Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1987

De Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1987 was de elfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1987. De races werden verreden op 23 augustus 1987 op het nieuwe Automotodrom Brno nabij Brno. Het was de eerste Grand Prix van Tsjecho-Slowakije met WK-status sinds het seizoen 1982. In deze Grand Prix werd de wereldtitel in de 125cc-klasse beslist.

Vlag van Tsjechië Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1987
Officiële naam Grand Prix CSSR Brno
Land Vlag van Tsjechië Tsjecho-Slowakije
Datum 23 augustus 1987
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Australië Wayne Gardner
Snelste ronde Vlag van Australië Wayne Gardner
Eerste Vlag van Australië Wayne Gardner
Tweede Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Derde Vlag van Japan Tadahiko Taira
250 cc
Poleposition Vlag van Frankrijk Dominique Sarron
Snelste ronde Vlag van Spanje Carlos Cardús
Eerste Vlag van Duitsland Toni Mang
Tweede Vlag van Frankrijk Dominique Sarron
Derde Vlag van Spanje Carlos Cardús
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Fausto Gresini
Snelste ronde Vlag van Italië Bruno Casanova
Eerste Vlag van Italië Fausto Gresini (wereldkampioen)
Tweede Vlag van Italië Bruno Casanova
Derde Vlag van Spanje Andrés Sánchez
80 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian McConnachie
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Eerste Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Tweede Vlag van Spanje Jorge Martínez (wereldkampioen)
Derde Vlag van Duitsland Gerhard Waibel
Zijspan
Poleposition Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster/Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt
Eerste Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Tweede Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster/Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt (wereldkampioen)

Algemeen bewerken

De meeste coureurs waren aangenaam verrast door het nieuwe Automotodrom Brno. Het was een hele verbetering vergeleken met de oude, gevaarlijke Masaryk Ring die de 500cc-coureurs al na het seizoen 1977 de rug hadden toegekeerd. In plaats van een gevaarlijk 11 kilometer lang stratencircuit lag er nu een prachtig 5,4 kilometer lang circuit met een breedte van 15 meter en een hoogteverschil van 74 meter. Er was zelfs een klein permanent ziekenhuisje op het circuit, waar Carlos Lavado al op vrijdag kort werd opgenomen. Wel kregen de bakkenisten in de zijspannen het zwaar, want er was slechts een kort recht stuk en er moest dus hard gewerkt worden. Ook de bandenspecialisten van Dunlop en Michelin hadden het druk met het bepalen van de juiste bandencompound.

500cc-klasse bewerken

De training bewerken

Tadahiko Taira profiteerde optimaal van het feit dat dit circuit voor iedereen nieuw was. Als testrijder van Yamaha reed hij regelmatig incomplete seizoenen en moest hij steeds circuits leren kennen, maar dit keer was het voor iedereen even moeilijk. Hij zette dit om in de tweede starttijd, sneller dan zijn teamgenoot Eddie Lawson, die carburatieproblemen had, maar achter Wayne Gardner. Ron Haslam kwam niet verder dan de vijftiende tijd, maar hij reed nu nog uitsluitend met de ELF 4 met enkelzijdige wielophanging. Tijdens de trainingen van de GP van Zweden had hij nog veel remproblemen gehad door de enorme enkele remschijf aan de linkerkant van het voorwiel. Het team had hier een nieuw gepatenteerd systeem voor bedacht, met twee kleine remschijven aan de linkerkant van het voorwiel. De extra remschijf zorgde echter ook weer voor afstelproblemen.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 2"02'58
2.   Tadahiko Taira Agostini-Marlboro-Yamaha 2"07'86
3.   Eddie Lawson Agostini-Marlboro-Yamaha 2"08'36
4.   Freddie Spencer HRC-Honda 2"08'51
5.   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 2"08'76
6.   Rob McElnea Agostini-Marlboro-Yamaha 2"09'09
7.   Niall Mackenzie Gallina-HB-HRC-Honda 2"09'24
8.   Raymond Roche Bastos-Cagiva 2"09'51
9.   Randy Mamola Roberts-Lucky Strike-Yamaha 2"09'67
10.   Richard Scott Roberts-Lucky Strike-Yamaha 2"09'76

