Grand Prix-wegrace der Naties 1982

De Grand Prix-wegrace der Naties 1982 was vijfde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1982. De races werden verreden op 30 mei 1982 op het Circuito Internazionale Santa Monica in Misano Adriatico.

Vlag van Italië Grand Prix des Nations 1982
Officiële naam Gran Premio delle Nazioni 1982
Land Vlag van Italië Italië
Datum 30 mei 1982
Organisator FIM, FMI, Moto Club San Lorenzo Lugo di Romagna
500 cc
Poleposition Vlag van Italië Franco Uncini
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Eerste Vlag van Italië Franco Uncini
Tweede Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Graeme Crosby
350 cc
Poleposition Vlag van België Didier de Radiguès
Snelste ronde Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Eerste Vlag van België Didier de Radiguès
Tweede Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Derde Vlag van Italië Massimo Matteoni
250 cc
Poleposition Vlag van Italië Massimo Matteoni
Snelste ronde Vlag van Duitsland Toni Mang
Eerste Vlag van Duitsland Toni Mang
Tweede Vlag van Zwitserland Roland Freymond
Derde Vlag van Frankrijk Jean-Louis Tournadre
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Eerste Vlag van Spanje Ángel Nieto
Tweede Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Derde Vlag van Venezuela Iván Palazzese
50 cc
Poleposition Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Eerste Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Tweede Vlag van Spanje Ricardo Tormo
Derde Vlag van Italië Claudio Lusuardi

Algemeen

bewerken

In Italië was de ziekenboeg al voor de start tamelijk vol: Suzuki miste Virginio Ferrari, Jack Middelburg en Loris Reggiani. Boet van Dulmen was herstellende van een hersenschudding en een gebroken pees in zijn vinger en Graziano Rossi raakte in de training geblesseerd. Zijn Yamaha OW 60 ging naar Marc Fontan. Sommigen startten ondanks hun blessures: Didier de Radiguès met een gebroken hiel, Ángel Nieto met een gekneusde rib en rugklachten en Richard Schlachter probeerde zich tevergeefs te kwalificeren met een gebroken pols. Ook Martin Wimmer had nog last van zijn val in Spanje. De kwalificatietrainingen waren al spannend, vooral die van de 500cc-klasse, waarin Franco Uncini, Freddie Spencer, Graeme Crosby, Marco Lucchinelli en Kenny Roberts binnen 0,5 seconden stonden. De organisatie liet alle (vijf) soloklassen starten en daarom begon het programma al om 10 uur 's ochtends met de 50cc-race.

Ondanks de nieuwe Yamaha OW 61, die hij al sinds de Oostenrijkse GP had, kon Kenny Roberts nog steeds de snelsten niet volgen. Marco Lucchinelli nam de leiding in de race, voor Freddie Spencer, Roberts, Franco Uncini en Barry Sheene. In de zesde ronde namen Uncini en Roberts de leiding over, maar Roberts moest Uncini laten gaan. Freddie Spencer reed de snelste ronde, maar kon Uncini ook niet meer bedreigen en werd tweede. Roberts werd nog gepasseerd door Graeme Crosby, die zijn slechte start had goedgemaakt. Lucchinelli werd slechts vijfde en Kork Ballington reed voor het eerst een redelijk resultaat met zijn Kawasaki KR 500 door zesde te worden.

