De TT Assen 1981 was achtste Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1981. De races werden verreden op 27 juni 1981 op het TT Circuit in Assen.

Vlag van Nederland TT Assen 1981
Ricardo Tormo, winnaar 50cc-klasse
Officiële naam Grote Prijs van Nederland der KNMV
Land Vlag van Nederland Nederland
Datum 27 juni 1981
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Italië Marco Lucchinelli
Snelste ronde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
Eerste Vlag van Italië Marco Lucchinelli
Tweede Vlag van Nederland Boet van Dulmen
Derde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
350 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Toni Mang
Snelste ronde Vlag van Duitsland Toni Mang
Eerste Vlag van Duitsland Toni Mang
Tweede Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Derde Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
250 cc
Poleposition Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
Snelste ronde Vlag van Duitsland Toni Mang
Eerste Vlag van Duitsland Toni Mang
Tweede Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Derde Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez
125 cc
Poleposition Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Eerste Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Italië Loris Reggiani
Derde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
50 cc
Poleposition Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Eerste Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo
Tweede Vlag van Nederland Henk van Kessel
Derde Vlag van Zwitserland Rolf Blatter
Zijspan
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock Taylor/Vlag van Zweden Benga Johansson
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Duitsland Michael Burkhardt
Eerste Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Duitsland Michael Burkhardt
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock Taylor/Vlag van Zweden Benga Johansson
Derde Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg

Algemeen bewerken

De TT van Assen vormde een keerpunt in het seizoen 1981, want Marco Lucchinelli, Toni Mang en Ricardo Tormo konden een voorschot nemen op hun wereldtitel, die hen allemaal praktisch in de schoot geworpen werd. Lucchinelli omdat zijn concurrenten Kenny Roberts, Graeme Crosby en Randy Mamola geen punten scoorden, Mang omdat Jon Ekerold helemaal niet kon deelnemen en Tormo omdat Stefan Dörflinger in zijn laatste ronde viel. Het werd vooral een debacle voor het 500cc-team van Yamaha, want ook Barry Sheene kwam bij de start niet van zijn plaats. De wisselende weersomstandigheden - en daarmee de juiste bandenkeuze - speelden de hoofdrol in de 51e TT. Tegen de verwachting in verscheen Takazumi Katayama toch weer met de Honda NR 500, maar opnieuw zonder succes.

