Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1982

sportseizoen van een competitie

De Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1982 was achtste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1982. De race werd verreden op 18 juli 1982 op het Automotodrom Grobnik bij Rijeka.

Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1982
Land Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Datum 18 juli 1982
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Snelste ronde Vlag van Italië Franco Uncini
Eerste Vlag van Italië Franco Uncini
Tweede Vlag van Nieuw-Zeeland Graeme Crosby
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
250 cc
Poleposition Vlag van België Didier de Radiguès
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Jean-Louis Tournadre
Eerste Vlag van België Didier de Radiguès
Tweede Vlag van Italië Paolo Ferretti
Derde Vlag van Frankrijk Jean-Louis Tournadre
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Eerste Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Tweede Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Derde Vlag van Spanje Ángel Nieto
50 cc
Poleposition Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Snelste ronde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Eerste Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Tweede Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Derde Vlag van Spanje Ricardo Tormo

Algemeen bewerken

Voorafgaand aan de Joegoslavische Grand Prix vroegen velen zich af of Graeme Crosby misschien een Yamaha OW 61 W-4 zou krijgen, want daarmee had hij een week eerder getest op Mugello[1]. Racemanager Kel Carruthers had inderdaad drie OW 61's in de vrachtauto staan, maar twee van die machines waren voor Kenny Roberts en de derde bleef in de auto staan. Ook was het afwachten of de 500cc-Cagiva aan de start zou komen. Jon Ekerold had het testwerk van Boet van Dulmen overgenomen, maar had voortdurend last van vastlopers gehad. Organisatie was in Joegoslavië nog steeds ver te zoeken. Vooral de kwalificatietijden leverden problemen op. Het duurde tot laat in de zaterdagavond tot ze eindelijk gepubliceerd werden en toen was het voor iedereen die zelf een stopwatch had gehanteerd duidelijk dat er niets van klopte. Dat was vooral vervelend voor rijders die daardoor buiten de kwalificatie vielen. Omdat er slechts vier klassen aan de start kwamen werd er pas gestart om 12.00 uur, op het heetst van de dag, bij temperaturen van meer dan 30 °C.

500 cc bewerken

Yamaha OW 61
Barry Sheene klaagde in Joegoslavië over zijn behandeling door Yamaha. Dat stelde de nieuwe OW 61 W-vier alleen ter beschikking aan Kenny Roberts, terwijl de andere toprijders (behalve Sheene ook Graeme Crosby, Marc Fontan en Graziano Rossi) met de OW 60 square four reden. Roberts was echter de enige echte fabrieksrijder, de anderen reden voor klantenteams (Marlboro/Agostini, John Player en Sonauto) en waarschijnlijk hield Roberts de verstrekking van de OW 61 aan andere rijders persoonlijk tegen. Sheene vroeg zich af of hij nog wel over wilde stappen, omdat hij zo laat in het seizoen nog aan de andere motorfiets zou moeten wennen. Crosby had de OW 61 in Mugello getest en vond overstappen geen goed idee. De OW 61 had grote wegliggingsproblemen omdat het rijwielgedeelte en vooral de banden het extra vermogen niet aankonden. Daar had Roberts ook grote problemen mee. Roberts had sinds hij in Laguna Seca een race gereden had een extra brede Dunlop-achterband met een andere compound, maar daarmee waren zijn problemen niet opgelost. Voor aanvang van de Joegoslavische GP stond Sheene in het kampioenschap nog achter Roberts, maar als hij een OW 61 had gekregen had hij in ruil daarvoor zeker hand-en-spandiensten aan Roberts moeten verlenen. Achteraf maakte het allemaal geen verschil. Sheene werd tijdens de training in Silverstone voor de rest van het seizoen uitgeschakeld en Roberts overkwam hetzelfde in de eerste raceronde.