Uitslag 500 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Franco Uncini Gallina-Suzuki 55:29.620 1 15
2   Freddie Spencer RSC-Honda +12.720 2 12
3   Graeme Crosby Marlboro-Yamaha +28.870 3 10
4   Kenny Roberts Yamaha +35.400 5 8
5   Marco Lucchinelli RSC-Honda +48.560 4 6
6   Kork Ballington Kawasaki +1:07.040 8 5
7   Takazumi Katayama RSC-Honda +1:12.320 10 4
8   Leandro Becheroni Suzuki +1:13.410 7 3
9   Marc Fontan Sonauto-Yamaha +1 ronde 11 2
10   Peter Sjöström Suzuki +1 ronde 16 1
11   Raymond Roche Suzuki +1 ronde 18
12   Philippe Coulon Suzuki +1 ronde 14
13   Franck Gross Suzuki +1 ronde 20
14   Fabio Biliotti Suzuki +1 ronde 24
15   Lorenzo Ghiselli Suzuki +2 ronden 21
16   Corrado Tuzii Suzuki +2 ronden 25
17   Edoardo Elias Yamaha +2 ronden 30
18   Víctor Palomo Suzuki +2 ronden 28
19   Giovanni Pelletier Morbidelli +2 ronden 27
20   Raffaele Pasqual Yamaha +3 ronden 23
DNS   Graziano Rossi Marlboro-Yamaha Blessure[1] 13
DNS   Loris Reggiani Gallina-Suzuki Blessure
DNS   Virginio Ferrari HB-Suzuki Blessure
DNS   Boet van Dulmen Suzuki Blessure[2]
DNS   Jack Middelburg Ergon-Suzuki Infectie[3]
DNS   Jon Ekerold Suzuki Isle of Man TT[4]
DNF   Reinhold Roth Suzuki 26
DNF   Randy Mamola HB-Suzuki 15
DNF   Seppo Rossi Suzuki 19
DNF   Giulio del Piano Suzuki 29
DNF   Sergio Pellandini Suzuki Val 22
DNF   Guido Paci Yamaha Krukas 17
DNF   Barry Sheene John Player-Yamaha Ontsteking 6
DNF   Michel Frutschi Sanvenero Val 12
DNF   Andreas Hofmann Suzuki 9

Top tien WK-tussenstand 500 cc

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Franco Uncini Gallina-Suzuki 48
  Kenny Roberts Yamaha
3   Barry Sheene John Player-Yamaha 36
4   Graeme Crosby Marlboro-Yamaha 26
5   Freddie Spencer RSC-Honda 22
6   Marco Lucchinelli RSC-Honda 18
7   Takazumi Katayama RSC-Honda 16
8   Michel Frutschi Sanvenero 15
9   Franck Gross Suzuki 12
10   Kork Ballington Kawasaki 10
  Marc Fontan Sonauto-Yamaha
  Steve Parrish Yamaha

De twee trainingssnelsten in de 350cc-klasse, Didier de Radiguès en Massimo Matteoni, waren ook de snelsten in de race en maakten er een spannende wedstrijd van. Toni Mang kon het niet volgen en stelde zich tevreden met de vierde plaats. Een paar ronden voor het einde kreeg de Yamaha van Matteoni een kleine vastloper, waardoor Carlos Lavado hem passeerde en tweede werd. De meest spectaculaire finish was van "Kamikaze Gustl" Reiner, die via het gras finishte, waarbij hij zijn zesde plaats verspeelde aan Eric Saul, om honderd meter na de streep te vallen.

Uitslag 350 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Didier de Radiguès Chevallier-Yamaha 51:22.110 1 15
2   Carlos Lavado Yamaha +3.060 6 12
3   Massimo Matteoni Bimota-Yamaha +4.820 2 10
4   Toni Mang Kawasaki +10.230 5 8
5   Martin Wimmer Yamaha +43.010 4 6
6   Eric Saul Chevallier-Yamaha +47.580 3 5
7   Gustav Reiner Bimota-Yamaha +47.700 8 4
8   Herbert Hauf Kawasaki +57.680 3
9   Jacques Cornu Yamaha +1:13.200 9 2
10   Attilio Riondato Bimota-Yamaha +1 ronde 1
11   Marino Neri GR2 +1 ronde
12   Wolfgang Von Muralt Bimota-Yamaha +1 ronde 10
13   Edwin Weibel Yamaha +1 ronde
14   Christian Sarron Yamaha +1 ronde
15   Tony Head Yamaha +2 ronden
16   Andy Berger Yamaha +3 ronden
DNF   Alan North Bimota-Yamaha 7
DNF   Mar Schouten Yamaha Koppeling 20
DNF   Donnie Robinson Spondon-Yamaha
DNF   Jean-François Baldé Kawasaki

Top tien WK-tussenstand 350 cc

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Didier de Radiguès Chevallier-Yamaha 37
2   Eric Saul Chevallier-Yamaha 28
3   Jean-François Baldé Kawasaki 27
  Carlos Lavado Yamaha
5   Toni Mang Kawasaki 20
6   Jacques Cornu Yamaha 17
7   Alan North Bimota-Yamaha 13
8   Martin Wimmer Yamaha 12
  Jeffrey Sayle Armstrong-Rotax
10   Patrick Fernandez Bimota-Bartol 10
  Massimo Matteoni Bimota-Yamaha

