Grand Prix-wegrace van Zweden 1984

De Grand Prix-wegrace van Zweden 1984 was de elfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1984. De races werden verreden op 11 en 12 augustus 1984 op de Scandinavian Raceway nabij Anderstorp (Jönköpings län).

Grand Prix-wegrace van Zweden 1984
Scandinavian Raceway
Officiële naam	Grand Prix of Sweden 1984
Land	Zweden
Datum	11 en 12 augustus 1984
Organisator	FIM
500 cc
Poleposition	Ron Haslam
Snelste ronde	Eddie Lawson
Eerste	Eddie Lawson
Tweede	Raymond Roche
Derde	Wayne Gardner
250 cc
Poleposition	Manfred Herweh
Snelste ronde	Toni Mang
Eerste	Manfred Herweh
Tweede	Christian Sarron
Derde	Jacques Cornu
125 cc
Poleposition	Jean-Claude Selini
Snelste ronde	Fausto Gresini
Eerste	Fausto Gresini
Tweede	August Auinger
Derde	Eugenio Lazzarini
Zijspan
Poleposition	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Snelste ronde	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Eerste	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Tweede	Werner Schwärzel/ Andreas Huber
Derde	Alain Michel/ Jean-Marc Fresc

Algemeen

Tijdens deze Grand Prix werden de wereldtitels in de 250cc-klasse, de 500cc-klasse en de zijspanklasse beslist. De zijspanklasse reed haar laatste race van dit seizoen en Egbert Streuer/Bernard Schnieders haalden hun eerste wereldtitel. Christian Sarron werd wereldkampioen in de 250cc-klasse. Eddie Lawson werd wereldkampioen in de 500cc-klasse. De wereldtitel in de 125cc-klasse was bij de Britse Grand Prix al in het voordeel van Ángel Nieto beslist en de wereldtitel in de 80cc-klasse bleef open tot de laatste Grand Prix, die van San Marino. Zoals altijd in Zweden reed de 250cc-klasse al op zaterdag, waardoor het publiek grotendeels verstek liet gaan. Men kon de races trouwens ook niet via de televisie volgen, want ook de Zweedse televisie was niet aanwezig.

500cc-klasse

Stand van zaken in het wereldkampioenschap na de vorige Grand Prix: Eddie Lawson leidde het kampioenschap met 119 punten, 23 meer dan Randy Mamola. Als Mamola nog twee races zou winnen had Lawson aan een vierde plaats genoeg om alsnog wereldkampioen te worden.

De training

Honda Racing Corporation had besloten dat de driecilinder Honda NS 500 op het bochtige circuit van Karlskoga het beste wapen zou zijn en alle viercilinder Honda NSR 500's waren naar Japan verscheept. Ron Haslam scoorde zijn eerste poleposition, net voor Raymond Roche en Eddie Lawson die tot op de honderdste seconde dezelfde tijd reden. Takazumi Katayama was eindelijk weer fit genoeg om voluit te racen, maar 's avonds had hij nog steeds last van zijn rug, waaraan hij bijna een jaar geleden geblesseerd was geraakt. Hij reed de elfde trainingstijd. Eddie Lawson kon tevreden zijn met zijn derde tijd. Hij was sneller dan Randy Mamola, de enige concurrent die nog een theoretische kans op de wereldtitel had.

Trainingstijden

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Ron Haslam	HRC-Honda	1"38'80
2.	Raymond Roche	HRC-Honda	1"38'90
3.	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	1"38'90
4.	Randy Mamola	HRC-Honda	1"39'05
5.	Wayne Gardner	HRC-Honda	1"39'14
6.	Barry Sheene	Heron-Harris-Suzuki	1"39'15
7.	Franco Uncini	HB-Gallina-Suzuki	1"39'61
8.	Rob McElnea	Heron-Suzuki	1"39'98
9.	Didier de Radiguès	Chevallier-ELF-HRC-Honda	1"40'07
10.	Virginio Ferrari	Marlboro-Yamaha	1"40'17

