Grand Prix-wegrace van Spanje 1984

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1984 was de derde race van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1984. De races werden verreden op 6 mei 1984 op het Circuito Permanente del Jarama nabij Madrid.

Vlag van Spanje Grand Prix-wegrace van Spanje 1984
Officiële naam XXXIV Gran Premio de España de motociclismo
Land Vlag van Spanje Spanje
Datum 6 mei 1984
Organisator RACE/FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Eerste Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Tweede Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola
Derde Vlag van Frankrijk Raymond Roche
250 cc
Poleposition Vlag van Spanje Carlos Cardús
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
Eerste Vlag van Spanje Sito Pons
Tweede Vlag van Frankrijk Christian Sarron
Derde Vlag van Venezuela Carlos Lavado
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Maurizio Vitali
Snelste ronde Vlag van Spanje Ángel Nieto
Eerste Vlag van Spanje Ángel Nieto
Tweede Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Derde Vlag van Zwitserland Hans Müller
80 cc
Poleposition Vlag van Spanje Jorge Martínez
Snelste ronde Vlag van Duitsland Hubert Abold
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Nederland Henk van Kessel
Derde Vlag van Zwitserland Hans Müller

Algemeen bewerken

De trainingen van de Spaanse Grand Prix werden gehinderd door regen, maar tijdens de racedag was het droog, hoewel de 80cc-klasse nog op een halfnatte baan reed. Twee favorieten ontbraken door blessures: Freddie Spencer en Ricardo Tormo.

500cc-klasse bewerken

Spanning aan de kop van de 500cc-race in Spanje was er geen moment, nadat de snel gestarte Ron Haslam meteen werd gepasseerd door Eddie Lawson die vervolgens met groot gemak wegliep van iedereen. Haslam moest ook het hoofd buigen voor zijn stalgenoten Randy Mamola en Raymond Roche, die ook op het podium kwamen. In het achterveld werd wel gevochten, vooral door Boet van Dulmen, die zijn snelle start tenietgedaan zag worden toen hij moest uitwijken voor de vallende Massimo Broccoli en na de eerste ronde slechts als 18e doorkwam. Van Dulmen vocht zich terug tot bij het groepje Roth / Reiner / Sheene, was wat handiger in het passeren van achterblijvers en werd uiteindelijk vijfde.

De training
Voor de tweede keer in drie wedstrijden kon Freddie Spencer door blessures niet starten. Zo zou Eddie Lawson steeds verder kunnen uitlopen in het klassement en velen verwachtten dat de viercilinder Honda NSR 500 naar Randy Mamola zou gaan. In het Motor home van teammanager Erv Kanemoto vond een lang gesprek plaats met Mamola, technisch leider Oguma en enkele technici, waarna besloten werd dat de NSR 500 in de vrachtauto zou blijven staan. Mamola had zijn eigen fabrieks-Honda NS 500 moeten kopen en kon er in Spanje zijn eerste race mee rijden. Om zoveel mogelijk tegenstand aan Lawson te bieden kreeg Raymond Roche opnieuw een 1984 fabrieks-HRC-driecilindermotor om in zijn eigen frame te monteren. Opmerkelijk was dat privérijder Roche én Honda-debutant Mamola zich vóór Ron Haslam wisten te kwalificeren. Haslam was de enige échte Honda-fabriekscoureur, nu ook Takazumi Katayama nog in de lappenmand zat. Al na de eerste training lieten Franco Uncini en Sergio Pellandini hun Suzuki-motoren vervangen en dat hielp, want Uncini reed meteen de vierde tijd.
1. Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 1:30.25
2. Raymond Roche HRC-Honda 1:30.95
3. Randy Mamola HRC-Honda 1:31.38
4. Franco Uncini HB-Gallina-Suzuki 1:31.82
5. Ron Haslam HRC-Honda 1:31.99
6. Reinhold Roth Fath-Honda 1:32.35
7. Barry Sheene Heron-Harris-Suzuki 1:32.42
8. Didier de Radiguès Chevallier-ELF-Honda 1:32.43
9. Virginio Ferrari Marlboro-Yamaha 1:32.74
10. Christian le Liard Chevallier-ELF-Honda 1:33.23

