Isle of Man TT 1976

De TT van Man 1976 was de zesde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1976. De WK-races werden verreden van 7 tot 11 juni 1976 op de Snaefell Mountain Course op het eiland Man. Door de Interval-start rijdt men eigenlijk een tijdrace. In 1976 had de TT van Man voor het laatst de WK-status. Deze TT kostte het leven aan coureur Les Kenny en bakkenist Walter Wörner. Wörners rijder Siegfried Maier verloor een arm en moest zijn carrière beëindigen.

Vlag van Man TT van Man 1976
Officiële naam Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 7 tot 11 juni 1976
Organisator ACU/FIM
500 cc (Senior TT)
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams
Eerste Vlag van Noord-Ierland Tom Herron
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Richards
Derde Vlag van Noord-Ierland Billie Guthrie
350 cc (Junior TT)
Poleposition Vlag van Noord-Ierland Tom Herron
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rutter
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rutter
Derde Vlag van Noord-Ierland Billie Guthrie
250 cc (Lightweight 250 cc TT)
Poleposition Vlag van Noord-Ierland Tom Herron
Snelste ronde Vlag van Noord-Ierland Tom Herron
Eerste Vlag van Noord-Ierland Tom Herron
Tweede Vlag van Japan Takazumi Katayama
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Zijspan (Sidecar 500 cc TT)
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk George O'Dell/Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Gosling
Snelste ronde Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Eerste Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen/Vlag van Duitsland Josef Huber
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Dick Greasley/Vlag van Verenigd Koninkrijk Cliff Holland
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Hobson/Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Burns

Algemeen bewerken

Dat dit de laatste TT met WK-status zou zijn was waarschijnlijk, maar nog niet zeker. De Auto-Cycle Union had bij de FIM voorstellen gedaan om een apart wereldkampioenschap voor stratencircuits in te stellen, tot schrik van circuits als Imatra, Opatija en de Nürburgring, die daardoor hun normale WK-status dreigden te verliezen. Chas Mortimer, die toch tegen de boycots van anderen in steeds op Man had gereden, zei hier over: "Wereldkampioenschap? Dat is nog minder waard dan het papier waarop het geschreven staat." Over belangstelling van coureurs had de TT niet te klagen: 800 inschrijvers waarvan er uiteindelijk slechts 384 (300 coureurs en 84 bakkenisten) mochten starten.

De WK-races van 1976 moesten bijna allemaal worden uitgesteld door de mist op de Mountain Section. In de TT van 1976 haalde Tom Herron de enige twee WK-overwinningen uit zijn carrière. In 1976 debuteerde Joey Dunlop die in zijn latere carrière 26 TT-overwinningen zou behalen. In 1977 zou hij zijn eerste overwinning boeken, maar in dit jaar was zijn beste resultaat de 16e plaats in de Junior TT.

WK-races bewerken

Senior TT bewerken

In de Senior TT maakte John Williams veel indruk. Zijn openingsronde was erg snel en na die ronde had Tom Herron al een minuut achterstand. Williams bouwde zijn voorsprong gestaag uit door een absoluut ronderecord van 20 minuten en 10 seconden te rijden. Met nog één ronde te gaan bedroeg zijn voorsprong al vier minuten maar bij de Bungalow schudde hij met zijn hoofd om aan te duiden dat er iets mis was. Uiteindelijk passeerde hij Signpost Corner, waardoor de lamp bij zijn startnummer op start/finish aan ging. Binnen een minuut moest hij finishen, maar John kwam niet in zicht. Uiteindelijk kwam hij duwend uit Governor's Dip, werd als 7e afgevlagd en viel uitgeput neer. Later werd het probleem pas duidelijk: al vanaf de eerste ronde weigerde zijn koppeling vrij te komen. Omdat hij niet wist wat zijn brandstofverbruik was zette hij in de derde ronde de motor uit bij een afdaling, maar hij moest lang duwen om de motor weer aan de praat te krijgen. In de vijfde ronde brak de stuurdemper en bij Cronk-y-Voddy (nog ongeveer 43 kilometer te gaan) brak een veer in het schakelmechanisme, waardoor hij bijna niet meer wist in welke versnelling hij schakelde. Dat ging bij Governor's Bridge fout. Deze haarspeldbocht moest eigenlijk met slippende koppeling genomen worden, maar Williams zat in een te hoge versnelling waardoor de motor verzoop en niet meer wilde starten. Dat gaf Tom Herron de kans de Senior TT te winnen, voor Ian Richards en Billie Guthrie. John Williams had wel de eer het absolute ronderecord van de Mountain Course te verbeteren. Hij bracht het op 112,27 mph.