De race

Het zou misschien logisch zijn geweest dat Eddie Lawson zich tevreden had gesteld met een vierde plaats om zijn wereldtitel veilig te stellen. Nadat in het begin van de race Randy Mamola en Ron Haslam voor Lawson de leiding hadden genomen, vormde zich even later een kopgroep met Mamola, Lawson, Raymond Roche en Wayne Gardner. Haslam was met een kapotte waterpomp uitgevallen, maar een paar ronden later reed Mamola met hangende gasschuiven ook het gras in. Nu was Lawson feitelijk al wereldkampioen, maar daardoor besloot hij juist te proberen de race te winnen. Hij ging het gevecht aan met Roche, die in de laatste bocht even het gras in moest, maar toch nog tweede werd.

Uitslag 500cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	50"01'03	3	15
2	Raymond Roche	HRC-Honda	50"04'17	2	12
3	Wayne Gardner	HRC-Honda	50"20'51	5	10
4	Takazumi Katayama	HRC-Honda	50"37'39	11	8
5	Rob McElnea	Heron-Suzuki	50"54'56	8	6
6	Virginio Ferrari	Marlboro-Yamaha	50"56'73	10	5
7	Boet van Dulmen	Bakker-Suzuki	50"58'95	15	4
8	Wolfgang von Muralt	Suzuki	51"18'75	20	3
9	Keith Huewen	Honda	51"38'77	23	2
10	Eero Hyvärinen	Suzuki	51"44'17	18	1
11	Roger Burnett	Suzuki	+1 ronde	24
12	Peter Lindén	Honda	+1 ronde	32
13	Paolo Ferretti	Suzuki	+1 ronde	35
14	Anders Andersson	Suzuki	+1 ronde	30
15	Kjeld Sörensen	Suzuki	+1 ronde	29
16	Christoph Bürki	Suzuki	+1 ronde	34
17	Esko Kuparinen	Suzuki	+2 ronden	26
18	Timo Pohjola	Yamaha	+2 ronden	33
19	Peter Sköld	Suzuki	+2 ronden	36

Niet gefinisht

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Ron Haslam	HRC-Honda	Waterpomp	1
Randy Mamola	HRC-Honda	Carburatie	4
Barry Sheene	Heron-Harris-Suzuki	Val	6
Franco Uncini	HB-Gallina-Suzuki		7
Didier de Radiguès	Chevallier-ELF-HRC-Honda	Remmen	9
Reinhold Roth	Fath-Honda		12
Klaus Klein	Suzuki	Val	13
Lorenzo Ghiselli	Suzuki	Val	14
Sergio Pellandini	HB-Gallina-Suzuki	Val	16
Gustav Reiner	Honda	Val	17
Christian Le Liard	Chevallier-ELF-Honda		19
Steve Parrish	Yamaha	Val	21
Leandro Becheroni	Suzuki		22
Fabio Biliotti	Honda		25
Rob Punt	Suzuki	Remverankering	27
Marco Gentile	Yamaha		28
Louis-Luc Maisto	Honda	Val	31

Niet gekwalificeerd

Coureur	Merk
Massimo Broccoli	Honda

Niet deelgenomen

Coureur	Merk	Oorzaak
Freddie Spencer	HRC-Honda	Blessure
Chris Guy	Honda	Gestopt
Brett Hudson	Yamaha
Henk van der Mark	SNRT-Honda	Geen motor
Mile Pajic	SNRT-Honda	Geen motor
Hervé Moineau	Cagiva	Blessure

Top tien tussenstand 500cc-klasse

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Eddie Lawson (wereldkampioen)	Marlboro-Yamaha	134
2	Randy Mamola	HRC-Honda	96
3	Freddie Spencer	HRC-Honda	87
	Raymond Roche	HRC-Honda / Honda
5	Ron Haslam	HRC-Honda	67
6	Barry Sheene	Heron-Harris-Suzuki	34
7	Wayne Gardner	Honda / HRC-Honda	33
8	Boet van Dulmen	Bakker-Suzuki	23
9	Virginio Ferrari	Marlboro-Yamaha	22
10	Didier de Radiguès	Chevallier-ELF-Honda / Chevallier-ELF-HRC-Honda	18

250cc-klasse

Stand van zaken in het wereldkampioenschap na de vorige Grand Prix: Christian Sarron leidde het kampioenschap met 97 punten, 27 meer dan Manfred Herweh. Als Herweh nog twee races zou winnen had Sarron aan een zevende plaats genoeg om alsnog wereldkampioen te worden.

