Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1975

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1975 was de eerste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1975. De race werd verreden op 30 maart 1975 op het Circuit Paul Ricard nabij Le Castellet, Frankrijk.

Vlag van Frankrijk Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1975
Officiële naam Grand Prix de France Motos et Side-Cars, Championnat du Monde de Vitesse
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum 30 maart 1975
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Finland Teuvo Länsivuori
Snelste ronde Vlag van Japan Hideo Kanaya
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Japan Hideo Kanaya
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
350 cc
Poleposition Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Snelste ronde Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Eerste Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Tweede Vlag van Italië Giacomo Agostini
Derde Vlag van Frankrijk Gérard Choukroun
250 cc
Poleposition Vlag van Japan Ikujiro Takaï
Snelste ronde Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Eerste Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Tweede Vlag van Japan Ikujiro Takaï
Derde Vlag van Frankrijk Michel Rougerie
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Eerste Vlag van Zweden Kent Andersson
Tweede Vlag van Zweden Leif Gustafsson
Derde Vlag van Italië Paolo Pileri
Zijspan
Poleposition Vlag van Zwitserland Kurt Gerber/Vlag van Zwitserland Jakob Epprecht
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Hermann Schmid/Vlag van Zwitserland Martial Jean-Petit-Matile
Eerste Vlag van Zwitserland Hermann Schmid/Vlag van Zwitserland Martial Jean-Petit-Matile
Tweede Vlag van Duitsland Werner Schwärzel/Vlag van Duitsland Andreas Huber
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Hobson/Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Burns

In deze Grand Prix debuteerde Johnny Cecotto in het wereldkampioenschap met twee klasse-overwinningen. Het duo Hermann Schmid/Martial Jean-Petit-Matile debuteerde in de zijspanklasse eveneens met een overwinning. Kurt Gerber en Jakob Epprecht scoorden de poleposition bij hun debuut in de zijspanklasse, maar haalden geen punten.

Algemeen bewerken

De Franse Grand Prix begon net als in 1973, toen ook op Paul Ricard werd gereden, met een overvol trainingsveld. Opnieuw was het zo druk dat gerenommeerde rijders geen goede tijd konden rijden en zich niet konden kwalificeren. Grote afwezigen waren Gianfranco Bonera, die tijdens een race in Modena een been gebroken had, en Barry Sheene, die flink gewond was geraakt tijdens de Daytona 200. BMW werd in de zijspanklasse definitief afgetroefd door de tweetaktmotoren. Terwijl Klaus Enders in 1974 nog wereldkampioen was geworden, haalde de snelste BMW in de openings-GP in Frankrijk niet eens punten: Otto Haller/Erich Haselbeck werden met de ex-Auerbacher-BMW elfde. Opmerkelijk was dat de regerend 500cc-wereldkampioen Phil Read van de organisatie het startnummer 58 toegewezen kreeg, terwijl nummer 1 voor Teuvo Länsivuori was. Read pikte het niet en startte met nummer 0.