De race bewerken

Na de start werd Wayne Gardner aanvankelijk gevolgd door alle Marlboro-Yamaha's: Eddie Lawson, Rob McElnea en Tadahiko Taira. Daar achter zaten Randy Mamola, Raymond Roche en Christian Sarron. Freddie Spencer kon niet van zijn vierde startpositie profiteren omdat hij tijdens de opwarmronde een contactlens verloren had. Gardner wist zich al snel los te rijden, terwijl McElnea posities begon te verliezen. In de vijfde ronde ging Taira in een remzone voorbij Lawson, maar het was geen echt uitremmen. Het leek erop dat Lawson opzettelijk vroeg remde zodat Taira de achtervolging op Gardner moest leiden. Enkele ronden later bleek dat Lawson ook moeite had om Taira te volgen, want hij maakte een highsider mee. Intussen was Mamola een keer rechtdoor geschoten omdat hij zijn Yamaha per ongeluk in de vrijstand geschakeld had. Uiteindelijk ging Lawson Taira toch voorbij en hij nam zelfs een flinke voorsprong, terwijl Gardner wat terrein begon te verliezen door versleten banden. Dat bracht Lawson tot op enkele seconden achterstand, terwijl Taira ver achterop raakte, maar toch nog ruim voor Mamola bleef en zijn eerste podiumplaats scoorde.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 51"52'17 1 15
2   Eddie Lawson Agostini-Marlboro-Yamaha 51"54'04 3 12
3   Tadahiko Taira Agostini-Marlboro-Yamaha 52"09'22 2 10
4   Randy Mamola Roberts-Lucky Strike-Yamaha 52"11'23 9 8
5   Niall Mackenzie Gallina-HB-HRC-Honda 52"22'49 7 6
6   Shunji Yatsushiro Rothmans-HRC-Honda 52"33'06 11 5
7   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 52"33'33 5 4
8   Rob McElnea Agostini-Marlboro-Yamaha 52"36'44 6 3
9   Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda 52"36'69 13 2
10   Roger Burnett Rothmans-HRC-Honda 52"45'10 14 1
11   Freddie Spencer HRC-Honda 52"57'80 4
12   Didier de Radiguès Bastos-Cagiva 52"59'62 12
13   Richard Scott Roberts-Lucky Strike-Yamaha 53"14'75 10
14   Ron Haslam ELF 53"52'10 15
15   Massimo Broccoli Honda 53"53'78 22
16   Fabio Barchitta Honda 53"54'73 23
17   Simon Buckmaster Duckhams-Honda +1 ronde 26
18   Gerold Fischer Honda +1 ronde 29
19   Rudolf Zeller Honda +1 ronde 31
20   Josef Doppler Honda +1 ronde 35
21   Claus Wulff Suzuki +2 ronden 33
22   Vincenzo Cascino Suzuki +2 ronden 30
23   Pavol Dekánek Suzuki +2 ronden 32
24   Moreno Vacondio Suzuki +2 ronden 34
25   Dietmar Marehardt Honda +3 ronden 36

Niet gefinished bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Marco Gentile Lucky Strike-Fior-Honda 17
  Alessandro Valesi Iberna-Honda Opgave 21
  Ray Swann Honda Opgave 24
  Kenny Irons Heron-Suzuki Carburatie 16
  Karl Truchsess Honda Opgave 18
  Bruno Kneubühler Honda Opgave 19
  Hervé Guilleux Fior-SNCF-Honda Opgave 28
  Fabio Biliotti Honda Opgave 25
  Raymond Roche Bastos-Cagiva Carburatie 8
  Silvo Habat Honda 27
  Wolfgang von Muralt Suzuki 20

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk
  Imrich Majoros Suzuki
  Harry Heutmekers Suzuki
  Marian Troliga Suzuki
  Petr Hlavatka Honda
  Gerhard Vogt Suzuki

