plaats eindigde Masahiro Shimizu. Die had van HRC al in de Japanse Grand Prix mogen rijden (waar hij vierde werd) en zijn starts in de Zuid-Amerikaanse races waren de beloning voor het winnen van de Japanse 250cc-titel.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Dominique Sarron Rothmans-HRC-Honda 41"22'22 1 15
2   Sito Pons Campsa-HRC-Honda +3'44 9 12
3   Carlos Cardús Nieto-Ducados-HRC-Honda +5'88 4 10
4   Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda +12'70 7 8
5   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha +12'79 3 6
6   Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha +13'23 5 5
7   Toni Mang Rothmans-HRC-Honda Deutschland +14'38 6 4
8   Loris Reggiani Aprilia-Rotax +18'04 10 3
9   Masahiro Shimizu HRC-Honda +20'95 12 2
10   Juan Garriga Ducados-Yamaha +28'13 8 1
11   Urs Lüzi Parisienne-HRC-Honda +39'21 15
12   Jean-François Baldé Defi-Rotax +46'13 14
13   Stéphane Mertens Katayama-Armstrong-HRC-Honda +46'30 11
14   Patrick Igoa Gauloises-Sonauto-Yamaha +46'54 13
15   Stefano Caracchi Honda +51'66 17
16   Guy Bertin Honda +52'86 19
17   Jean-Michel Mattioli Yamaha +1"14'34 16
18   Jean Foray Yamaha +1"19'40 20
19   Jean-Philippe Ruggia Gauloises-Sonauto-Yamaha +1"21'59 18
20   Alberto Puig JJ Cobas-Rotax +1"32'26 22
21   Bruno Bonhuil Honda +1 ronde 21
22   Miguel Gonzales Yamaha +1 ronde 26
23   Luis Lavado Yamaha +1 ronde 25
24   Hervé Duffard Honda +1 ronde 23
25   Eduardo Aleman Yamaha +2 ronden 29

Niet gefinished bewerken

Coureur Merk Grid
  Sergio Granton Yamaha 30
  Raul Piloni JJ Cobas-Rotax 31
  Raul Calvelo Yamaha 32
  Martin Wimmer Agostini-Marlboro-Yamaha 2
  Alain Bronec Honda 24
  Philippe Pagano Honda 27
  Fernando Gonzales JJ Cobas-Rotax 28

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Jacques Cornu Parisienne-HRC-Honda Blessures[2]

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Toni Mang (wereldkampioen) Rothmans-HRC-Honda Deutschland 136
2   Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda 103
3   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 93
4   Dominique Sarron Rothmans-HRC-Honda 85
5   Loris Reggiani Aprilia-Rotax 68
6   Carlos Cardús Nieto-Ducados-HRC-Honda 64
7   Martin Wimmer Agostini-Marlboro-Yamaha 61
8   Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 55
9   Jacques Cornu Parisienne-HRC-Honda 50
10   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 44

Trivia bewerken

Weinig starters bewerken

De 250cc-klasse werd in Brazilië aangevuld met enkele Venezolanen, Argentijnen, een Braziliaan en een Uruguayaan, maar in de 500cc-klasse was slechts een handvol privérijders present. Dat waren de meest kapitaalkrachtige, niet per se de beste. Zo kwalificeerde de Duitser Gerhard Vogt zich met een tijd die 13,5 seconde langzamer was dan die van Wayne Gardner. Vogt werd dan ook op drie ronden achterstand gereden.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Portugal 1987
FIM wereldkampioenschap wegrace
39e seizoen (1987)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Argentinië 1987

Vorige race:
Geen
Grand Prix-wegrace van Brazilië Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Brazilië 1988