Barry Sheene reed de snelste trainingstijd en startte ook als snelste. In de eerste ronde bouwde hij een kleine voorsprong op Marco Lucchinelli, Freddie Spencer en Randy Mamola op, maar die werd snel kleiner toen Spencer Lucchinelli eenmaal voorbij was en Franco Uncini zijn slechte start begon goed te maken. Uncini sloot aan bij de twee leiders en in de vierde ronde werd Sheene voor de lange haarspeldbocht door Spencer aan de buitenkant en Uncini aan de binnenkant uitgeremd, waardoor Spencer op kop kwam en Graeme Crosby achter Sheene kon aansluiten. Een ronde later kreeg het publiek in dezelfde bocht nog meer waar voor zijn geld: in een synchroon-inhaalactie nam Uncini de leiding en twintig meter daarachter nam Crosby op hetzelfde moment de derde plaats over van Sheene. Tegen het einde van de race ging Spencer's machine op twee cilinders lopen, waardoor Crosby tweede werd en Sheene derde. Kenny Roberts had geen rol van betekenis kunnen spelen en viel uit met ontstekingsproblemen, waardoor Jack Middelburg, die zich had opgewerkt naar de zevende plaats, zelfs nog zesde werd.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Franco Uncini Gallina-Suzuki 50:32.24 3 15
2   Graeme Crosby Marlboro-Yamaha +9.77 4 12
3   Barry Sheene John Player-Yamaha +12.90 1 10
4   Freddie Spencer RSC-Honda +19.27 2 8
5   Takazumi Katayama RSC-Honda +32.68 7 6
6   Jack Middelburg HB-Suzuki +54.41 5 5
7   Randy Mamola HB-Suzuki +1:05.76 8 4
8   Marco Lucchinelli RSC-Honda +1:12.06 9 3
9   Loris Reggiani Gallina-Suzuki +1:18.88 13 2
10   Kork Ballington Kawasaki +1:19.03 18 1
11   Boet van Dulmen Suzuki +1:20.94 15
12   Hiroyuki Kawasaki Suzuki +1 ronde 14
13   Reinhold Roth Suzuki +1 ronde 37
14   Philippe Coulon Suzuki +1 ronde 17
15   Seppo Rossi Suzuki +1 ronde 19
16   Virginio Ferrari HB-Suzuki +1 ronde 28
17   Franck Gross Suzuki +1 ronde 23
18   Guido Paci Yamaha +1 ronde 34
19   Peter Sjöström Suzuki +1 ronde 31
20   Fabio Biliotti Suzuki +1 ronde 30
21   Leandro Becheroni Suzuki +1 ronde 27
22   Steve Parrish Yamaha +1 ronde 25
23   Sergio Pellandini Suzuki +1 ronde 12
24   Bengt Slydal Suzuki +1 ronde 33
25   Peter Looijesteijn Suzuki +2 ronden 32
26   Wolfgang Von Muralt Suzuki +2 ronden 29
27   Alain Röthlisberger Yamaha +2 ronden 35
28   Graziano Rossi Marlboro-Yamaha +2 ronden 21
29   Raffaele Pasqual Yamaha +2 ronden 24
DNF   Marc Fontan Sonauto-Yamaha 10
DNF   Jon Ekerold Cagiva 22
DNF   Chris Guy Suzuki 16
DNF   Michel Frutschi Sanvenero Val 11
DNF   Guy Bertin Sanvenero 20
DNF   Kenny Roberts Yamaha Ontsteking 6
DNS   Víctor Palomo Suzuki Blessure[2] 26
DNS   Gustav Reiner Suzuki 36
DNS   Peter Huber Suzuki

Top tien WK-tussenstand 500 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Franco Uncini Gallina-Suzuki 88
2   Kenny Roberts Yamaha 68
  Barry Sheene John Player-Yamaha
4   Graeme Crosby Marlboro-Yamaha 46
5   Freddie Spencer HRC-Honda 45
6   Marco Lucchinelli HRC-Honda 26
7   Takazumi Katayama HRC-Honda 25
8   Randy Mamola Suzuki 20
9   Kork Ballington Kawasaki 18
10   Michel Frutschi Sanvenero 17