Uitslag Senior TT bewerken

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd Punten
1   Tom Herron Yamaha 105.15 mph 2:09.10.0 15
2   Ian Richards Yamaha 105 11 mph 2:09.13.4 12
3   Billie Guthrie Yamaha 104.84 mph 2:09.33.0 10
4   Takazumi Katayama Yamaha 104.77 mph 2:09.38.2 8
5   Roger Nicholls Yamaha 104.27 mph 2:10.15.6 6
6   Jon Ekerold Yamaha 103.52 mph 2:11.12.4 5
7   John Williams Suzuki 103.20 mph 2:11.36.8 4
8   Gordon Pantall Yamaha 102.94 mph 2:11.56.8 3
9   John Weeden Yamaha 102.18 mph 2:12.55.2 2
10   Bill Smith Yamaha 101.74 mph 2:13.29.6 1
18   Joey Dunlop Yamaha 98.55 mph 2:17.49.0
DNF   Stan Woods Suzuki
DNF   Tony Rutter Yamaha
DNF   Alex George Yamaha
DNF   Les Kenny Yamaha
DNF   Chas Mortimer Yamaha blessure[1]
DNF   Hans-Otto Butenuth Yamaha
DNF   Mick Grant Kawasaki
DNF   Charlie Williams Yamaha
DNF   Bill Henderson Yamaha
DNF   Jack Findlay Suzuki

Junior TT bewerken

In de Junior TT startte Chas Mortimer vanwege de gebruikelijke interval-start 30 seconden later dan de eerste coureurs, maar in Sulby, halverwege de eerste ronde, had hij iedereen ook op de weg al ingehaald. Na de volle ronde van 60 km had Tom Herron op de tweede plaats zelfs 19 seconden achterstand. Tony Rutter was gelijk met Mortimer gestart maar in de eerste ronde wat achterop geraakt. In de tweede ronde verbrak hij het ronderecord en begon hij in te lopen op Mortimer. De rest van het veld kwam op een steeds grotere achterstand, maar Rutter wist tot op 6,8 seconden van Mortimer te komen. Die had het in de laatste ronde wel wat rustig aan gedaan om zijn Yamaha te sparen. Tom Herron werd slechts 26e omdat hij dacht dat zijn ketting was gebroken. Hij begon te duwen, maar na een tijdje ontdekte hij dat de ketting slechts naast de tandwielen lag, een euvel dat hij snel kon verhelpen. Intussen werd Billie Guthrie derde. Charlie Williams, die als grootste concurrent voor Mortimer werd beschouwd, was door de mist in Liverpool achtergebleven tijdens de trainingen en moest in het achterveld starten. Hij viel in de tweede ronde uit.

