Grand Prix-wegrace der Naties 1977

De Grand Prix-wegrace der Naties 1977 was vierde race van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1977. De races werden verreden op 15 mei 1977 op het Autodromo Enzo e Dino Ferrari in Imola.

Vlag van Italië Grand Prix-wegrace der Naties 1977
Officiële naam Gran Premio delle Nazioni 1977
Land Vlag van Italië Italië
Datum 15 mei 1977
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Tweede Vlag van Italië Virginio Ferrari
Derde Vlag van Italië Armando Toracca
350 cc
Poleposition Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Alan North
Snelste ronde Vlag van Italië Mario Lega
Eerste Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Alan North
Tweede Vlag van Italië Mario Lega
Derde Vlag van Japan Takazumi Katayama
250 cc
Poleposition Vlag van Italië Franco Uncini
Snelste ronde Vlag van Italië Franco Uncini
Eerste Vlag van Italië Franco Uncini
Tweede Vlag van Italië Mario Lega
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Ditchburn
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Derde Vlag van Italië Maurizio Massimiani
50 cc
Poleposition Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Eerste Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Tweede Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo
Derde Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto

500 cc bewerken

Wil Hartog startte in Italië zoals gewoonlijk weer snel. Hij was als derde weg achter Virginio Ferrari en Armando Torraca. Barry Sheene klom vanaf het middenveld echter gestaag op en nam de leiding over, terwijl Pat Hennen Torraca passeerde. Hartog viel uit door een vastloper. Hennen viel en daardoor werd Torraca alsnog derde.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Barry Sheene Suzuki 59' 52" 0 15
2   Virginio Ferrari Suzuki + 1" 3 12
3   Armando Toracca Suzuki + 2" 6 10
4   Steve Baker Yamaha + 28" 6 8
5   Giacomo Agostini Yamaha + 35" 8 6
6   Philippe Coulon Suzuki + 36" 9 5
7   John Newbold Suzuki + 1' 10" 5 4
8   Christian Estrosi Suzuki + 1' 14" 5 3
9   Boet van Dulmen Suzuki + 1' 16" 4 2
10   Toni Mang Suzuki + 1' 22" 3 1
11   Steve Parrish Suzuki + 1' 39" 7
12   Teuvo Länsivuori Suzuki + 1' 40" 4
13   Graziano Rossi Suzuki + 1' 45" 7
14   Max Wiener Suzuki + 1' 45" 7
15   Alex George Suzuki + 1 ronde
16   John Williams Suzuki + 1 ronde
17   Jean-Philippe Orban Suzuki + 2 ronden
18   Mario Necchi Suzuki + 2 ronden
DNF   Marco Lucchinelli Suzuki
DNF   Gianfranco Bonera Suzuki
DNF   Michel Rougerie Suzuki
DNF   Pat Hennen Suzuki val
DNF   Nico Cereghini Suzuki
DNF   Jack Findlay Suzuki val
DNF   Gianni Rolando Suzuki
DNF   Riccardo Romeri Yamaha
DNF   Stu Avant Suzuki
DNF   Bernard Fau Suzuki
DNF   Wil Hartog Suzuki vastloper
DNF   Børge Nielsen Suzuki
DNQ   Markku Matikainen Suzuki
DNQ   Carlo Perugini Suzuki
DNQ   Pieraldo Cipriani Paton
DNQ   Karl Auer Suzuki
DNQ   Helmut Kassner Suzuki
DNQ   Gregorio Mariani Suzuki
DNQ   Hervé Regout Suzuki
DNQ   Cesare Leali Suzuki
DNQ   Luigi Torelli Lombardini
DNQ   Francesco Pisanelli Suzuki
DNQ   Paolo Niccoli Harley-Davidson

