Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1986

De Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1986 was de vierde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1986. De races werden verreden op 7 en 8 juni 1986 op de Salzburgring nabij Salzburg.

Vlag van Oostenrijk Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1986
Land Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Datum 7 en 8 juni 1986
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Eerste Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Tweede Vlag van Australië Wayne Gardner
Derde Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola
250 cc
Poleposition Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Snelste ronde Vlag van Duitsland Martin Wimmer
Eerste Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Tweede Vlag van Duitsland Martin Wimmer
Derde Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Luca Cadalora
Snelste ronde Vlag van Italië Luca Cadalora
Eerste Vlag van Italië Luca Cadalora
Tweede Vlag van Italië Ezio Gianola
Derde Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler
80 cc
Poleposition Vlag van Spanje Jorge Martínez
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian McConnachie
Eerste Vlag van Spanje Jorge Martínez
Tweede Vlag van Spanje Manuel Herreros
Derde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Zijspan
Poleposition Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Snelste ronde Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Eerste Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster/Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt
Derde Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Frankrijk Jean-Marc Fresc

Algemeen bewerken

Het Rothmans-Honda-team was blij met de terugkeer van Freddie Spencer, die op donderdag zelfs even trainingssnelste was, maar verloor diezelfde dag Toni Mang, die zijn voet brak. Freddie Spencer scoorde in de 500cc-race echter geen punten, waardoor Honda een slecht weekend had en de kansen op twee wereldtitels vrijwel zag verdampen. Tijdens alle trainingsdagen regende het flink, maar de racedagen (zaterdag en zondag) waren droog, hoewel de 125cc-klasse op zondag nog op een vochtige baan moest starten door een nachtelijke stortbui. Daar hadden de 60.000 toeschouwers echter meer last van, want zij moesten grotendeels op de modderige taluds zitten.

500cc-klasse bewerken

De training bewerken

Freddie Spencer had door een peesschedeontsteking in zijn arm al drie GP's gemist, maar was in Oostenrijk weer van de partij. Nog niet helemaal fit, want hij hoopte op regen tijdens de race, waardoor zijn arm minder zwaar belast zou worden. Op donderdag reed hij even de snelste tijd, maar in de kwalificatie moest hij de drie Yamaha's van Eddie Lawson, Randy Mamola en Rob McElnea voor zich dulden, evenals teamgenoot Wayne Gardner. HRC had een extra Honda NSR 500 viercilinder meegebracht, maar die kwam ter beschikking van de Japanner Shunji Yatsushiro, die aantrad in de blauw/gele kleurstelling van Mamoru Moriwaki. Christian Sarron blesseerde zijn enkel tijdens de trainingen, waardoor hij geen duwstart kon maken. Het zag ernaar uit dat hij niet zou kunnen racen.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Eddie Lawson Marlboro-Agostini-Yamaha 1"22'06
2.   Randy Mamola Lucky Strike-Roberts-Yamaha 1"22'74
3.   Rob McElnea Marlboro-Agostini-Yamaha 1"22'77
4.   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 1"22'88
5.   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 1"23'01
6.   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 1"23'52
7.   Mike Baldwin Lucky Strike-Roberts-Yamaha 1"23'63
8.   Raymond Roche Rothmans-Katayama-Honda 1"23'72
9.   Shunji Yatsushiro Moriwaki-HRC-Honda 1"24'03
10.   Pierfrancesco Chili HB-Gallina-Suzuki 1"24'30

