Grand Prix-wegrace van Finland 1977

De Grand Prix-wegrace van Finland 1977 was de elfde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1977. De races werden verreden op 31 juli 1977 op het stratencircuit Imatra (Zuid-Finland). In Finland werden de wereldtitels in de 350cc-klasse en de 500cc-klasse beslist.

Vlag van Finland Grand Prix-wegrace van Finland 1977
Officiële naam Suomen Grand Prix
Land Vlag van Finland Finland
Datum 31 juli 1977
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Snelste ronde Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Eerste Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Tweede Vlag van Italië Marco Lucchinelli
Derde Vlag van Italië Gianfranco Bonera
350 cc
Poleposition Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Snelste ronde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jon Ekerold
Eerste Vlag van Japan Takazumi Katayama
Tweede Vlag van Frankrijk Christian Sarron
Derde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jon Ekerold
250 cc
Poleposition Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Alan North
Snelste ronde Vlag van Italië Walter Villa
Eerste Vlag van Italië Walter Villa
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant
Derde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Derde Vlag van Frankrijk Jean-Louis Guignabodet

500 cc bewerken

Voor Barry Sheene, die al verklaard had niet in de Grand Prix van Tsjecho-Slowakije te willen starten, begonnen de problemen al in de training van de Grand Prix van Finland. Door technische problemen kon hij zich pas op het laatste moment verzekeren van poleposition. In de race lekte zijn Suzuki koelwater en Barry kon alleen maar hopen vóór Steve Baker te finishen, want dat was genoeg voor de wereldtitel. Baker kreeg echter ook al meteen problemen en zakte af naar het middenveld. Sheene werd zesde en daarmee wereldkampioen. Door de vele uitvallers was de race tamelijk saai. Johnny Cecotto won, Marco Lucchinelli, die de snelste start had gehad, werd tweede en Gianfranco Bonera werd derde.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Johnny Cecotto Yamaha 46' 50" 0 15
2   Marco Lucchinelli Suzuki +43" 0 12
3   Gianfranco Bonera Suzuki +51" 6 10
4   Michel Rougerie Suzuki +1' 04" 7 8
5   Steve Parrish Suzuki +1' 17" 2 6
6   Barry Sheene Suzuki +1' 18" 7 5
7   Teuvo Länsivuori Suzuki +1' 56" 5 4
8   Armando Toracca Suzuki +1 ronde 3
9   Jean-Philippe Orban Suzuki +1 ronde 2
10   Karl Auer Yamaha +1 ronde 1
11   Børge Nielsen Suzuki +1 ronde
12   Steve Baker Yamaha +1 ronde
13   Alex George Suzuki +1 ronde
14   Bo Granath Suzuki +1 ronde
15   Markku Matikainen Suzuki +2 ronden
16   Ron Kirkham Yamaha +2 ronden
17   Jean-Marc Toffolo Yamaha +2 ronden
18   Ossi Nikkinen Yamaha +3 ronden
DNF   Pat Hennen Suzuki
DNF   Giacomo Agostini Yamaha
DNF   Virginio Ferrari Suzuki val
DNF   Wil Hartog Suzuki
DNF   John Williams Suzuki
DNF   Stu Avant Suzuki
DNF   Gianni Rolando Suzuki val
DNF   Christian Estrosi Suzuki
DNF   Jack Findlay Suzuki
DNF   Kimmo Kopra Suzuki
DNF   Pentti Lehtelä Yamaha
DNF   Jean-Claude Hogrel Suzuki
DNQ   Eddie Roberts Yamaha
DNQ   Bernard Regoni Suzuki
DNQ   Teuvo Laakso Suzuki
DNQ   Odd Arne Lände Suzuki
DNQ   Bent Slydal Suzuki
DNQ   Toni Mang Suzuki
DNQ   Graziano Rossi Suzuki
DNQ   Bernard Fau Suzuki
DNQ   Helmut Kassner Suzuki