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ronden Tijd Grid Punten
1   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 37 57:05.350 1 15
2   Randy Mamola HRC-Honda 37 +17.630 3 12
3   Raymond Roche HRC-Honda 37 +38.560 2 10
4   Ron Haslam HRC-Honda 37 +50.190 5 8
5   Boet van Dulmen Bakker-Suzuki 37 +54.580 12 6
6   Gustav Reiner Honda 37 +55.490 13 5
7   Barry Sheene Heron-Harris-Suzuki 37 +57.880 7 4
8   Reinhold Roth Fath-Honda 37 +58.810 6 3
9   Fabio Biliotti Honda 37 +1:17.750 24 2
10   Keith Huewen Honda 36 +1 ronde 14 1
11   Chris Guy Honda 36 +1 ronde 17
12   Attilio Riondato Suzuki 36 +1 ronde 26
13   Peter Sköld Honda 36 +1 ronde 29
14   Klaus Klein Suzuki 35 +2 ronden 19
15   Rob Punt Suzuki 35 +2 ronden 20
16   Peter Sjöström Suzuki 35 +2 ronden 31
17   Marco Papa Honda 35 +2 ronden 22
18   Louis-Luc Maisto Honda 34 +3 ronden 30
19   José Maria Parra Suzuki 33 +4 ronden 33
20   Brett Hudson Yamaha 31 +6 ronden 28

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Ronden Oorzaak Grid
  Leandro Becheroni Suzuki 35 18
  Claude Arciero Honda 33 32
  Walter Migliorati Suzuki 21 23
  Franco Uncini HB-Gallina-Suzuki 21 Gaskabel 4
  Sergio Pellandini HB-Gallina-Suzuki 17 Voorvork 16
  Christian Le Liard Chevallier-ELF-Honda 15 10
  Marco Lucchinelli Cagiva 7 Opgave 21
  Marco Gentile Yamaha 5 27
  Wolfgang von Muralt Suzuki 3 Val 25
  Franck Gross Suzuki 2 15
  Didier de Radiguès Chevallier-ELF-Honda 0 Val[1] 8
  Massimo Broccoli Honda 0 Val[1] 11

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Virginio Ferrari Marboro-Yamaha Blessure[2] 9

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Freddie Spencer HRC-Honda Blessure[3]
  Wayne Gardner Honda
  Rob McElnea Heron-Suzuki
  Takazumi Katayama HRC-Honda Blessure[4]
  Tadahiko Taira Yamaha
  Roger Marshall Honda
  Eero Hyvärinen Suzuki
  Armando Errico Suzuki
  Hervé Moineau Cagiva

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 42
2   Raymond Roche HRC-Honda /
Honda
32
3   Freddie Spencer HRC-Honda 15
4   Boet van Dulmen Suzuki 14
  Barry Sheene Heron-Harris-Suzuki
6   Ron Haslam HRC-Honda 13
7   Randy Mamola HRC-Honda 12
8   Wayne Gardner Honda 8
  Didier de Radiguès Chevallier-ELF-Honda
10   Massimo Broccoli Honda 6
  Sergio Pellandini HB-Gallina-Suzuki
  Franco Uncini HB-Gallina-Suzuki

