Grand Prix-wegrace van Zweden 1975

De Grand Prix-wegrace van Zweden 1975 was de negende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1975. De races werden verreden op 20 juli 1975 op de Scandinavian Raceway ten zuidwesten van Anderstorp (Jönköpings län).

Vlag van Zweden Grand Prix-wegrace van Zweden 1975
Scandinavian Raceway
Officiële naam Pommac Swedish TT
Land Vlag van Zweden Zweden
Datum 20 juli 1975
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams
250 cc
Poleposition Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Snelste ronde Vlag van Italië Otello Buscherini
Eerste Vlag van Italië Walter Villa
Tweede Vlag van Italië Otello Buscherini
Derde Vlag van Finland Tapio Virtanen
125 cc
Poleposition Vlag van Zweden Kent Andersson
Snelste ronde Vlag van Italië Paolo Pileri
Eerste Vlag van Italië Paolo Pileri
Tweede Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Derde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
50 cc
Poleposition Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Eerste Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Derde Vlag van Oostenrijk Hans-Jürgen Hummel

500 cc bewerken

Phil Read kon zijn puntentotaal alleen verbeteren door in Zweden eerste of tweede[1] te worden, maar Giacomo Agostini hielp hem daarbij door op de tweede plaats liggend door een klapband te vallen. Barry Sheene lag toen al op kop en won de race ook. In de openingsfase had Teuvo Länsivuori aan de leiding gereden, maar hij viel toch wel vaak en dat gebeurde nu ook. Toen was Sheene intussen naar de leiding geklommen, want de beide Suzuki’s waren al in de trainingen de snelsten geweest. John Williams wist zijn tweecilinder Yamaha (een opgeboorde Yamaha TZ 350) nog voor Gianfranco Bonera als derde over de streep te brengen.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Barry Sheene Suzuki 48' 30" 699 15
2   Phil Read MV Agusta +51" 070 12
3   John Williams Yamaha +1' 02" 465 10
4   Gianfranco Bonera MV Agusta +1' 12" 104 8
5   Dieter Braun Yamaha +1' 12" 466 6
6   Pentti Korhonen Yamaha 5
7   Gérard Choukroun Yamaha 4
8   Edmar Ferreira Yamaha +1 ronde 3
9   Jack Findlay Yamaha +1 ronde 2
10   Pekka Nurmi Yamaha +1 ronde 1
11   Alex George Yamaha +1 ronde
12   Tom Herron Yamaha +1 ronde
13   Mimmo Cazzaniga Harley-Davidson +1 ronde
14   Olivier Chevallier Yamaha +1 ronde
15   Roland Nilsson Yamaha +1 ronde
16   Ingemar Larsson Yamaha +1 ronde
17   Björn Hasli Yamaha +2 ronden
DNF   Barry Ditchburn Kawasaki
DNF   Tapio Virtanen Yamaha
DNF   Børge Nielsen Yamaha
DNF   Teuvo Länsivuori Suzuki val
DNF   Patrick Pons Yamaha
DNF   Armando Toracca Suzuki
DNF   Giacomo Agostini Yamaha klapband
DNF   Karl Auer Yamaha
DNF   Chas Mortimer Maxton-Yamaha
DNF   Mick Grant Kawasaki
DNF   Philippe Coulon Yamaha
DNF   John Newbold Yamaha
DNF   Charlie Williams Yamaha
DNF   Steve Ellis Yamaha
DNF   Víctor Palomo Yamaha
DNF   Bo Granath Husqvarna

250 cc bewerken

In Zweden nam Cecotto de leiding, maar opnieuw liet zijn Yamaha hem in de steek. De machine ging opnieuw op één cilinder lopen en Cecotto viel uit. Otello Buscherini reed nu aan de leiding, maar het leek wel of hij zijn landgenoot Walter Villa wilde helpen om wereldkampioen te worden. In werkelijkheid had Buscherini de Diemme-Yamaha gekregen om Cecotto te ondersteunen en verloor hij snelheid door een kapotte keerring. Villa passeerde zonder al te veel problemen en won, Buscherini werd tweede en Tapio Virtanen werd derde. Dat deed hij met de fabrieks-MZ die ter beschikking was gesteld aan Boet van Dulmen. Van Dulmen wilde er na de teleurstellende resultaten echter niet meer mee rijden.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Walter Villa Harley-Davidson 50' 21" 512 15
2   Otello Buscherini Yamaha +1" 597 12
3   Tapio Virtanen MZ +52" 715 10
4   Victor Palomo Yamaha +56" 870 8
5   Paolo Pileri Yamaha +57" 034 6
6   Dieter Braun Yamaha 5
7   Patrick Pons Yamaha 4
8   Edmar Ferreira Yamaha 3
9   Pentti Korhonen Yamaha 2
10   Chas Mortimer Maxton-Yamaha 1
11   Leif Gustafsson Yamaha
12   Harald Bartol Yamaha
13   Bruno Kneubühler Yamaha
14   Pekka Nurmi Yamaha
15   Gérard Choukroun Yamaha
16   Jean-François Baldé Yamaha
17   Hans Hallberg Yamaha
18   Roland Nilsson Yamaha
DNF   Johnny Cecotto Yamaha motor
DNF   Michel Rougerie Harley-Davidson
DNF   Alex George Yamaha val
DNF   Tom Herron Yamaha
DNF   Olivier Chevallier Yamaha
DNF   John Williams Yamaha