In de 250cc-training leek het erop dat Toni Mang nog steeds niet goed overweg kon met zijn Kawasaki, want hij reed de elfde tijd. Didier de Radiguès, die zich met krukken of met een minibike moest voortbewegen, was tweede achter Massimo Matteoni. Hij had om zijn gebroken voet te sparen de schakeling van links naar rechts laten ombouwen. Mang maakte ook nog eens de slechtste start, waardoor hij als laatste vertrok, maar hij begon aan een felle inhaalrace. Carlos Lavado lag intussen op de eerste plaats, maar viel uit door een defecte ontsteking. Daardoor kwam Roland Freymond op kop, intussen al gevolgd door Mang, Christian Estrosi en Antonio Neto. Freymond en Mang maakten zich los en Mang besliste de race in zijn voordeel. Intussen had ook Jean-Louis Tournadre zich naar voren gevochten en dankzij zijn derde plaats behield hij de leiding in het kampioenschap.

Uitslag 250 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Toni Mang Kawasaki 47:59.670 11 15
2   Roland Freymond MBA +0.950 6 12
3   Jean-Louis Tournadre Yamaha +8.230 10 10
4   Antonio Neto Yamaha +8.930 8
5   Christian Estrosi Pernod +9.090 5 6
6   Massimo Broccoli Yamaha +16.550 4 5
7   Marcellino Lucchi Yamaha +33.820 4
8   Christian Sarron Yamaha +34.200 3
9   Jacques Cornu Yamaha +37.500 8 2
10   Pierluigi Conforti Kawasaki +42.260 9 1
11   Jean-François Baldé Kawasaki +45.980
12   Pierluigi Aldrovandi Yamaha +57.100
13   Bengt Elgh Yamaha +1:05.850
14   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki +1:08.020
15   Franco Marcheggiani Yamaha +1:12.100
16   Hans Müller MBA
DNQ   Richard Schlachter Ehrlich-Waddon-Rotax Blessure[5]
DNQ   Tony Head Ehrlich-Waddon-Rotax
DNS   Thierry Espié[6] Pernod
DNS   Patrick Fernandez Bimota-Bartol Ontsteking in opwarmronde
DNF   Massimo Matteoni Bimota-Yamaha 1
DNF   Didier de Radiguès Chevallier-Yamaha Motor 2
DNF   Martin Wimmer Spondon-Yamaha 3
DNF   Carlos Lavado Yamaha Ontsteking 7
DNF   Donnie Robinson Spondon-Yamaha
DNF   Mar Schouten Yamaha Schakelpedaal 20

Top tien WK-tussenstand 250 cc

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Jean-Louis Tournadre Yamaha 37
2   Toni Mang Kawasaki 25
3   Roland Freymond MBA 20
4   Carlos Lavado Yamaha 15
5   Jeffrey Sayle Armstrong-Rotax 13
6   Jean-François Baldé Kawasaki 12
  Antonio Neto Yamaha
8   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki 10
9   Jacques Cornu Yamaha 8
  Jacques Bolle Yamaha

Pier Paolo Bianchi had in de 125cc-klasse als snelste getraind, maar hij startte zeer slecht. De race werd aanvankelijk aangevoerd door Maurizio Vitali, gevolgd door Ángel Nieto, die aan zijn val met de 500cc-Honda in Spanje veel pijn had overgehouden. Nieto wist Vitali even te passeren, maar plotseling werden ze allebei ingehaald door Bianchi, die zijn achterstand had goedgemaakt en duidelijk sneller was. Om de vierde plaats vochten Ricardo Tormo en Hugo Vignetti, waardoor het erop leek dat Sanvenero met Bianchi, Tormo en Vignetti goede zaken ging toen. Bianchi ging op een zekere overwinning af, maar viel over een oliespoor en werd gepasseerd door Vitali en Nieto. Hij pakte zijn motor op en zette de achtervolging weer in. In de laatste ronde brak de krukas van Vitali, waardoor Nieto toch nog won. Bianchi werd tweede en Iván Palazzese werd derde. Vignetti werd vierde nadat ook de Sanvenero van Tormo stuk was gegaan. Nieto had zoveel pijn dat hij na de race door een ambulance moest worden afgevoerd.

