Grand Prix-wegrace van Zweden 1977

De Grand Prix-wegrace van Zweden 1977 was de achtste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1977. De races werden verreden op 23 en 24 juli 1977 op de Scandinavian Raceway ten zuidwesten van Anderstorp (Jönköpings län). In dit weekend werden de wereldtitels in de 50cc- en de 125cc-klasse beslist. Voor de 50cc-klasse was het tevens de slotrace van het seizoen.

Vlag van Zweden Grand Prix-wegrace van Zweden 1977
Scandinavian Raceway
Officiële naam Swedish TT
Land Vlag van Zweden Zweden
Datum 23-24 juli 1977
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Tweede Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Derde Vlag van Verenigde Staten Steve Baker
350 cc
Poleposition Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez
Snelste ronde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
Eerste Vlag van Japan Takazumi Katayama
Tweede Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
Derde Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez
250 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant
Tweede Vlag van Italië Mario Lega
Derde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jon Ekerold
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Eerste Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Derde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
50 cc
Poleposition Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo
Eerste Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo
Tweede Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Derde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini

500 cc bewerken

In de trainingen van de 500cc-klasse kwam Philippe Coulon ten val en hij raakte ernstig gewond. Pas 's avonds kwam hij in het ziekenhuis bij bewustzijn, maar hij had een schedelbasisfractuur waardoor zijn seizoen ten einde was. Johnny Cecotto kwam eindelijk weer in actie na zijn ongeluk in mei tijdens de Grand Prix van Oostenrijk. Van hem werd verwacht dat hij tegenstand kon bieden aan Barry Sheene, maar nu hij terugkwam was Sheene al bijna zeker van de wereldtitel. De starts van Wil Hartog begonnen een fenomeen te worden. In Zweden stond hij op de vijftiende startplaats maar hij zat toch meteen na de start in de kopgroep en hij wist zelfs lang bij de vooruit vluchtende Sheene en Cecotto te blijven. Steve Baker startte juist vaak erg slecht en na een botsing met John Newbold begon hij aan een inhaalrace. Uiteindelijk won Barry Sheene, Johnny Cecotto werd tweede en Steve Baker werd toch nog derde. Sheene stond met nog drie wedstrijden te gaan comfortabel aan de leiding van het kampioenschap. John Newbold brak bij zijn botsing met Steve Baker een arm en moest zijn seizoen afsluiten.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Barry Sheene Suzuki 47' 21" 279 15
2   Johnny Cecotto Yamaha +2" 952 12
3   Steve Baker Yamaha +26" 740 12
4   Steve Parrish Suzuki +28" 498 8
5   Wil Hartog Suzuki +31" 567 6
6   Gianfranco Bonera Suzuki +39" 219 5
7   Armando Toracca Suzuki +1' 00" 675 4
8   John Williams Suzuki +1' 02" 981 3
9   Giacomo Agostini Yamaha +1' 10" 204 2
10   Pat Hennen Suzuki +1' 22" 289 1
11   Michel Rougerie Suzuki +1 ronde
12   Max Wiener Suzuki +1 ronde
13   Alf Graarud Suzuki +1 ronde
14   Jack Findlay Suzuki +1 ronde
15   Bo Granath Suzuki +2 ronden
16   Alex George Suzuki +2 ronden
17   Ron Kirkham Yamaha +3 ronden
DNS   Philippe Coulon Suzuki blessure
DNF   Marco Lucchinelli Suzuki
DNF   Christian Estrosi Suzuki
DNF   Virginio Ferrari Suzuki
DNF   Teuvo Länsivuori Suzuki
DNF   John Newbold Suzuki val
DNF   Jean-Philippe Orban Suzuki
DNF   Odd Arne Lände Suzuki
DNF   Karl Auer Suzuki
DNF   Helmut Kassner Suzuki
DNF   Toni Mang Suzuki
DNF   Kaj Jensen Suzuki
DNF   Markku Matikainen Suzuki
DNF   Bent Slydal Suzuki
DNQ   Goran Alden Suzuki
DNQ   Børge Nielsen Suzuki

