Grand Prix-wegrace van Spanje 1973

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1973 was de twaalfde en afsluitende race van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1973. De races werden verreden op 22 en 23 september op het Circuito Permanente del Jarama in Madrid. Al sinds 1970 sloot de Spaanse GP het seizoen af, waardoor er nauwelijks spanning was omdat de wereldtitels al vergeven waren.

Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Grand Prix-wegrace van Spanje 1973
Officiële naam Gran Premio de España 1973
Land Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje
Datum 22 en 23 september 1973
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Tweede Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler
Derde Vlag van Zwitserland Werner Giger
350 cc
Poleposition Vlag van Australië John Dodds
Snelste ronde Vlag van Australië John Dodds
Eerste Vlag van Brazilië Edu Celso-Santos
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson
Derde Vlag van Frankrijk Patrick Pons
250 cc
Poleposition Vlag van Australië John Dodds
Snelste ronde Vlag van Australië John Dodds
Eerste Vlag van Australië John Dodds
Tweede Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
125 cc
Poleposition Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Derde Vlag van Zweden Börje Jansson
50 cc
Poleposition Vlag van Nederland Jan de Vries
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler
Eerste Vlag van Nederland Jan de Vries
Tweede Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler
Derde Vlag van Nederland Henk van Kessel

Algemeen bewerken

Omdat de wereldtitels al vergeven waren ontbraken belangrijke coureurs in Spanje: Giacomo Agostini (wereldkampioen in de 350cc-klasse) was geblesseerd geraakt tijdens een testrit op het Autodromo Santa Monica, Kent Andersson was al wereldkampioen 125 cc maar had nog steeds last van zijn enkel na een beenbreuk tijdens de TT van Assen. Hij had na zijn beenbreuk nog in Zweden en Finland gereden, maar nu de wereldtitel bereikt was nam hij liever rust. De 250cc-kampioen Dieter Braun ontbrak ook. Teuvo Länsivuori miste de Grand Prix van Spanje doordat hij tijdens de training juist op de pols viel die hij eerder tijdens de Hutchinson 100 op Brands Hatch gebroken had.

Natuurlijk profiteerden anderen van het ontbreken van de sterren: John Dodds reed naar poleposition in de 250- en de 350cc-klasse en won de 250cc-race, Bruno Kneubühler werd in drie klassen tweede en Edu Celso-Santos haalde de eerste (en enige) WK-overwinning in zijn carrière.

De Zwitser Werner Pfirter verongelukte samen met zijn monteur René Jaccard tijdens een verkeersongeval op de thuisreis na de Grand Prix van Spanje. Hij werd postuum 13e in de 250cc-klasse en 12e in de 350cc-klasse.

500 cc bewerken

In Spanje verscheen Giacomo Agostini niet aan de start. Hij had juist een operatie aan een been ondergaan nadat hij tijdens een testrit gevallen was. Opmerkelijk was dat Phil Read (MV Agusta) desondanks zo veel moeite had de race te winnen. Gedurende de eerste 40 ronden reed Bruno Kneubühler) (Yamaha) aan de leiding en na 14 ronden begon Read zelfs terrein te verliezen. Hij werd zelfs even ingehaald door Werner Giger (Yamaha). Toen leek het vermogen van de viercilinder MV Agusta weer terug te komen, maar Kneubühler was eigenlijk onbereikbaar geworden. Dat veranderde toen die door een gat in de uitlaat toeren en vermogen verloor, waardoor Read toch nog won, vóór Kneubühler en Giger.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Phil Read MV Agusta 1h 10' 27" 5 15
2   Bruno Kneubühler Yamaha +0" 5 12
3   Werner Giger Yamaha +17" 3 10
4   Chas Mortimer Yamaha +36" 3 8
5   Marcel Yankoné Yamsel +40" 7 6
6   Bo Granath Husqvarna +1' 35" 3 5
7   Alex George Yamaha +1 ronde 4
8   Kurt-Ivan Carlsson Yamaha +1 ronde 3
9   Jean-Paul Boinet Kawasaki +1 ronde 2
10   Børge Nielsen Yamaha +1 ronde 1
11   Lois With Kawasaki +1 ronde
DNF   Lothar John Suzuki
DNF   Werner Schmied Yamaha
DNF   Gianfranco Bonera Suzuki
DNF   Werner Bergold Kawasaki
DNF   Jack Findlay Suzuki
DNF   Mario Lega Yamaha
DNF   Rod Tingate Yamaha
DNF   János Drapál Yamaha
DNF   Sven-Olaf Gunnarsson Kawasaki
DNF   Gyula Marsovszky Yamaha
DNF   Adolf Schneider Yamaha
DNF   Bohumil Staša Yamaha
DNF   Charlie Dobson Yamaha
DNF   Christian Bourgeois Yamaha
DNF   Paul Eickelberg König
DNF   Etienne Delamarre Yamaha
DNF   Steve Ellis Yamaha
DNF   Piet van der Wal Yamaha
DNF   Alois Maxwald Rotax
DNF   Guido Mandracci Suzuki
DNF   Billie Nelson Yamaha
DNF   Eric Offenstadt Kawasaki