350 cc bewerken

Alan North had al op poleposition gestaan in de 350 cc klasse in Oostenrijk en Duitsland, maar in Italië kon hij die plaats eindelijk verzilveren. Hij wist met zijn Wilddam-Yamaha een kleine voorsprong te pakken op Mario Lega en Kork Ballington, die met elkaar in gevecht waren om de tweede plaats. Twee ronden voor het einde was Ballington's tank leeg en daardoor schoof Takazumi Katayama met zijn driecilinder Yamaha door naar de derde plaats.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Alan North Yamaha 53' 12" 2 15
2   Mario Lega Bakker-Morbidelli + 1" 7 12
3   Takazumi Katayama Yamaha + 23" 7 10
4   Michel Rougerie Yamaha + 24" 6 8
5   Bruno Kneubühler Yamaha + 1' 07" 1 6
6   Franco Uncini Harley-Davidson + 1' 15" 2 5
7   Walter Villa Bimota-Harley-Davidson + 1' 15" 7 4
8   Felice Agostini Yamaha + 1' 29" 9 3
9   Denis Boulom Yamaha + 1' 41" 8 2
10   Chas Mortimer Maxton-Yamaha + 1' 48" 2 1
11   Michel Frutschi Yamaha + 1' 50" 3
12   Olivier Chevallier Yamaha + 1 ronde
13   Ken Nemoto Yamaha + 1 ronde
14   Giorgio Avveduti Yamaha + 1 ronde
15   Peter Baláž Yamaha + 3 ronden
DNF   Kork Ballington Yamaha brandstof
DNF   Giacomo Agostini Yamaha
DNF   Tom Herron Yamaha
DNF   Pekka Nurmi Yamaha
DNF   Gianni Pelletier Bimota-Yamaha
DNF   Christian Sarron Yamaha
DNF   Raffaele Palatiello Bimota-Yamaha
DNF   Vanes Francini Yamaha
DNF   Alfio Micheli Yamaha
DNF   Massimo Matteoni Bimota-Yamaha
DNF   Philippe Coulon Yamaha
DNF   Raymond Roche Yamaha
DNF   Børge Nielsen Yamaha
DNF   José Cecotto Yamaha
DNF   Leif Gustafsson Yamaha
DNF   Alex George Yamaha
DNQ   Jack Findlay Yamaha
DNQ   John Dodds Yamaha
DNQ   Karl Auer Yamaha
DNQ   Giorgio Gabellini Yamaha
DNQ   Tapio Virtanen Yamaha
DNQ   Max Wiener Yamaha
DNQ   Roland Freymond Yamaha
DNQ   Gianfranco Bonera Yamaha
DNQ   Franco Marcheggiani Yamaha
DNQ   Riccardo Romeri Yamaha
DNQ   Jean-Claude Hogrel Yamaha
DNQ   Fosco Giansanti Yamaha
DNQ   Jon Ekerold Yamaha
DNQ   Raúl Tausani Yamaha
DNQ   Giuseppe Consalvi Yamaha
DNQ   Erasmo Di Giacinto Harley-Davidson
DNQ   Philippe Bouzanne Yamaha
DNQ   Germano Paganini Yamaha
DNQ   Adelio Faccioli Yamaha
DNQ   Markku Matikainen Yamaha
DNQ   Germano Salsi Yamaha
DNQ   Giorgio Gatti Yamaha
DNQ   Sven Andersson Yamaha
DNQ   Yoshimi Matsumoto Yamaha
DNQ   Riccardo Russo Yamaha
DNQ   Paolo Campanelli Yamaha
DNQ   Carlo Saltarelli Yamaha
DNQ   János Drapál Yamaha
DNQ   Pentti Korhonen Yamaha