De race bewerken

Christian Sarron kon door zijn blessure geen duwstart maken, maar hij kreeg toestemming om vanaf de laatste plaats te starten en zich door een monteur te laten aanduwen. Freddie Spencer kon nog steeds snel starten en hij was als eerste weg, maar werd al snel ingehaald door Eddie Lawson. Spencer volgde vier ronden lang, maar toen moest hij de pit opzoeken om een bout van zijn stuurdemper te laten vervangen. Daarmee was zijn race voorbij, want hij kwam met een ronde achterstand weer op de baan. Wayne Gardner reed op dat moment op de tweede plaats, maar om de derde plaats werd gestreden door Mike Baldwin en de als laatste gestarte Christian Sarron. Ook Randy Mamola had een slechte start gehad, maar hij reed een goede inhaalrace en werd zelfs nog derde, achter Lawson en Gardner, maar voor Sarron en Baldwin.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Eddie Lawson Marlboro-Agostini-Yamaha 41"43'79 1 15
2   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 41"55'29 4 12
3   Randy Mamola Lucky Strike-Roberts-Yamaha 42"05'92 2 10
4   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 42"09'52 6 8
5   Mike Baldwin Lucky Strike-Roberts-Yamaha 42"10'15 7 6
6   Rob McElnea Marlboro-Agostini-Yamaha 42"11'21 3 5
7   Shunji Yatsushiro Moriwaki-HRC-Honda 42"34'17 9 4
8   Gustav Reiner Bakker-Honda-Deutschland 43"08'62 13 3
9   Pierfrancesco Chili HB-Gallina-Suzuki +1 ronde 10 2
10   Boet van Dulmen PDM-Honda +1 ronde 18 1
11   Fabio Biliotti FMI-Honda +1 ronde 19
12   Dave Petersen HB-Gallina-Suzuki +1 ronde 14
13   Manfred Fischer Hein Gericke-Honda +1 ronde 17
14   Paul Lewis Skoal Bandit-Heron-Suzuki +1 ronde 15
15   Wolfgang von Muralt Frankonia-Suzuki +1 ronde 20
16   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda +1 ronde 5
17   Henk van der Mark PDM-Honda +1 ronde 21
18   Mile Pajic SNRT-Honda +1 ronde 24
19   Simon Buckmaster Duckhams Oil-Honda +1 ronde 23
20   Leandro Becheroni Suzuki +2 ronden 26
21   Eero Hyvärinen Honda +2 ronden 25
22   Georg Jung Honda +2 ronden 27
23   Dietmar Mayer Honda +2 ronden 30
24   Rudolf Zeller Suzuki +3 ronden 35

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Marco Gentile Écurie-Fior-Honda 28
  Didier de Radiguès Rollstar-Chevallier-Honda Val[1] 11
  Juan Garriga Cagiva 16
  Helmut Schütz Honda 31
  Josef Doppler Suzuki 29
  Raymond Roche Rothmans-Katayama-Honda Vastloper 8
  Ron Haslam ELF-Honda Vastloper 12
  Peter Lindén Honda 34
  Peter Sköld Honda 22

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Eddie Lawson Marlboro-Agostini-Yamaha 57
2   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 39
3   Mike Baldwin Lucky Strike-Roberts-Yamaha 36
4   Randy Mamola Lucky Strike-Roberts-Yamaha 35
5   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 22
6   Rob McElnea Marlboro-Agostini-Yamaha 17
7   Didier de Radiguès Rollstar-Chevallier-Honda 12
8   Raymond Roche Rothmans-Katayama-Honda 9
9   Boet van Dulmen Bakker-PDM-Honda 6
  Pierfrancesco Chili HB-Gallina-Suzuki

250cc-klasse bewerken

De training bewerken

Zonder de geblesseerde Toni Mang was Honda al bijvoorbaat kansloos in de trainingen. Carlos Lavado en Martin Wimmer zetten hun fabrieks-Yamaha YZR 250's op de eerste twee plaatsen voor de fabrieks-Honda NSR 250's van Fausto Ricci en Jean-François Baldé. Virginio Ferrari kon goed uit de voeten met de ex-Teruo Fukuda-Honda NSR en kwam op de zesde startplaats.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 1"27'88
2.   Martin Wimmer Marlboro-Agostini-Yamaha 1"28'13
3.   Fausto Ricci HRC-Honda 1"28'47
4.   Jean-François Baldé Rothmans-Katayama-Honda 1"28'51
5.   Dominique Sarron Rothmans-Honda 1"28'52
6.   Virginio Ferrari Total-Katayama-HRC-Honda 1"28'82
7.   Stéphane Mertens Johnson-Yamaha 1"29'04
8.   Alan Carter JJ Cobas-Rotax 1"29'12
9.   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 1"29'18
10.   Hans Lindner Rotax 1"29'42