350 cc bewerken

Bij afwezigheid van Teuvo Länsivuori (pols opnieuw gebroken) en Giacomo Agostini (geopereerd na een val) nam de Zwitser Werner Pfirter de leiding in de 350cc-race in Spanje, gevolgd door Billie Nelson. Nelson nam na twee ronden de leiding maar werd op zijn beurt weer ingehaald door John Dodds. Pfirter begon vermogen te verliezen en moest zijn derde plaats afstaan aan Edu Celso-Santos. Dodds viel uit door een gebroken schakelpedaal en tegen het einde van de race drong Celso-Santos door tot aan het achterwiel van Nelson. Nelson kreeg problemen door een vastlopende voorrem en Santos won de race. De rem van Nelson zat zó vast, dat de machine na de race niet meer rijdend verplaatst kon worden. Patrick Pons (Yamaha) werd derde.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Edu Celso-Santos Yamaha 1h 06' 49" 1 15
2   Billie Nelson Yamaha +12" 3 12
3   Patrick Pons Yamaha +56" 4 10
4   Kurt-Ivan Carlsson Yamaha +1' 19" 7 8
5   Alex George Yamaha +1' 30" 2 6
6   Philippe Coulon Yamaha +1' 46" 8 5
7   Ingemar Larsson Yamaha 4
8   János Reisz Yamaha 3
9   Gyula Marsovszky Yamaha 2
10   Børge Nielsen Yamaha 1
11   Adolf Schneider Yamaha
DNF   Werner Pfirter Yamaha vermogensverlies
DNF   John Dodds Yamaha gebroken schakelpedaal
DNF   Michel Rougerie Harley-Davidson
DNS   Teuvo Länsivuori Yamaha blessure

250 cc bewerken

Nu "Oversized Oronzo" Memola door de Belgische Motorrijdersbond geschorst[1] was kon hij in Spanje niet aan de start komen. Dat kon Teuvo Länsivuori ook niet omdat hij tijdens de trainingen zijn herstellende pols opnieuw gebroken had. Er reden wel twee ongebruikelijke deelnemers mee: Jos Schurgers, die meer als training voor de 125cc-race deelnam, en Ángel Nieto, die met een 250cc-Derbi door een defecte koppeling uitviel. Bruno Kneubühler had een snelle trainingstijd gereden, maar hij startte zoals gebruikelijk slecht, waardoor de strijd aan de kop aanvankelijk tussen Chas Mortimer, John Dodds, Ingemar Larsson en Nieto ging. Kneubühler kwam sterk naar voren en pakte de tweede plaats, maar toen was John Dodds al te ver weg. Die won de race, maar Kneubühler kreeg een weekend vol tweede plaatsen: 500 cc, 50 cc-en 250 cc. Chas Mortimer werd in de 250cc-race derde.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   John Dodds Yamaha 1h 02' 18" 2 15
2   Bruno Kneubühler Yamaha +21" 5 12
3   Chas Mortimer Yamaha +42" 9 10
4   Werner Pfirter Yamaha +1' 01" 6 8
5   Werner Giger Yamaha +1' 04" 9 6
6   Michel Rougerie Harley-Davidson +1' 05" 1 5
7   Hans Müller Yamaha +1' 11" 7 4
8   Ingemar Larsson Yamaha +1 ronde 3
9   Pentti Salonen Yamaha 2
10   Manuel Andre Nuno Yamaha 1
DNF   Ángel Nieto Derbi koppeling
DNS   Teuvo Länsivuori Yamaha blessure
DNS   Oronzo Memola Yamaha Geschorst

125 cc bewerken

De 125cc-Grand Prix van Spanje sloot het raceweekend én het seizoen af en het Spaanse publiek hoopte op een goede prestatie van Ángel Nieto. Zijn seizoen was getekend door uitvallen en valpartijen. Nieto achtervolgde Chas Mortimer tot drie ronden voor het einde, toen hij hem even wist te passeren. Meteen daarna verremde hij zich echter en Mortimer won de race. Nieto werd wel tweede en Börje Jansson werd derde. Jos Schurgers had al voor de race weinig vertrouwen in een goede afloop omdat het circuit hem én zijn Bridgestone niet lag. Hij werd slechts zesde en verspeelde daarmee zijn tweede plaats in het wereldkampioenschap aan Chas Mortimer.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Chas Mortimer Yamaha 55' 39" 6 15
2   Ángel Nieto Morbidelli +15" 6 12
3   Börje Jansson Maico +52" 5 10
4   Eugenio Lazzarini Piovaticci +1' 30" 3 8
5   Seppo Kangasniemi Maico +1 ronde 6
6   Jos Schurgers Bridgestone +1 ronde 5
7   Pentti Salonen Yamaha +1 ronde 4
8   Ingemar Bengtsson Yamaha +1 ronde 3
9   Aldo Pero Yamaha +1 ronde 2
10   János Reisz MZ +1 ronde 1

50 cc bewerken

In Spanje stapte Bruno Kneubühler tamelijk vermoeid op zijn 50cc-Van Veen-Kreidler, nadat hij in de 500cc-race 40 ronden lang aan de leiding had gelegen. Net als Jan de Vries had hij dan ook een slechte start. Samen reden ze een inhaalrace die resulteerde in de eerste plaats voor de Vries en de tweede plaats voor Kneubühler. Henk van Kessel had in het begin aan de leiding gereden, maar werd na een kleine valpartij zonder voorrem toch nog derde. Ricardo Tormo debuteerde in de 50cc-klasse en scoorde 1 punt.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Jan de Vries Van Veen-Kreidler 35' 02" 1 15
2   Bruno Kneubühler Van Veen-Kreidler +15" 6 12
3   Henk van Kessel Kreidler +1' 34" 6 10
4   Gerhard Thurow Kreidler +1' 35" 8 8
5   Theo Timmer Jamathi +1 ronde 6
6   Jan Huberts Kreidler +1 ronde 5
7   Herbert Rittberger Kreidler +1 ronde 4
8   Leif Gustafsson Monark +1 ronde 3
9   Leif Rosell Jamathi +1 ronde 2
10   Ricardo Tormo Derbi +1 ronde 1
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1973
FIM wereldkampioenschap wegrace
25e seizoen (1973)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1974

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1972
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1974