Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1981

De Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1981 was de veertiende en laatste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1981. De races werden verreden op 30 augustus 1981 op de Masaryk-Ring nabij Brno. De Grand Prix kostte het leven aan de Franse coureur Alain Béraud.

Vlag van Tsjechië Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1981
Masaryk-Ring door de jaren heen
Officiële naam Grand Prix ČSSR
Land Vlag van Tsjechië Tsjecho-Slowakije
Datum 30 augustus 1981
Organisator FIM
350 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Toni Mang
Snelste ronde Vlag van Duitsland Toni Mang
Eerste Vlag van Duitsland Toni Mang
Tweede Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
Derde Vlag van Duitsland Gustav Reiner
250 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Toni Mang
Snelste ronde Vlag van Duitsland Toni Mang
Eerste Vlag van Duitsland Toni Mang
Tweede Vlag van Zwitserland Roland Freymond
Derde Vlag van Frankrijk Jean-Louis Tournadre
50 cc
Poleposition Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Snelste ronde Vlag van Nederland Theo Timmer
Eerste Vlag van Nederland Theo Timmer
Tweede Vlag van Italië Giuseppe Ascareggi
Derde Vlag van Duitsland Rainer Kunz
Zijspan
Poleposition Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Eerste Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Tweede Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Duitsland Michael Burkhardt
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Jones/Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Ayres

Algemeen bewerken

De Grand Prix van Tsjecho-Slowakije werd eigenlijk om des keizers baard gereden, omdat alle wereldtitels al beslist waren. Dat gold echter niet voor de 100.000 Oost-Duitse fans, die waren gekomen om de West-Duitse coureur Toni Mang aan te moedigen. In totaal waren er ongeveer 200.000 toeschouwers, maar ze kregen slechts vier klassen aangeboden. Opvallende afwezige was Ricardo Tormo. Die had Ángel Nieto verweten op vakantie te zijn gegaan toen hij zijn 125cc-wereldtitel binnenhad en vond zelfs dat het publiek in Tsjecho-Slowakije er recht op had de wereldkampioenen aan de start te zien. Nu bleek hij zelf ook op vakantie te zijn. Terwijl Mang twee klassen wist te winnen, had Patrick Fernandez juist een pechweekend: zowel in de 250- als de 350cc-race viel hij met zijn Bartol-racers uit.

350 cc bewerken

In de 350cc-race was Toni Mang oppermachtig. Na twee ronden had hij al 20 seconden voorsprong op Jean-François Baldé. Mang ging iets rustiger te rijden om voor het publiek wat meer spanning te creëren, maar dat werkte niet. Daarop besloot hij te proberen de wedstrijd met een minuut voorsprong te winnen en dat werkte wel: Hij won met bijna anderhalve minuut voorsprong. Baldé werd tweede en nam daarmee ook de tweede plaats in het wereldkampioenschap over van Jon Ekerold, die al lange tijd geblesseerd was. Ekerolds Solo-racers werden in deze laatste race van het seizoen door andere rijders ingezet. Zijn reservemotor werd bestuurd door Gustav Reiner, die er derde mee werd. De andere machine was tien dagen eerder verkocht aan Wolfgang von Muralt die vierde werd. Jacques Cornu reed voor het eerst sinds zijn zware crash tijdens de TT van Assen en werd vijfde.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Toni Mang Kawasaki 48"42'77 15
2   Jean-François Baldé Kawasaki +1"23'95 12
3   Gustav Reiner Solo +1"39'49 10
4   Wolfgang von Muralt Solo +1"42'29 8
5   Jacques Cornu Yamaha +1"43'46 6
6   Mar Schouten Yamaha +1"44'06 5
7   Reino Eskelinen Yamaha +1"44'70 4
8   Martin Wimmer Yamaha +1"48'02 3
9   René Delaby Yamaha +1"48'02 2
10   Paolo Ferretti Yamaha +1"51'20 1
11   Tony Head Yamaha +2"01'62
12   Graeme Geddes Bimota-Yamaha +2"26'26
13   Attilio Riondato Yamaha +3"26'26
14   Claude Berger Yamaha +3"26'70
15   Roger Sibille Yamaha +3"27'04
16   Franz Kaserer Yamaha +3"35'10
17   Herbert Hauf Yamaha +3"59'17
18   Rinus van Kasteren Yamaha +4"23'62
19 N. Crota Yamaha +1 ronde
20   Arpád Juhos Yamaha +1 ronde
DNF   Patrick Fernandez Bartol Motor