De race bewerken

Nu Toni Mang ontbrak moest de tegenstand voor Carlos Lavado eigenlijk komen van Martin Wimmer. Wimmer kwam echter pas na zes ronden goed op gang en toen was Lavado koploper Jean-François Baldé en achtervolgers Sito Pons, Fausto Ricci en Siegfried Minich al voorbij. Wimmer werd langer opgehouden maar werd uiteindelijk toch tweede voor Baldé.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 36"52'68 1 15
2   Martin Wimmer Marlboro-Agostini-Yamaha 37"00'69 2 12
3   Jean-François Baldé Rothmans-Katayama-Honda 37"03'62 4 10
4   Fausto Ricci HRC-Honda 37"08'47 3 8
5   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 37"12'97 9 6
6   Dominique Sarron Rothmans-Honda 37"21'31 5 5
7   Manfred Herweh HB-Aprilia-Rotax 37"21'56 13 4
8   Tadahiko Taira Marlboro-Agostini-Yamaha 37"37'51 17 3
9   Siegfried Minich Honda 37"37'78 14 2
10   Maurizio Vitali Garelli 37"38'27 23 1
11   Reinhold Roth HB-Römer-Honda 37"38'49 20
12   Virginio Ferrari Total-Katayama-HRC-Honda[2] 37"38'78 6
13   Jacques Cornu ELF-Parisienne-Honda 37"42'22 21
14   Herbert Besendörfer Yamaha 37"43'83 33
15   Andreas Preining Rotax 37"44'78 26
16   Pierre Bolle ELF-Parisienne 37"45'59 19
17   Thomas Bacher Rotax 37"45'89 30
18   Harald Eckl Honda 37"48'04 16
19   Stefan Klabacher Rotax 37"55'57 25
20   Hans Becker Yamaha 38"13'78 28
21   Jochen Schmid Yamaha 38"14'08 31
22   René Delaby Rotax +1 ronde 36
23   Larry Moreno JJ Cobas-Rotax +1 ronde 37
24   Wolfgang Felber Rotax +1 ronde 34

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Stéphane Mertens Johnson-Yamaha 7
  Hans Lindner Rotax 10
  Jean Foray Yamaha 12
  Jean-Louis Tournadre Yamaha 29
  Donnie McLeod Silverstone-Armstrong-Rotax 11
  Sergio Pellandini Honda 27
  Carlos Cardús Campsa-Honda 35
  Jean-Louis Guignabodet MIG-Rotax 32
  Josef Hutter Bartol 15
  Alan Carter JJ Cobas-Rotax 8
  Massimo Matteoni Honda 22

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Michael Lederer Rotax 18
  Niall Mackenzie Armstrong-Rotax Blessure[3] 24

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Toni Mang Rothmans-HRC-Honda Blessure[4] 49

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Loris Reggiani Aprilia-Rotax Blessure

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 57
2   Toni Mang Rothmans-HRC-Honda 39
3   Martin Wimmer Marlboro-Agostini-Yamaha 38
4   Jean-François Baldé Rothmans Katayama-Honda 31
5   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 22
6   Fausto Ricci HRC-Honda 16
7   Jacques Cornu ELF-Parisienne-Honda 15
8   Pierre Bolle ELF-Parisienne 13
9   Dominique Sarron Rothmans-Honda 9
10   Donnie McLeod Silverstone-Armstrong-Rotax 7

125cc-klasse bewerken

De training bewerken

Voor de zekerheid trainde August Auinger voor eigen publiek ook met zijn oude rijwielgedeelte, maar omdat de rijeigenschappen vrijwel gelijk waren koos hij toch voor het 6 kg lichtere LCR-frame. Hij reed er de vierde trainingstijd mee, achter de Garelli's van Luca Cadalora en Fausto Gresini en de MBA van Ezio Gianola.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Luca Cadalora FMI-Garelli 1"33'64
2.   Ezio Gianola MBA 1"33'95
3.   Fausto Gresini FMI-Garelli 1"33'95
4.   August Auinger Bartol-LCR-MBA 1"34'12
5.   Bruno Kneubühler LCR-MBA 1"35'21
6.   Thierry Feuz MBA 1"35'47
7.   Pier Paolo Bianchi MBA 1"36'06
8.   Olivier Liégeois Assmex-MBA 1"36'07
9.   Domenico Brigaglia Ducados-MBA 1"36'15
10.   Johnny Wickström MBA 1"36'25