250cc-klasse bewerken

Jean-François Baldé startte het snelste in Jarama, maar was drie bochten later al gepasseerd door Jacques Cornu en Iván Palazzese. Die laatste reed vijf ronden aan de leiding, tot zijn achterwiel bij het uitkomen van Varzi wegbrak en hij naast zijn Yamaha hing. Bijna wist hij de machine voor de volgende bocht, Le Mans, onder controle te krijgen, maar hij kwam in het zand naast de baan terecht en moest zijn machine wel neerleggen om niet in de vangrail te klappen. Carlos Cardús kwam even op kop, maar viel meteen terug met een technisch probleem en er ontstond een nieuwe kopgroep met Christian Sarron, Alan Carter en Donnie McLeod. Even later voegden Sito Pons en Toni Mang zich bij deze groep en stootten meteen door naar voren, met Mang aan de leiding voor Pons. In de 19e ronde nam Pons de leiding om ze niet meer af te staan. Mang verloor motorvermogen en viel terug, waardoor Sarron tweede werd en Carlos Lavado derde.

De training
Carlos Cardús had zich in de GP van Zuid-Afrika niet gekwalificeerd en was in de GP des Nations uitgevallen, maar met een nieuwe Rotax-motor pakte hij in zijn thuisrace poleposition. Ook Jean-François Baldé wist zijn Pernod redelijk te kwalificeren met de vijfde startplaats. Tijdens deze training verscheen voor het eerst de nieuwe Honda RS 250 R, die werd bestuurd door Luis Miguel Reyes, Michel Siméon, Jean-Louis Guignabodet en Roland Freymond. Geen van deze coureurs wist zich met de Honda te kwalificeren, hoewel Reyes dat men zijn JJ Cobas wel nog deed. Freymond liet zijn machine wegen en constateerde dat deze 101 kg woog, terwijl de fabriek 96 kg opgaf. Freymond twijfelde daarna ook aan het opgegeven vermogen van 69 pk.
1. Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax 1:33.79
2. Carlos Lavado Venemotos-Yamaha 1:33.97
3. Martin Wimmer Yamaha 1:34.03
4. Christian Sarron Sonauto-Yamaha 1:34.18
5. Jean-François Baldé Pernod 1:34.21
6. Alan Carter Roberts-Marlboro-Yamaha 1:34.22
7. Wayne Rainey Roberts-Marlboro-Yamaha 1:34.45
8. Donnie McLeod Yamaha 1:34.45
9. Iván Palazzese Venemotos-Yamaha 1:34.50
10. Jacques Cornu Bakker-Parisienne-Yamaha 1:34.53

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Sito Pons JJ Cobas-Rotax 49:02.990 13 15
2   Christian Sarron Sonauto-Yamaha +2.770 4 12
3   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha +3.150 2 10
4   Alan Carter Roberts-Marlboro-Yamaha +3.310 6 8
5   Jean-François Baldé Pernod +3.870 5 6
6   Jacques Cornu Bakker-Parisienne-Yamaha +9.070 10 5
7   Toni Mang HB-Yamaha +10.300 19 4
8   Jacques Bolle Pernod +25.300 14 3
9   Jean-Michel Mattioli Chevallier-Yamaha +25.600 18 2
10   Wayne Rainey Roberts-Marlboro-Yamaha +26.750 7 1
11   Teruo Fukuda Yamaha +44.730 11
12   Manfred Herweh Bakker-Real-Rotax +45.980 15
13   Martin Wimmer Yamaha +46.380 3
14   Fausto Ricci Yamaha +50.640 12
15   Loris Reggiani Kawasaki +51.270 25
16   Gabriel Gabria Yamaha +1:04.440 21
17   Mario Rademeyer Yamaha +1:15.480 26
18   Stéphane Mertens Yamaha +1:16.420 22
19   Richard Hubin Yamaha +1:16.680 20
20   Thierry Espié Chevallier-Beko +1:24.510 24
21   Massimo Matteoni Yamaha +1 ronde 31
22   Neil Robinson MBA +1 ronde 33
23   Luis Miguel Reyes JJ Cobas-Rotax +1 ronde 36
24   Patrick Fernandez Yamaha +1 ronde 29
25   Juan Garriga Yamaha +2 ronden 34

