Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1986

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1986 was de achtste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1986. De races werden verreden op 20 juli 1986 op het Circuit Paul Ricard nabij Le Castellet, Frankrijk.

Vlag van Frankrijk Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1986
Officiële naam Grand Prix de France Moto
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum 20 juli 1986
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Wayne Gardner
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Eerste Vlag van Verenigde Staten Wayne Gardner
Tweede Vlag van België Didier de Radiguès
Derde Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
250 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Martin Wimmer
Snelste ronde Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Eerste Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Tweede Vlag van Spanje Sito Pons
Derde Vlag van Frankrijk Dominique Sarron
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Luca Cadalora
Snelste ronde Vlag van Italië Luca Cadalora
Eerste Vlag van Italië Luca Cadalora
Tweede Vlag van Italië Fausto Gresini
Derde Vlag van Oostenrijk August Auinger
Zijspan
Poleposition Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Frankrijk Jean-Marc Fresc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster/Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt
Eerste Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Tweede Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Frankrijk Jean-Marc Fresc
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster/Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt

Algemeen bewerken

Nadat de regen in België enkele verrassende winnaars had opgeleverd, was alles in Frankrijk, met zonnig weer en 30 °C weer "normaal". 50.000 toeschouwers zagen Eddie Lawson, Carlos Lavado, Luca Cadalora en Egbert Streuer/Bernard Schnieders hun races winnen.

500cc-klasse bewerken

De training bewerken

Raymond Roche had met de voor hem nieuwe Honda NSR 500 graag wat extra training gehad op het Circuit Paul Ricard, maar door de voorbereidingen voor de Formule 1-race was dat niet mogelijk geweest. Dankzij zijn circuitkennis wist hij de machine toch goed af te stellen en hij realiseerde de vierde tijd. Daarmee stonden er twee Fransen op de eerste startrij, want Christian Sarron stond op de tweede plaats achter Eddie Lawson. Sarron had dat gedaan met slechts één snelle ronde, omdat hij twee motorblokken had opgeblazen. Roche was de snelste Honda-coureur, want Wayne Gardner had wel afstellingsmoeilijkheden en reed slechts de zevende tijd. Hij concludeerde dat zijn beste motorblok niet in het beste frame zat en dat er zaterdagnacht nog het een en ander omgebouwd moest worden. Lawson had zijn eigen problemen tijdens de training gehad. In een race in Laguna Seca had hij een sleutelbeen aan een kant gescheurd en aan de andere kant gekneusd, zodat hij met veel pijn reed. Tot overmaat van ramp was hij ook in gevecht geraakt met enkele marshals die weigerden hem - zonder het juiste pasje - met een scooter en zijn vriendin achterop de baan te laten verkennen.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Eddie Lawson Marlboro-Agostini-Yamaha 2"00'74
2.   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 2"00'96
3.   Randy Mamola Lucky Strike-Roberts-Yamaha 2"01'43
4.   Raymond Roche Rothmans-Katayama-HRC-Honda 2"01'60
5.   Rob McElnea Marlboro-Agostini-Yamaha 2"01'64
6.   Mike Baldwin Lucky Strike-Roberts-Yamaha 2"01'67
7.   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 2"01'84
8.   Ron Haslam ELF-Honda 2"03'65
9.   Didier de Radiguès Rollstar-Chevallier-Honda 2"04'05
10.   Dave Petersen HB-Gallina-Suzuki 2"05'26