De training

Er waren niet veel verrassingen in de training, behalve de tweede tijd van Harald Eckl. Christian Sarron reed de zevende tijd, maar hij was minder dan een seconde langzamer dan Manfred Herweh, wiens Bakker-Real-Rotax qua topsnelheid moeilijk te kloppen was.

Trainingstijden

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Manfred Herweh	Bakker-Real-Rotax	1"42'17
2.	Harald Eckl	Rotax	1"42'59
3.	Alan Carter	Roberts-Marlboro-Yamaha	1"42'88
4.	Jean-François Baldé	Pernod	1"42'92
5.	Jacques Cornu	Bakker-Parisienne-Yamaha	1"42'95
6.	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	1"43'00
7.	Christian Sarron	Sonauto-Yamaha	1"43'05
8.	Jacques Bolle	Pernod	1"43'20
9.	Martin Wimmer	Yamaha	1"43'36
10.	Toni Mang	HB-Yamaha	1"43'47

De race

Christian Sarron hoefde slechts zevende te worden om wereldkampioen te worden, maar zat toch al meteen in de kopgroep, samen met Manfred Herweh, Sito Pons, Martin Wimmer, Jean-François Baldé, Alan Carter, Jacques Cornu, Harald Eckl en Guy Bertin. Carlos Lavado was even door het gras gereden en daardoor teruggevallen, maar Toni Mang wist na een slechte start juist aansluiting te vinden. Mang reed zelfs even op kop, maar viel toen uit door een uitgelopen big-endlager. De resterende rijders wisselden regelmatig van positie, zoals dat in de 250cc-klasse gebruikelijk was geworden. Wimmer viel uit door een vastloper. Herweh nam in de laatste ronde de leiding, maar Pons probeerde hem uit te remmen, wat mislukte. Vlak na elkaar reden Herweh, Sarron en Cornu over de streep, en Pons werd slechts negende. Sarron droeg zijn eerste wereldtitel op aan het team van Sonauto en aan de overleden Patrick Pons.

Uitslag 250cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Manfred Herweh	Bakker-Real-Rotax	43"28'67	1	15
2	Christian Sarron	Sonauto-Yamaha	43"28'91	7	12
3	Jacques Cornu	Bakker-Parisienne-Yamaha	43"29'21	5	10
4	Alan Carter	Roberts-Marlboro-Yamaha	43"29'28	3	8
5	Harald Eckl	Rotax	43"30'47	2	6
6	Jean-François Baldé	Pernod	43"30'78	4	5
7	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	43"30'95	6	4
8	Guy Bertin	MBA	43"33'12	19	3
9	Sito Pons	JJ Cobas-Rotax	43"35'79	16	2
10	Jean-Michel Mattioli	Sonauto-Yamaha	43"41'24	15	1
11	Jacques Bolle	Pernod	43"44'94	8
12	Siegfried Minich	Yamaha	43"44'98	18
13	Wayne Rainey	Roberts-Marlboro-Yamaha	43"53'94	17
14	Donnie McLeod	Yamaha	43"55'01	13
15	Herbert Besendörfer	Yamaha	44"13'45	47
16	Iván Palazzese	Venemotos-Yamaha	44"26'10	31
17	Stéphane Mertens	Yamaha	44"26'41	27
18	Manfred Obinger	Yamaha	44"26'60	28
19	Andy Watts	EMC-Rotax	44"30'70	48
20	Anders Skov	Yamaha	44"41'46	30
21	Richard Hubin	Yamaha	44"47'08	20
22	Bruno Lüscher	Yamaha	44"47'23	29
23	Jean-Louis Guignabodet	Yamaha	44"58'81	11
24	Eilert Lundstedt	Yamaha	+1 ronde	49
25	Per-Olof Ogeborn	Kentaco	+1 ronde	53