500 cc bewerken

Bij de openingsrace in Frankrijk had Teuvo Länsivuori met zijn Suzuki RG 500 de snelste trainingstijd gereden. Hij nam ook de leiding in de race, maar viel na enkele ronden uit door een kapotte versnellingsbak. Toen ontstond een spannende race tussen de Yamaha-fabrieksrijders Giacomo Agostini en Hideo Kanaya, dat door Agostini met slechts een halve seconde voorsprong gewonnen werd. Phil Read (MV Agusta) kreeg weinig respect van zijn tijdelijke teamgenoot Armando Toracca, die mocht invallen voor de geblesseerde Gianfranco Bonera. Toracca dwong Read te vechten om de derde plaats. Daardoor lag dit duo ruim achter de beide Yamaha's, maar Read werd derde met 1,4 seconden voorsprong op Toracca.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Giacomo Agostini Yamaha 50' 09" 8 2 15
2   Hideo Kanaya Yamaha +0" 5 3 12
3   Phil Read MV Agusta +29" 2 5 10
4   Armando Toracca MV Agusta +30" 6 4 8
5   Patrick Pons Sonauto-Yamaha +1' 36" 3 6 6
6   Peter McKinley Yamaha +1' 49" 8 11 5
7   Michel Rougerie Harley Davidson +1' 54" 1 15 4
8   Karl Auer Yamaha +1' 55" 2 10 3
9   Alex George Yamaha +1' 55" 4 17 2
10   Kjell Solberg Yamaha +2' 02" 8 22 1
11   Marcel Ankoné Suzuki +1 ronde 14
12   Adu Celso Santos Yamaha +1 ronde 18
13   Helmut Kassner Yamaha +1 ronde 13
14   Steve Ellis Yamaha +1 ronde 34
15   Christian Bourgeois Yamaha +1 ronde 21
16   Florian Bürki Yamaha +1 ronde 25
17   Les kenny Yamaha +1 ronde 27
18   Félix Harzenmoser Yamaha +1 ronde 30
19   Nico Cereghini Suzuki +1 ronde 29
20   Walter Kaletsch Yamaha +2 ronden 39
DNF   Jean-Paul Boinet Yamaha 16
DNF   Teuvo Länsivuori Yamaha versnellingsbak 1
DNF   Bernd Tüngethal Yamaha 20
DNF   John Williams Yamaha 19
DNF   Dieter Braun Yamaha 26
DNF   Paul Cott Yamaha 24
DNF   Reinhard Hiller König 36
DNF   Pentti Korhonen Yamaha 12
DNF   Jack Findlay Yamaha 32
DNF   Pierre Longet Yamaha 35
DNF   Gernot Maass Rotax 28
DNF   Didier Ravel Yamaha 23
DNF   Horst Lahfeld König 31
DNF   Guido Mandracci Yamaha 33
DNF   Roger Ruiz Yamaha 9
DNF   James Samaranch Harley-Davidson 38
DNS   Ruedi Keller Yamaha 7
DNS   Gérard Debrock Yamaha 8
DNS   Ernst Hiller König 36
DNS   Christian Léon Yamaha 37
DNQ   Michael Schmid Rotax
DNQ   Hans-Otto Butenuth Yamaha
DNQ   Kahri Latinen Yamaha
DNQ   Bo Granath Husqvarna
DNQ   Alfred Bajohr König
DNQ   Frank Fellmann König
DNQ   Jean-Bernard Beyre Yamaha
DNQ   Dave Stanley Suzuki
DNQ   Werner Schmied Rotax
DNQ   Rod Scivyer CAT Solo[1]

350 cc bewerken

De Venezolaan Johnny Cecotto debuteerde in Frankrijk in het WK. Hij was bovendien de jongste van het veld en had al de 250cc-race gewonnen. Met zijn Yamaha nam hij ook in de 350cc-race meteen de leiding om die niet meer af te staan. Fabrieksrijder Giacomo Agostini kon hem niet volgen en werd tweede met 24 seconden achterstand. De Fransman Gérard Choukroun (Yamaha) werd in zijn thuiswedstrijd derde.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Johnny Cecotto Venemotos-Yamaha 50' 21" 5 1 15
2   Giacomo Agostini Yamaha +24" 0 3 12
3   Gérard Choukroun Yamaha +57" 0 5 10
4   Jean-Louis Guignabodet Yamaha +1' 00" 8 10 8
5   Christian Huguet Yamaha +1' 01" 1 11 6
6   Jean-François Baldé Yamaha +1' 02" 8 6 5
7   Pentti Korhonen Yamaha +1' 28" 1 15 4
8   Philippe Bouzanne Yamaha +1' 31" 2 20 3
9   Peter McKinley Yamaha +1' 33" 3 17 2
10   Kjell Solberg Yamaha +1' 36" 2 27 1
11   Rolf Minhoff Yamaha 7
12   Boet van Dulmen MZ 9
13   Jean-Paul Boinet Yamaha 13
14   Hans Stadelmann Yamaha 31
15   John Williams Yamaha 26
16   Jean Luc Yamaha 19
17   Philippe Coulon Yamaha 39
18   Giovanni Proni Yamaha 32
19   Jack Findlay Yamaha 22
20   Helmut Kassner Yamaha 33
21   Roberto Gallina Yamaha 25
DNF   Walter Villa Harley-Davidson 8
DNF   Adu Celso Santos Yamaha 23
DNF   John Dodds Yamaha aanrijding[2] 4
DNF   Rüdi Keller Yamaha aanrijding[2] 28
DNF   Karl Auer Yamaha 24
DNF   Hideo Kanaya Yamaha 2
DNF   Christian Bourgeois Yamaha 29
DNF   Ramon Jimenez Yamaha 15
DNF   Dieter Braun Yamaha 18
DNF   Bernd Tüngethal Yamaha 34
DNF   Tapio Virtanen MZ 36
DNF   Chas Mortimer Yamaha 15
DNF   André Pogolotti Yamaha 35
DNF   Paul Cott Yamaha 30
DNF   Nico van der Zanden Yamaha 40
DNS   Patrick Pons Sonauto-Yamaha 5
DNS   Mario Lega Yamaha 12
DNS   Vinicio Salmi Yamaha 14
DNS   Gérard Debrock Yamaha 38
DNQ[3]   Paolo Tordi Yamaha 41
DNQ   Tom Herron Yamaha 42
DNQ   Alex George Yamaha 44
DNQ   Pekka Nurmi Yamaha 45
DNQ   Guido Mandracci Yamaha 49
DNQ   Marcel Ankoné Yamsel 57
DNQ   Bo Granath Yamaha 58
DNQ   Víctor Palomo Yamaha 62
DNQ   Olivier Chevallier Yamaha 75