De race bewerken

Hoewel de baan nog gedeeltelijk nat was door een stortbui in de nacht van zaterdag op zondag startte iedereen de 125cc-race op slicks. August Auinger nam meteen na de start de leiding en bouwde een flinke voorsprong op. Na zes ronden had hij al tien seconden voorsprong en de concurrentie met het fabrieksmateriaal leek zich te moeten concentreren op de tweede plaats. Pier Paolo Bianchi had die plaats lang in handen, maar werd bijgehaald door Luca Cadalora, Fausto Gresini en Ezio Gianola. Cadalora en Gresini leken goed samen te werken om naar voren te komen, maar toch ging het mis. Gresini viel in de Nocksteinkehre en brak daarbij een sleutelbeen. Cadalora ging het gevecht om de tweede plaats aan met Gianola, maar plotseling werd het een gevecht om de koppositie toen Auinger door een haperende motor moest opgeven. Uiteindelijk bouwde Cadalora een kleine voorsprong op en hij won voor Gianola en Bruno Kneubühler, die nog net voor de finish de slecht lopende MBA van Bianchi kon passeren. Cadalora nam de leiding in het WK over van Gresini, maar omdat er tijdens de GP van Joegoslavië geen 125cc-race was had Gresini twee weken de tijd om te herstellen.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Luca Cadalora FMI-Garelli 38"03'40 1 15
2   Ezio Gianola MBA 38"08'74 2 12
3   Bruno Kneubühler LCR-MBA 38"43'17 5 10
4   Pier Paolo Bianchi MBA 38"45'93 7 8
5   Domenico Brigaglia Ducados-MBA 38"55'14 9 6
6   Olivier Liégeois Assmex-MBA 38"55'34 8 5
7   Alfred Waibel MBA 39"04'73 13 4
8   Lucio Pietroniro Johnson-MBA 39"04'92 22 3
9   Esa Kytölä MBA 39"17'88 18 2
10   Adi Stadler MBA 39"21'73 12 1
11   Paolo Casoli MBA 39"22'14 14
12   Jussi Hautaniemi MBA 39"28'21 17
13   Thomas Møller-Pedersen MBA 39"33'34 15
14   Willy Pérez MBA +1 ronde 11
15   Johnny Wickström MBA +1 ronde 10
16   Thierry Feuz MBA +1 ronde 6
17   Robin Appleyard MBA +1 ronde 26
18   Norbert Peschke MBA +1 ronde 20
19   Ton Spek MBA +1 ronde 32
20   Karl Dauer MBA +1 ronde 23
21   Éric Saul LGN +1 ronde 34
22   Mike Leitner MBA +1 ronde 28
23   Peter Sommer MBA +1 ronde 33
24   Thierry Maurer MBA +2 ronden 35

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Fausto Gresini FMI-Garelli Val[5] 3
  August Auinger Bartol-LCR-MBA Water in carburateur 4
  Willy Hupperich MBA 16
  Jacques Hutteau MBA 27
  Andres Sánchez Ducados-MBA 19
  Sepp Bader MBA 29
  Giuseppe Ascareggi Elit-MBA 31
  Ángel Nieto Ducados-MBA 21
  Peter Balaz MBA 25
  Håkan Olsson MBA 30
  Steve Mason MBA 36

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Luca Cadalora FMI-Garelli 46
2   Fausto Gresini FMI-Garelli 42
3   Ezio Gianola MBA 32
4   Domenico Brigaglia Ducados-MBA 18
  Pier Paolo Bianchi MBA
  Bruno Kneubühler LCR-MBA
7   Ángel Nieto Ducados-MBA 12
8   Willy Pérez MBA 11
9   August Auinger Bartol-LCR-MBA 10
  Johnny Wickström MBA
  Thierry Feuz MBA

80cc-klasse bewerken

De training bewerken

De verrassing in de 80cc-training kwam van de 20-jarige thuisrijder Josef Fischer, die in Salzburg woonde en gecoacht werd door zijn moeder. Hij reed de vijfde tijd. Voor hem stonden Jorge Martínez, Stefan Dörflinger en Manuel Herreros niet ver uit elkaar, maar Hans Spaan moest ruim een seconde toegeven op de derde startplaats.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Jorge Martínez Ducados-Derbi 1"39'84
2.   Stefan Dörflinger Krauser 1"40'23
3.   Manuel Herreros Ducados-Derbi 1"40'86
4.   Hans Spaan Hertog Jan-HuVo-Casal 1"41'91
5.   Josef Fischer Krauser 1"42'09
6.   Pier Paolo Bianchi Seel-MBA 1"42'81
7.   Ángel Nieto Ducados-Derbi 1"43'37
8.   Gerhard Waibel Krauser 1"43'63
9.   Rainer Kunz Ziegler 1"44'18
10.   Theo Timmer Hertog Jan-HuVo-Casal 1"44'35