De race bewerken

2½ uur moest het publiek zichzelf vermaken tussen de zijspanrace en de 500cc-race, maar men kon dat doen door de Alpenetappe Gap-Serre Chevalier van de Tour de France te volgen. Na de opwarmronde bleek de koppeling van Randy Mamola niet goed te functioneren en snel werden er nieuwe koppelingsplaten gehaald. Het vervangen kostte slechts enkele minuten, maar met twee Fransen op de eerste startrij was de organisatie niet van plan Mamola die tijd ook te gunnen, zelfs niet na een pauze van 2½ uur. Enkele seconden voor de Yamaha gerepareerd was werd er gestart, met Mamola als laatste, maar Christian Sarron kreeg zijn machine bijna niet aan de praat en zat vlak voor hem. Aan de kop van het veld reed snelle starter Ron Haslam, maar hij werd al snel gepasseerd door Raymond Roche, Wayne Gardner en Eddie Lawson. In de tweede ronde had Lawson de leiding al overgenomen en Roche, die hem probeerde te volgen, kwam ten val. Gardner ging samen met Rob McElnea achter Lawson aan, maar had problemen met de bokkige Honda NSR 500. Zijn achterband versleet erg hard en hij viel terug naar de vijfde plaats. Intussen was een ontketende en woedende Mamola aan zijn inhaalrace begonnen, maar ook Christian Sarron kwam naar voren. Nadat McElnea een fout maakte kwam Mike Baldwin op de tweede plaats terecht, maar hij legde het af tegen Mamola, die tweede werd, en Sarron, die als derde eindigde.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Eddie Lawson Marlboro-Agostini-Yamaha 42"57'01 1 15
2   Randy Mamola Lucky Strike-Roberts-Yamaha 43"09'36 3 12
3   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 43"11'47 2 10
4   Mike Baldwin Lucky Strike-Roberts-Yamaha 43"11'83 6 8
5   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 43"19'27 7 6
6   Rob McElnea Marlboro-Agostini-Yamaha 43"23'18 5 5
7   Ron Haslam ELF-Honda 44"02'04 8 4
8   Didier de Radiguès Rollstar-Chevallier-Honda 44"23'08 9 3
9   Dave Petersen HB-Gallina-Suzuki 44"38'19 10 2
10   Paul Lewis Skoal Bandit-Heron-Suzuki 44"49'96 11 1
11   Wolfgang von Muralt Frankonia-Suzuki 44"54'03 13
12   Marco Gentile Écurie-Fior-Honda 45"00'66 21
13   Fabio Biliotti Honda 45"01'71 19
14   Boet van Dulmen Bakker-PDM-Honda +1 ronde 17
15   Christian Le Liard ELF-Honda +1 ronde 12
16   Mile Pajic SNRT-Honda +1 ronde 20
17   Simon Buckmaster Duckhams Oil-Honda +1 ronde 26
18   Alessandro Valesi Honda +1 ronde 22
19   Dietmar Mayer Honda +1 ronde 28
20   Juan Garriga Cagiva +2 ronden 15

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Lothar Spiegler Suzuki 29
  Raymond Roche Rothmans-Katayama-HRC-Honda Opgave[1] 4
  Louis-Luc Maisto Honda 24
  Manfred Fischer Hein Gericke-Honda 18
  Pierfrancesco Chili HB-Gallina-Suzuki 16
  José Parra Honda 31
  Philippe Robinet Honda 30
  Leandro Becheroni Suzuki 25

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Henk van der Mark PDM-Honda Blessure[2] 27
  Josef Ragginger Suzuki 23
  Gustav Reiner Bakker-Honda-Deutschland Blessure[3] 14

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda Blessure
  Niall Mackenzie Skoal Bandit-Heron-Suzuki Blessure[4]
  Shungi Yatsushiro Moriwaki-HRC-Honda Blessure[5]

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Eddie Lawson Marlboro-Agostini-Yamaha 99
2   Randy Mamola Lucky Strike-Roberts-Yamaha 86
3   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 78
4   Mike Baldwin Lucky Strike-Roberts-Yamaha 60
5   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 53
6   Rob McElnea Marlboro-Agostini-Yamaha 44
7   Didier de Radiguès Rollstar-Chevallier-Honda 21
8   Raymond Roche Rothmans-Katayama-Honda /
Rothmans-Katayama-HRC-Honda
18
9   Ron Haslam ELF-Honda 12
10   Pierfrancesco Chili HB-Gallina-Suzuki 11

