Grand Prix-wegrace van Zuid-Afrika 1983

De Grand Prix-wegrace van Zuid-Afrika 1983 was eerste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1983. Het was tevens de eerste WK-Grand Prix in Afrika[1]. De races werden verreden op 19 maart 1983 op het Kyalami Racing Circuit nabij Johannesburg.

Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Grand Prix-wegrace van Zuid-Afrika 1983
Land Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Zuid-Afrika
Datum 19 maart 1983
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Eerste Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Tweede Vlag van Verenigde Staten Kenny Roberts
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Haslam
250 cc
Poleposition Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
Eerste Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
Tweede Vlag van België Didier de Radiguès
Derde Vlag van Frankrijk Hervé Guilleux

Algemeen bewerken

In Juni 1982 besloot de FIM een Grand Prix toe te wijzen aan Zuid-Afrika, op voorwaarde dat de organisatie op een vergelijkbaar niveau zou staan als de GP van Argentinië. Dat betekende dat er naast start- en prijzengelden ook een behoorlijke reiskostenvergoeding moest zijn. Wel kreeg men ontheffing van de regel dat er ten minste vier klassen moesten rijden. Zo kwamen alleen de 250- en de 500cc-klasse aan de start. De teams hadden problemen met het vinden van de juiste carburatie-afstelling door de ijle lucht op 1700 meter hoogte, maar ook met het vinden van de juiste gearing vanwege het lange rechte stuk waar een flink dalend gedeelte in zat.

500cc-klasse bewerken

In de trainingen was nieuweling Eddie Lawson lange tijd de snelste, tot hij op het laatste moment met 0,04 seconde werd geklopt door Freddie Spencer. Lawson's Yamaha OW 70 bleek wel snel, maar bij Yamaha wist men toen al dat het starten van de machine een groot probleem was. Honda kende weinig problemen, maar Suzuki worstelde al weken met het slechte weggedrag van de vernieuwde XR 40. Kenny Roberts en Eddie Lawson kregen bij de start hun machines inderdaad moeilijk aan de praat en zo gingen vier Honda's (Takazumi Katayama, Freddie Spencer, Marco Lucchinelli en Ron Haslam) op kop, gevolgd door Randy Mamola en Franco Uncini. Spencer nam al snel de leiding en werd niet meer teruggezien, maar Haslam en Katayama konden het niet eens worden over de tweede positie, remden elkaar voortdurend uit en zo konden Lucchinelli en Mamola lange tijd volgen, maar kon ook Roberts zijn achterstand snel goedmaken. Toen hij eenmaal vierde lag ging hij met grote stappen op de vechtende Honda-coureurs af en passeerde hen, maar het gat met Spencer was intussen veel te groot om hem nog te achterhalen. Toen Katayama viel (en bijna achterblijver Jon Ekerold in zijn val meenam) moest Haslam nog flink vechten om Marco Lucchinelli en Marc Fontan achter zich te houden.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Belang van de juiste gearing
In Kyalami was de juiste gearing erg belangrijk, temeer omdat het een 1,5 km lang recht stuk met een flinke afdaling had, voorafgegaan door een volgasbocht ("The King"). Toch bleek de hoogste topsnelheid niet per se de juiste formule:

30 Ronden

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Freddie Spencer HRC-Honda 43:58.50 1 15
2   Kenny Roberts Marlboro-Yamaha +7.20 4 12
3   Ron Haslam HRC-Honda +13.30 5 10
4   Marc Fontan Sonauto-Yamaha +13.50 10 8
5   Randy Mamola HB-Suzuki +28.40 8 6
6   Franco Uncini HB-Gallina-Suzuki +37.70 7 5
7   Raymond Roche Honda +41.50 12 4
8   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha +42.40 2 3
9   Marco Lucchinelli HRC-Honda +45.40 6 2
10   Barry Sheene Suzuki +1:08.30 13 1
11   Loris Reggiani HB-Gallina-Suzuki +1:09.70 18
12   Sergio Pellandini Suzuki +1:13.80 16
13   Maurizio Massimiani Honda +1 ronde 21
14   Fabio Biliotti Suzuki +1 ronde 14
15   Virginio Ferrari Cagiva +1 ronde 19
16   Marco Greco Suzuki +1 ronde 20
17   Jon Ekerold Cagiva +1 ronde 27
18   Corrado Tuzii Honda +1 ronde 23
19   Gary Lingham Suzuki +1 ronde 28
20   Steve Parrish Yamaha +1 ronde 26
21   Alfons Amerschläger Suzuki +2 ronden 29
22   Wolfgang Schwarz Suzuki +2 ronden 30
DNF   Takazumi Katayama HRC-Honda Val 3
DNF   Gustav Reiner Suzuki Val 22
DNF   Christophe Guyot Suzuki 15
DNF   Boet van Dulmen Suzuki 25
DNF   Guido Paci Honda Val 17
DNF   Leandro Becheroni Suzuki Val 11
DNF   Michel Frutschi Honda Val[2] 9
DNF   Chris Guy Suzuki
DNS   Wolfgang von Muralt Suzuki 24
DNQ   Børge Nielsen Suzuki
DNQ   Frank Kaserer Suzuki
DNQ   Jean-François Baldé Honda
DNQ   Philippe Coulon Suzuki
DNQ   Andreas Hofmann Suzuki
DNQ   Walter Migliorati Suzuki
DNQ   Lorenzo Ghiselli Suzuki
DNQ   Bent Slydal Suzuki
DNQ   Toni Mang HB-Suzuki Blessure
DNQ   Jack Middelburg Honda Geen motor[3]