Top 10 WK-eindstand 350 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Toni Mang Kawasaki 103
2  / [1] Jon Ekerold Solo 52
3   Jean-François Baldé Kawasaki 49
4   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 46
5   Carlos Lavado Yamaha 41
6   Keith Huewen Yamaha 29
7   Thierry Espié Bimota-Yamaha 24
8   Jacques Cornu Yamaha 20
9   Eric Saul Chevallier-Yamaha 18
10   Graeme McGregor Yamaha 14

250 cc bewerken

Omdat Roland Freymond door versnellingsbakproblemen met zijn reservemotor moest starten, had Paolo Ferretti nu de snelste Ad Maiora. Zo snel, dat hij zelfs even Toni Mang passeerde, maar die stelde al snel orde op zaken en won de 250cc-race met een voorsprong van een minuut. Freymond werd wel tweede, voor Jean-Louis Tournadre, terwijl Ferretti uiteindelijk slechts zesde werd. Tijdens de race viel Alain Béraud, maar hij kon meteen opstaan en verder rijden. Twee kilometer verder reed hij op volle snelheid in de vangrail, waarschijnlijk omdat bij zijn eerdere val zijn remmen defect waren geraakt. Hij had een schedelbasisfractuur en overleed op donderdag 3 september.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Toni Mang Kawasaki 42"43'25 15
2   Roland Freymond Ad Maiora +26'24 12
3   Jean-Louis Tournadre Bimota-Yamaha +29'35 10
4   Didier de Radiguès Yamaha +29'90 8
5   Roger Sibille Yamaha +40'20 6
6   Paolo Ferretti Ad Maiora +40'65 5
7   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki +40'96 4
8   Martin Wimmer Yamaha +49'52 3
9   Jean-François Baldé Kawasaki +49'91 2
10   Siegfried Minich Bartol +1"12'18 1
11   Bruno Kneubühler Rotax +1"13'85
12   Franco Marcheggiani Yamaha +1"14'25
13   Jacques Cornu Yamaha +1"29'31
14   Guy Batesti Yamaha +1"31'91
15   André Gouin Yamaha +1"37'86
16   Manfred Obinger Yamaha +1"38'25
17   Karl-Thömas Grassel Yamaha +1"38'94
18   Pierre Tocco Yamaha +1"39'15
19   Walter Villa Yamaha +2"00'49
20   Pier Paolo Bianchi MBA +2"00'75
21   Jean-Jacques Peyre Yamaha +2"12'24
22   August Auinger Rotax +2"13'57
23   Gerhard Singer Yamaha +2"40'56
24   Eero Hyvärinen Yamaha +2"41'28
25   Graeme Geddes Yamaha +2"56'84
26   Bohumil Staša Yamaha +2"56'84
27   Steve Williams Yamaha +3"24'65
28   Peter Balaz Yamaha +3"26'87
DNS   Patrick Fernandez Bartol Motor[2]
DNF   Peter Looijesteijn Rotax Opgave[3]
DNF   Alain Béraud Yamaha (†)

Top 10 WK-eindstand 250 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Toni Mang Kawasaki 160
2   Jean-François Baldé Kawasaki 95
3   Roland Freymond Ad Maiora 72
4   Carlos Lavado Yamaha 56
5   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 43
6   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki 36
7   Jean-Louis Tournadre Bimota-Yamaha 34
8   Martin Wimmer Yamaha 33
9   Didier de Radiguès Yamaha 26
10   Richard Schlachter Yamaha 25