Niet gefinisht

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Martin Wimmer	Yamaha	Vastloper	9
Toni Mang	HB-Yamaha	Big-end	10
Teruo Fukuda	Yamaha		12
Thierry Espié	Chevallier-Yamaha		14
Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax		21
Thierry Rapicault	Yamaha		22
August Auinger	MBA		23
Karl-Thomas Grässel	Yamaha		24
Niall Mackenzie	Armstrong-Rotax		25
Roland Freymond	Honda		26
Bengt Elgh	MBA		32
Patrick Fernandez	Yamaha		36

Niet deelgenomen

Coureur	Merk	Oorzaak
Fausto Ricci	Yamaha	Papieren
Stéphane Mertens	Yamaha

Top tien tussenstand 250cc-klasse

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Christian Sarron (wereldkampioen)	Sonauto-Yamaha	109
2	Manfred Herweh	Bakker-Real-Rotax	85
3	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	65
4	Sito Pons	JJ Cobas-Rotax	60
5	Toni Mang	HB-Yamaha	58
6	Jacques Cornu	Bakker-Parisienne-Yamaha	50
7	Martin Wimmer	Yamaha	39
8	Wayne Rainey	Roberts-Marlboro-Yamaha	29
9	Alan Carter	Roberts-Marlboro-Yamaha	25
	Jean-François Baldé	Pernod

125cc-klasse

Stand van zaken in het wereldkampioenschap na de vorige Grand Prix: Ángel Nieto was al wereldkampioen.

De training

Nu Ángel Nieto op vakantie was op Ibiza kreeg Fausto Gresini de snelste Garelli. Daarmee hoopte men dat hij zou kunnen doorstoten naar de derde plaats in het wereldkampioenschap, waardoor de eerste drie plaatsen voor Garelli zouden zijn. In de training was Jean-Claude Selini echter de snelste, ongeveer een halve seconde sneller dan Eugenio Lazzarini en Fausto Gresini.

Trainingstijden

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Jean-Claude Selini	MBA	1"47'66
2.	Eugenio Lazzarini	Garelli	1"48'06
3.	Fausto Gresini	Garelli	1"48'15
4.	Maurizio Vitali	MBA	1"48'30
5.	Bruno Kneubühler	MBA	1"48'34
6.	Luca Cadalora	MBA	1"48'44
7.	Johnny Wickström	MBA	1"48'94
8.	Stefano Caracchi	MBA	1"48'96
9.	Alex Bedford	MBA	1"48'97
10.	August Auinger	Bartol-MBA	1"49'13

De race

De opdracht voor Fausto Gresini was duidelijk: De race winnen met de machine van de afwezige Ángel Nieto en daardoor derde in het wereldkampioenschap 125 cc worden. Het moeilijkste zou zijn snelste trainer Jean-Claude Selini te verslaan, maar tijdens het gevecht in de beginfase tussen Gresini, Selini, Eugenio Lazzarini, Maurizio Vitali, Alex Bedford, Johnny Wickström, August Auinger en Bruno Kneubühler viel Selini er in de tweede ronde al af, even later gevolgd door Kneubühler. Nu had Gresini niet veel tegenstand meer en hij won de race. Lazzarini kon Auinger niet van de tweede plaats afhouden en werd derde, maar het plan was geslaagd: Gresini was derde in het wereldkampioenschap en de constructeurstitel was voor Garelli.