250cc-klasse bewerken

Omdat de winterstop kort was geweest, kwamen sommige rijders met de machines uit 1982 aan de start. Dat gold ook voor het hele team van Chevallier, dat de nieuwe machines nog niet klaar had. De importeursteams Sonauto en Mitsui hadden hun speciale kits nog niet binnen en kwamen met gewone Yamaha-productieracers aan de start. Carlos Lavado startte als snelste, achtervolgd door Jacques Bolle, Didier de Radiguès, Martin Wimmer, Manfred Herweh en Patrick Fernandez. Jean-François Baldé had de snelste trainingstijd, maar startte slecht, net als Christian Sarron. Na drie ronden begon Lavado terug te zakken door een te slappe achtervering. Fernandez nam de leiding over en kreeg gezelschap van De Radiguès en Hervé Guilleux, die samen met Baldé naar voren was gekomen. Baldé, De Radiguès en Guilleux gingen er samen vandoor, hoewel thuisrijder Mario Rademeyer nog even kon volgen, tot die in de negende ronde viel. Baldé reed naar de overwinning, maar De Radiguès kwam snelheid tekort door een verkeerde gearing en probeerde Guilleux met zijn ellebogen achter zich te houden. Guilleux trapte daarop naar de Chevallier van De Radiguès en in de pit ging de woordenwisseling door, tot een monteur van het Chevallier-team Guilleux een klap gaf.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

28 Ronden

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Jean-François Baldé Chevallier-Yamaha 43:27.20 1 15
2   Didier de Radiguès Chevallier-Yamaha +0.50 4 12
3   Hervé Guilleux Kawasaki +0.50 3 10
4   Patrick Fernandez Bimota-Bartol +10.70 9 8
5   Jacques Cornu Yamaha +11.20 6 6
6   Manfred Herweh Real-Rotax +11.20 13 5
7   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha +18.40 7 4
8   Martin Wimmer Mitsui-Yamaha +20.00 14 3
9   Thierry Rapicault Sonauto-Yamaha +20.10 5 2
10   Iván Palazzese Venemotos-Yamaha +23.70 17 1
11   Thierry Espié Chevallier-Yamaha +46.00 10
12   Roland Freymond Armstrong-Rotax +55.10 26
13   Jean-Louis Guignabodet Yamaha +55.10 12
14   Jimmy Rodger Yamaha +55.80 19
15   Sito Pons JJ Cobas-Rotax +1:13.60 28
16   Tony Head Armstrong-Rotax +1:14.00 20
17   Christian Estrosi Pernod 23
18   Paolo Ferretti MBA +1:18.00 21
19   Robby Petersen Yamaha +1:31.10 29
20   Kevin Hellyer Yamaha +1:36.60 24
21   Warren Bristol Yamaha +1 ronde 30
22   Massimo Broccoli Yamaha +1 ronde 31
23   Leonard Alan Dibon Yamaha +1 ronde 34
24   Danny Bristol Yamaha +2 ronden
25   Mike Crawford Armstrong +2 ronden 35
DNF   Alan Carter Mitsui-Yamaha Ketting 18
DNF   Christian Sarron Sonauto-Yamaha Carburatie[4] 2
DNF   Dave Petersen Rotax 15
DNF   Mario Rademeyer Yamaha Val 11
DNF   Richard Antony Porter Rotax
DNF   Jacques Bolle Yamaha Carburatie[4] 8
DNF   Jean-Louis Tournadre Sonauto-Yamaha 22
DNF   Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax 16
DNF   Alan North Yamaha 32
DNF   Bernard Fau Yamaha 27
DNF   Robert Larney Rotax 36
DNF   Ángel Nieto Rotax 33
DNS   Donnie Robinson Mitsui-Yamaha Blessure[5] 25

Trivia bewerken

Barry Sheene bewerken

Barry Sheene werd met zijn productie-Suzuki RGB slechts tiende, maar voelde zich winnaar. Niet alleen had hij zich vanaf de 18e plaats naar voren geknokt, het feit dat hij weer kon racen was al een overwinning op zichzelf. Sheene reed 250 dagen nadat zijn beide benen verbrijzeld waren tijdens de Britse Grand Prix.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1982
FIM wereldkampioenschap wegrace
35e seizoen (1983)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1983

Vorige race:
geen
Grand Prix-wegrace van Zuid-Afrika Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zuid-Afrika 1984