250 cc bewerken

Na het ongeluk van Paolo Pileri in de GP van Oostenrijk kreeg Mario Lega diens Morbidelli. Daarmee voerde hij in Italië acht ronden lang het 250 cc-veld aan. Toen drong Franco Uncini zich vanaf de vijfde plaats naar voren om de leiding over te nemen. De Kawasaki's hadden weer goed getraind (drie machines op de tweede startrij) en Barry Ditchburn haalde er de derde plaats mee.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Franco Uncini Bimota-Harley-Davidson 50' 12" 7 15
2   Mario Lega Morbidelli + 9" 1 12
3   Barry Ditchburn Kawasaki + 30" 7 10
4   Tom Herron Yamaha + 39" 8
5   Alan North Yamaha + 50" 9 6
6   Jon Ekerold Yamaha + 55" 3 5
7   Jean-François Baldé Kawasaki + 58" 8 5
8   Takazumi Katayama Yamaha + 1' 19" 2 4
9   Vic Soussan Yamaha + 1' 28" 2 2
10   Vanes Francini Yamaha + 1' 29" 2 1
11   Sauro Pazzaglia Yamaha + 1' 30" 1
12   Franco Solaroli Harley-Davidson + 1' 51" 9
13   Michel Frutschi Yamaha + 1' 52"
14   Pekka Nurmi Yamaha + 1' 54" 5
15   Pierluigi Conforti Yamaha + 1' 58" 8
16   Philippe Bouzanne Yamaha + 1 ronde
17   Leif Gustafsson Yamaha + 1 ronde
18   John Dodds Yamaha + 1 ronde
DNF   Walter Villa Bimota-Harley-Davidson motor
DNF   Christian Sarron Yamaha val
DNF   Hans Müller Yamaha
DNF   Akihiro Kiyohara Kawasaki
DNF   Bruno Kneubühler Yamaha
DNF   Aldo Nannini Yamaha
DNF   Gianni Pelletier Bimota-Yamaha
DNF   Vinicio Salmi Yamaha
DNF   Kork Ballington Yamaha
DNF   Giovanni Proni Yamaha
DNF   Giuseppe Consalvi Yamaha
DNF   Olivier Chevallier Yamaha
DNQ   Chas Mortimer Maxton-Yamaha
DNQ   Maurizio Massimiani Yamaha
DNQ   Attilio Riondato Yamaha
DNQ   Denis Boulom Yamaha
DNQ   Luciano Ricchetti Harley-Davidson
DNQ   Giorgio Avveduti Yamaha
DNQ   Armand Gras Yamaha
DNQ   Ken Nemoto Yamaha
DNQ   Raffaele Palatiello Yamaha
DNQ   Lorenzo Ghiselli Harley-Davidson
DNQ   Tapio Virtanen Yamaha
DNQ   Edgardo Branducci Harley-Davidson
DNQ   Orlando Macchi Yamaha
DNQ   Pierre Soulas Yamaha
DNQ   Harald Bartol Yamaha
DNQ   Francisco Calafat Pérez Yamaha
DNQ   Peter Baláž Yamaha
DNQ   Gianfranco Bursi Yamaha
DNQ   Odo Ricchetti Yamaha
DNQ   Raul Martini Yamaha
DNQ   Alain Béraud Yamaha
DNQ   Massimo Matteoni Yamaha
DNQ   Pentti Korhonen Yamaha
DNQ   Rudolf Weiss Yamaha
DNQ   Lucio Pamio Harley-Davidson
DNQ   Jean-Claude Hogrel Yamaha
DNQ   Antonio Maisano Yamaha
DNQ   Branko Bevanda Yamaha
DNQ   Xaver Tschannen Harley-Davidson
DNQ   Sven Andersson Yamaha
DNQ   Roland Freymond Yamaha