500 cc bewerken

De start van de 500cc-race werd tien minuten uitgesteld omdat het was gaan regenen en de wedstrijdleiding de coureurs de tijd gaf om regenbanden te monteren. Dat deed lang niet iedereen: de meesten kozen voor intermediates, maar voorin stonden Boet van Dulmen, Kenny Roberts en Randy Mamola op regenbanden. Het haastige monteren had Roberts echter parten gespeeld. In de opwarmronde merkte hij al dat er iets niet in orde was en vlak voor de start schoof hij zijn machine met een geblokkeerd voorwiel het gras in. Er was een remblok verkeerd gemonteerd en de race was voor Roberts voorbij. Van Dulmen zag het gebeuren en probeerde een uitgestelde start te forceren door zijn eigen motorfiets dwars te zetten. Dat leverde een gevaarlijke situatie op, want de start ging gewoon door en Van Dulmen kwam meteen in het middenveld terecht. Na de start bleek er nog een fabrieks-Yamaha OW 54 stil te staan: Barry Sheene slaagde er niet in zijn machine aan de praat te krijgen en daarmee was het hele Yamaha-fabrieksteam uitgeschakeld. Crosby nam aanvankelijk de leiding, maar werd aangevallen door Mamola, die daarbij in het gras terechtkwam en viel. Crosby werd nu gevolgd door Kork Ballington en Boet van Dulmen, die zijn regenbanden ten volle benutte en uiteindelijk zelfs de leiding overnam. Marco Lucchinelli passeerde Crosby ook maar verloor terrein op van Dulmen, die een flinke voorsprong opbouwde. De baan droogde echter op, waardoor de Lucchinelli met zijn intermediate-banden in het voordeel was. Halverwege de race wist hij Van Dulmen te passeren, waarna hij een flinke voorsprong opbouwde. Van Dulmen werd echter niet meer bedreigd door Ballington, die derde werd en de eerste podiumplaats voor de Kawasaki KR 500 scoorde.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Marco Lucchinelli Suzuki 50'16"05 15
2   Boet van Dulmen Yamaha 50'48"94 12
3   Kork Ballington Kawasaki 50'54"00 10
4   Willem Zoet Suzuki '50'58"40 8
5   Jack Middelburg Suzuki 51'30"70 6
6   Dave Potter Yamaha 5
7   Bernard Fau Suzuki 4
8   Sergio Pellandini Kawasaki 3
9   Guido Paci Yamaha 2
10   Sadao Asami Yamaha 1
11   Seppo Rossi Suzuki
12   Dick Alblas Suzuki
13   Marc Fontan Yamaha
14   Gregg Hansford Kawasaki
15   Philippe Coulon Suzuki
16   Michel Frutschi Yamaha
17   Christian Sarron Yamaha
18   Steve Parrish Yamaha
19   Stuart Avant Suzuki
20   Kimmo Kopra Suzuki
DNF   Randy Mamola Suzuki Val
DNF   Graeme Crosby Suzuki Val
DNF   Takazumi Katayama Honda Drijfstang
DNF   Franco Uncini Suzuki
DNF   Graziano Rossi Morbidelli
DNQ   Virginio Ferrari Cagiva Val in training
DNQ   Rob Punt Suzuki Motorpech in training
DNQ   Henk de Vries Suzuki Blessure[1]
DNS   Kenny Roberts Yamaha Blokkerende rem
DSQ   Barry Sheene Yamaha Aangeduwd

Top 10 WK-stand na deze race bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Marco Lucchinelli Suzuki 58
2   Randy Mamola Suzuki 54
3   Kenny Roberts Yamaha 46
4   Graeme Crosby Suzuki 42
5   Boet van Dulmen Yamaha 41
6   Barry Sheene Yamaha 37
7   Kork Ballington Kawasaki 19
  Hiroyuki Kawasaki Suzuki
9   Jack Middelburg Suzuki 18
10   Guido Paci Yamaha 9

350 cc bewerken

Vanaf de vijfde startrij wist Mar Schouten toch als eerste weg te komen bij de start van de 350cc-klasse. Hij werd gevolgd door Carlos Lavado en daarna een grote groep rijders die enigszins uiteenviel toen Mick Grant in de Geert Timmer-bocht viel. Zijn brandstoftank klapte op de baan, waardoor de bocht vol benzine lag. Bovendien hadden de achtervolgers de grootste moeite de ravage te omzeilen, waardoor vooral Patrick Fernandez het contact met de kopgroep verloor. Schouten viel al snel enkele plaatsen terug maar zou toch nog als zesde finishen. Intussen nam Toni Mang de leiding voor Lavado en was de strijd om de eerste twee plaatsen beslist. Om de derde plaats vond een gevecht plaats tussen Graeme McGregor, Jean-François Baldé, Jeffrey Sayle en de inmiddels weer aangesloten Fernandez. Sayle viel met pech uit en uiteindelijk werd Baldé derde, een halve seconde voor Fernandez.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Toni Mang Kawasaki 47'48"9 15
2   Carlos Lavado Yamaha 48'04"7 12
3   Jean-François Baldé Kawasaki 48'13"3 10
4   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 48'13"8 8
5   Graeme McGregor Yamaha 48'25"1 6
6   Mar Schouten Yamaha 5
7   Keith Huewen Yamaha 4
8   Peter Looijesteijn Bakker-Yamaha 3
9   Martin Wimmer Yamaha 2
10   Bengt Elgh Yamaha 1
11   Tony Head Yamaha
12   Walter Hoffmann Yamaha
13   Clive Horton Armstrong-Rotax
14   René Delaby Yamaha
15   Eero Hyvärinen Yamaha
16   Roger Sibille Yamaha
17   Rinus van Kasteren Yamaha
18   Mladen Tomic Yamaha +1 ronde
19   Edwin Weibel Moko-Yamaha +1 ronde
DNF   Mick Grant Yamaha Val
DNF   Richard Schlachter Solo
DNF   Pierre Bolle Yamaha
DNF   Thierry Espié Bimota-Yamaha
DNF   Alan North Yamaha
DNF   Massimo Matteoni Bimota-Yamaha
DNF   Sauro Pazzaglia Yamaha
DNF   Jeffrey Sayle Yamaha
DNS   Jacques Cornu Yamaha Blessure[2]
DNS   Pekka Nurmi Yamaha Blessure[3]
DNS   Jon Ekerold Solo Blessure[4]
DNS   Jacques Cornu Yamaha Blessure[5]
DNS   Pekka Nurmi Yamaha Blessure[6]
DNQ   Graeme Geddes Bimota-Yamaha
DNS   Eric Saul Chevallier-Yamaha Blessure[7]