250 cc bewerken

Johnny Cecotto (Yamaha) won de 250cc-race, nadat hij al veel indruk had gemaakt door tijdens de Daytona 200 als laatste te starten en derde te worden. Een andere debutant in Europa, de Japanner Ikujiro Takaï, werd met zijn Yamaha tweede. Walter Villa viel met zijn Harley-Davidson RR 250 uit, maar zijn teamgenoot Michel Rougerie werd derde.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Johnny Cecotto Venemotos-Yamaha 51' 07" 1 15
2   Ikujiro Takai Yamaha +2" 2 12
3   Michel Rougerie Harley Davidson +1' 27" 4 10
4   Patrick Pons Sonauto-Yamaha +1' 43" 8 8
5   Leif Gustafsson Yamaha +1' 50" 2 6
6   Gérard Choukroun Yamaha +2' 01" 1 5
7   Chas Mortimer Maxton-Yamaha +2' 09" 0 4
8   Tapio Virtanen MZ +2' 11" 8 3
9   Tom Herron Yamaha +2' 21" 6 2
10   Philippe Bouzanne Yamaha +2' 22" 8 1
11   Jean-François Baldé Maxton-Yamaha
12   Jussi Rantanen Yamaha
13   Paolo Tordi Yamaha
14   Jean-Louis Guignabodet Yamaha
15   Christian Huguet Yamaha
16   Rolf Minhoff Yamaha
17   Edmar Ferreira Yamaha
18   Philippe Michel Yamaha
19   Hubert Rigal Yamaha
20   Félix Vanoverschelde Yamaha
21   René Hordelalay Yamaha
22   Bob Coulter Yamaha
23   Mario Lega Yamaha
DNF   Leo Bovee Yamaha
DNF   Boet van Dulmen MZ
DNF   Walter Villa Harley-Davidson
DNF   Horst Lahfeld Yamaha
DNF   Gilles Husson Yamaha
DNF   Ramon Jimenez Yamaha
DNF   Bernard Sailler Yamaha
DNF   Hans Hallberg Yamaha
DNF   Alain Terras Yamaha
DNF   Dieter Braun Yamaha
DNS   Bruno Kneubühler Yamaha blessure
DNQ[4]   Hans Müller Yamaha
DNQ   Armando Toracca Harley-Davidson
DNQ   Vic Soussan Yamaha
DNQ   János Drapál Yamaha
DNQ   Stefan Dörflinger Yamaha
DNQ   John Dodds Yamaha
DNQ   Bernard Fau Yamaha
DNQ   Roberto Gallina Yamaha
DNQ   Eric Offenstadt SMAC-Yamaha
DNQ   Alan North Yamaha
DNQ   Jon Ekerold Yamaha
DNQ   Philippe Coulon Yamaha
DNQ   Víctor Palomo Yamaha
DNQ   Harald Bartol Yamaha
DNQ   Thierry Tchernine Yamaha
DNQ   Christian Estrosi Yamaha
DNQ   Bill Henderson Yamaha
DNQ   Otello Buscherini Malanca
DNQ   Paolo Pileri Yamaha
DNQ   Nico van der Zanden Yamaha
DNQ   Rolf Thiele Yamaha
DNQ   Olivier Chevallier Yamaha
DNQ   Christian Léon Yamaha