Uitslag 125cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Fausto Gresini	Garelli	41"34'20	3	15
2	August Auinger	Bartol-MBA	41"37'92	10	12
3	Eugenio Lazzarini	Garelli	41"47'58	2	10
4	Maurizio Vitali	MBA	41"50'82	4	8
5	Johnny Wickström	MBA	41"50'86	7	6
6	Alex Bedford	MBA	42"13'00	9	5
7	Stefano Caracchi	MBA	42"13'16	8	4
8	Håkan Olsson	Starol	42"28'12	14	3
9	Lucio Pietroniro	MBA	42"28'47	15	2
10	Olivier Liégeois	MBA	42"28'92	12	1
11	Anton Straver	MBA	42"31'27	17
12	Jacky Hutteau	MBA	42"42'95	19
13	Domenico Brigaglia	MBA	42"43'79	18
14	Willi Hupperich	Seel	43"15'08	28
15	Ton Spek	MBA	43"19'42	23
16	Mickel Nielsen	MBA	+1 ronde	24
17	Boy van Erp	MBA	+1 ronde	33
18	Helmut Lichtenberg	MBA	+1 ronde	26
19	Flemming Sörensen	MBA	+1 ronde	25
20	Thomas Pedersen	MBA	+1 ronde	29
21	Lars-Erik Kallesøe	Laserelli	+1 ronde	30
22	Jikka Jaakkola	MBA	+1 ronde	36
23	Peter Sommer	MBA	+1 ronde	34
24	Jörgen Ask	MBA	+1 ronde	35

Niet gefinisht

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Jean-Claude Selini	MBA	Val	1
Bruno Kneubühler	MBA	Val	5
Luca Cadalora	MBA		6
Ezio Gianola	MBA		11
Willy Pérez	MBA		13
Henk van Kessel	MBA		16
Jussi Hautanimi	MBA		20
Juha Pakkanen	MBA		21
Hannu Kallio	MBA		22
Henrik Rasmussen	MBA		27
Flemming Kistrup	MBA		31
Giuseppe Ascareggi	MBA		32

Niet deelgenomen

Coureur	Merk	Oorzaak
Ángel Nieto	MBA	"Vermoeidheid"
Hans Müller	Garelli	Blessure

Top tien tussenstand 125cc-klasse

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Ángel Nieto (wereldkampioen)	Garelli	90
2	Eugenio Lazzarini	Garelli	66
3	Fausto Gresini	MBA/Garelli	41
4	Jean-Claude Selini	MBA	33
	August Auinger	Bartol-MBA
6	Maurizio Vitali	MBA	30
7	Stefano Caracchi	MBA	29
8	Hans Müller	MBA	27
	Bruno Kneubühler	MBA
10	Luca Cadalora	MBA	23

Zijspanklasse

Stand van zaken in het wereldkampioenschap na de vorige Grand Prix: Egbert Streuer en Bernard Schnieders leidden het kampioenschap met 67 punten, 7 meer dan Werner Schwärzel/Andreas Huber. Als Schwärzel zou winnen had Streuer aan een vierde plaats genoeg om alsnog wereldkampioen te worden.

De training

Al tijdens de trainingen was alles binnen het team van Egbert Streuer en Bernard Schnieders erop gericht vierde te worden en de wereldtitel veilig te stellen. Ze reden ook de vierde trainingstijd achter Rolf Biland/Kurt Waltisperg, Werner Schwärzel/Andreas Huber en Alain Michel/Jean-Marc Fresc.

Trainingstijden

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd
1.	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	1"40'35
2.	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-LCR-Yamaha	1"40'52
3.	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha	1"40'55
4.	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	1"40'87
5.	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha	1"42'85
6.	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	1"43'25
7.	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	1"43'54
8.	Mick Barton	Simon Birchall	LCR-Yamaha	1"44'00
9.	Theo van Kempen	Geral de Haas	LCR-Yamaha	1"44'18
10.	Hans Hügli	Andreas Schütz	LCR-Yamaha	1"44'27

De race

Egbert Streuer bemoeide zich helemaal niet met de strijd om de eerste plaatsen. Vanaf het begin werd er gestreden door Rolf Biland en Werner Schwärzel, terwijl Streuer tamelijk rustige rondjes reed. Hij liet zijn ruim afgestelde motor nooit meer dan 11.000 toeren draaien. Schwärzel leek halverwege de race te gaan winnen, maar raakte de combinatie van Hein van Drie toen die op een ronde werd gezet. De combinatie van Schwärzel draaide 360° en Biland kwam voorbij. Streuer passeerde Mick Barton, maar maakte later ruim baan om Alain Michel voorbij te laten. Zo won Biland voor Schwärzel en Michel, maar de vierde plaats van Egbert Streuer en Bernard Schnieders was voldoende voor hun eerste wereldtitel.

