Grand Prix-wegrace van België 1978

De Grand Prix-wegrace van België 1978 was de zevende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1978. De races werden verreden op 2 juli 1978 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy, (Liège).

Vlag van België Grand Prix-wegrace van België 1978
Officiële naam Grote Prijs van België voor Moto's/Grand Prix de Belgique des Motos
Land Vlag van België België
Datum 2 juli 1978
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Michel Rougerie
Eerste Vlag van Nederland Wil Hartog
Tweede Vlag van Verenigde Staten Kenny Roberts
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
250 cc
Poleposition Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
Snelste ronde Vlag van Italië Walter Villa
Eerste Vlag van Italië Paolo Pileri
Tweede Vlag van Italië Franco Uncini
Derde Vlag van Italië Walter Villa
125 cc
Poleposition Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi en Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Derde Vlag van Italië Maurizio Massimiani
50 cc
Poleposition Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo
Snelste ronde Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo
Eerste Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo
Tweede Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Derde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Zijspan
Poleposition Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Collins
Eerste Vlag van Zwitserland Bruno Holzer/Vlag van Zwitserland Karl Meierhans
Tweede Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Collins
Derde Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenneth Williams

500 cc bewerken

In België zette de Suzuki-fabriek alles op alles om in elk geval de constructeurstitel nog te winnen. Daarom kreeg Wil Hartog de motorfiets van de gewonde Pat Hennen en Michel Rougerie de reservemachine van Barry Sheene. Zij moesten de Yamaha-rijders op achterstand zetten en Sheene laten winnen. Sheene pakte op de natte baan ook wel kopstart, maar ronde na ronde kwam Wil Hartog als eerste langs, gevolgd door Sheene en Roberts. Hartog wilde Sheene wel voorbij laten, maar die ging zo langzaam dat zelfs de slecht gestarte Rougerie aansluiting vond. Uiteindelijk liet Wil Hartog Barry Sheene voorbij om hem vervolgens acht tot negen maal in te halen om hem te tonen op welke plaatsen hij te langzaam ging. Sheene begreep de boodschap niet en kon gewoon niet zo snel als Wil Hartog. Uiteindelijk maakte de Japanse teamleiding een einde aan het spektakel: zij toonden Hartog enkele ronden voor het einde een pitbord met de tekst "GO". Op die manier zou in elk geval een Suzuki winnen, belangrijk voor de constructeurstitel. In de laatste paar ronden pakte Hartog een voorsprong van dertien seconden en hij won de Belgische Grand Prix. Kenny Roberts, die zich gewoon op Sheene geconcentreerd had, werd tweede, Barry Sheene derde.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Wil Hartog Suzuki 39' 50" 4 15
2   Kenny Roberts Yamaha +15" 8 12
3   Barry Sheene Suzuki +18" 6 10
4   Michel Rougerie Suzuki +21" 3 8
5   Teuvo Länsivuori Suzuki +1' 18" 9 6
6   Takazumi Katayama Yamaha +1' 19" 0 5
7   Marco Lucchinelli Suzuki 4
8   Alex George Suzuki 3
9   Tom Herron Suzuki 2
10   Dennis Ireland Suzuki 1
11   John Woodley Suzuki
12   John Williams Suzuki
13   Bo Granath Suzuki
14   Graziano Rossi Suzuki
15   Jack Findlay Suzuki
16   Greg Johnson Suzuki
17   Hervé Regout Suzuki
18   Max Wiener Suzuki
19   Les van Breda Suzuki +1 ronde
20   Gerhard Vogt Suzuki +1 ronde
21   Guy Cooremans Suzuki +1 ronde
22   Jean-Claude Hogrel BUT +1 ronde
DNF   Johnny Cecotto Yamaha motor
DNF   Boet van Dulmen Suzuki banden
DNF   Philippe Coulon Suzuki motor
DNF   Steve Baker Suzuki motor
DNF   Virginio Ferrari Suzuki
DNF   Alan North onbekend motor
DNF   Bruno Kneubühler Suzuki motor
DNF   Jon Ekerold Suzuki versnellingsbak
DNF   Børge Nielsen Suzuki motor
DNF   John Newbold Suzuki motor
DNF   Cor Scheepens Suzuki
DNF   Franz Rau Suzuki
DNF   Dick Alblas Suzuki
DNF   Steve Parrish Suzuki
DNF   Franz Heller Suzuki
DNQ   Carlos de San Antonio Suzuki