125 cc bewerken

In de 125cc-klasse stonden Kent Andersson (Yamaha), Bruno Kneubühler (Yamaha), Paolo Pileri (Morbidelli) en Pier Paolo Bianchi (Morbidelli) op de eerste startrij. Pileri had zelfs de snelste trainingstijd gereden, maar hij viel samen met zijn teamgenoot Bianchi al in de eerste ronde. Bianchi viel definitief uit, maar Pileri reed een geweldige inhaalrace die hem tot de derde plaats bracht. Andersson won na een fel gevecht met Leif Gustafsson (Yamaha), die tweede werd. Gustafsson reed de Yamaha van Andersson uit 1974.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Kent Andersson Yamaha 46' 16" 2 15
2   Leif Gustafsson Yamaha +4" 6 12
3   Paolo Pileri Morbidelli +23" 8 10
4   Eugenio Lazzarini Piovaticci +40" 0 8
5   Harald Bartol Suzuki +58" 0 6
6   Maurice Maingret Yamaha +2' 01" 5 5
7   Hans Hallberg Yamaha +2' 16" 6 4
8   Peter Frohnmeyer Maico +2' 17" 8 3
9   Vincenzo Novella Yamaha +2' 18" 6 2
10   Xavier Tschannen Maico +2' 19" 1 1
11   Johann Zemsauer Rotax
12   Rolf Thiele Maico
13   Per Zachrisson Yamaha +1 ronde
14   Matti Kinnunen Maico
15   François Granon Maico
16   Pentti Salonen Yamaha
17   Hans Müller Yamaha
18   Vincent Gouy Yamaha
19   Gianni Ribuffo Yamaha
20   Jackie Hutteau Yamaha
21   Christian Fresquet Maico
22   Christopher Kingsland Maico
23   Michel Baloche Motobécane
DNF   Leo Bovee Yamaha
DNF   Pier Paolo Bianchi Morbidelli val
DNF   Thierry Tchernine Yamaha
DNF   Kari Lathinen Yamaha
DNF   Bruno Kneubühler Yamaha val
DNF   Bob Coulter Yamaha
DNF   Horst Seel Maico
DNF   Rudolf Weiss Yamaha
DNF   Werner Schmied Rotax
DNF   Didier Delente Yamaha
DNF   Jean-François Lecureux Yamaha
DNF   Thierry Noblesse Yamaha
DNS   Gert Bender Bender
DNQ[5]   Cees van Dongen Yamaha
DNQ   Patrick Fernandez Yamaha
DNQ   Otello Buscherini Malanca
DNQ   Rolf Minhoff Yamaha
DNQ   Olivier Chevallier Yamaha
DNQ   Christian Estrosi Yamaha

Zijspanklasse bewerken

De zijspanrace in Le Castellet opende het WK-seizoen van 1975 en werd gewonnen door het onbekende duo Hermann Schmid/Martial Jean-Petit-Matile met een Schmid-König. Werner Schwärzel/Andreas Huber (König) werden tweede doordat ze schakelproblemen hadden en Malcolm Hobson/Mick Burns (Yamaha) derde. Schmid/Jean-Petit-Matile debuteerden met hun overwinning in het wereldkampioenschap.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Hermann Schmid   Martial Jean-Petit-Matile Schmid-König 45' 49" 9 15
2   Werner Schwärzel   Andreas Huber König 12
3   Malcolm Hobson   Mick Burns Hamilton-Yamaha 10
4   Rolf Steinhausen   Josef Huber Busch-König 8
5   Angelo Pantellini   Freddo Mazzoni König 6
6   Amedeo Zini   Andrea Fornaro König 5
7   Dennis Keen   Roy Keen Keen-König 4
8   Gilbert Aymé   Patrick Loiseau König 3
9   Rudi Kurth   Dane Rowe CAT-Crescent 2
10   Ernst Trachsel   Christian Graf TTM-Suzuki 1
11   Otto Haller   Erich Haselbeck BMW
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1974
FIM wereldkampioenschap wegrace
27e seizoen (1975)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1975

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1974
Grand Prix-wegrace van Frankrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1976