Top 10 WK-stand na deze race bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Toni Mang Kawasaki 73
2   Jon Ekerold Solo 52
3   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 43
4   Carlos Lavado Yamaha 41
5   Jean-François Baldé Kawasaki 27
6   Thierry Espié Bimota-Yamaha 24
7   Eric Saul Chevallier-Yamaha 18
8   Keith Huewen Yamaha 17
9   Jacques Cornu Yamaha 14
  Graeme McGregor Yamaha

250 cc bewerken

Na een goede start reed Roland Freymond in de eerste ronde aan de leiding van de 250cc-race in Assen, gevolgd door Toni Mang, Jean-François Baldé, Jeffrey Sayle en zelfs Thierry Espié met de debuterende Pernod. Die viel echter in de tweede ronde uit. Mang nam aanvankelijk de leiding over, maar werd vergezeld door Carlos Lavado. Tussen deze twee ontstond een op het oog spannend gevecht, maar het had er alle schijn van dat Mang een saaie race als de eerder verreden 350cc-klasse wilde voorkomen. Met handgebaren maakte hij Lavado duidelijk dat hij moest volgen, maar die had daar grote moeite mee. De afstand werd stilaan toch wat groter, maar in de laatste bocht wist Mang Lavado toch weer dicht achter zich te krijgen. Het verschil op de streep bedroeg slechts 0,2 seconde, waarna Mang en Lavado elkaar in de armen vlogen. Om de derde plaats vochten Freymond en Sayle. Baldé voegde zich in de negende ronde bij hen, maar door het gevecht kon ook Patrick Fernandez aansluiten en hij werd uiteindelijk nipt derde.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Toni Mang Kawasaki 45'37"13 15
2   Carlos Lavado Yamaha 45'37"34 12
3   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 46'06"97 10
4   Roland Freymond Ad Maiora 8
5   Jeffrey Sayle Armstrong-Rotax 6
6   Jean-François Baldé Kawasaki 5
7   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki 4
8   Martin Wimmer Yamaha 3
9   Richard Schlachter Yamaha 2
10   Didier de Radiguès Yamaha 1
11   Graeme McGregor Yamaha
12   Ángel Nieto Siroko-Rotax
13   Maurizio Massimiani Ad Maiora
14   Bruno Kneubühler Rotax
15   Mar Schouten MBA
16   Franco Marchegiani Yamaha
17   August Auinger Rotax
18   Christian Estrosi Yamaha
19   Paolo Ferretti Yamaha
20   Rinus van Kasteren Yamaha
21   Clive Horton CCM-Rotax
DNF   Hans Müller Yamaha val
DNF   Jean-Marc Toffolo Rotax Ontsteking
DNF   Thierry Espié Pernod Carburatie
DNF   Hervé Guilleux Siroko-Rotax
DNF   Peter Looijesteijn Yamaha Val
DNF   Klaas Hernamdt Rotax
DNF   Siegfried Minich Bartol
DNQ   Graeme Geddes Yamaha
DNS   Eric Saul Chevallier-Yamaha Blessure[7]

