Grand Prix-wegrace der Naties 1980

De Grand Prix-wegrace der Naties 1980 was eerste race van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1980. De races werden verreden op 11 mei 1980 op het Circuito Internazionale Santa Monica in Misano Adriatico.

Vlag van Italië Grand Prix des Nations 1980
Officiële naam Gran Premio delle Nazioni 1980
Land Vlag van Italië Italië
Datum 11 mei 1980
Organisator FIM, FMI, Moto Club San Lorenzo Lugo di Romagna
500 cc
Poleposition Vlag van Italië Marco Lucchinelli
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Kenny Roberts
Eerste Vlag van Verenigde Staten Kenny Roberts
Tweede Vlag van Italië Franco Uncini
Derde Vlag van Italië Graziano Rossi
350 cc
Poleposition Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Snelste ronde Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Eerste Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Tweede Vlag van Italië Massimo Matteoni
Derde Vlag van Italië Walter Villa
250 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Toni Mang
Snelste ronde Vlag van Zuid-Afrika Kork Ballington
Eerste Vlag van Duitsland Toni Mang
Tweede Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
Derde Vlag van Italië Pierluigi Conforti
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Frankrijk Guy Bertin
Derde Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler
50 cc
Poleposition Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Eerste Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Tweede Vlag van Nederland Theo Timmer
Derde Vlag van Oostenrijk Hans-Jürgen Hummel

Oorspronkelijk was de Grand Prix des Nations gepland als derde race van het seizoen, maar eerst viel de Grand Prix van Venezuela af door "financiële problemen" en later ook de Grand Prix van Oostenrijk omdat er een meter sneeuw lag.

Algemeen

bewerken

De organisatie van de GP des Nations was bijzonder formeel als het om het "pesten" van niet-Italiaanse coureurs ging. Skip Aksland, op wiens motoren korte tijd beslag was gelegd door de politie, mocht ze niet meer ter keuring aanbieden omdat hij te laat was. Dat dit overmacht was maakte daarbij niets uit. Maar Aksland reed dan ook op motorfietsen die aanvankelijk voor de Italiaan Virginio Ferrari bestemd waren geweest. Jack Middelburg en Michel Rougerie kwamen 45 seconden te laat op de startgrid en mochten niet meer starten. De wedstrijd was een half uur vervroegd, waar Middelburg en Rougerie niet van op de hoogte waren. Een official gooide het hek voor hun neus dicht en twee italianen, Giovanni Pelletier (met de Morbidelli van 1979) en Carlo Prati namen als reserverijders hun plek in. Guy Bertin en Thierry Noblesse kregen een tijdstraf van een minuut omdat ze bij de start van de 125cc-race niet precies op hun startplaats hadden gestaan. Daardoor zou de Italiaan Loris Reggiani derde worden. Hier kwam de organisatie echter niet mee weg: na protesten kreeg Bertin zijn tweede en Noblesse zijn zevende plaats in de 125cc-klasse terug.

De 500cc-teams moesten in Misano met de billen bloot: voor het eerst in 1980 werd vastgesteld welke machines de beste waren. Honda was al door de mand gevallen: de testritten met de Honda NR 500 waren afgelast en de testers/fabrieksrijders Takazumi Katayama, Mick Grant en Ron Haslam kregen toestemming om met andere merken te starten. In Misano bleek dat de Suzuki fabrieksracers enorme problemen hadden: bijna allemaal vielen ze uit met kapotte krukaslagers. Bij Yamaha bleken juist de productieracers niet mee te kunnen komen. Dat alles resulteerde in een gemakkelijke race voor Kenny Roberts, hoewel Franco Uncini met zijn productie-Suzuki een goede race reed en zijn achterstand beperkte tot 16 seconden. Graziano Rossi's fabrieks-Suzuki bleef wel heel en hij werd derde. In deze race vielen niet minder dan 26 rijders uit.