250 cc bewerken

In de 250cc-race startte de Yamaha van Kenny Roberts heel slecht en na de eerste ronde parkeerde hij zijn machine in de pit. Gregg Hansford viel ook al in de eerste ronde uit en Mick Grant (Kawasaki) stopte na de tweede ronde, terwijl Kork Ballington in de nattigheid geen risico's nam en slechts vijfde werd. De leiders in het kampioenschap speelden dus geen grote rol en dat gaf Paolo Pileri en Franco Uncini de kans om om de winst te vechten. Uiteindelijk won Pileri met een behoorlijke voorsprong. Om de derde plaats werd stevig gevochten door Walter Villa en Patrick Fernandez. Uiteindelijk werd die strijd door Villa gewonnen.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Paolo Pileri Morbidelli 40' 35" 0 15
2   Franco Uncini Yamaha +23" 1 12
3   Walter Villa Harley-Davidson +37" 6 10
4   Patrick Fernandez Yamaha +37" 8 8
5   Kork Ballington Kawasaki +1' 07" 0 6
6   Mario Lega Morbidelli +1' 07" 2 5
7   Toni Mang Kawasaki 4
8   Vic Soussan Yamaha 3
9   Pentti Korhonen Yamaha 2
10   Leif Gustafsson Yamaha 1
11   Jon Ekerold Yamaha
12   Etienne Geeraerd Yamaha
13   Albert Debouny Yamaha
14   Josef Hage Japol
15   Pekka Nurmi Yamaha
16   Reino Eskelinen Yamaha
17   René Delaby Yamaha
18   Eero Hyvärinen Yamaha
19   Clive Padgett Yamaha
20   Kenny Blake Yamaha
21   Ken Nemoto Yamaha
22   Dieter Heinen Yamaha
23   Roland Faesser Yamaha
24   Armand Gras Yamaha
DNF   John Dodds Yamaha
DNF   Kenny Roberts Yamaha opgave
DNF   Michel Biver Yamaha
DNF   Jean-François Baldé Kawasaki
DNF   Tom Herron Yamaha
DNF   Raymond Roche Yamaha
DNF   Jean-Marc Toffolo Yamaha
DNF   Gregg Hansford Kawasaki
DNF   Ray Quincey Yamaha
DNF   Guy Origer Yamaha
DNF   Francis Hollebecq Yamaha
DNF   Marc Fontan Yamaha
DNF   Pierre Tocco Yamaha
DNF   Mick Grant Kawasaki
DNQ   Harald Merkl Yamaha
DNQ   Roland Freymond Yamaha
DNQ   Olivier Liegeois Yamaha
DNQ   Patrick de Radiguès Yamaha
DNQ   Alain Nies Yamaha
DNQ   Yves de Kimpe Yamaha
DNQ   Michel Steven Yamaha
DNQ   Franck Gross Yamaha
DNQ   Ron Kirkham Yamaha
DNQ   Guy Bertin Yamaha
DNQ   Didier de Radiguès Yamaha
DNQ   Christian Estrosi Yamaha
DNQ   Jean-Claude Baele Yamaha
DNQ   Eric Saul Yamaha
DNQ   Eddie Roberts Yamaha
DNQ   Børge Nielsen Yamaha
DNQ   John Weeden Yamaha
DNQ   Sadao Asami Yamaha
DNQ   Dirk du Plooy Yamaha
DNQ   Valerio Pessotto Yamaha
DNQ   Denis Boulom Yamaha
DNQ   Roger Kockelman Yamaha
DNQ   Philippe Jacob Yamaha
DNQ   Olivier Chevallier Yamaha
DNQ   Hervé Moineau Yamaha
DNQ   Richard Hubin Yamaha

125 cc bewerken

In de 125cc-klasse reed Ángel Nieto met toestemming van zijn "baas" (niet Bultaco maar de Spaanse bond) voor het eerst met een Minarelli, in dienst van Pier Paolo Bianchi. Samen met Maurizio Massimiani reden ze weg van het veld, maar na vijf ronden moest ook Massiminiani afhaken. Bianchi en Nieto gingen er samen vandoor en reden ook samen de snelste ronde. Volgens afspraak mocht Bianchi winnen en zo zijn achterstand op Eugenio Lazzarini wat verkleinen. Lazzarini deed het op de natte baan rustig aan, hij werd zesde en behield daardoor toch nog 34 punten voorsprong op Bianchi.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Pier Paolo Bianchi Minarelli 38' 12" 2 15
2   Ángel Nieto Minarelli +3" 3 12
3   Maurizio Massimiani Morbidelli +11" 1 10
4   August Auinger Morbidelli +1' 29" 3 8
5   Patrick Plisson Morbidelli +1' 34" 3 6
6   Eugenio Lazzarini MBA 5
7   Hans Müller Morbidelli 4
8   Rolf Blatter Morbidelli 3
9   Cees van Dongen Morbidelli 2
10   Matti Kinnunen Morbidelli 1
11   Bennie Wilbers Morbidelli
12   Jean-Claude Selini Morbidelli
13   Walter Koschine Bender
14   Clive Horton Morbidelli
15   Enrico Cereda Morbidelli
16   Benga Johansson Morbidelli
17   Yves Dupont Morbidelli
18   Jan Huberts Morbidelli
19   Bernd Schneider Bender
20   Jan Ubels Buton
DNF   Harald Bartol Morbidelli
DNF   Jean-Louis Guignabodet Morbidelli
DNF   Stefan Dörflinger Morbidelli
DNF   Julien van Zeebroeck Morbidelli
DNF   Thierry Espié Motobécane
DNF   Jacky Hutteau Morbidelli
DNF   Poliet Morbidelli
DNF   Hans-Jürgen Hummel Morbidelli
DNF   Marc-Anton Constantin Morbidelli
DNF   Felice Agostini Morbidelli
DNF   Aldo Pero Morbidelli
DNF   Kees van de Ven Morbidelli
DNF Lida Honda
DNF   Ryszard Mankiewicz MZ
DNF   Per-Edvard Carlsson Morbidelli
DNF   Laurent Gomis Morbidelli
DNF   Michel Simul Honda
DNF   René Renier Honda
DNQ   Jean-Claude Baele Morbidelli
DNQ   Claudio Lusuardi Morbidelli
DNQ   Freddy Blaise Morbidelli
DNQ   Guy Collard Morbidelli
DNQ   Eddy Goffinet Morbidelli