250cc-klasse bewerken

De training bewerken

Net als in de 500cc-klasse bereikten in de 250cc-klasse twee Fransen de eerste startrij: Dominique Sarron (derde) en Jean-François Baldé (vierde). Ook Jean-Louis Guignabodet deed het met zijn MIG-Rotax opmerkelijk goed door als achtste te trainen, terwijl Honda's topcoureur Toni Mang slechts de tiende tijd reed. Yamaha was heer en meester met Martin Wimmer op poleposition en Carlos Lavado op de tweede startplaats.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Martin Wimmer Marlboro-Agostini-Yamaha 2"06'58
2.   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 2"06'67
3.   Dominique Sarron Rothmans-Honda 2"07'29
4.   Jean-François Baldé Rothmans Katayama-Honda 2"07'64
5.   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 2"08'13
6.   Tadahiko Taira Marlboro-Agostini-Yamaha 2"08'17
7.   Stefano Caracchi Aprilia-Rotax 2"08'31
8.   Jean-Louis Guignabodet MIG-Rotax 2"08'56
9.   Jacques Cornu ELF-Parisienne-Honda 2"08'58
10.   Toni Mang Rothmans-HRC-Honda 2"08'60

De race bewerken

Net als eerder Randy Mamola kwam Carlos Lavado uit de opwarmronde terug met een probleem, in dit geval een lekkend koelsysteem. De machine kon op tijd voor de start worden gerepareerd, maar Lavado startte minder goed dan Sito Pons en Dominique Sarron, die ervandoor gingen terwijl ze werden achtervolgd door Jacques Cornu, Jean-François Baldé, Toni Mang, Pierre Bolle, Fausto Ricci, Niall Mackenzie, Virginio Ferrari en daarachter pas Lavado en Martin Wimmer. Lavado werkte zich naar voren, maar maakte een fout en viel weer terug naar de elfde plaats. Sarron en Pons wisten intussen een voorsprong op te bouwen, maar Lavado kwam er toch nog bij, vooral door zijn stuurmanskunsten, want de Honda's waren sneller dan zijn Yamaha. Zelfs de Parisienne van Bolle liep harder. Hoe dicht het veld bij elkaar lag bleek uit het verschil op de finish: Tadahiko Taira werd tiende met slechts 36 seconden achterstand op Lavado.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 38"35'62 2 15
2   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 38"37'45 5 12
3   Dominique Sarron Rothmans-Honda 38"40'65 3 10
4   Jean-François Baldé Rothmans Katayama-Honda 38"45'88 4 8
5   Toni Mang Rothmans-HRC-Honda 38"46'55 10 6
6   Martin Wimmer Marlboro-Agostini-Yamaha 38"47'01 1 5
7   Pierre Bolle ELF-Parisienne 38"47'56 13 4
8   Maurizio Vitali Garelli 39"06'06 14 3
9   Virginio Ferrari Total-Katayama-HRC-Honda 39"06'30 23 2
10   Tadahiko Taira Marlboro-Agostini-Yamaha 39"11'34 6 1
11   Jacques Cornu ELF-Parisienne-Honda 39"16'95 9
12   Stefano Caracchi Aprilia-Rotax 39"17'92 7
13   Loris Reggiani Aprilia-Rotax 39"18'36 18
14   Hans Lindner Rotax 39"19'07 30
15   Reinhold Roth HB-Römer-Honda 39"19'29 19
16   Jean Foray Chevallier-Yamaha 39"20'38 33
17   Carlos Cardús Campsa-Honda 39"30'88 36
18   Bruno Bonhuil Honda 39"31'35 15
19   Harald Eckl Honda 39"31'65 21
20   Alan Carter JJ Cobas-Rotax 39"34'61 11
21   Niall Mackenzie Silverstone-Armstrong-Rotax 39"35'16 12
22   Massimo Matteoni Honda 39"46'49 29
23   Alberto Rota Honda 39"47'82 27
24   Jean-Michel Mattioli Yamaha 40"03'33 16
25   Konrad Hefele Honda 40"08'38 34
26   Stéphane Mertens Johnson-Yamaha +1 ronde[6] 25
27   Fausto Ricci HRC-Honda +1 ronde[7] 24
28   Siegfried Minich Honda +1 ronde 20