Top 10 WK-stand na deze race bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Toni Mang Kawasaki 70
2   Jean-François Baldé Kawasaki 47
3   Carlos Lavado Yamaha 44
4   Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 35
5   Roland Freymond Ad Maiora 24
6   Eric Saul Chevallier-Yamaha 19
  Martin Wimmer Yamaha
  Massimo Massimiani Ad Maiora
9   Thierry Espié Chevallier-Yamaha/Pernod 18
10   Richard Schlachter Yamaha 15

125 cc bewerken

In de training van de 125cc-klasse brak Loris Reggiani zijn linker grote teen, maar door de zorg van dokter Costa en Martin Mijwaart, die zijn schakelpedaal aanpaste, kon hij toch starten. Hij maakte niet eens een slechte start, maar Pier Paolo Bianchi was als eerste weg. Na de eerste ronde ging Hans Müller aan de leiding en er vormde zich een kopgroep met Bianchi, Müller, Reggiani en diens kopman Ángel Nieto. Nieto en Reggiani probeerden samen weg te rijden, maar in eerste instantie wist Bianchi dat te voorkomen. Uiteindelijk wisten de twee Minarelli-coureurs toch een gaatje te slaan, waarbij Nieto met handgebaren aan Reggiani duidelijk maakte dat hij niet te dicht moest volgen. Bianchi vormde een duo met Müller, maar behield de derde plaats. Anton Straver maakte een hachelijk moment mee toen hij hard moest remmen voor een dronken toeschouwer die de baan op was gelopen.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ángel Nieto Minarelli 44'59"04 15
2   Loris Reggiani Minarelli 44'59"56 12
3   Pier Paolo Bianchi MBA 45'01"07 10
4   Hans Müller MBA 8
5   Iván Palazzese MBA 6
6   Maurizio Vitali MBA 5
7   August Auinger MBA 4
8   Ricardo Tormo Sanvenero 3
9   Jean-Claude Selini MBA 2
10   Guy Bertin Sanvenero 1
11   Per-Edvard Carlsson MBA
12   Erich Klein MBA
13   Johnny Wickström MBA
14   Henk van Kessel EGA
15   Willy Pérez MBA
16   Anton Straver MBA
17   Jan Eggens MBA
18   Jan Huberts Sanvenero
19   Boy van Erp MBA
20   Joe Genoud MBA
21   Peter van Niel MBA
22   Peter Balaz MBA
23   Lucio Pietroniro MBA
DNF   János Drapál MBA
DNF   Jacques Bolle Motobécane
DNF   Gerhard Waibel MBA
DNF   Yves Dupont MBA
DNQ   Ton Spek MBA
DNQ   Eugenio Lazzarini Iprem

Top 10 WK-stand na deze race bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Ángel Nieto Minarelli 98
2   Loris Reggiani Minarelli 74
3   Pier Paolo Bianchi MBA 58
4   Hans Müller MBA 55
5   Guy Bertin Sanvenero 28
6   Iván Palazzese MBA 27
  Stefan Dörflinger Krauser-MBA
8   Maurizio Vitali MBA 26
9   Jacques Bolle Motobécane 25
10   Willy Pérez MBA 11