Uitslag zijspanklasse

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	39"22'87	1	15
2	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-LCR-Yamaha	39"27'69	2	12
3	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha	39"31'24	3	10
4	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha		4	8
5	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha		6	6
6	Derek Bayley	Brian Nixon	LCR-Yamaha			5
7	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha		5	4
8	Mick Barton	Simon Birchall	LCR-Yamaha		8	3
9	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha		7	2
10	Hans Hügli	Andreas Schütz	LCR-Yamaha		10	1
11	Rolf Steinhausen	Wolfgang Kalauch	Busch-Yamaha
12	Markus Egloff	Urs Egloff	LCR-Yamaha
13	Hein van Drie	Iain Colquhoun	LCR-Yamaha	+1 ronde	13
14	Pascal Faivre	Roger Gloor	Yamaha	+1 ronde
15	Jos Modder	Martin van 't Klooster	LCR-Yamaha	+1 ronde	19
16	Wolfgang Stropek	Hans-Peter Demling	LCR-Yamaha	+1 ronde

Niet gefinisht

Coureur	Bakkenist	Merk	Oorzaak	Grid
Theo van Kempen	Geral de Haas	LCR-Yamaha	Vastloper	9
Masato Kumano	Helmut Diehl	LCR-Yamaha	Ongeval

Top tien eindstand zijspanklasse

Pos.	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn.
1	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	75
2	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-LCR-Yamaha	72
3	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha	65
4	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	57
5	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	32
6	Masato Kumano	Helmut Diehl	LCR-Yamaha	30
7	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha	25
8	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha	15
9	Markus Egloff	Urs Egloff	LCR-Yamaha	12
10	Theo van Kempen	Geral de Haas	LCR-Yamaha	12

Trivia

Straffen

Na afloop van de Grand Prix werd een aantal coureurs op het matje geroepen en werden er ook boetes uitgedeeld: Eddie Lawson, Ron Haslam en Werner Schwärzel wegens het negeren van gele vlaggen tijdens de races, Raymond Roche wegens het negeren van een rode vlag tijdens de vrije training en Guy Bertin voor hetzelfde vergrijp tijdens de tijdtraining. Allen kregen een boete van 1.000 Zweedse kronen. Bewijsmateriaal was er niet: er waren geen TV-beelden en er was ook geen gesloten TV-circuit, dus men moest afgaan op verklaringen van baanposten. Die meldden de gevaarlijkste situatie echter niet: tijdens de zijspanrace hadden drie Britse combinaties gevaarlijke inhaalmanoeuvres uitgevoerd op enkele meters afstand van de plaats waar Masato Kumano uit zijn verwrongen zijspancombinatie werd bevrijd.

Tóch op TV

De NOS had nog geprobeerd zelf TV-opnamen te maken van de Zweedse Grand Prix omdat Egbert Streuer en Bernard Schnieders op het punt stonden om wereldkampioen te worden. Men moest daarvoor echter 5.000 gulden betalen en was bang dat daardoor een precedent geschapen zou worden. In plaats daarvan werd er een aantal stoelen uit een chartervliegtuig gesloopt om plaats te maken voor de LCR-Yamaha en vlogen o.a. Karin Streuer, Egbert en Bernard naar Nederland om nog dezelfde avond in Studio Sport hun opwachting te maken.

Bronnen, noten en/of referenties

• Motor Magazine
• Moto 73

---

voetnoten

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1980–1989)

Grand Prix-wegrace van Zweden

1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1939 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1961 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990