Uitslag Junior TT bewerken

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd Punten
1   Chas Mortimer Maxton-Yamaha 106.78 mph 1:46.00.2 15
2   Tony Rutter SMAC-Yamaha 106.66 mph 1:46.07.0 12
3   Billie Guthrie Yamaha 103.82 mph 1:49.01.8 10
4   Martin Sharpe Yamaha 103.80 mph 1:49.02.2 8
5   John Weeden Yamaha 103.70 mph 1:49.08.6 6
6   Derek Chatterton Chatt-Yamaha 102.95 mph 1:49.56.6 5
7   Neil Tuxworth Yamaha 102.81 mph 1:50.05.6 4
8   Jack Findlay Yamaha 102.45 mph 1:50.28.6 3
9   Takazumi Katayama Yamaha 102.29 mph 1:50.38.8 2
10   Sam McClements Yamaha 101.41 mph 1:51.36.6 1
16   Joey Dunlop Yamsel 99.83 mph 1:53.22.8
25   Bill Smith Suzuki 97.35 mph 1:56.15.6
26   Tom Herron Yamaha 97.05 mph 1:56.37.2
DNF   Alex George Yamaha
DNF   John Ekerold Yamaha
DNF   Les Kenny Yamaha
DNF   Charlie Williams Yamaha
DNF   Bill Henderson onbekend

Lightweight 250 cc TT bewerken

De Lightweight TT, die een dag was uitgesteld, werd gewonnen door Tom Herron, vóór Takazumi Katayama en Chas Mortimer. Voor Tom Herron was het zijn tweede overwinning in de week nadat hij ook de Senior TT had gewonnen. Hij had aanvankelijk twee seconden voorsprong op Charlie Williams, maar die sloot een pechvolle week af door in de tweede ronde uit te vallen. In deze race verongelukte Les Kenny door een vastloper bij Union Mills.

Uitslag Lightweight 250 cc TT TT bewerken

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd Punten
1   Tom Herron Yamaha 103.55 mph 1:27.26.8 15
2   Takazumi Katayama Yamaha 103.55 mph 1:27.52.2 12
3   Chas Mortimer Maxton-Yamaha 102.06 mph 1:28.4.2 10
4   Tony Rutter SMAC-Yamaha 101.11 mph 1:29.33.4 8
5   Eddie Roberts Maxton-Yamaha 100.13 mph 1:30.25.8 6
6   Alex George Yamaha 99.74 mph 1:30.47.2 5
7   John Weeden Yamaha 99.72 mph 1:30.48.4 4
8   Ian Richards Yamaha 98.74 mph 1:31.42.4 3
9   Denis Casement Yamaha 98.00 mph 1:32.24.0 2
10   Neil Tuxworth Yamaha 97.96 mph 1:32.26.0 1
12   Bill Henderson Yamaha 97.53 mph 1:32.50.4
DNF   Charlie Williams Yamaha
DNF   Jon Ekerold Yamaha
DNF   Joey Dunlop onbekend
DNF   Les Kenny Yamaha (†)

Sidecar 500 cc TT bewerken

In de training voor de Sidecar TT draaide George O'Dell (May-Yamaha) de snelste tijd, maar Rolf Steinhausen/Josef Huber startten verschrikkelijk snel en in een poging hen bij te houden crashte O'Dell bij Glen Helen waarbij zijn bakkenist Alan Gosling gewond naar het ziekenhuis moest worden afgevoerd. De zijspanklasse reed minder ronden dan de soloklassen, maar door de vele tweetaktmotoren was het nu toch nodig geworden (en toegestaan) een tankstop te maken. Dick Greasley/Cliff Holland werden tweede nadat Helmut Schilling/Rainer Gundel met pech terugvielen. Na twee ronden hadden zij dezelfde tijd als Malcolm Hobson/Mick Burns, maar die legden de derde en laatste ronde 7 seconden langzamer af. Nu Klaus Enders toch definitief gestopt was had Siegfried Schauzu de beschikking over de ervaren Wolfgang Kalauch als bakkenist. Schauzu startte moeizaam, maar reed de snelste ronde en werd vierde. In deze race verloor Walter Wörner, de bakkenist van Siegfried Maier het leven. Maier verloor bij Greeba Castle de controle over de machine, die over de kop vloog en in brand raakte. Maier verloor bij dit ongeluk een arm en moest zijn carrière beëindigen.