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Maarten Duyzers HDJ-Honda

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 135
2   Randy Mamola Roberts-Lucky Strike-Yamaha 109
3   Eddie Lawson Agostini-Marlboro-Yamaha 103
4   Ron Haslam ELF-HRC-Honda / ELF 69
5   Niall Mackenzie Gallina-HB-HRC-Honda 45
6   Tadahiko Taira Agostini-Marlboro-Yamaha 41
7   Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda 39
  Rob McElnea Agostini-Marlboro-Yamaha
9   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 37
10   Roger Burnett Rothmans-HRC-Honda 20

250cc-klasse bewerken

De training bewerken

De 250cc-klasse verloor Carlos Lavado al op vrijdag, nadat hij bij een val enkele breuken opliep. De kampioenschapsleiders Toni Mang (vijfde tijd) en Reinhold Roth (zesde tijd) konden hun stempel niet op de kwalificatie drukken. Snelste was Dominique Sarron, voor Martin Wimmer en Loris Reggiani. Daardoor stonden er drie merken op de eerste startrij.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Dominique Sarron Rothmans-HRC-Honda 2"11'62
2.   Martin Wimmer Agostini-Marlboro-Yamaha 2"12'29
3.   Loris Reggiani Aprilia-Rotax 2"12'82
4.   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 2"12'83
5.   Toni Mang Rothmans-HRC-Honda Deutschland 2"13'02
6.   Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda 2"13'17
7.   Patrick Igoa Gauloises-Sonauto-Yamaha 2"13'17
8.   Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 2"13'25
9.   Manfred Herweh Levior-Honda 2"13'30
10.   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 2"13'72

De race bewerken

Vanaf de tweede startrij had Reinhold Roth de snelste start, terwijl Martin Wimmer al binnen enkele honderden meters moest afhaken door een gebroken schakelpedaal. Na wat schermutselingen nam Toni Mang de leiding voor een klein groepje met Carlos Cardús, Sito Pons en Dominique Sarron. Door het gevecht om de tweede plaats kon Mang weglopen, terwijl Luca Cadalora juist aansluiting vond bij de achtervolgende groep. Roth was in gevecht om de vijfde plaats, maar werd geraakt door Urs Lüzi waardoor hij viel en uiteindelijk tiende werd.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Toni Mang Rothmans-HRC-Honda Deutschland 47"09'56 5 15
2   Dominique Sarron Rothmans-HRC-Honda 47"12'99 1 12
3   Carlos Cardús Nieto-Ducados-HRC-Honda 47"13'26 11 10
4   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 47"13'54 4 8
5   Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 47"13'89 8 6
6   Urs Lüzi Parisienne-HRC-Honda 47"19'24 12 5
7   Patrick Igoa Gauloises-Sonauto-Yamaha 47"27'32 7 4
8   Iván Palazzese Yamaha 47"32'55 14 3
9   Juan Garriga Ducados-Yamaha 47"47'63 16 2
10   Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda 47"50'20 6 1
11   Donnie McLeod EMC-Rotax 47"53'51 15
12   Maurizio Vitali FMI-Garelli 48"02'42 17
13   Jean-Michel Mattioli Yamaha 48"02'81 13
14   Stéphane Mertens Katayama-Armstrong-HRC-Honda 48"06'42 19
15   Hans Lindner Honda 48"06'71 23
16   Javier Cardelús Honda 48"07'57 28
17   Bernard Haenggeli Yamaha 48"10'49 32
18   René Delaby Yamaha 48"11'94 20
19   Harald Eckl Honda 48"25'62 18
20   Gary Cowan Honda 48"26'09 26
21   Guy Bertin Honda 48"39'28 31
22   Massimo Matteoni Honda 48"39'58 24
23   Bruno Bonhuil Honda 48"43'46 33
24   Stefan Klabacher Rotax 49"11'28 35
25   Englebert Neumair Rotax 49"16'54 29
26   Kevin Mitchell Yamaha +2 ronden 36