Uitslag 500 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Ronden Tijd Grid Punten
1   Kenny Roberts Yamaha 40 55' 57" 66 2 15
2   Franco Uncini Suzuki 40 +16" 74 4 12
3   Graziano Rossi Suzuki 40 +28" 64 8 10
4   Johnny Cecotto Yamaha 40 +32" 24 4 8
5   Carlo Perugini Suzuki 40 +42" 34 7 6
6   Takazumi Katayama Suzuki 40 +46" 84 25 5
7   Barry Sheene Yamaha 40 +1' 01" 94 14 4
8   Christian Estrosi Suzuki 39 +1 ronde 13 3
9   Philippe Coulon Suzuki 39 +1 ronde 15 2
10   Sergio Pellandini Suzuki 39 +1 ronde 26 1
11   Maurizio Massimiani Yamaha 39 +1 ronde 24
12   Gianfranco Bonera Yamaha 39 +1 ronde 21
13   Guido Paci[1] Suzuki 39 +1 ronde 28
14   Richard Hubin Yamaha 37 +3 ronden 31
DNF   Patrick Fernandez Yamaha 36 Motor 17
DNF   Carlo Prati Suzuki 34 Val 29
DNF   Marco Lucchinelli Suzuki 26 Krukaslager 1
DNF   Raymond Roche Yamaha 26 Motor 27
DNF   Randy Mamola Suzuki 20 Krukaslager 2
DNF   Bernard Fau Suzuki 14 Motor 22
DNF   Boet van Dulmen Yamaha 13 Motor 11
DNF   Graeme Crosby Suzuki 12 Krukaslager 16
DNF   Gianni Rolando Suzuki 10 20
DNF   Giovanni Pelletier Morbidelli 10 Brandstoftoevoer 30
DNF   Wil Hartog Suzuki 8 Krukaslager 6
DNF   Patrick Pons Yamaha 7 Val 10
DNF   Michel Frutschi Yamaha 6 Val 19
DNF   Kork Ballington Kawasaki 4 12
DNF   Sadao Asami Yamaha 4 Val 9
DNF   Christian Sarron Yamaha 2 Motor 18
DNS   Jack Middelburg Yamaha 23
DNS   Michel Rougerie Suzuki
DNQ   Markku Matikainen Yamaha
DNQ   Werner Nenning Yamaha
DNQ   Seppo Rossi Suzuki
DNQ   Jeffrey Sayle Yamaha
DNQ   Gustav Reiner Suzuki
DNQ   Jon Ekerold Solo-Yamaha
DNQ   Fabio Biliotti Suzuki
DNQ   Gary Lingham Suzuki
DNQ   Corrado Tuzii Suzuki
DNQ   Hubert Rigal Yamaha
DNQ   Carlos de San Antonio Suzuki
DNQ   Max Wiener Suzuki
DNQ   Willem Zoet Suzuki

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Kenny Roberts Yamaha 15
2   Franco Uncini Suzuki 12
3   Graziano Rossi Suzuki 10
4   Johnny Cecotto Yamaha 8
5   Carlo Perugini Suzuki 6
6   Takazumi Katayama Suzuki 5
7   Barry Sheene Yamaha 4
8   Christian Estrosi Suzuki 3
9   Philippe Coulon Suzuki 2
10   Sergio Pellandini Suzuki 1

Drie Bimota-Yamaha's stonden in Misano op de eerste startrij van de 350cc-race: Johnny Cecotto, Patrick Fernandez en Carlos Lavado. Lavado reed een nieuw ronderecord maar overschatte zichzelf toch enigszins waardoor hij viel. Cecotto won onbedreigd voor Massimo Matteoni (ook al met een Bimota-Yamaha), die tweede werd doordat Walter Villa in de laatste bocht bijna viel en genoegen moest nemen met de derde plaats. Vierde werd Carlo Perugini, een opmerkelijke prestatie met de experimentele viercilinder RTM.

Uitslag 350 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Johnny Cecotto Bimota-Yamaha 50' 07" 52 1 15
2   Massimo Matteoni Bimota-Yamaha +11" 17 1 12
3   Walter Villa Adriatica-Yamaha +11" 75 4 10
4   Carlo Perugini RTM +19" 60 9 8
5   Roland Freymond Bimota-Yamaha +30" 81 8 6
6   Jon Ekerold Bimota-Yamaha +34" 69 17 5
7   Eric Saul Bimota-Yamaha +36" 12 5 4
8   Jeffrey Sayle Yamaha +1' 04" 12 13 3
9   Alan North Yamaha +1 ronde 25 2
10   Edi Stöllinger Kawasaki +1 ronde 14 1
11   Attilio Riondato Yamaha +1 ronde 26
12   Arturo Venanzi Yamaha +1 ronde 15
13   Gianni Del Carro Yamaha +1 ronde 28
14   Carlo Girotto Yamaha +1 ronde 11
15   Reinhold Roth Yamaha +1 ronde 21
16   Jean-François Baldé Kawasaki +1 ronde 22
17   Pekka Nurmi Yamaha +1 ronde 27
DNF   Siegfried Minich Yamaha 23
DNF   Lorenzo Ghiselli Yamaha Val 16
DNF   Adelio Faccioli Yamaha Val 20
DNF   Carlos Lavado Bimota-Yamaha Val 3
DNF   Silvano Ricchetti Yamaha Val 30
DNF   Sadao Asami Yamaha 19
DNF   Loris Reggiani[1] Bimota-Yamaha 24
DNF   Paolo Ferretti Yamaha 18
DNF   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 2
DNF   Graham Young Yamaha 29
DNF   Toni Mang Krauser-Kawasaki Val 7