50 cc bewerken

Ricardo Tormo was al wereldkampioen in de 50cc-klasse, maar de strijd om de tweede plaats was nog open. Slechts één punt scheidde Stefan Dörflinger en Theo Timmer. In de race moest Dörflinger zijn fabrieks-Van Veen-Kreidler al na 500 meter aan de kant zetten, terwijl Timmer met overmacht won, voor Giuseppe Ascareggi en Reiner Kunz.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Theo Timmer Bultaco 38"40'14 15
2   Giuseppe Ascareggi Minarelli +12'09 12
3   Reiner Kunz Van Veen-Kreidler[4] +25'00 10
4   Hagen Klein Kreidler[5] +26'56 8
5   Hans-Jürgen Hummel Sachs +39'05 6
6   Rolf Blatter Kreidler +57'88 5
7   Claudio Lusuardi Moto Villa +1"31'35 4
8   George Looijesteijn Kreidler +1"44'77 3
9   Günter Schirnhofer Kreidler +1"49'59 2
10   Kasimir Rapczynski Kreidler +1"49'97 1
11   Rainer Scheidhauer Kreidler +2"09'07
12   Jos van Dongen Kreidler +2"09'39
13   Yves Dupont Kreidler +2"10'61
14   Zbynek Havdra Kreidler +2"41'87
15   Klaus Kull Kreidler +3"19'49
16   Reiner Koster Kreidler +3"43'63
17   Chris Baert Kreidler +1 ronde
18   Zbynek Havdra Jr Kreidler
19   Henk van Kessel Van Veen-Kreidler
20   Mika-Sakari Kumo Kreidler
21   Dirk van der Donckt Kreidler
22   Bedrich Fendrich Juventa
DNF   Stefan Dörflinger Van Veen-Kreidler Ontsteking

Top 10 WK-eindstand 50 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Ricardo Tormo Bultaco 90
2   Theo Timmer Bultaco 65
3   Stefan Dörflinger Van Veen-Kreidler 51
4   Hans-Jürgen Hummel Sachs 43
5   Hagen Klein Van Veen-Kreidler/Kreidler 40
6   Rolf Blatter Kreidler 39
7   Henk van Kessel Kreidler/Van Veen-Kreidler 36
8   Giuseppe Ascareggi Minarelli 28
9   Claudio Lusuardi Moto Villa 23
10   George Looijesteijn Kreidler 21

Zijspannen bewerken

Toen de zijspanklasse van start ging hadden de toeschouwers nog geen enkele spannende race gezien, maar tegen de verwachting in bood Alain Michel tot in de laatste bocht weerstand aan Rolf Biland. In de laatste bocht botsten hun combinaties zelfs tegen elkaar en toen Biland als eerste de streep passeerde was het verschil nog geen vijf meter. Een halve minuut later kwam Derek Jones pas over de finish, nadat hij zijn derde positie zwaar had bevochten met Werner Schwärzel.

Uitslag zijspannen bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Yamaha 39"11'30 15
2   Alain Michel   Michael Burkhard Seymaz-Yamaha 39"12'05 12
3   Derek Jones   Brian Ayres Ireson-Yamaha 39"46'12 10
4   Werner Schwärzel   Andreas Huber Seymaz-Yamaha 8
5   Masato Kumano   Kunio Takeshima LCR-Yamaha 6
6   Egbert Streuer   Charles Vroegop LCR-Yamaha 5
7   Mick Boddice   Chas Bircks Yamaha 4
8   Jesco Höckert   Thomas Riedel Busch-Yamaha 3
9   Gérald Corbaz   Yvan Hunziker Yamaha 2
10   Patrick Thomas   Harry Hoffmann Seymaz-Yamaha 1

Top 10 WK-eindstand zijspanklasse bewerken

Pos. Coureur Bakkenist Motorfiets Ptn.
1   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Yamaha 127
2   Alain Michel   Michael Burkhardt Seymaz-Yamaha 106
3   Jock Taylor   Benga Johansson Fowler-Windle-Yamaha 87
4   Derek Jones   Brian Ayres Ireson-Yamaha 53
5   Werner Schwärzel   Andreas Huber Seymaz-Yamaha 51
6   Masato Kumano   Kunio Takeshima LCR-Yamaha 40
7   Michel Vanneste   Serge Vanneste Seymaz-Yamaha 26
8   Egbert Streuer   Bernard Schnieders,
  Johan van der Kaap,
  Kenneth Williams,
  Raimo Leppänen en
  Charles Vroegop
LCR-Yamaha 24
9   Mick Boddice   Chas Birks Yamaha 20
10   Trevor Ireson   Clive Pollington Ireson-Yamaha 18

Trivia bewerken

Na Bernard Schnieders, Johan van der Kaap, Kenneth Williams en Raimo Leppänen reed Egbert Streuer met zijn vijfde bakkenist in één seizoen: Charles Vroegop, de voormalige bakkenist van de gestopte Cees Smit.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1981
FIM wereldkampioenschap wegrace
33e seizoen (1981)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Argentinië 1982

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1980
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1982