Niet gefinished bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Andreas Preining Rotax 37
  Martin Wimmer Agostini-Marlboro-Yamaha Schakelpedaal 2
  Loris Reggiani Aprilia-Rotax Olielekkage 3
  Manfred Herweh Levior-Honda Val 9
  Jean-François Baldé Honda 22
  Jean-Philippe Ruggia Gauloises-Sonauto-Yamaha 21
  Alain Bronec Honda 25
  Thomas Bacher Rotax 27
  Josef Hutter Honda 30
  Christian Boudinot Fior 34

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk
  Nedy Crotta Armstrong
  Alberto Rota Honda
  Gilberto Gambelli Yamaha
  Siegfried Minich Honda
  Takayoshi Yamamoto Yamaha
  Jean Foray Chevallier
  Hervé Duffard Honda
  Jean-Louis Guignabodet Honda
  Rüdi Gächter Yamaha
  Jan Bartunek Yamaha
  Heinz Simantke Rotax
  Dario Marchetti Yamaha
  Imrich Majoros Yamaha
  Marian Srna Yamaha
  G. Chrounopoulos Yamaha

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha Blessure[1]

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Jacques Cornu Parisienne-HRC-Honda Blessures[2]

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Toni Mang Rothmans-HRC-Honda Deutschland 112
2   Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda 89
3   Sito Pons Campsa-HRC-Honda 65
4   Dominique Sarron Rothmans-HRC-Honda 59
5   Carlos Cardús Nieto-Ducados-HRC-Honda 54
6   Jacques Cornu Parisienne-HRC-Honda 50
  Loris Reggiani Aprilia-Rotax
8   Martin Wimmer Agostini-Marlboro-Yamaha 45
9   Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 38
10   Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 36

125cc-klasse bewerken

De training bewerken

In de trainingen waren de Garelli-coureurs weer oppermachtig, waarbij Fausto Gresini duidelijk sneller was dan Bruno Casanova, die op zijn beurt weer bijna een seconde sneller was dan Pier Paolo Bianchi.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Fausto Gresini FMI-Garelli 2"16'59
2.   Bruno Casanova FMI-Garelli 2"18'12
3.   Pier Paolo Bianchi MBA 2"19'01
4.   Domenico Brigaglia Pileri-AGV-LCR-MBA 2"19'11
5.   Andrés Sánchez Pileri-Ducados-LCR-MBA 2"19'98
6.   Corrado Catalano MBA 2"20'15
7.   Johnny Wickström MBA 2"20'57
8.   Lucio Pietroniro Johnson-MBA 2"20'80
9.   Esa Kytölä MBA 2"21'66
10.   Ezio Gianola FMI-Honda 2"21'71

De race bewerken

Een flinke valpartij in de eerste ronde schakelde Domenico Brigaglia, Johnny Wickström, Olivier Liégeois, Mike Leitner en Willy Pérez uit. Dat dunde de top tien uit en de race werd er niet spannender door. Fausto Gresini was op weg naar zijn tweede wereldtitel en leidde de race van start tot finish, voor teamgenoot Bruno Casanova die twaalf seconden achter hem finishte. Andrés Sánchez scoorde zijn eerste podiumplaats en Ezio Gianola deed het met de vierde plaats opnieuw goed met de eencilinder Honda RS 125. Met nog twee races te gaan en 47 punten voorsprong op Casanova mocht Fausto Gresini zich inderdaad wereldkampioen noemen.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Fausto Gresini FMI-Garelli 41"57'22 1 15
2   Bruno Casanova FMI-Garelli 42"09'28 2 12
3   Andrés Sánchez Pileri-Ducados-LCR-MBA 42"43'04 5 10
4   Ezio Gianola FMI-Honda 42"52'59 10 8
5   Lucio Pietroniro Johnson-MBA 42"52'93 8 6
6   Ivan Troisi MBA 42"53'20 11 5
7   Claudio Macciotta MBA 43"05'36 16 4
8   Esa Kytölä MBA 43"06'77 9 3
9   Bady Hassaine MBA 43"17'78 26 2
10   Thierry Feuz LCR-MBA 43"25'96 22 1
11   Håkan Olsson Starol 43"39'22 18
12   Norbert Peschke Seel 43"41'31 24
13   Jean-Claude Selini MBA 43"41'64 21
14   Marco Cipriani MBA 43"57'20 25
15   Jacques Hutteau MBA 43"57'45 33
16   Robin Milton MBA 44"01'34 23
17   Robin Appleyard MBA 44"06'06 31
18   Karl Dauer MBA 44"06'27 36
19   Alfred Gangelberger MBA +1 ronde 28
20   Taru Rinne MBA +1 ronde 32
21   Thomas Møller-Pedersen MBA 35