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Johnny Cecotto Bimota-Yamaha 15
2   Massimo Matteoni Bimota-Yamaha 12
3   Walter Villa Adriatica-Yamaha 10
4   Carlo Perugini RTM 8
5   Roland Freymond Bimota-Yamaha 6
6   Jon Ekerold Yamaha 5
7   Eric Saul Yamaha 4
8   Jeffrey Sayle Yamaha 3
9   Alan North Yamaha 2
10   Edi Stöllinger Kawasaki 1

In de 250cc-race van Misano nam Toni Mang de leiding, maar hij kon niet wegrijden van Kork Ballington, Gianpaolo Marchetti en Carlos Lavado, tot deze drie allemaal over het oliespoor van een achterblijver vielen. Daardoor won Mang de race met ruim een halve minuut voorsprong op Jean-François Baldé en bijna een minuut op Pierluigi Conforti. En dat terwijl Mang in de eerder verreden 350cc-race gevallen was.

Uitslag 250 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Toni Mang Krauser-Kawasaki 46' 54" 73 1 15
2   Jean-François Baldé Kawasaki +38" 37 11 12
3   Pierluigi Conforti Yamaha +53" 97 13 10
4   Thierry Espié Bimota-Yamaha +1' 04" 27 7 8
5   Eric Saul Bimota-Yamaha +1' 15" 87 16 6
6   Paolo Ferretti Bimota-Yamaha +1' 16" 37 5 5
7   Edi Stöllinger Kawasaki +1' 16" 67 19 4
8   Reinhold Roth Yamaha +1 ronde 18 3
9   Eero Hyvärinen Yamaha +1 ronde 27 2
10   Marco Papa[1] Yamaha +1 ronde 17 1
11   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki +1 ronde 24
12   Jean Lafond Yamaha +1 ronde 29
13   Bruno Kneubühler Yamaha +1 ronde 20
14   Hans Müller Yamaha +1 ronde 21
DNF   Jeffrey Sayle Yamaha 25
DNF   Sauro Pazzaglia Ad Maiora Val[2] 10
DNF   Stefan Klabacher Yamaha 22
DNF   Clive Horton Cotton-Rotax 23
DNF   Gianpaolo Marchetti MBA Val 2
DNF   Kork Ballington Kawasaki Val 3
DNF   Carlos Lavado Yamaha Val 6
DNF   Guy Batesti Yamaha 28
DNF   Pekka Nurmi Yamaha Val 30
DNF   Franco Marcheggiani Yamaha 8
DNF   Roland Freymond Ad Maiora 12
DNF   Massimo Matteoni Yamaha 4
DNF   Franco Solaroli Yamaha 26
DNF   Eddy Elias Yamaha 9
DNF   Arturo Venanzi Yamaha 15
DNS   Jacques Cornu[1] Yamaha Blessure 14

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Toni Mang Krauser-Kawasaki 15
2   Jean-François Baldé Kawasaki 12
3   Pierluigi Conforti Yamaha 10
4   Thierry Espié Bimota-Yamaha 8
5   Erick Saul Yamaha 6
6   Paolo Ferretti Bimota-Yamaha 5
7   Edi Stöllinger Yamaha 4
8   Reinhold Roth Yamaha 3
9   Eero Hyvärinen Yamaha 2
10   Marco Papa Yamaha 1

Ángel Nieto had tijdens de GP des Nations een probleem met zijn helm, die steeds omhoog schoot. De 125cc-race werd helemaal beheerst door Pier Paolo Bianchi. Guy Bertin werd tweede, voor Bruno Kneubühler, maar kreeg een tijdstraf omdat hij op de startgrid te ver naar voren had gestaan. Daardoor ging de derde plaats naar Loris Reggiani, een beslissing die na een protest van Bertin werd teruggedraaid.