350 cc bewerken

In de 350cc-race vormden Takazumi Katayama, Kork Ballington en Patrick Fernandez meteen een kopgroep, maar Fernandez kwam nog steeds kracht tekort na zijn ongeluk bijna drie maanden eerder en moest de andere twee laten gaan. Ballington en Katayama wisselden regelmatig van plaats en de race bleef spannend tot op de eindstreep. Bij het uitkomen van de laatste bocht reed Ballington nog voorop, maar hij werd gehinderd door enkele achterblijvers en Takazumi Katayama kon daarvan profiteren. Zijn wereldtitel was nu praktisch zeker: Michel Rougerie zou nog drie wedstrijden moeten winnen en zelfs dan zou Katayama nog slechts vier punten hoeven te scoren.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Takazumi Katayama Yamaha 48' 23" 314 15
2   Kork Ballington Yamaha +0" 216 12
3   Patrick Fernandez Yamaha +22" 588 10
4   Jon Ekerold Yamaha +37" 477 8
5   Vic Soussan Yamaha +42" 006 6
6   Tom Herron Yamaha +48" 375 5
7   Pentti Korhonen Yamaha +51" 089 4
8   Pekka Nurmi Yamaha +55" 840 3
9   Patrick Pons Yamaha +57" 303 2
10   Christian Sarron Yamaha +1' 02" 963 1
11   Mario Lega Bakker-Morbidelli +1' 07" 602
12   Olivier Chevallier Yamaha +1' 07" 741
13   Giacomo Agostini Yamaha +1' 10" 774
14   Seppo Rossi Yamaha +1' 31" 756
15   Eero Hyvärinen Yamaha +1' 34" 545
16   Ken Nemoto Yamaha +1 ronde
17   Peter Sköld Yamaha +1 ronde
18   Víctor Palomo Yamaha +1 ronde
19   Reino Eskelinen Yamaha +1 ronde
20   Etienne Geeraerdt Yamaha +1 ronde
DNF   Johnny Cecotto Bakker-Yamaha
DNF   Eddie Roberts Maxton-Yamaha
DNF   Lennart Bäckström Yamaha
DNF   Michel Rougerie Yamaha val
DNF   Chas Mortimer Maxton-Yamaha
DNF   Alan North Yamaha
DNF   Lars Johansson Yamaha
DNF   Leif Gustafsson Yamaha
DNF   Alain Terras Yamaha
DNF   Børge Nielsen Yamaha
DNF   Bo Granath Yamaha
DNF   Jack Findlay Yamaha
DNQ   Peter Sjöström Yamaha
DNQ   John Dodds Yamaha
DNQ   Hans Hansebraten Yamaha
DNQ   Karl Auer Yamaha
DNQ   Walter Villa Harley-Davidson
DNQ   Vinicio Salmi Yamaha
DNQ   Alex George Yamaha
DNQ   Kaj Jensen Yamaha
DNQ   Franco Uncini Harley-Davidson
DNQ   Lars Johansson Yamaha

250 cc bewerken

Bij de start van de 250cc-race in Zweden stond Mario Lega, ondanks slechts één overwinning, tamelijk comfortabel aan de leiding van het wereldkampioenschap. Toen Mick Grant samen met Lega kopstart had in Zweden kon Mario Lega Grant dan ook gerust weg laten rijden. De Kawasaki van Grant was zo vreselijk onbetrouwbaar gebleken dat hij geen bedreiging voor de wereldtitel vormde. Kawasaki had weliswaar het lek boven gekregen door de beide krukassen anders te koppelen, maar dat was te laat. Toch was er in de eerste ronden wel degelijk sprake van strijd tussen Lega en Grant, maar Mario Lega koos er toch voor Grant te laten gaan. Takazumi Katayama, de naaste belager van Lega, werd zelfs slechts vierde achter Jon Ekerold.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Mick Grant Kawasaki 50' 24" 853 15
2   Mario Lega Morbidelli +4" 951 12
3   Jon Ekerold Yamaha +13" 192 10
4   Takazumi Katayama Yamaha +16" 570 8
5   Alan North Yamaha +17" 020 6
6   Chas Mortimer Maxton-Yamaha +24" 944 5
7   Tom Herron Yamaha +25" 156 4
8   Olivier Chevallier Yamaha +45" 029 3
9   Vic Soussan Yamaha +45" 067 2
10   Eero Hyvärinen Yamaha +45" 815 1
11   Paolo Pileri Morbidelli +55" 420
12   Alain Terras Yamaha +56" 070
13   Patrick Pons Yamaha +56" 385
14   Christian Sarron Yamaha +1' 15" 008
15   Ken Nemoto Yamaha +1' 15" 276
16   Lennart Bäckström Yamaha +1' 25" 152
17   Aldo Nannini Yamaha +1' 25" 457
18   Peter Sköld Yamaha +1 ronde
DNF   Patrick Fernandez Yamaha
DNF   Kork Ballington Yamaha
DNF   Barry Ditchburn Kawasaki
DNF   Hans Müller Yamaha
DNF   Walter Villa Harley-Davidson
DNF   Pekka Nurmi Yamaha val
DNF   Franco Uncini Harley-Davidson
DNF   Seppo Rossi Yamaha
DNF   Pentti Korhonen Yamaha
DNF   John Dodds Yamaha
DNF   Per-Edvard Carlsson Yamaha
DNF   Hans Schweiger Kawasaki
DNQ   Vinicio Salmi Yamaha
DNQ   Lars-Olof Gedell Yamaha
DNQ   Etienne Geeraerdt Yamaha
DNQ   Sven Andersson Yamaha
DNQ   Víctor Palomo Yamaha
DNQ   Harald Bartol Bartol
DNQ   Hans Hallberg Yamaha
DNQ   Hans Hansebraten Yamaha
DNQ   Peter Sjöström Yamaha
DNQ   Lars Johansson Yamaha
DNQ   Leif Gustafsson Yamaha