250 cc bewerken

In de trainingen van de 250cc-klasse zaten de eerste twaalf rijders binnen één seconde. Paolo Ferretti kreeg zijn fabrieks-MBA het eerst aan de praat en nam de leiding voor Didier de Radiguès en Martin Wimmer. Toen Wimmer in de zevende ronde uitviel door een kapotte ontsteking leken de Radiguès en Ferretti het samen te gaan uitvechten, maar achter hen naderde een kleine groep met Carlos Lavado, Toni Mang en Roland Freymond. Lavado had een niets en niemand ontziende inhaalrace gereden, waarbij hij ook Mar Schouten bijna het stuur uit de handen had gereden. In de achtste ronde remde hij Mang en Tournadre uit, maar met een veel te hoge snelheid waardoor hij Mang uit de baan reed. Tournadre wist via een uitstapje door het gras zijn machine heel te houden en behield zijn vierde plaats, maar Mang en Lavado waren uitgeschakeld. Freymond viel uit door een versleten achterband, waardoor Tournadre zelfs nog derde werd. Aan de kop van het veld bleef De Radiguès in de slipstream van Ferretti hangen tot een halve ronde voor de finish, toen Ferretti al een paar schuivertjes had gemaakt. De Radiguès passeerde en won met 0,3 seconde voorsprong.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Didier de Radiguès Chevallier-Yamaha 49:54.85 1 15
2   Paolo Ferretti MBA +0.37 9 12
3   Jean-Louis Tournadre Yamaha +6.00 5 10
4   Massimo Matteoni Bimota-Yamaha +8.88 3 8
5   Christian Sarron Yamaha +11.93 8 6
6   Jacques Cornu Yamaha +20.95 5
7   Jeffrey Sayle Armstrong +42.95 4
8   Jacques Bolle Yamaha +50.99 3
9   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki +59.93 2
10   Thierry Espié Pernod +1:05.31 1
11   Jean-François Baldé Kawasaki +1:08.80 10
12   Marcellino Lucchi Yamaha +1:19.40
13   Bruno Lüscher Yamaha +1:31.19
14   Patrick Fernandez Bimota-Bartol +1:36.81
15   Gabriel Grabia Yamaha +1 ronde
16   Svend Andersson Yamaha +1 ronde
17   Herbert Hauf Yamaha +1 ronde
DNF   Toni Mang Kawasaki Val 2
DNF   Carlos Lavado Yamaha Val 4
DNF   Martin Wimmer Spondon-Yamaha Ontsteking 6
DNF   Sito Pons Kobas-Rotax 8
DNF   Mar Schouten MBA Val 30
DNF   Roland Freymond MBA Achterband
DNS   Graeme McGregor[3] Waddon Ehrlich-Rotax

Top tien WK-tussenstand 250 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Jean-Louis Tournadre Yamaha 64
2   Toni Mang Kawasaki 55
3   Roland Freymond MBA 31
4   Jeffrey Sayle Armstrong 27
5   Didier de Radiguès Chevallier-Yamaha 25
6   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki 20
7   Paolo Ferretti MBA 18
8   Graeme McGregor Waddon-Rotax 17
9   Carlos Lavado Yamaha 15
10   Jacques Cornu Yamaha 13