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax 1
  Antonio García JJ Cobas-Rotax 20
  Jean-Louis Guignabodet Yamaha 17
  Karl-Thomas Grässel Fath-Yamaha 27
  Roland Freymond Yamaha 30
  Donnie McLeod Yamaha 8
  Ángel Nieto JJ Cobas-Rotax 32
  René Delaby Yamaha 28
  Iván Palazzese Venemotos-Yamaha Val[5] 9
  Hervé Guilleux Yamaha Val 16
  David Floyd Busby Rotax 35

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Guy Bertin MBA
  Andy Watts EMC-Rotax
  Harald Eckl Rotax
  Siegfried Minich Yamaha
  Maurizio Vitali MBA
  Thierry Rapicault Sonauto-Yamaha Blessure[6]

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Sito Pons JJ Cobas-Rotax 25
2   Christian Sarron Sonauto-Yamaha 24
3   Patrick Fernandez Yamaha 15
  Fausto Ricci Yamaha
5   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha 12
  Martin Wimmer Yamaha
7   Toni Mang HB-Yamaha 11
  Wayne Rainey Roberts-Marlboro-Yamaha
9   Jean-François Baldé Pernod 10
  Jacques Cornu Bakker-Parisienne-Yamaha
  Manfred Herweh Bakker-Real-Rotax
  Jean-Michel Mattioli Chevallier-Yamaha

125cc-klasse bewerken

Op de nog vochtige baan in Jarama startte Lucio Pietroniro sterk: hij leidde even voor Henk van Kessel, maar toen Pietroniro viel moest van Kessel remmen en hij viel ver terug. Zo reed Ezio Gianola de eerste vier ronden aan de leiding, even gevolgd door Maurizio Vitali, die echter in de tweede ronde viel. In de vijfde ronde nam Eugenio Lazzarini de leiding over, terwijl zijn teamgenoot Ángel Nieto na een slechte start bezig was aan een inhaalrace. Tegen het einde van de race sloot Nieto aan bij Lazzarini en begon de gebruikelijke show, waarin beiden om de leiding leken te vechten maar waarvan de uitkomst vanaf het begin duidelijk was. Door dit schijngevecht verloren ze wel tijd en kon Hans Müller nog tamelijk dichtbij komen. Twee ronden voor het einde greep Nieto definitief de leiding maar hij hield het spannend door slechts 0,18 seconde voor zijn teamgenoot te finishen.

De training
Maurizio Vitali begon met zijn productie-MBA toch wel een luis in de pels van Garelli te worden, nu hij op poleposition kwam te staan. Henk van Kessel kwalificeerde zich als zesde, maar verklaarde zelf dat de tijdwaarnemers een fout hadden gemaakt. Volgens de waarneming van zijn eigen team was hij ongeveer twee seconden langzamer geweest.
1. Maurizio Vitali MBA 1:37.41
2. Ángel Nieto Garelli 1:38.08
3. Hans Müller MBA 1:38.45
4. Eugenio Lazzarini Garelli 1:38.65
5. Jean-Claude Selini MBA 1:38.76
6. Henk van Kessel MBA 1:38.77
7. August Auinger Bartol-MBA 1:38.90
8. Stefano Carachi MBA 1:39.02
9. Luca Cadalora MBA 1:39.28
10. Domenico Brigaglia MBA 1:39.31

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Ángel Nieto Garelli 48:21.970 2 15
2   Eugenio Lazzarini Garelli +0.180 4 12
3   Hans Müller MBA +14.660 3 10
4   Stefano Caracchi MBA +28.040 4 8
5   Manuel Herreros MBA +31.880 9 6
6   Jean-Claude Selini MBA +1:06.180 13 5
7   Giuseppe Ascareggi MBA +1:34.880 19 4
8   Hubert Abold MBA +1:39.390 20 3
9   Bruno Kneubühler MBA +1:40.070 18 2
10   Ezio Gianola MBA +1:40.310 15 1
11   Bady Hassaine MBA +1 ronde 21
12   Willy Pérez MBA +1 ronde 11
13   Henk van Kessel MBA +1 ronde 6
14   Domenico Brigaglia MBA +1 ronde 10
15   Willi Hupperich MBA +1 ronde 27
16   Johnny Wickström MBA +1 ronde 12
17   Peter Balaz MBA +2 ronden 25
18   Tony Smith MBA +2 ronden 28
19   Antonio Gasión MBA +2 ronden 29
20   Ramón Pano MBA +4 ronden 31