Uitslag 125 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Pier Paolo Bianchi MBA 42' 39" 74 1 15
2   Guy Bertin Motobécane +20" 96 5 12
3   Bruno Kneubühler MBA +21" 34 6 10
4   Loris Reggiani Minarelli +21" 79 3 8
5   Ángel Nieto Minarelli +1' 05" 98 4 6
6   Iván Palazzese MBA +1' 06" 22 8 5
7   Thierry Noblesse MBA +1' 18" 67 13 4
8   Hans Müller MBA +1' 19" 71 7 3
9   Gianpaolo Marchetti MBA +1' 21" 74 2 2
10   Rolf Blatter MBA +1' 31" 39 23 1
11   Roberto D'Amico Morbidelli +1' 31" 79 20
12   Barry Smith MBA +1 ronde 12
13   Italo Zerbini MBA +1 ronde 18
14   Patrick Hérouard MBA +1 ronde 21
15   Daniele Dall'Olio MBA +1 ronde 14
16   Alfred Waibel MBA +1 ronde 29
17   Stefan Dörflinger Morbidelli +1 ronde 16
18   Gerhard Waibel Morbidelli +1 ronde 26
19   Maurizio Vitali[1] MBA +2 ronden 10
DNF   Peter Looijesteijn MBA Val 27
DNF   Maurizio Musco MBA 11
DNF   Henk van Kessel Condor Val 30
DNF   Harald Bartol MBA 24
DNF   August Auinger MBA 25
DNF   Eugenio Lazzarini Iprem-Kreidler 9
DNF   Libero Piccirillo MBA 19
DNF   Matti Kinnunen MBA 31
DNF   Diego Montella Morbidelli Val 15
DNF   Martin van Soest MBA Val 22
DNF   Anton Straver MBA Val 28

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Pier Paolo Bianchi MBA 15
2   Guy Bertin Motobécane 12
3   Bruno Kneubühler MBA 10
4   Loris Reggiani Minarelli 8
5   Ángel Nieto Minarelli 6
6   Iván Palazzese MBA 5
7   Thierry Noblesse MBA 4
8   Hans Müller MBA 3
9   Giampaolo Marchetti MBA 2
10   Rolf Blatter MBA 1

In de 50cc-race was Eugenio Lazzarini ongenaakbaar. Hij zette de snelste trainingstijd en leidde de race van start tot finish. Theo Timmer lag aanvankelijk op de vierde plaats, maar nadat Ricardo Tormo zijn versnellingsbaktandwiel kapot had getrapt en Stefan Dörflinger was gevallen werd Timmer alsnog tweede. Henk van Kessel leek derde te worden, maar hij werd op de finishlijn geklopt door Hans-Jürgen Hummel.

Uitslag 50 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Eugenio Lazzarini Iprem-Kreidler 34' 05" 66 1 15
2   Theo Timmer Bultaco +34" 64 11 12
3   Hans-Jürgen Hummel Kreidler +1' 01" 20 17 10
4   Henk van Kessel Pentax-X-16 +1' 01" 20 19 8
5   Stefan Dörflinger Van Veen-Kreidler[3] +1' 02" 90 2 6
6   Jacky Hutteau ABF +1' 03" 36 8 5
7   Giuseppe Ascareggi Minarelli +1' 03" 94 14 4
8   Yves Dupont ABF +1' 03" 96 16 3
9   Enrico Cereda DRS +1' 31" 45 21 2
10   Aldo Pero Kreidler +1' 43" 74 22 1
11   Ezio Mischiatti Derbi +1' 43" 97 13
12   Enzo Saffiotti UFO +1' 49" 09 12
13   Gerhard Waibel Kreidler +1 ronde 28
14   Ingo Emmerich Kreidler +1 ronde 20
15   Gerhard Bauer Heuser +1 ronde 18
16   Bruno Di Carlo ABF +1 ronde 24
17   Joaquín Galí Bultaco +1 ronde 27
18   Bert Grinwis Kreidler +1 ronde 31
19   Renzo Fabbri Silvestri +2 ronden 29
20   Stefan Danielson Kreidler +2 ronden 30
DNF   Camilo Squassina Derbi 15
DNF   Hagen Klein Horex 7
DNF   Wolfgang Müller Kreidler 10
DNF   Ricardo Tormo Van Veen-Kreidler Versnellingsbak 3
DNF   Giuliano Tabanelli Kreidler 9
DNF   Claudio Lusuardi Bultaco 4
DNF   Salvatore Milano UFO 5
DNF   Walter Rapolani Kreidler Val 25
DNF   Rolf Blatter Kreidler Val 6
DNF   Claudio Granata Kreidler Val 26
DNS   Paolo Priori Ringhini Blessure 23

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Eugenio Lazzarini Iprem-Kreidler 15
2   Theo Timmer Bultaco 12
3   Hans-Jürgen Hummel Kreidler 10
4   Henk van Kessel Pentax-X-16 8
5   Stefan Dörflinger Van Veen-Kreidler 6
6   Jacky Hutteau ABF 5
7   Giuseppe Ascareggi Minarelli 4
8   Yves Dupont ABF 3
9   Enrico Cereda DRS 2
10   Aldo Pero Kreidler 1
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1979
FIM wereldkampioenschap wegrace
32e seizoen (1980)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1980

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1979
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1981