350 cc bewerken

Nu Johnny Cecotto weer terug was na het grote ongeluk in Oostenrijk stond hij in Finland op de eerste startplaats, maar hij had zo veel wedstrijden gemist dat hij geen bedreiging vormde voor Takazumi Katayama. Na de start liepen Tom Herron en Jon Ekerold een beetje weg van de rest van het veld, maar Cecotto achterhaalde hen en liep verder weg samen met Ekerold. Het begon lichtjes te regenen op het moment dat de krukas van Cecotto's Yamaha het begaf. Iedereen stond op slicks, maar nu bleek dat de slicks van Michelin, die Katayama en Sarron gemonteerd hadden, veel meer grip op de vochtige baan hadden dan die van Dunlop. Daardoor konden Katayama en Sarron de kopgroep (Herron en Ekerold) passeren en eerste en tweede worden, waarbij Takazumi Katayama tevens zeker werd van de wereldtitel.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Takazumi Katayama Yamaha 48' 14" 9 15
2   Christian Sarron Yamaha +3" 3 12
3   Jon Ekerold Yamaha +5" 3 10
4   Tom Herron Yamaha +16" 0 8
5   Patrick Pons Yamaha +42" 3 6
6   Olivier Chevallier Yamaha +1' 21" 6 5
7   Seppo Rossi Yamaha +1' 32" 1 4
8   Walter Villa Bakker-Harley-Davidson +1' 35" 3 3
9   Eero Hyvärinen Yamaha +1' 35" 5 2
10   Karl Auer Yamaha +1' 41" 9 1
11   Michel Frutschi Yamaha +1' 49" 5
12   Chas Mortimer Maxton-Yamaha +2' 07" 1
13   Kork Ballington Yamaha +3' 44" 6
14   Alex George Yamaha +1 ronde
15   Reino Eskelinen Yamaha +1 ronde
DNF   Johnny Cecotto Bakker-Yamaha
DNF   Patrick Fernandez Yamaha vastloper
DNF   Giacomo Agostini Yamaha vastloper
DNF   Mario Lega Bakker-Morbidelli val
DNF   Alan North Yamaha vastloper
DNF   Pentti Korhonen Yamaha vastloper
DNF   Jean-François Baldé Yamaha
DNF   Etienne Geeraerdt Yamaha
DNF   John Dodds Yamaha val
DNF   Michel Rougerie Yamaha vastloper
DNF   Pekka Nurmi Yamaha vastloper
DNF   Franco Uncini Harley-Davidson vastloper
DNF   Vic Soussan Yamaha vastloper
DNF   Víctor Palomo Yamaha
DNF   Alain Terras Yamaha
DNQ   Peter Sköld Yamaha
DNQ   Børge Nielsen Yamaha
DNQ   José Cecotto Yamaha
DNQ   Paolo Pileri Morbidelli
DNQ   Philippe Bouzanne Yamaha
DNQ   Franz Meier Yamaha
DNQ   Bo Granath Yamaha

250 cc bewerken

In de 250cc-race maakten Mick Grant en Walter Villa zich meteen los van het veld. Achter hen vormde zich een grote, fel strijdende groep met Kork Ballington, Tom Herron, Patrick Fernandez, Mario Lega, Paolo Pileri en Barry Ditchburn. Walter Villa volgde Grant tot in de laatste ronde, om hem toen voorbij te gaan en de winst te grijpen. Ballington werd derde, terwijl Franco Uncini na een geweldige inhaalrace de hele groep voorbij was gegaan om toch nog vierde te worden.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Walter Villa Bimota-Harley-Davidson 46' 15" 3 15
2   Mick Grant Kawasaki +0" 3 12
3   Kork Ballington Yamaha +24" 3 10
4   Franco Uncini Bakker-Harley-Davidson +26" 5 8
5   Tom Herron Yamaha +28" 2 6
6   Patrick Fernandez Yamaha +34" 7 5
7   Mario Lega Morbidelli +37" 9 4
8   Barry Ditchburn Kawasaki +38" 4 3
9   Paolo Pileri Morbidelli +38" 6 2
10   Olivier Chevallier Yamaha +38" 9 1
11   Hans Müller Yamaha +54" 8
12   Jon Ekerold Yamaha +1' 11" 2
13   Aldo Nannini Yamaha +1' 14" 3
14   Vic Soussan Yamaha +1' 25" 2
15   Chas Mortimer Maxton-Yamaha +1' 33" 5
16   Eero Hyvärinen Yamaha +1' 52" 2
17   Seppo Rossi Yamaha +2' 00" 8
18   John Dodds Yamaha +2:09.3
19   Ken Nemoto Yamaha +1 ronde
DNF   Alan North Yamaha
DNF   Takazumi Katayama Yamaha
DNF   Pekka Nurmi Yamaha
DNF   Pentti Korhonen Yamaha
DNF   Jean-François Baldé Yamaha
DNF   Harald Bartol Bartol
DNF   Christian Sarron Yamaha
DNF   Víctor Palomo Yamaha
DNF   Michel Frutschi Yamaha
DNF   Eddie Roberts Yamaha
DNF   Patrick Pons Yamaha
DNF   Philippe Bouzanne Yamaha val
DNQ   Seppo Ojala Yamaha
DNQ   Patrick Plisson Yamaha
DNQ   Timo Haarala Yamaha
DNQ   Hans Hallberg Yamaha
DNQ   Thierry Noblesse Yamaha
DNQ   Seppo Kokkonen Yamaha
DNQ   Robin Mortimer Yamaha