50 cc bewerken

Op het natte circuit van Spa-Francorchamps was Ricardo Tormo al vanaf de start voor niemand bij te houden. Al na één ronde had hij 14 seconden voorsprong op Eugenio Lazzarini en dat zou oplopen tot bijna een minuut. Lazzarini werd wel tweede, voor Stefan Dörflinger, die nog niet veel had gereden omdat hij tijdens races in Raalte geblesseerd was geraakt.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ricardo Tormo Bultaco 31' 52" 3 15
2   Eugenio Lazzarini Van Veen-Kreidler +56" 1 12
3   Stefan Dörflinger Van Veen-Kreidler +2' 23" 2 10
4   Claudio Lusuardi Bultaco +2' 24" 6 8
5   Peter Looijesteijn Kreidler +2' 34" 9 6
6   Pierre Dumont Kreidler +2' 48" 7 5
7   Hagen Klein Kreidler 4
8   Patrick Plisson ABF 3
9   Cees van Dongen Kreidler 2
10   Theo Timmer Kreidler 1
11   Jacky Hutteau Kreidler
12   Wolfgang Müller Kreidler
13   Joaquín Galí Bultaco
14   Ramón Galí Bultaco
15   Günter Schirnhofer Kreidler
16   Daniel Corvi Kreidler
17   Chris Baert Kreidler
18   Marcel van der Steene Kreidler
19   Michel de Poligny Scrab
20   Dirk van der Donckt Kreidler
21   Wolfgang Golembeck Kreidler
22   Franz Unger Kreidler
23   Ove Skifjeld Kreidler
24   Otto Machinek Kreidler
DNF   Ingo Emmerich Kreidler
DNF   Reiner Scheidhauer Kreidler
DNF   Yves Le Toumelin Kreidler
DNF   Serge Julin Lusuardi
DNF   Hans Müller Kreidler
DNF   Charles Dumont Kreidler
DNF   Julien van Zeebroeck Kreidler
DNF   Aldo Pero Kreidler
DNF   Rolf Blatter Kreidler
DNF   Gerhard Bauer Kreidler
DNQ   Georges Fissette Kreidler
DNQ   Emmanuel Ghilain Kreidler
DNQ   Henrique Sande Bultaco
DNQ   Robert Evrard Kreidler
DNQ   René Loge Kreidler
DNQ   Benjamin Laurent Kreidler
DNQ   Mika-Sakari Komu Kreidler

Zijspanklasse bewerken

Op het drijfnatte circuit hadden de zijspancombinaties met hun brede banden veel last van aquaplaning. Hoewel Alain Michel/Stuart Collins na de eerste ronde als eerste voorbij kwamen, gevolgd door Rolf Biland/Kenneth Williams, leek de combinatie Bruno Holzer/Karl Meierhans (LCR-Yamaha) op de één of andere manier meer grip te hebben dan de rest. Waar iedereen met spinnende wielen probeerde grip te vinden trok hun machine veel gemakkelijker op. Zij wonnen dan ook, voor Michel/Collins en Biland/Williams. Rolf Biland reed overigens met zijn TTM-Yamaha omdat die sneller was dan de BEO en het in Spa-Francorchamps meer op snelheid aan kwam.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Bruno Holzer   Karl Meierhans LCR-Yamaha 47' 50" 0 15
2   Alain Michel   Stuart Collins Seymaz-Yamaha +22" 7 12
3   Rolf Biland   Kenneth Williams TTM-Yamaha +28" 3 10
4   Rolf Steinhausen   Wolfgang Kalauch Seymaz-Yamaha +2' 22" 2 8
5   Bill Hodgkins   John Parkins Windle-Yamaha +3' 01" 0 6
6   Jock Taylor   James Neil Windle-Yamaha 5
7   Cees Smit   Jan Smit Seymaz-Yamaha 4
8   Gérald Corbaz   Roland Gabriel Schmid-Yamaha 3
9   Dick Greasley   Gordon Russell Busch-Yamaha 2
10   Siegfried Schauzu   Lorenzo Puzo Busch-Yamaha 1
Vorige race:
TT Assen 1978
FIM wereldkampioenschap wegrace
30e seizoen (1978)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1978

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1977
Grand Prix-wegrace van België Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1979