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Jean-Louis Guignabodet MIG-Rotax 8
  Etienne Quartararo Honda 17
  Donnie McLeod Silverstone-Armstrong-Rotax Vastloper 22
  Christian Boudinot JJ Cobas 26
  Gary Noël EMC-Rotax 28
  Jochen Schmid Yamaha 35
  Marcellino Lucchi Aprilia-Rotax 31
  Manfred Herweh HB-Aprilia-Rotax Val 32

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 87
2   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 74
3   Toni Mang Rothmans-HRC-Honda 57
4   Jean-François Baldé Rothmans-Katayama-Honda 53
5   Martin Wimmer Marlboro-Agostini-Yamaha 49
6   Dominique Sarron Rothmans-Honda 41
7   Jacques Cornu ELF-Parisienne-Honda 28
8   Donnie McLeod Silverstone-Armstrong-Rotax 27
9   Fausto Ricci HRC-Honda 24
10   Pierre Bolle ELF-Parisienne 19

125cc-klasse bewerken

De training bewerken

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Luca Cadalora FMI-Garelli 2"14'67
2.   Fausto Gresini FMI-Garelli 2"16'01
3.   Bruno Kneubühler LCR-MBA 2"15'23
4.   August Auinger Bartol-LCR-MBA 2"15'51
5.   Domenico Brigaglia Ducados-MBA 2"15'51
6.   Pier Paolo Bianchi MBA 2"16'77
7.   Ezio Gianola MBA 2"16'80
8.   Thierry Feuz MBA 2"17'25
9.   Lucio Pietroniro Johnson-MBA 2"17'51
10.   Olivier Liégeois Assmex-MBA 2"17'83

De race bewerken

Na de start van de 125cc-race namen de Garelli-rijders Luca Cadalora en Fausto Gresini samen de leiding, maar ze werden meteen gevolgd door August Auinger, Ezio Gianola, Lucio Pietroniro, Pier Paolo Bianchi, Bruno Kneubühler en Jussi Hautaniemi. Gianola viel al in de tweede ronde terug met een slecht lopende motor. Cadalora en Gresini probeerden er samen vandoor te gaan, maar konden Auinger en Kneubühler niet afschudden. Auinger prikte zijn machine af en toe tussen beide Italianen, maar op de streep reed er steeds een Garelli voorop. Pas in de laatste twee ronden moesten Auinger en Kneubühler iets afhaken, wat tenietgedaan werd toen de koplopers achterblijver Esa Kytölä moesten passeren. Cadalora kon zonder problemen voorbij, maar Gresini werd even opgehouden. Hij werd nog wel tweede, maar Auinger zat weer vlak achter hem.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Luca Cadalora FMI-Garelli 36"08'81 1 15
2   Fausto Gresini FMI-Garelli 36"09'81 2 12
3   August Auinger Bartol-LCR-MBA 36"10'24 4 10
4   Bruno Kneubühler LCR-MBA 36"10'84 3 8
5   Domenico Brigaglia Ducados-MBA 36"38'69 5 6
6   Lucio Pietroniro Johnson-MBA 36"42'52 9 5
7   Pier Paolo Bianchi MBA 36"45'12 6 4
8   Johnny Wickström MBA 36"57'50 11 3
9   Ángel Nieto Ducados-MBA 36"58'70 17 2
10   Thierry Feuz MBA 36"59'01 8 1
11   Jussi Hautaniemi MBA 37"05'66 12
12   Paul Bordes MBA 37"05'67 13
13   Willy Pérez MBA 37"41'87 19
14   Patrick Daudier PMDF 37"50'15 16
15   Håkan Olsson MBA 37"50'16 32
16   Jacques Hutteau MBA 37"54'96 18
17   Manuel Hernandez MBA 37"56'48 29
18   Eric Gijsel MBA 38"07'54 36
19   Jan Eggens LCR-EGA 38"08'24 30
20   Anton Straver MBA 38"16'11 28
21   Peter Balaz MBA 38"35'53 27
22   Esa Kytölä MBA +1 ronde 34
23   Mike Leitner MBA +2 ronden 23