125 cc bewerken

In Zweden kreeg Ángel Nieto eindelijk, als mosterd na de maaltijd, de nieuwe Bultaco. Pier Paolo Bianchi was immers al vrijwel zeker van de wereldtitel. Die maakte er dan ook een saaie race van, op flinke afstand achter Nieto en enkele seconden voor Eugenio Lazzarini. Met nog twee wedstrijden te gaan was Pier Paolo Bianchi niet meer in te halen.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ángel Nieto Bultaco 54' 57" 984 15
2   Pier Paolo Bianchi Morbidelli +7" 676 12
3   Eugenio Lazzarini Morbidelli +8" 204 10
4   Jean-Louis Guignabodet Morbidelli +24" 277 8
5   Claudio Lusuardi Morbidelli +31" 113 6
6   Gert Bender Bender +43" 702 5
7   Stefan Dörflinger Morbidelli +44" 877 4
8   Hans Müller Morbidelli +57" 261 3
9   Thierry Noblesse Morbidelli +1 ronde 2
10   Per-Edvard Carlson Morbidelli +1 ronde 1
11   Hans Hallberg Morbidelli +1 ronde
12   Hagen Klein Morbidelli +1 ronde
13   Julien van Zeebroeck Motobécane +1 ronde
14   Toni Mang Morbidelli +1 ronde
15   Jan Bäckström Maico +1 ronde
16   Johnny Svensson Bastard +2 ronden
17   Michel Baloche Motobécane +4 ronden
18   Christer Eliasson Morbidelli +5 ronden
DNF   Harald Bartol Morbidelli
DNF   Matti Kinnunen Morbidelli
DNF   Horst Seel Seel val
DNF   Benga Johansson Morbidelli
DNF   Jan Ubels Buton
DNF   Lennart Lundgren Yamaha
DNF   Auno Hakala Morbidelli
DNF   Cees van Dongen Morbidelli
DNF   Hans-Jürgen Hummel Morbidelli
DNF   Roland Olsson Starol
DNF   Tore Alexandersson Morbidelli
DNF   Herbert Rittberger Morbidelli
DNQ   Terence Keane Kreidler

50 cc bewerken

De wereldtitel kon Ángel Nieto bijna niet meer ontgaan, en daarom werd de snelste Bultaco in Zweden aan Ricardo Tormo gegeven. Die kon dan de punten scoren om de constructeurstitel zeker te stellen en Nieto had aan het volgen van concurrent Eugenio Lazzarini genoeg om de titel binnen te halen. Tormo won in de stromende regen zijn eerste Grand Prix want hij was bij de start als eerste weg en kon niet meer worden ingehaald. Nieto volgde Lazzarini inderdaad, maar een paar ronden voor de streep ging hij hem toch voorbij om de tweede plaats te grijpen.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ricardo Tormo Bultaco 36' 48" 665 15
2   Ángel Nieto Bultaco +39" 208 12
3   Eugenio Lazzarini Van Veen-Kreidler +45" 064 10
4   Stefan Dörflinger Kreidler +1' 34" 630 8
5   Theo Timmer Kreidler +1' 44" 964 6
6   Claudio Lusuardi Lusuardi +1' 50" 228 5
7   Julien van Zeebroeck Kreidler +2' 00" 071 4
8   Jean-Louis Guignabodet UFO-Morbidelli +2' 12" 172 3
9   Lennart Lundgren Kreidler +1 ronde 2
10   Juup Bosman Kreidler +1 ronde 1
11   Engelbert Kip Kreidler +1 ronde
12   Ove Skifjeld Kreidler +1 ronde
DNF   Patrick Plisson ABF
DNF   Herbert Rittberger Van Veen-Kreidler
DNF   Hans-Jürgen Hummel Kreidler val
DNF   Wolfgang Müller Kreidler
DNF   Cees van Dongen Kreidler val
DNF   Pierre Dumont Kreidler
DNF   Hagen Klein Kreidler val
DNF   Oscar Ekstrand Kreidler
DNF   Günter Schirnhofer Kreidler
DNF   Rudolf Kunz Kreidler
DNF   Kai Lindström Kreidler
DNF   Terence Keane Kreidler
DNF   Jörgen Ask Kreidler
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1977
FIM wereldkampioenschap wegrace
29e seizoen (1977)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1977

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1976
Grand Prix-wegrace van Zweden Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1978