125 cc bewerken

Het leek wel of er in Zweden toch weer teamorders bij Morbidelli golden, terwijl de wereldtitel al binnen was. Pier Paolo Bianchi ging de hele race aan de leiding, maar tegen het einde liet hij zich terugvallen en won Paolo Pileri. Hoewel Piovaticci-constructeurs Jan Thiel en Martin Mijwaart enkele weken eerder nog had verklaard dat de nieuwe 125cc-machine nog te zwaar was, hadden ze het probleem kennelijk al opgelost, want Eugenio Lazzarini wist Kent Andersson zonder problemen te verslaan en hij werd derde.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Paolo Pileri Morbidelli 48' 03" 184 15
2   Pier Paolo Bianchi Morbidelli +4" 150 12
3   Eugenio Lazzarini Piovaticci +36" 073 10
4   Kent Andersson Yamaha +51" 036 8
5   Johann Zemsauer Rotax +1' 34" 835 6
6   Bruno Kneubühler Yamaha +1 ronde 5
7   Henk van Kessel Condor +1 ronde 4
8   Pentti Salonen Yamaha +1 ronde 3
9   Johnny Svensson Bastard-Yamaha +1 ronde 2
10   Per-Edvard Carlsson Maico +1 ronde 1
11   Kurt-Ivan Carlsson Yamaha
12   Lennart Lundgren Maico
13   Seppo Kangasniemi Yamaha
14   Horst Seel Maico
15   Hans-Jürgen Hummel Yamaha
16   Steen Ahrentzen Maico
17   Wolfgang Rubel Maico
18   Kari Lathinen Yamaha
19   Kai Lindström Yamaha
DNF   Cees van Dongen Bridgestone val
DNF   Leif Gustafsson Yamaha
DNF   Harald Bartol Suzuki
DMF   Matti Kunnunen Maico

50 cc bewerken

In de 50cc-race had Eugenio Lazzarini een goede start en hij liep ook meteen weg van zijn tegenstanders. Ángel Nieto kon zich als wereldkampioen ook gerust tevreden stellen met de tweede plaats. Julien van Zeebroeck kwam in duel met de Nederlander Nico Polane (Kreidler), die het hele seizoen al goed gepresteerd had. Van Zeebroeck maakte echter een ernstige val mee, waarbij hij zijn wervelkolom beschadigde en naar het ziekenhuis werd afgevoerd. Polane haalde bijna zijn eerste podiumplaats, maar toen zijn Kreidler vermogen begon te verliezen werd hij nog ingehaald door Hans-Jürgen Hummel.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Eugenio Lazzarini Piovaticci 32' 06" 458 15
2   Ángel Nieto Van Veen-Kreidler +38" 554 12
3   Hans-Jürgen Hummel Kreidler +48" 384 10
4   Nico Polane Kreidler +53" 937 8
5   Gerhard Thurow Kreidler +54" 001 6
6   Theo Timmer Jamathi 5
7   Rudolf Kunz Kreidler 4
8   Jan Huberts Jamathi 3
9   Ulrich Graf Kreidler 2
10   Robert Lavér Kreidler +1 ronde 1
11   Oscar Ekstrandt Delta
12   Pentti Salonen Puch
13   Rein Gijsman Kreidler
14   Markku Matikainen Kreidler
15   Joop Zwetsloot Roton
16   Wolfgang Golembeck Kreidler
DNF   Julien van Zeebroeck Van Veen-Kreidler val
DNF   Cees van Dongen Kreidler
DNF   Henk van Kessel Kreidler
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1975
FIM wereldkampioenschap wegrace
27e seizoen (1975)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1975

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1974
Grand Prix-wegrace van Zweden Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1976