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Ezio Gianola MBA Ontsteking 7
  Olivier Liégeois Assmex-MBA Val 10
  Paolo Casoli MBA 14
  Adi Stadler MBA 15
  Christian Le Badezet MBA 20
  Jean-Claude Selini MBA 21
  Norbert Peschke MBA 22
  Alfred Waibel MBA 24
  Bady Hassaine MBA 26
  Robin Appleyard MBA 31
  Andres Sánchez Ducados-MBA 33
  Peter Sommer MBA 35

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Luca Cadalora FMI-Garelli 76
2   Fausto Gresini FMI-Garelli 74
3   Ezio Gianola MBA 47
  Domenico Brigaglia Ducados-MBA
5   Bruno Kneubühler LCR-MBA 32
6   Pier Paolo Bianchi MBA 26
7   Lucio Pietroniro Johnson-MBA 25
8   Willy Pérez MBA 21
9   August Auinger Bartol-LCR-MBA 20
10   Johnny Wickström MBA 18

Zijspanklasse bewerken

De training bewerken

Opnieuw haalden Egbert Streuer en Bernard Schnieders niet alles uit de kast om een snelle trainingstijd te zetten. Ze werden achter Alain Michel en Jean-Marc Fresc tweede en stonden daarmee toch op de eerste startrij. Michel en Rolf Biland bliezen tijdens de trainingen een motor op, maar Biland stond desondanks op de derde startplaats naast de broers Markus en Urs Egloff. Bernard Schnieders voorspelde het verloop van de race: ze zouden Michel/Fresc op kop laten rijden tot de laatste ronde en hen dan aan het einde van Mistral Straight passeren.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd
1.   Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 2"07'64
2.   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 2"08'10
3.   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 2"08'99
4.   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Seel 2"09'13
5.   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg LCR-Yamaha 2"09'52
6.   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha 2"10'48
7.   Masato Kumano   Helmut Diehl LCR-Yamaha 2"11'90
8.   Rolf Steinhausen   Bruno Hiller Camel-Busch-Yamaha 2"12'03
9.   Derek Jones   Brian Ayres LCR-Yamaha 2"12'25
10.   Derek Bayley   Brian Nixon LCR-Ricardo Z 2"12'80