Niet gefinished bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Pier Paolo Bianchi MBA 3
  Christian Le Badezet MBA 29
  Domenico Brigaglia Pileri-AGV-LCR-MBA Val 4
  August Auinger Bartol-MBA 17
  Peter Sommer MBA 27
  Gastone Grassetti MBA 12
  Hubert Abold Honda 34
  Mike Leitner MBA Val 13
  Johnny Wickström MBA Val 7
  Olivier Liégeois Assmex-MBA Val 14
  Willy Pérez MBA Val 15
  Allan Scott EMC-Rotax 20
  Peter Balaz MBA 19
  Adi Stadler MBA[3] 30

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk
  Paul Bordes MBA
  Fernando Gonzales JJ Cobas-Rotax
  Alexander Eschig MBA
  Wilco Zeelenberg MBA
  Wolfgang Glawaty MBA
  Jiri Safránek MBA
  Bogdan Nikolov MBA
  Ladislav Polák MBA

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Corrado Catalano MBA 6

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Paolo Casoli Pileri-AGV-LCR-MBA Blindedarmoperatie
  Jussi Hautaniemi Pennzoil-LCR-MBA Blessure

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Fausto Gresini (wereldkampioen) FMI-Garelli 135
2   Bruno Casanova FMI-Garelli 88
3   Domenico Brigaglia Pileri-AGV-LCR-MBA 46
4   Pier Paolo Bianchi MBA 43
5   August Auinger Bartol-MBA 42
6   Paolo Casoli Pileri-AGV-LCR-MBA 36
  Andrés Sánchez Pileri-Ducados-LCR-MBA
8   Ezio Gianola FMI-Honda 31
9   Johnny Wickström MBA 21
10   Mike Leitner MBA 18

80cc-klasse bewerken

De training bewerken

Voor Ian McConnachie zat alles mee in de training in Brno. Zijn Krauser was perfect afgesteld en het circuit lag hem, waardoor hij Jorge Martínez van de eerste startplaats af wist te houden.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Ian McConnachie LCR-Krauser 2"23'86
2.   Jorge Martínez Nieto-Ducados-Derbi 2"24'28
3.   Stefan Dörflinger LCR-Krauser 2"24'28
4.   Luis Miguel Reyes Campsa-Autisa 2"26'31
5.   Jörg Seel Seel 2"26'41
6.   Alex Barros Arbizu-Casal 2"26'44
7.   Gerhard Waibel LCR-Krauser 2"26'45
8.   Manuel Herreros Nieto-Ducados-Derbi 2"28'09
9.   Josef Fischer LCR-Krauser 2"28'61
10.   Bogdan Nikolov Krauser 2"28'70

De race bewerken

Ian McConnachie was erop gebrand om zijn poleposition om te zetten in een overwinning, maar na de opwarmronde werd er nog aan de carburateurafstelling van zijn Krauser gewerkt. Na twee ronden reed hij inderdaad aan de leiding, maar door een stuurfout viel hij terug achter Jorge Martínez en Stefan Dörflinger. McConnachie vocht zich terug naar de koppositie, maar viel toen zijn voorwiel weggleed. Zonder stroomlijnkuip ging hij verder maar hij finishte als elfde. Intussen had Dörflinger op tamelijk brute wijze de leiding in de race genomen en hij won voor Martínez, die niet te veel risico nam omdat de wereldtitel toch al binnen was. Op het erepodium excuseerde Dörflinger zich bij Martínez, maar hij was vooral bij met zijn eerste overwinning in dit jaar.