De race bewerken

De 80cc-race was de eerste race op zaterdagmiddag en het publiek hoopte op een goede prestatie van thuisrijder Josef Fischer. Die lag echter in de eerste bocht al in het gras. Pier Paolo Bianchi nam heel even de leiding, maar werd gepasseerd door Jorge Martínez die er alleen vandoor ging en niet meer kon worden ingehaald. Stefan Dörflinger reed aanvankelijk alleen op de tweede plaats, maar werd opgeslokt door een groepje met Manuel Herreros, Bianchi en Hans Spaan. Tot de laatste ronde bleef het in deze groep spannend, maar uiteindelijk werd Herreros tweede voor Bianchi, Spaan en Dörflinger. Fischer was weer opgestapt en finishte toch nog als negende.

Uitslag 80cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Jorge Martínez Ducados-Derbi 30"01'98 1 15
2   Manuel Herreros Ducados-Derbi 30"09'08 3 12
3   Pier Paolo Bianchi Seel-MBA 30"10'14 6 10
4   Hans Spaan Hertog Jan-HuVo-Casal 30"10'67 4 8
5   Stefan Dörflinger Krauser 30"10'90 2 6
6   Ian McConnachie Krauser 30"12'68 12 5
7   Gerhard Waibel Krauser 30"36'86 8 4
8   Ángel Nieto Ducados-Derbi 30"37'07 7 3
9   Josef Fischer Krauser 31"08'78 5 2
10   Juan Ramón Bolart Autisa 31"11'47 13 1
11   Henk van Kessel Krauser 31"16'52 15
12   Felix Rodríguez Autisa 31"18'08 22
13   Theo Timmer Hertog Jan-HuVo-Casal 31"19'58 10
14   Domingo Gil Blanco Autisa 31"35'28 24
15   Salvatore Milano Krauser 31"35'52 16
16   Reiner Scheidhauer Seel-MBA 31"43'57 11
17   Hubert Abold Seel 31"46'47 17
18   Thomas Engl Krauser +1 ronde 21
19   Steve Mason MBA +1 ronde 30
20   Reinhard Koberstein Krauser +1 ronde 25
21   Reiner Koster Kroko +1 ronde 26
22   Mario Stocco Casal +1 ronde 29
23   Alex Barros Autisa +1 ronde 23
24   Raimo Lipponen Krauser +1 ronde 34
25   Johan Auer Auer-eigenbau +1 ronde 35
26   Jarno Piepponen Krauser +1 ronde 32
27   Richard Bay Maico +2 ronden 33
28   Steve Lawton Eberhardt +2 ronden 36

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Rainer Kunz Ziegler 9
  Jos van Dongen Krauser Lekke band 18
  Gert Kafka Krauser 19
  René Dünki Krauser 14
  Chris Baert Seel 20
  Herri Torrontegui Autisa 27
  Mika-Sakari Komu Eberhardt 31
  Luis Miguel Reyes Autisa 28

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Stefan Prein Casal Blessure[6]

Top tien tussenstand 80cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Manuel Herreros Ducados-Derbi 47
2   Jorge Martínez Ducados-Derbi 42
3   Stefan Dörflinger Krauser 35
4   Pier Paolo Bianchi Seel-Seel-MBA 24
5   Ángel Nieto Ducados-Derbi 23
6   Gerhard Waibel Real-Krauser 22
7   Ian McConnachie Krauser 21
8   Hans Spaan Hertog Jan-HuVo-Casal 17
9   Juan Ramón Bolart Autisa 5
  Josef Fischer Krauser