125 cc bewerken

De overwinning van zijn Sanvenero-teamgenoot Ricardo Tormo in België gaf Pier Paolo Bianchi hoop op succes in Joegoslavië. Hij had ook kopstart, maar werd op korte afstand gevolgd door Eugenio Lazzarini, Ángel Nieto en Tormo. Een paar keer wisselden de posities, maar uiteindelijk nam Lazzarini de leiding en hij begon snel weg te lopen. Tormo lag op de tweede plaats toen hij in de tiende ronde viel waardoor Bianchi op de tweede plaats kwam. Die finishte ruim 14 seconden voor Ángel Nieto, die al vijf GP's gewonnen had maar sinds België problemen leek te hebben, vooral met zijn achterband.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Eugenio Lazzarini Garelli 42:28.96 1[4] 15
2   Pier Paolo Bianchi Sanvenero +13.60 6 12
3   Ángel Nieto Garelli +28.20 4 10
4   Maurizio Vitali MBA +43.89 5 8
5   Iván Palazzese MBA +1:31.01 8 6
6   Pierluigi Aldrovandi MBA +1:31.81 10 5
7   Roberto Ruosi MBA +1:36.29 4
8   Stefan Dörflinger Krauser-MBA +1:44.61 3
9   Gerhard Waibel Seel-MBA +1 ronde 2
10   Domenico Brigaglia MBA +1 ronde 1
11   Matti Kinnunen MBA +1 ronde
12   Alfred Waibel MBA +1 ronde
13   Willy Pérez MBA +1 ronde
14   Zdravko Ljeljak MBA +1 ronde
15   Helmut Lichtenberg MBA +1 ronde
16   Jan Bäckström MBA +1 ronde
17   Janez Pintar MBA +2 ronden
18   Per Larsen MBA +2 ronden
19   Peter Sommer MBA +2 ronden
20   Werner Schmied MBA +2 ronden
21   Marijan Kosic MBA +2 ronden
22   Drago Yosipovic MBA +3 ronden
23   Olivier Liégeois Sanvenero +3 ronden
24   Reiner Koster MBA +3 ronden
DNF   Ricardo Tormo Sanvenero Val 2
DNF   Hans Müller MBA Vastloper 3
DNF   August Auinger Bartol-MBA Val 9
DNF   Anton Straver MBA Val 22
DNF   Erich Klein MBA Val[5]
DNF   Theo Timmer MBA 30
DNF   Jean-Claude Selini MBA Val
DNF   Johnny Wickström MBA Vastloper
DNS   Henk van Kessel MBA Blessure[6]
DNS   Hugo Vignetti Sanvenero Blessure[7] 7

Top tien WK-tussenstand 125 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Ángel Nieto Garelli 91
2   Eugenio Lazzarini Garelli 54
3   Pier Paolo Bianchi Sanvenero 49
4   Pierluigi Aldrovandi MBA 39
5   Hans Müller MBA 37
6   Ricardo Tormo Sanvenero 36
7   Jean-Claude Selini MBA 29
8   Iván Palazzese MBA 27
9   Hugo Vignetti Sanvenero 26
10   August Auinger Bartol-MBA 25

50 cc bewerken

De 50cc-klasse opende om 12.00 uur het programma. Stefan Dörflinger had bijna twee seconden sneller getraind dan Ricardo Tormo, maar hij had al drie van de zes races gewonnen en wenste niet al te veel risico te nemen. Claudio Lusuardi nam na de start de leiding, maar werd in de derde ronde ingehaald door Eugenio Lazzarini en Dörflinger. Ricardo Tormo was slecht gestart, maar sloot aan bij Dörflinger en passeerde hem samen met Lusuardi, Giuseppe Ascareggi en Jorge Martínez. Uiteindelijk kon Tormo Lazzarini niet meer bedreigen en hij viel zelfs weer terug tot achter Dörflinger, die tweede werd. Het was de eerste overwinning voor de 50cc-Garelli, die door Jan Thiel ontwikkeld was.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Eugenio Lazzarini Garelli 33:27.29 3 15
2   Stefan Dörflinger Krauser-Kreidler +13.94 1 12
3   Ricardo Tormo Bultaco +14.09 2 10
4   Claudio Lusuardi Moto Villa +41.67 6 8
5   Giuseppe Ascareggi Minarelli +53.69 5 6
6   Jorge Martínez Bultaco +1:10.56 4 5
7   Hans Spaan Van Veen-Kreidler +1:35.65 10 4
8   Theo Timmer Bultaco +1:37.37 17 3
9   Hans-Jürgen Hummel Sachs +1:40.92 8 2
10   George Looijesteijn Kreidler +1:43.20 11 1
11   Reiner Scheidhauer Kreidler +1:48.93 7
12   Otto Machinek Kreidler +1 ronde
13   Peter Verbič Kreidler +1 ronde
14   Ramon Gali Bultaco +1 ronde
15   Massimo de Lorenzi Minarelli +1 ronde
16   Uli Merz Kreidler +1 ronde
17   Rainer Kunz FKN-Kreidler +1 ronde
18   Giuliano Tabanelli Ringhini +1 ronde
19   Joaquin Gali Bultaco +1 ronde
20   Jos van Dongen Bultaco +1 ronde 27
21   Claudio Granata Kreidler +1 ronde
22   Günter Schirnhofer Kreidler +2 ronden
23   Joe Genoud Kreidler +2 ronden
24   Reiner Koster Malanca +2 ronden
DNF   Hagen Klein Massa-Real 9
DNF   Paul Rimmelzwaan Roton Zuiger 14
DNS   Henk van Kessel Kreidler Blessure[6]