Uitslag Sidecar 500 cc TT bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Snelheid Tijd Punten
1   Rolf Steinhausen   Josef Huber Busch-König 96.42 mph 1:10.26.0 15
2   Dick Greasley   Cliff Holland Windle-Yamaha 95.65 mph 1:10.59.8 12
3   Malcolm Hobson   Mick Burns Hamilton-Yamaha 95.43 mph 1:11.09.6 10
4   Siegfried Schauzu   Wolfgang Kalauch ARO-Schmid-Fath 92.57 mph 1:13.21.6 8
5   Jeff Gawley   Kenny Birch Yamaha 92.19 mph 1:13.39.8 6
6   Graham Milton   John Brushwood British Magnum 90.22 mph 1:15.16.4 5
7   Helmut Schilling   Rainer Gundel ARO-Schmid-Fath 90.17 mph 1:15.18.8 4
8   Alec Campbell   Russell Campbell Yamaha 89.58 mph 1:15.48.6 3
9   Walter Ohrmann   Bernd Grube Yamaha 89.57 mph 1:15.49.0 2
10   Tony Wakefield   Colin Newbold British Magnum 89.50 mph 1:15.52.6 1
DNF   Heinz Luthringshauser   Lorenzo Puzo BMW
DNF   Gerry Boret   Nick Boret Yamaha
DNF   Gustav Pape   Franz Kallenberg König
DNF   Mick Boddice   Neill Rearden König
DNF   George O'Dell   Ala Gosling May-Yamaha crash
DNF   Trevor Ireson   Bill Boldison onbekend
DNF   Siegfried Maier   Walter Wörner Yamaha Walter Wörner (†)

Overige races bewerken

Classic TT bewerken

De pech van John Williamsin de Senior TT werd een beetje goedgemaakt doordat hij de Classic TT van begin tot einde leidde. De race was vanwege het weer een dag uitgesteld. Williams gebruikte een 500cc Suzuki, de andere twee podiumplaatsen waren voor de 350cc-Yamaha's van Alex George en Tony Rutter. De Classic TT werd daarmee nog steeds minder een 750cc-race: de eerste motorfiets in die klasse was de BSA van Malcolm Lucas, die slechts elfde werd.

Uitslag Classic TT bewerken

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd
1   John Williams Suzuki 108.18 mph 2:05.33.0
2   Alex George Yamaha 106.98 mph 2:06.57.8
3   Tony Rutter Yamaha 105.84 mph 2.08.19.6
4   Charlie Williams Maxton-Yamaha 105.53 mph 2:08.42.4
5   Tom Herron Yamaha 104.72 mph 2:09.42.2
6   Eddie Roberts Maxton-Yamaha 104.45 mph 2:09.55.4
7   Ian Richards Yamaha 103.24 mph 2:10.18.0
8   Bill Smith Yamaha 102.27 mph 2:12.48.4
9   Gordon Pantall Yamaha 102.15 mph 2:12.57.8
10   Gerry Mateer Yamaha 101.94 mph 2:13.14.4
DNF   Dave Croxford Norton
DNF   Stan Woods Suzuki
DNF   Joey Dunlop Yamsel
DNF   Billie Guthrie Yamaha
DNF   Jon Ekerold Yamaha
DNF   Mick Grant Kawasaki
DNF   Jack Findlay Yamaha

Production TT bewerken

In de Production TT reden weer drie klassen tegelijk: 1.000 cc, 500 cc en 250 cc. Per motorfiets wisselden twee rijders elkaar af. Ondanks het feit dat de 250cc-klasse slechts negen ronden hoefde te rijden (de andere klassen reden tien ronden), werden 250cc-winnaars Bill Simpson en Chas Mortimer (Yamaha RD 250) tot dagwinnaar uitgeroepen. De 500cc-klasse werd gewonnen door Frank Rutter en Mick Poxon met een Honda CB 500 Four en de 1.000cc-klasse door Helmut Dähne/Hans-Otto Butenuth met een BMW R 90 S.