De race bewerken

Rolf Biland had de beste start in de zijspanrace, maar zijn rol was al na een halve ronde uitgespeeld door een gebroken zuigerveer. Egbert Streuer en Bernard Schnieders kwamen na de eerste ronde als leiders door, gevolgd door Steve Webster/Tony Hewitt, Alain Michel/Jean-Michel Fresc en Theo van Kempen/Geral de Haas. Dat was echter niet de geplande strategie van Streuer en even later reed hij op de derde plaats achter Michel en Webster. Die laatste kon het tempo echter niet volgen en haakte af. Zo bleef Michel zeven ronden lang voor Streuer rijden, daarna nam Streuer twee ronden lang de leiding. In de voorlaatste ronde wist Michel nog een aanval van Streuer af te slaan, maar in de laatste ronde deden de Nederlanders precies wat Bernard Schnieders al op zaterdag voorspeld had: Streuer remde Michel aan het einde van de Mistral Straight uit en won.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Grid Punten
1   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 36"40'76 2 15
2   Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 36"41'16 1 12
3   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha 37"01'57 6 10
4   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg LCR-Yamaha 37"19'03 5 8
5   Masato Kumano   Helmut Diehl LCR-Yamaha 37"24'37 7 6
6   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Seel 37"33'89 4 5
7   Derek Jones   Brian Ayres LCR-Yamaha 37"40'25 9 4
8   Derek Bayley   Brian Nixon LCR-Ricardo Z 37"45'33 10 3
9   Steve Abbott   Shaun Smith Windle-Yamaha 37"47'21 2
10   Frank Wrathall   Kerry Chapman LCR-Yamaha 37"57'61 1
11   Theo van Kempen   Geral de Haas LCR-Yamaha 12
12   Graham Gleeson   David Elliott LCR-Yamaha
13   Dennis Bingham   Julia Bingham LCR-Yamaha
14   Yvan Nigrowsky   Frédéric Meunier Seymaz-Yamaha
15   Pascal Laratte   Jacques Corbier LCR-Yamaha
16   Bernd Scherer   Wolfgang Gess BSR-Yamaha
17   Amedeo Zini Onbekend Onbekend
18   Albert Weber   Harald Scheidawind LCR-Yamaha
19   Jean-Louis Millet   Claude Debroux Seymaz-Yamaha
19   Henri Golemba   Alain-Robert Barillon Onbekend +1 ronde

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Grid
  Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser Gebroken zuigerveer 3
  Rolf Steinhausen   Bruno Hiller Camel-Busch-Yamaha 8

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn.
1   Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 54
2   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha 49
3   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 45
4   Steve Abbott   Shaun Smith en
  Vince Biggs
Windle-Yamaha 30
5   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Seel 27
6   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg en
  Adolf Hänni
LCR-Yamaha 22
7   Masato Kumano   Helmut Diehl LCR-Yamaha 21
8   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 20
9   Derek Jones   Brian Ayres LCR-Yamaha 16
10   Rolf Steinhausen   Bruno Hiller Busch-Yamaha /
Camel-Busch-Yamaha
10

Trivia bewerken

Vredespijp bewerken

Verschillende coureurs leken de vrede getekend te hebben in Frankrijk. August Auinger had in België nog protest aangetekend tegen het gevaarlijke rijden van Luca Cadalora en Fausto Gresini, maar verklaarde na deze race nadrukkelijk dat er eerlijk gereden was. Egbert Streuer had in het verleden nogal eens kritiek op de rijstijl van Alain Michel, maar vond dat die dit keer zeer sportief gereden had. Na de race namen ze enkele stokbroden mee en gingen ze samen aan de vijver op het circuit vissen.

Tijdschema bewerken

Kort voor de Franse GP veranderde de organisatie het tijdschema, waardoor de 125cc-klasse niet op zaterdag maar evenals de andere klassen op zondag zou rijden. Men laste echter tussen de zijspanrace en de 500cc-race een pauze van 2½ uur in. Dat leek een vreemd idee, maar niet voor de Fransen die de Tour de France wilden volgen.

Freddie Spencer en Raymond Roche bewerken

Freddie Spencer was wel in Frankrijk aanwezig, maar slechts als toeschouwer. Voor HRC had hij slecht nieuws, want het herstel van zijn operatie aan een peesschedeontsteking verliep langzamer dan gedacht en hij vreesde op zijn vroegst bij de GP van San Marino weer te kunnen rijden. Voor Raymond Roche was dat goed nieuws, want hij had aanvankelijk voor twee races de Honda NSR 500's van Spencer gekregen, maar mocht het seizoen er nu misschien wel mee afmaken. Dan moest hij er in Silverstone wel op blijven zitten, want hij was in zijn enige twee races met de NSR gevallen.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1986
FIM wereldkampioenschap wegrace
38e seizoen (1986)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1986

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1985
Grand Prix-wegrace van Frankrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1987