Zijspanklasse bewerken

De training bewerken

Rolf Biland, die de internationale races in Raalte had laten schieten om meer vermogen uit zijn Krauser-viercilinder te halen, kon maar geen goede tijd realiseren in de trainingen. Daarbij werd hij ook nog geplaagd door een kromme drijfstang, een gebroken zuigerveer en ontstekingsproblemen. Egbert Streuer kende weinig problemen en hij reed zelfs 1½ seconde sneller dan de gebroeders Zurbrügg. Intussen wachtte Alain Michel op een Krauser-motor, maar gezien de problemen die Biland ermee had reed hij voorlopig nog met een Yamaha-blok. De zijspanrijders hadden een nerveuze week gehad, want de vrachtauto van bandenleverancier Yokohama bereikte het rennerskwartier pas op vrijdagavond, terwijl de race al op zaterdag was. De vrachtauto was 24 uur opgehouden aan de Oostenrijkse grens omdat de vrachtbrieven niet in orde waren.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd
1.   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 1"29'32
2.   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg LCR-Yamaha 1"30'86
3.   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha 1"30'93
4.   Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 1"31'66
5.   Theo van Kempen   Geral de Haas LCR-Yamaha 1"32'09
6.   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Seel 1"32'45
7.   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 1"32'48
8.   Barry Brindley   Chris Jones Windle-Yamaha 1"32'81
9.   René Progin   Yvan Hunziker Seymaz-Yamaha 1"32'84
10.   Hans Hügli   Markus Fährni LCR-Yamaha 1"32'85

De race bewerken

Egbert Streuer en Bernard Schnieders keerden met bezorgde gezichten uit de opwarmronde terug, want hun Yamaha liep niet mooi. Toch was daar bij de start niets van te merken, want meteen gingen ze voor de tweede Nederlandse combinatie Theo van Kempen/Geral de Haas als eersten van start. Van Kempen kon zich door remproblemen niet voor in het veld handhaven, maar niemand kon Streuer/Schnieders nog achterhalen, ondanks het feit dat hun machine 1.000 tpm tekortkwam. Achter hen reden Steve Webster/Tony Hewitt een eenzame race en pas om de derde plaats werd gestreden. Die ging uiteindelijk naar Alain Michel/Jean-Marc Fresc. Rolf Biland kwam bij de start heel slecht weg en liet al na een ronde zijn bougies vervangen. Daarna reed hij nog een paar ronden maar hij gaf het uiteindelijk op.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Grid Punten
1   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 34"22'56 1 15
2   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha 34"32'37 3 12
3   Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 34"47'11 4 10
4   Steve Abbott   Shaun Smith Windle-Yamaha 8
5   Derek Jones   Brian Ayres LCR-Yamaha 6
6   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Seel 6 5
7   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg LCR-Yamaha 2 4
8   Theo van Kempen   Geral de Haas LCR-Yamaha 5 3
9   Masato Kumano   Helmut Diehl LCR-Yamaha 2
10   Barry Brindley   Chris Jones Windle-Yamaha 8 1
11   René Progin   Yvan Hunziker Seymaz-Yamaha 9
12   Yoshisada Kumagaya   Kazahito Makiuchi LCR-Yamaha
13   Luigi Casagrande   Jürg Egli LCR-Yamaha
14 Weber Onbekend Onbekend
15   Wolfgang Stropek   Hans-Peter Demling LCR-Yamaha
16   Herbert Prügl   Hannes Kussberger Onbekend
17   Graham Gleeson   David Elliott LCR-Yamaha

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Grid
  Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 7
  Hans Hügli   Markus Fährni LCR-Yamaha 10
  Rolf Steinhausen   Bruno Hiller Busch-Yamaha Koeling

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

Pos. Coureur Bakkenist Merk Ptn.
1   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 30
2   Steve Abbott   Shaun Smith Windle-Yamaha 18
3   Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 15
4   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 12
  Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg LCR-Yamaha
  Derek Jones   Brian Ayres LCR-Yamaha
  Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha
8   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Seel 9
9   Theo van Kempen   Geral de Haas LCR-Yamaha 5
10   René Progin   Yvan Hunziker Seymaz-Yamaha 3

Trivia bewerken

Berusting van Freddie Spencer bewerken

Freddie Spencer had een operatie van zijn arm uitgesteld omdat hij nog steeds kansen zag voor de wereldtitel. Hij hoopte met therapeutische behandelingen toch te kunnen rijden, maar nu hij in Oostenrijk geen punten had gescoord waren zijn kansen verkeken. Hij verklaarde nu de operatie te laten doorgaan ongeacht hoeveel GP's het hem in 1986 nog zou gaan kosten.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1986
FIM wereldkampioenschap wegrace
38e seizoen (1986)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1986

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1985
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1987