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Maurizio Vitali MBA Val 1
  August Auinger Bartol-MBA 7
  Fausto Gresini MBA 16
  Luca Cadalora MBA 5
  Miguel Cortes Sanvenero 21
  Gerhard Waibel MBA 22
  Neil Robinson MBA 23
  Paolo Gamberini MBA 24
  F. Davo MBA 26
  Lucio Pietroniro MBA Val 17
  Olivier Liégeois MBA 14
  Andreas Sanches-Marin MBA 30
  Manuel Hernández MBA 33

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Alex Bedford MBA
  Hakan Olsson Starol
  Anton Straver[7] MBA
  Jacky Hutteau MBA

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Ángel Nieto Garelli 30
2   Eugenio Lazzarini Garelli 22
3   Stefano Caracchi MBA 16
4   Hans Müller MBA 12
  Maurizio Vitali MBA
6   Jean-Claude Selini MBA 8
7   Bruno Kneubühler MBA 7
8   Luca Cadalora MBA 6
  Manuel Herreros MBA
10   Giuseppe Ascareggi MBA 4
  Johnny Wickström MBA

80cc-klasse bewerken

In Jarama was de 80cc-klasse beperkt bezet: 26 rijders trainden, maar door de 107%-regel[8] mochten er slechts 22 starten. Dit gebrek aan deelnemers werd goedgemaakt door de spanning in de race. De meeste rijders stonden op regenbanden, terwijl de baan hier en daar al droog was. Pier Paolo Bianchi nam meteen de leiding, gevolgd door Stefan Dörflinger, die nog steeds gehinderd werd door een knieblessure. Jorge Martínez had zich misschien wel met de strijd om de kop kunnen bemoeien, maar moest al in de eerste ronde een pitstop maken. Om de derde plaats werd gevochten door gelegenheidsrijder Henk van Kessel en Hans Müller, waar zich later ook Hubert Abold bijvoegde. Een halve ronde voor de finish viel Dörflinger stil. Door een scheur in zijn benzinetank stond hij zonder brandstof. Nu werd van Kessel bij zijn eenmalige optreden als vervanger van de geschorste Willem Heykoop tweede, voor Müller en Abold.

De training
Het Derbi-team miste Ricardo Tormo, wiens zware ongeval tijdens een training bij de fabriek hard aankwam. Jorge Martínez kweet zich als tweede rijder uitstekend van zijn taak: hij pakte poleposition met ruim een seconde verschil op Stefan Dörflinger. Henk van Kessel, inmiddels 37 jaar oud, accepteerde het aanbod van Jan Huberts en Jaap Voskamp om de HuVo-Casal van de geschorste Willem Heykoop te besturen en kwalificeerde zich als beste Nederlander op de zesde plaats.
1. Jorge Martínez Derbi 1:42.01
2. Stefan Dörflinger Krauser-LCR-Zündapp 1:43.13
3. Pier Paolo Bianchi HuVo-Casal 1:43.25
4. Hubert Abold Krauser-LCR-Zündapp 1:44.76
5. Gerhard Waibel Seel 1:44.99
6. Henk van Kessel HuVo-Casal 1:45.25
7. Hans Spaan HuVo-Casal 1:46.73
8. Reiner Scheidauer Seel 1:48.64
9. Hans Müller Sachs 1:48.86
10. Theo Timmer HuVo-Casal 1:49.20
Ongeval van Ricardo Tormo
De eigenaar van de Derbi-fabriek, Rabasa, deed in het rennerskwartier van Jarama uit de doeken hoe het zware ongeval van Ricardo Tormo zich had voltrokken. Tormo testte de 80cc-Derbi op een afgesloten industrieterrein waar de fabriek lag. Daar reed een dame en de monteurs probeerden haar zwaaiend te beduiden te stoppen. De dame verklaarde later dat zij daardoor juist geschrokken was en bang was aangerand te worden. In plaats van te stoppen gaf ze volgas, juist toen Tormo met 170 km/uur naderde. Tormo had een slagaderlijke bloeding en een aantal fracturen. Zijn rechtervoet moest bijna worden geamputeerd. Tormo zou maanden nodig hebben om te herstellen en was in elk geval voor de rest van het seizoen uitgeschakeld.