Uitslag 80cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Stefan Dörflinger LCR-Krauser 34"14.23 3 15
2   Jorge Martínez Nieto-Ducados-Derbi 34"23.59 2 12
3   Gerhard Waibel LCR-Krauser 34"38.83 7 10
4   Manuel Herreros Nieto-Ducados-Derbi 34"39.07 8 8
5   Jörg Seel Seel 34"40.91 5 6
6   Luis Miguel Reyes Campsa-Autisa 35"10.37 4 5
7   Josef Fischer LCR-Krauser 35"10.68 9 4
8   Juan Ramón Bolart Krauser 35"11.20 18 3
9   Theo Timmer JVC-HuVo-Casal 35"12.47 13 2
10   Günter Schirnhofer Krauser 35"14.63 19 1
11   Ian McConnachie LCR-Krauser 35"23.02 1
12   Hans Spaan JVC-HuVo-Casal 35"40.72 11
13   Serge Julin Casal 35"45.20 23
14   Chris Baert Seel 35"48.13 25
15   Michael Gschwander Seel 35"50.20 22
16   Heinz Paschen Casal 36"03.68 34
17   Jos van Dongen Krauser 36"04.02 29
18   Mario Stocco Faccioli 36"04.07 35
19   Wilco Zeelenberg Casal 36"11.64 24
20   Thomas Engl Deizisau 36"42.91 30
21   Stefan Brägger Casal 36"48.29 37
22   Paul Bordes RB +1 ronde 33

Niet gefinished bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Kees Besseling Special Versnellingsbak 17
  Alex Barros Arbizu-Casal Opgave 6
  Reiner Koster Kroko 2
  Herri Torrontegui JJ Cobas-Rotax 28
  Rainer Kunz Kroko 27
  Felix Rodríguez JJ Cobas-Rotax 32
  Ralf Waldmann ERK 21
  Juhasz Karoly Krauser 16
  Raimo Lipponen Krauser 36
  Peter Öttl Krauser 20
  René Dünki Krauser 14
  Richard Bay Ziegler 31
  Paolo Priori Krauser 15
  Hubert Abold Krauser 12

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk
  Otto Krmiček Casal
  Stuart Edwards Casal
  Eduard Klimek RB
  Nicola Casadei Krauser
  Zbynek Havrda Casal
  Kvetoslav Samák Casal

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak Grid
  Bogdan Nikolov Krauser 10

Top tien tussenstand 80cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Jorge Martínez (wereldkampioen) Nieto-Ducados-Derbi 114
2   Gerhard Waibel LCR-Krauser 64
3   Manuel Herreros Nieto-Ducados-Derbi 59
4   Stefan Dörflinger LCR-Krauser 57
5   Ian McConnachie LCR-Krauser 43
6   Luis Miguel Reyes Campsa-Autisa 31
7   Jörg Seel Seel 27
8   Hubert Abold Krauser 25
9   Josef Fischer LCR-Krauser 19
10   Julián Miralles Marlboro-Derbi 16

Zijspanklasse bewerken

De training bewerken

Rolf Biland en Kurt Waltisperg reden de snelste trainingstijd, maar deden dat als enige met speciale kwalificatiebanden. Egbert Streuer en Bernard Schnieders reden de tweede tijd voor de wereldkampioenen Steve Webster en Tony Hewitt.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd
1.   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 2"10'05
2.   Egbert Streuer   Bernard Schnieders Lucky Strike-LCR-Yamaha 2"11'15
3.   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Krauser 2"11'18
4.   Alain Michel   Jean-Marc Fresc ELF-LCR-Krauser 2"11'89
5.   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Yamaha 2"12'64
6.   Rolf Steinhausen   Bruno Hiller Busch-Yamaha 2"12'82
7.   Masato Kumano   Markus Fährni LCR-Yamaha 2"13'37
8.   Alfred Zurbrügg   Simon Birchall LCR-Yamaha 2"13'73
9.   Pascal Larratte   Jacques Corbier LCR-Yamaha 2"14'27
10.   Wolfgang Stropek   Hans-Peter Demling LCR-Krauser 2"14'31