Uitslag 125 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Ángel Nieto Garelli 45:14.800 10 15
2   Pier Paolo Bianchi Sanvenero +25.740 1 12
3   Iván Palazzese MBA +28.310 7 10
4   Pierluigi Aldrovandi MBA +30.840 6 8
5   Hugo Vignetti Sanvenero +32.030 8 6
6   Hans Müller MBA +34.380 5 5
7   Bruno Kneubühler MBA +58.180 4
8   Johnny Wickström MBA +1:00.940 3
9   Domenico Brigaglia MBA +1:01.090 2
10   Libero Piccirillo MBA +1:04.190 1
11   Roberto Ruosi MBA +1:40.750 9
12   Stefano Caracchi MBA +1 ronde
13 Gerard Sanvenero +1 ronde
14   Matti Kinnunen MBA +1 ronde
15   Alex Bedford MBA +1 ronde
16   Jacky Hutteau MBA +1 ronde
17   Alfred Waibel MBA +1 ronde
18   Andreas Sanches-Marin MBA +2 ronden
19   Per Larsen MBA +2 ronden
DNF   Eugenio Lazzarini Garelli Ontsteking 2
DNF   Ricardo Tormo Sanvenero 3
DNF   Maurizio Vitali MBA Krukas 4
DNF   Henk van Kessel MBA 26
DNF   Theo Timmer MBA 36
DNF   Jean-Claude Selini MBA
DNF   Fausto Gresini MBA

Top tien WK-tussenstand 125 cc

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Ángel Nieto Garelli 60
2   Pier Paolo Bianchi Sanvenero 27
3   Pierluigi Aldrovandi MBA 24
4   Jean-Claude Selini MBA 21
  Hans Müller MBA
6   Johnny Wickström MBA 20
  Hugo Vignetti Sanvenero
  August Auinger Bartol-MBA
9   Willy Pérez MBA 18
10   Iván Palazzese MBA 16

Stefan Dörflinger was in de training ruim 2 seconden sneller geweest dan Eugenio Lazzarini en het was dan ook een verrassing dat Lazzarini in de race gewoon kon volgen. In de achtste ronde liep de Garelli echter vast en had Dörflinger het rijk alleen. Achter hem reed Ricardo Tormo tamelijk eenzaam, maar daarachter was een gevecht bezig tussen Claudio Lusuardi en Giuseppe Ascareggi, dat door Lusuardi werd gewonnen. Toen Tormo te dichtbij kwam gaf Dörflinger wat gas bij, waardoor Tormo twijfelde of de Kreidler van Dörflinger wel aan de reglementen voldeed. Hij diende een protest in, maar de motor bleek exact 49,6 cc te meten.

Uitslag 50 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Stefan Dörflinger Krauser-Kreidler 38:39.410 1 15
2   Ricardo Tormo Bultaco +3.390 3 12
3   Claudio Lusuardi Moto Villa +48.300 7 10
4   Giuseppe Ascareggi Minarelli +48.940 4 8
5   Massimo de Lorenzi Minarelli +1:34.340 6
6   Hans-Jürgen Hummel Sachs +1:36.500 5
7   Ingo Emmerich Kreidler +1:36.500 4
8   Hagen Klein Massa Real +1:43.900 3
9   Paolo Priori Paolucci +1 ronde 8 2
10   Henk van Kessel Kreidler +1 ronde 1
11   George Looijesteijn Kreidler +1 ronde
12   Claudio Granata Kreidler +1 ronde
13   Otto Machinek Kreidler +1 ronde
14   Chris Baert H.H. +2 ronden
15   Bruno Casadei Tomos +2 ronden
DNS   Rolf Blatter Kreidler Vastloper in opwarmronde
DNF   Eugenio Lazzarini Garelli Drijfstang 2
DNF   Rainer Kunz Kreidler Val 5
DNF   Jorge Martinez Bultaco 6
DNF   Theo Timmer Bultaco Koeling 9
DNF   Reiner Scheidauer Kreidler 10
DNF   Hans Spaan Van Veen-Kreidler Motor[7] 18
DNF   George Looijesteijn Kreidler 20

Top tien WK-tussenstand 50 cc

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Stefan Dörflinger Krauser-Kreidler 30
2   Claudio Lusuardi Villa 20
3   Giuseppe Ascareggi Minarelli 14
4   Ricardo Tormo Bultaco 12
  Eugenio Lazzarini Garelli
6   Theo Timmer Bultaco 8
7   Massimo De Lorenzi Minarelli 6
8   Jorge Martínez Bultaco 5
  Hans-Jürgen Hummel Sachs
10   Ingo Emmerich Kreidler 4
  Hagen Klein Massa-Real
  George Looijesteijn Kreidler
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1982
FIM wereldkampioenschap wegrace
34e seizoen (1982)
Volgende race:
TT Assen 1982

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1981
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1983