Top tien WK-tussenstand 50 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Stefan Dörflinger Krauser-Kreidler 57
2   Eugenio Lazzarini Garelli 39
3   Claudio Lusuardi Villa 33
4   Ricardo Tormo Bultaco 32
5   Giuseppe Ascareggi Minarelli 28
6   Theo Timmer Bultaco 15
7   Hans-Jürgen Hummel Sachs 13
8   Jorge Martínez Bultaco 10
9   Hans Spaan Van Veen-Kreidler 9
10   Massimo De Lorenzi Minarelli 6

Trivia bewerken

Medische problemen bewerken

De "Clinica Mobile" van Claudio Costa had het druk tijdens de trainingen. Men behandelde August Auinger, Stefan Dörflinger, Paolo Ferretti, Andy Hofmann, Hagen Klein, Carlos Lavado, Víctor Palomo, Reiner Scheidauer, Ricardo Tormo, Hugo Vignetti, Gerhard Waibel en Martin Wimmer. De kwetsuren van Palomo (heup) en Vignetti (gebroken rugwervels) waren te ernstig om te kunnen starten. Er waren nog meer coureurs die met medische problemen kampten. Zo kwam Theo Timmer helemaal niet aan de start en had Didier de Radiguès veel last van een ontsteking aan het sleutelbeen dat hij tijdens de TT van Assen gebroken had. Jack Middelburg was net nog geopereerd door dr. Derweduwen en kon zonder krukken niet lopen. Een duwstart was onmogelijk. Jack kreeg toestemming om zich door een monteur te laten aanduwen, mits hij achteraan zou starten. Hij had echter de vijfde tijd gereden, waardoor hij aan de rand van het asfalt zou staan. Jack koos ervoor op de motor te gaan zitten en de motor met zijn goede been steppend aan te duwen. Dat lukte, hoewel hij veel plaatsen verloor en als dertiende van start ging.

Kamikaze Gustl bewerken

Gustav Reiner had door zijn vele valpartijen al lang de bijnaam "Kamikaze Gustl" en ook tijdens de training in Joegoslavië viel hij er hard af. Gustav verklaarde dat het verstand wel met de jaren zou komen "maar ik zeg niet hoeveel jaren."

Geen protest bewerken

Sinds de Belgische Grand Prix waren de 125cc-Sanveneros een stuk sneller en Ángel Nieto vermoedde dat de cilinderinhoud niet klopte. In België vroeg hij August Auinger en Stefan Dörflinger om samen met hem een protest in te dienen, maar die weigerden. In Joegoslavië wilde Nieto opnieuw protesteren, maar hij werd nu tegengehouden door zijn eigen team.

Geen fabrieksracer bewerken

Boet van Dulmen had de Yamaha OW 60, die hij in Assen en België had gebruikt, weer ingeleverd en viel terug op zijn privé-Suzuki RG 500. Hij had gehoopt de Suzuki XR 35 Gamma van Jack Middelburg te krijgen (Middelburg had via het HB-team de beschikking over de reserve XR 40 van Randy Mamola), maar teammanager Mitsi Okamoto had daar een stokje voor gestoken. Boets tweede alternatief, de 500cc-Cagiva, was intussen naar Jon Ekerold gegaan.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1982
FIM wereldkampioenschap wegrace
34e seizoen (1982)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1982

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1981
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1983