Uitslag Production TT bewerken

(Gekleurde achtergrond= klassewinnaars)

Pos Coureur 1 Coureur 2 Merk Snelheid Tijd
1   Bill Simpson   Chas Mortimer 250cc-Yamaha 87.01 mph 3:54.09.8
2   Tony Rutter   David Hughes 250cc-Suzuki 86.46 mph 3:55.37.8
3   Frank Rutter   Mick Poxon 500cc-Honda 91.18 mph 4:08.15.4
4   John Kidson   Bill Henderson 400cc-Honda 90.98 mph 4:08.48.2
5   Helmut Dähne   Hans-Otto Butenuth 900cc-BMW 98.92 mph 3:48.50.08
6   Keith Martin   John Riley 250cc-Yamaha 84.91 mph 3:59.55.4
7   Nigel Rollason   Les Trotter 500cc-Suzuki 89.96 mph 4:11.38.2
8   Derek Randall   John Lavender 250cc-Yamaha 84.59 mph 4:00.49.8
9   D. Hunter   Mal Kirwan 250cc-Suzuki 84.59 mph 4:00.50.8
10   Keith Trubshaw   Jack Higham 500cc-Honda 89.76 mph 4:12.12.2
17   Takazumi Katayama   Danny Keany 250cc-Yamaha 82.64 mph 4:06.32.4
20   Louis Carr   Les Kenny 250cc-Yamaha 81.67 mph 4:09.27.6
24   Kevin Cowley   Jon Ekerold 250cc-Yamaha 79.47 mph 4:16.21.6
DNF   Bill Smith   Geoff Barry 500cc-Honda

Sidecar 1.000 cc TT bewerken

Dick Greasley leek op de overwinning in de Sidecar 1.000 cc TT af te gaan, maar hij kreeg technische problemen en werd in de laatste ronde ingehaald door Malcolm Hobson en Sigi Schauzu. Hobson reed een nieuw ronderecord van 99.96 mph, slechts 0,8 seconden te langzaam voor de zo belangrijke "ton".

Uitslag 1.000 cc TT bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Snelheid Tijd
1   Malcolm Hobson   Mick Burns Yamaha 97.77 mph 1:09.27.8
2   Siegfried Schauzu   Wolfgang Kalauch BMW 96.73 mph 1:10.12.4
3   Dick Greasley   Cliff Holland Yamaha 95.86 mph 1:10.50.6
4   Rolf Steinhausen   Josef Huber König 95.63 mph 1:11.00.8
5   Otto Haller   Erich Haselbeck BMW 90.88 mph 1:14.43.4
6   Alex Campbell   Russell Campbell Yamaha 90.32 mph 1:15.11.4
7   Bill Hodgkins   John Parkins Yamaha 87.54 mph 1:17.34.6
8   Gordon Fox   Hugh Sanderson Yamaha 87.08 mph 1:17.59.0
9   Gustav Pape   Franz Kallenberg König 86.89 mph 1:18.09.6
10   Nigel Rollason   Michael Coomber BSA 86.35 mph 1:18.38.6
DNF   Mick Boddice   Neill Reardon König
DNF   Gerry Boret   Nick Boret Yamaha
DNF   Jeff Gawley   Kenny Birch Yamaha
DNF   Trevor Ireson   Bill Boldison König
DNF   Heinz Luthringshauser   Lorenzo Puzo BMW
DNF   George O'Dell   Gordon Russell May-Yamaha
DNF   Heinz Schilling   Rainer Gundel ARO-Schmid-Fath
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1976
FIM wereldkampioenschap wegrace
28e seizoen (1976)
Volgende race:
TT Assen 1976

Vorige race:
Isle of Man TT 1975
Isle of Man TT Volgende race:
Isle of Man TT 1977