50 cc bewerken

De 50cc-klasse startte in Assen op een opdrogende baan. Hoewel Ricardo Tormo als snelste vertrok, werd hij meteen ingehaald door Stefan Dörflinger. Henk van Kessel reed op de derde plaats, maar kon de twee niet volgen. Halverwege de race verremde Dörflinger zich, waardoor Tormo weer aan de leiding kwam met negen seconden voorsprong. Dörflinger maakte echter drie seconden per ronde goed en nam de leiding in de laatste ronde weer over. Op de achterkant van het circuit slipte zijn achterwiel echter weg en Dörflinger viel, waarbij hij zijn pols brak en zijn kansen op de wereldtitel nog slechts theoretisch werden. Van Kessel werd door de val van Dörflinger tweede en Rolf Blatter werd derde.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ricardo Tormo Bultaco 31'54"35 15
2   Henk van Kessel Kreidler 32'56"04 12
3   Rolf Blatter Kreidler 33'02"73 10
4   Theo Timmer Bultaco 8
5   Hagen Klein Van Veen-Kreidler 6
6   Hans-Jürgen Hummel Kreidler 5
7   Ingo Emmerich Kreidler 4
8   Jos van Dongen Kreidler 3
9   Joacquín Galí Bultaco 2
10   Reiner Scheidhauer Kreidler 1
11   Floor Maasland FMT
12   Gerhard Bauer Kreidler
13   Yves Le Toumelin TYL
14   Gerhard Singer Kreidler
15   Ramon Gali Kreidler
16   Otto Machinek Kreidler
17   George Looijesteijn Kreidler
18   Bertus Grinwis PCR
19   Jan Welvaarts Kreidler
20   Reiner Koster Malanca
21   Paul Rimmelzwaan Roton
22   Chris Baert Kreidler
DNF   Stefan Dörflinger Van Veen-Kreidler Val[8]
DNF   Rainer Kunz Kreidler Vastloper
DNF   Joe Genoud Kreidler Val
DNS   Hans Spaan Kreidler Medische keuring
DNQ   Eugenio Lazzarini Garelli Vertrokken[9]

Top 10 WK-stand na deze race bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Ricardo Tormo Bultaco 60
2   Stefan Dörflinger Van Veen-Kreidler 51
3   Theo Timmer Bultaco 30
4   Hagen Klein Van Veen-Kreidler 27
5   Rolf Blatter Kreidler 26
6   Hans-Jürgen Hummel Sachs 25
7   Claudio Lusuardi Bultaco 15
8   Yves Dupont ABF 14
9   Henk van Kessel Kreidler 12
10   Rainer Kunz Kreidler 10
  George Looijesteijn Kreidler

Zijspannen bewerken

Jock Taylor/Benga Johansson hadden in Assen eigenlijk een normale start, maar twee andere combinaties op de eerste startrij, Rolf Biland/Kurt Waltisperg en Alain Michel/Michael Burkhardt, kwamen nauwelijks weg en blokkeerden daarmee ook de rest van het veld. Biland verloor drie plaatsen, Michel viel terug in het middenveld en Egbert Streuer was de eerste die eromheen stuurde en op de tweede plaats lag. Biland nam de tweede plaats al snel over terwijl Werner Schwärzel's combinatie bij het uitkomen van de Strubben niet meer wilde sturen en rechtdoor ging, waarbij een toeschouwer onder de combinatie terechtkwam. Er ontstond een gevecht tussen Taylor en Biland, terwijl er een gat werd geslagen met Streuer. Michel was toen nog bezig aan een inhaalrace. Bij het ingaan van de vijfde ronde maakte Biland een pitstop om een losse bougiekap vast te zetten, maar intussen was Michel al voorbijgegaan aan Streuer. Michel kon zelfs de aanval inzetten op Taylor en de race met een ruime voorsprong winnen. Streuer maakte een benauwd moment mee in de Ruskenhoek, toen zijn achterwiel naast het asfalt kwam. De combinatie stond dwars en Egbert Streuer werd afgeworpen, maar bleef met een voet aan zijn zijspancombinatie hangen. Toen die door een sloot stuiterde kwam de voet los, maar de LCR rolde in vrijstand door met Bernard Schnieders nog steeds aan boord. Uiteindelijk liet ook die zich uit het zijspan glijden en de combinatie stak de baan nog een keer over om in een sloot tot stilstand te komen. Rolf Biland, die een eenzame race op de vierde plaats had gereden, werd op die manier toch nog derde.