125 cc bewerken

De 125 cc race in Imola was net als de eerdere races in dit seizoen saai. Pier Paolo Bianchi werd geen moment bedreigd maar ook achter hem lagen de rijders tamelijk ver uit elkaar. Eugenio Lazzarini werd tweede en op de derde plaats eindigde de onbekende Italiaan Maurizio Massimiani met een Morbidelli. Ángel Nieto had nog wel een tijdje op de tweede plaats gelegen, maar zijn oude Bultaco uit 1976 kwam gewoon vermogen tekort.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Pier Paolo Bianchi Morbidelli 45' 58" 7 15
2   Eugenio Lazzarini Morbidelli + 55" 8 12
3   Maurizio Massimiani Morbidelli + 1' 13" 5 10
4   Toni Mang Morbidelli + 1' 16" 3 8
5   Ángel Nieto Bultaco + 1' 28" 2 6
6   Sauro Pazzaglia Morbidelli + 1' 41" 2 5
7   Hans Müller Morbidelli + 1' 46" 6 4
8   Jean-Louis Guignabodet Morbidelli + 1' 48" 9 3
9   Stefan Dörflinger Morbidelli + 1' 51" 5 2
10   Pieraldo Cipriani Morbidelli + 2' 06" 9 1
11   Luciano Ricchetti Morbidelli + 2' 13" 8
12   Gert Bender Bender + 2' 15" 7
13   Guido Mancini Morbidelli + 1 ronde
14   Felice Pellegrino Morbidelli + 1 ronde
15   Patrick Plisson Morbidelli + 1 ronde
16   Enrico Cereda Morbidelli + 1 ronde
17   Rossano Brazzi Morbidelli + 1 ronde
18   Luigi Rinaudo Morbidelli + 3 ronden
DNF   Giovanni Ziggiotto Morbidelli
DNF   Germano Zanetti Morbidelli
DNF   Harald Bartol Morbidelli
DNF   Johann Parzer Morbidelli
DNF   Matti Kinnunen Morbidelli
DNF   Rolf Blatter Morbidelli
DNF   Claudio Lusuardi Morbidelli
DNF   János Drapál Morbidelli
DNF   Carlo Vernocchi Morbidelli
DNF   Ermanno Giuliano LGM
DNF   Italo Zerbini Morbidelli
DNF   Pierluigi Conforti Morbidelli
DNQ   Luigi Schiavano Morbidelli
DNQ   Brunello Baldini Morbidelli
DNQ   Fusco Cesarotti Morbidelli
DNQ   Rino Pretelli Morbidelli
DNQ   Luciano Spinello Morbidelli
DNQ   Hans-Jürgen Hummel Morbidelli
DNQ   Aldo Larcher Harley-Davidson
DNQ   Xaver Tschannen Bender
DNQ   Cees van Dongen Morbidelli
DNQ   Gianni Ribuffo Raibo
DNQ   Dominico Battilani Yamaha
DNQ   Giuliano Tabanelli Silvestri

50 cc bewerken

In de 50 cc race startte Eugenio Lazzarini slecht, waardoor de Bultaco-rijders Ángel Nieto en Ricardo Tormo de leiding namen. Lazzarini stelde echter al snel orde op zaken en Nieto moest zelfs Tormo voor laten gaan.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Eugenio Lazzarini Van Veen-Kreidler 31' 40" 6 15
2   Ricardo Tormo Bultaco + 1" 4 12
3   Ángel Nieto Bultaco + 12" 1 10
4   Herbert Rittberger Van Veen-Kreidler + 1' 27" 8 8
5   Rolf Blatter Kreidler + 1' 28" 4 6
6   Ulrich Graf Kreidler + 1' 36" 7 5
7   Stefan Dörflinger Kreidler + 1' 51" 5 4
8   Patrick Plisson ABF + 1' 55" 4 3
9   Ezio Mischiatti Derbi + 1' 56" 5 2
10   Aldo Pero Kreidler + 1' 58" 7 1
11   Hans-Jürgen Hummel Kreidler + 2' 14" 3
12   Guido Mancini Kreidler + 2' 27" 3
13   Rudolf Kunz Kreidler + 1 ronde
14   Engelbert Kip Kreidler + 1 ronde
15   Giorgio Paci Derbi + 1 ronde
16   Ramón Gali Derbi + 1 ronde
17   Claudio Granata Derbi + 1 ronde
18   Günter Schirnhofer Kreidler + 1 ronde
19   Giuliano Tabanelli Silvestri + 1 ronde
20   Giovanni Lucarini UFO-Morbidelli + 1 ronde
NQ   Giorgio Macchiavelli UFO-Morbidelli + 6 ronden
DNF   Alberto Ieva Ringhini
DNF   Hagen Klein Kreidler
DNF   Claudio Lusuardi Lusuardi
DNF   Jean-Louis Guignabodet UFO-Morbidelli
DNF   Ingo Emmerich Kreidler
DNF   Joaquín Galí Bultaco
DNF   Giorgio Di Nunzio Derbi
DNF   Cees van Dongen Kreidler
DNF   Ermanno Giuliano LGM
DNQ   Theo Timmer Kreidler
DNQ   Giorgio Antolini Derbi
DNQ   Fabrizio Frollani Ringhini
DNQ   Antonio Aletta Tomos
DNQ   Giovanni Massaroni Ringhini
DNQ   Claudio Boscotrecase Minarelli
DNQ   Gianni Ribuffo Lamone
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1977
FIM wereldkampioenschap wegrace
29e seizoen (1977)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1977

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1976
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1978