125 cc bewerken

Hoewel Jean-Louis Guignabodet even de leiding nam in Finland, werd hij al meteen ingehaald door Pier Paolo Bianchi, terwijl Ángel Nieto al direct merkte dat er iets mis was met de gaskabel van zijn Bultaco. Zijn teamgenoot Ricardo Tormo reed voor het eerst op de 125 cc-machine, maar viel uit. Eugenio Lazzarini kon Bianchi schijnbaar nog een tijdje volgen, maar uiteindelijk won Bianchi met een ruime voorsprong op Lazzarini toen die een oververhitte motor kreeg. Lazzarini had toch nog ruim een minuut voorsprong op derde man Guignabodet.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Pier Paolo Bianchi Morbidelli 46' 09" 6 15
2   Eugenio Lazzarini Morbidelli +9" 6 12
3   Jean-Louis Guignabodet Morbidelli +1' 16" 4 10
4   Hans Müller Morbidelli +1' 32" 7 8
5   Stefan Dörflinger Morbidelli +1' 45" 8 6
6   Per-Edvard Carlsson Morbidelli +2' 20" 0 5
7   Thierry Espié Motobécane +2' 23" 2 4
8   Benga Johansson Morbidelli +2' 23" 4 3
9   Patrick Plisson Morbidelli +2' 34" 8 2
10   Enrico Cereda Morbidelli +1 ronde 1
11   Matti Kinnunen Morbidelli +1 ronde
12   Hans-Jürgen Hummel Morbidelli +1 ronde
13   Cees van Dongen Morbidelli +1 ronde
14   Bernd Schneider Bender +1 ronde
15   Jacky Hutteau Morbidelli +1 ronde
16   Luigi Rinaudo Morbidelli +1 ronde
17   Alfred Schmid Morbidelli +1 ronde
18   Willy Pérez Yamaha +1 ronde
DNF   Ricardo Tormo Bultaco
DNF   Ángel Nieto Bultaco
DNF   Harald Bartol Morbidelli
DNF   Gert Bender Bender
DNF   Julien van Zeebroeck Motobécane
DNF   Thierry Noblesse Morbidelli
DNF   Toni Mang Morbidelli
DNF   Jan Ubels Buton
DNF   Johnny Wickström Yamaha
DNF   Jukka Monto Yamaha
DNF   Hans Hallberg Morbidelli
DNF   Juha-Matti Toivanen Yamaha
DNQ   Bernhard Otto Seel-Maico
DNQ   Michel Baloche Motobécane
DNQ   Auno Hakala Morbidelli

Trivia bewerken

Tijdens de trainingen in Finland hielpen de baancommissarissen de gevallen Jean Philippe Orban van de baan, maar tot hun verbazing viel hij enkele momenten later opnieuw op dezelfde plaats. Dit keer betrof het echter Stu Avant, die een race-overall van Orban had geleend en waar dus ook de naam "Orban" achterop stond.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1977
FIM wereldkampioenschap wegrace
29e seizoen (1977)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1977

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1976
Grand Prix-wegrace van Finland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1978