Uitslag zijspannen bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Alain Michel   Michael Burkhardt Seymaz-Yamaha 42'48"52 15
2   Jock Taylor   Benga Johansson Fowler-Windle-Yamaha 43'07"41 12
3   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Yamaha 44'00"95 10
4   Masato Kumano   Kunio Takeshima LCR-Yamaha 8
5   Mick Boddice   Chas Birks Yamaha 6
6   Trevor Ireson   Clive Pollington Ireson-Yamaha 5
7   Jesco Höckert   Thomas Riedel Busch-Yamaha 4
8   Gérald Corbaz   Yvan Hunziker Yamaha 3
9   Piet Huybers   Karl-Heinz Bucholz Yamaha 2
10   Jo van der Ven   Tonny Troeyen Yamaha 1
11   Mühlheim   Paul Yamaha
DNF   Werner Schwärzel   Andreas Huber Seymaz-Yamaha Ongeval
DNF   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha Ongeval
DNF   Derek Jones   Brian Ayres Ireson-Yamaha Drijfstang
DNF   Michel Vanneste   Serge Vanneste Seymaz-Yamaha Ongeval
DNF   Peter Campbell   Dick Goodwin Yamaha
DNF   Rolf Steinhausen   Georg Willmann RSR-Yamaha

Top 10 WK-stand na deze race bewerken

Pos Coureur Bakkenist Motorfiets Ptn
1   Alain Michel   Michael Burkhardt Seymaz-Yamaha 62
2   Jock Taylor   Benga Johansson Fowler-Windle-Yamaha 53
3   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Yamaha 52
4   Masato Kumano   Kunio Takeshima LCR-Yamaha 26
5   Derek Jones   Brian Ayres Ireson-Yamaha 20
6   Trevor Ireson   Clive Pollington Ireson-Yamaha 18
  Werner Schwärzel   Andreas Huber Seymaz-Yamaha
8   Mick Boddice   Chas Birks Yamaha 14
9   Peter Campbell   Dick Goodwin Yamaha 10
10   Jesco Höckert   Thomas Riedel Busch-Yamaha 9

Trivia bewerken

Wat mankeert eraan? (1) bewerken

Hans Spaan raakte al in het begin van het seizoen geblesseerd in Zandvoort. In de Grand Prix van Joegoslavië brak hij een botje in zijn pols, waardoor het begrijpelijk was dat hij voor de TT van Assen geen goedkeuring kreeg van de artsen. Dat kwam echter door problemen met enkele rugwervels. Om de verwarring helemaal compleet te maken verklaarde Spaan zelf over de keuring: "En terecht, ik heb nog problemen met mijn ogen"…

Wat mankeert eraan? (2) bewerken

De NOS had de motorsport niet hoog in het vaandel staan, maar stuurde toch een cameraploeg naar Assen. Ze troffen in het rennerskwartier Klaas Hernamdt, die juist aan zijn monteur Jannes Brinksma uitlegde dat er een probleem met zijn versnellingsbak was. Klaas deed dat echter in het Fries. De verslaggever hoorde een vreemde taal en vroeg Klaas in het Engels wat het probleem was. Klaas had niet in de gaten dat het de NOS was en antwoordde dus ook in het Engels.

Magnesiumbrand bewerken

De Bimota-Yamaha van Massimo Matteoni brandde na een val volledig uit omdat de brandweer geen blusmiddelen had voor zijn magnesium wielen, die maar bleven branden. Hij kreeg van de organisatie een schadevergoeding.

Deurwaarder bewerken

Richard Schlachter reed voor het eerst in de 350cc-klasse omdat hij de Solo van Gustav Reiner kon lenen, maar haalde de finish niet. Na afloop moest hij de machine echter inleveren bij een deurwaarder. Het reisbureau ITG had van een aantal coureurs nog 120.000 gulden tegoed vanwege de reis naar de GP van Argentinië, waaronder Gustav Reiner.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1981
FIM wereldkampioenschap wegrace
33e seizoen (1981)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1981

Vorige race:
TT Assen 1980
TT Assen Volgende race:
TT Assen 1982