De race bewerken

In de zijspanrace speelden de banden een belangrijke rol. Steve Webster had een te zachte compound gekozen en moest Rolf Biland al snel laten gaan. Ook de banden van Egbert Streuer boden aanvankelijk te weinig grip, maar ze functioneerden tegen het einde van de race beter. Zo kon hij ondanks een slecht lopende motor tweede worden achter Biland. Alain Michel had Streuer nog van de tweede plaats in het kampioenschap kunnen verdringen, maar bij de start zat bakkenist Jean-Marc Fresc te laat in het zijspan en Michel werd slechts vierde achter Steve Webster/Tony Hewitt. Door die vierde plaats zakten Michel/Fresc zelfs nog een plek in het wereldkampioenschap, want ze hadden evenveel punten als Rolf Biland/Kurt Waltisperg, maar geen enkele wedstrijd gewonnen.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 39"49'39 15
2   Egbert Streuer   Bernard Schnieders Lucky Strike-LCR-Yamaha 40"06'85 12
3   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Krauser 40"11'43 10
4   Alain Michel   Jean-Marc Fresc ELF-LCR-Krauser 40"22'79 8
5   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Yamaha 40"47'49 6
6   Masato Kumano   Markus Fährni LCR-Yamaha 40"47'79 5
7   Alfred Zurbrügg   Simon Birchall LCR-Yamaha 40"51'75 4
8   Derek Jones   Brian Ayres LCR-Yamaha 40"58'01 3
9   Steve Abbott   Shaun Smith Windle-Yamaha 40"58'68 2
10   Pascal Larratte   Jacques Corbier LCR-Yamaha 51"05'77 1
11   René Progin   Yvan Hunziker Seymaz-Krauser
12   Theo van Kempen   Geral de Haas Lucky Strike-LCR-Yamaha
13   Bernd Scherer   Wolfgang Gess BSR-Yamaha
14   Fritz Stölzle   Hubert Stölzle LCR-Yamaha
15   Yoshisada Kumagaya   Brian Barlow Windle-Yamaha

Niet gefinished bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Grid
  Rolf Steinhausen   Bruno Hiller Busch-Yamaha Versnellingsbak 6
  Wolfgang Stropek   Hans-Peter Demling LCR-Krauser 10

Top tien eindstand zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn.
1   Steve Webster (wereldkampioen)   Tony Hewitt (wereldkampioen) LCR-Krauser 97
2   Egbert Streuer   Bernard Schnieders Lucky Strike-LCR-Yamaha 75
3   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 68
4   Alain Michel   Jean-Marc Fresc ELF-LCR-Krauser 68
5   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg
  Andreas Räcke
  Simon Birchall
LCR-Yamaha 39
6   Steve Abbott   Shaun Smith Windle-Yamaha 26
7   Rolf Steinhausen   Bruno Hiller Busch-Yamaha 24
8   Derek Jones   Simon Birchall en
  Brian Ayres
LCR-Yamaha 23
9   Masato Kumano   Andreas Räcke en
  Markus Fährni
LCR-Yamaha 21
10   Theo van Kempen   Geral de Haas Lucky Strike-LCR-Yamaha 14

Trivia bewerken

Urs Lüzi bewerken

De Zwitser Urs Lüzi was nog nooit in de buurt van een toptienklassering gekomen, maar Parisienne gaf hem in overleg met HRC in Tsjecho-Slowakije de beschikking over de Honda NSR 250 van de geblesseerde Jacques Cornu. Hij kwalificeerde zich meteen als twaalfde en finishte als zesde.

Reinhold Roth bewerken

Reinhold Roth viel schijnbaar onschuldig in de laatste ronde van de 500cc-race, maar breek later een gebroken sleutelbeen te hebben. Hij werd in Duitsland geopereerd en reed enkele dagen later de vijfde trainingstijd in de Grand Prix van San Marino.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1987
FIM wereldkampioenschap wegrace
39e seizoen (1987)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van San Marino 1987

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1982
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1988