Uitslag 80cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Pier Paolo Bianchi HuVo-Casal 40:00.760 3 15
2   Henk van Kessel HuVo-Casal +25.390 6 12
3   Hans Müller Sachs +26.870 9 10
4   Hubert Abold Krauser-LCR-Zündapp +27.080 4 8
5   Hans Spaan HuVo-Casal +47.430 7 6
6   Reiner Scheidhauer Seel +1:36.900 8 5
7   Stefan Dörflinger Krauser-LCR-Zündapp +3:00.300 2 4
8   Jorge Martínez Derbi +1 ronde 1 3
9   George Looijesteijn HuVo-Casal +1 ronde 11 2
10   Reinhard Koberstein Seel +1 ronde 12 1
11   Tony Smith Casal +2 ronden 21
12   Chris Baert Eberhardt +2 ronden 19

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Ramon Gali Bultaco 18
  Theo Timmer HuVo-Casal Val 10
  Manuel Herreros HuVo-Casal 13
  Gerhard Waibel Seel 5
  Henrique Sande Carmona 14
  Daniel Mateos Autisa 16
  Jorge Jiménez HuVo-Casal 15
  Joaquin Gali Bultaco 17
  Gerhard Bauer Ziegler 20
  Paulo Cegarra HuVo-Casal 22

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Willem Heykoop HuVo-Casal Schorsing
  Zdravko Matulja Tomos
  Serge Julin HuVo-Casal
  Paul Rimmelzwaan Harmsen
  Gerd Kafka Sachs
  Maurizio Stocco Lusuardi
  Otto Machinek Kreidler
  Claudio Granata Garelli
  Thomas Engl Sachs
  Bernd Rossbach Casal
  Ricardo Tormo Derbi Gewond[9]

Top tien tussenstand 80cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Pier Paolo Bianchi HuVo-Casal 30
2   Hubert Abold Krauser-Bakker-Zündapp/
Krauser-LCR-Zündapp
18
3   Stefan Dörflinger Krauser-LCR-Zündapp 16
4   Hans Spaan HuVo-Casal 14
5   Henk van Kessel HuVo-Casal 12
6   Hans Müller Sachs 10
7   Jorge Martínez Derbi 7
8   Gerhard Waibel Seel 6
9   Willem Heykoop HuVo-Casal 5
  Reiner Scheidhauer Seel

Trivia bewerken

Hulp van bovenaf bewerken

Kenny Roberts was niet alleen de naamgever van het Roberts-Marlboro-Yamaha-250cc-team. In Jarama kwam hij kijken en voorzag hij zijn beide coureurs van de nodige tips. Alan Carter veranderde op advies van Kenny zijn zitpositie, de clip-ons en zelfs zijn rijstijl. Hij ging de knee down-techniek toepassen om de hellingshoek van de Yamaha te meten. Nadat hij zich in Misano niet eens had weten te kwalificeren reed hij nu de zesde trainingstijd en tijdens de race deed hij af en toe zelfs kopwerk.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1984
FIM wereldkampioenschap wegrace
36e seizoen (1984)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1984

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1983
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1985