Grand Prix-wegrace van Spanje 1989

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1989 was de vierde race van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1989. De races werden verreden op 30 april 1989 in Jerez de la Frontera. In Jarama reden alleen de soloklassen: 80-, 125,- 250- en 500 cc. Voor de 80cc-klasse was dit de openingsrace van het seizoen.

Vlag van Spanje Grand Prix-wegrace van Spanje 1989
Officiële naam Marlboro XXXIX Gran Premio de España de Motociclismo de Velocidad
Land Vlag van Spanje Spanje
Datum 30 april 1989
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Wayne Rainey
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Kevin Schwantz
Eerste Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Tweede Vlag van Verenigde Staten Wayne Rainey
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Niall Mackenzie
250 cc
Poleposition Vlag van Italië Luca Cadalora
Snelste ronde Vlag van Spanje Juan Garriga
Eerste Vlag van Italië Luca Cadalora
Tweede Vlag van Spanje Sito Pons
Derde Vlag van Frankrijk Jean-Philippe Ruggia
125 cc
Poleposition Vlag van Spanje Àlex Crivillé
Snelste ronde Vlag van Spanje Àlex Crivillé
Eerste Vlag van Spanje Àlex Crivillé
Tweede Vlag van Spanje Jorge Martínez
Derde Vlag van Japan Koji Takada
80 cc
Poleposition Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Eerste Vlag van Spanje Herri Torrontegui
Tweede Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Derde Vlag van Duitsland Peter Öttl

Algemeen bewerken

Het aantal toeschouwers was vergeleken met 1988 enorm toegenomen omdat de Spanjaarden naast de Derbi-coryfeeën in de 80cc-klasse nu ook konden hopen op goede prestaties van regerend wereldkampioen Sito Pons, Juan Garriga en Carlos Cardús in de 250cc-klasse. In de 500cc-klasse waren Wayne Gardner, Bubba Shobert en Kevin Magee voorlopig door blessures uitgeschakeld.

500cc-klasse bewerken

De training bewerken

In de trainingen barstte de strijd tussen Wayne Rainey en Kevin Schwantz al los. Rainey was 0,2 seconde sneller, maar Schwantz verklaarde al meteen dat zijn machine nog wat kleine aanpassingen nodig had. Freddie Spencer, die de Amerikaanse Grand Prix door een middenoorontsteking had gemist, kreeg daar nogal wat kritiek op, maar reed een acceptabele zesde trainingstijd. Cagiva had testrijder Massimo Broccoli weer afgevaardigd. Hij reed de zestiende tijd, mogelijk met de juist ontwikkelde Magneti Marelli-brandstofinjectie.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Wayne Rainey Roberts-Lucky Strike-Yamaha 1"48'64
2.   Kevin Schwantz Pepsi-Suzuki 1"48'84
3.   Niall Mackenzie Agostini-Marlboro-Yamaha 1"48'87
4.   Eddie Lawson Kanemoto Racing-Rothmans-HRC-Honda 1"49'04
5.   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 1"49'22
6.   Freddie Spencer Agostini-Marlboro-Yamaha 1"49'86
7.   Tadahiko Taira Tech 21-Yamaha 1"50'09
8.   Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda 1"50'12
9.   Randy Mamola Cagiva Corse 1"50'84
10.   Ron Haslam Pepsi-Suzuki 1"50'95

De race bewerken

 
Eddie Lawson

Wayne Rainey vertrok als snelste, maar na drie ronden zat Kevin Schwantz al aan zijn achterwiel en in de vijfde ronde nam Schwantz de leiding over. Schwantz bouwde al snel een flinke voorsprong op, terwijl Rainey werd aangevallen door Eddie Lawson. Na veertien ronden had Schwantz al een comfortabele voorsprong van vijf seconden. Dat kreeg hij door via zijn pitbord, maar daardoor verslapte (volgens zijn eigen verklaring) zijn concentratie en in de vijfentwintigste ronde viel hij door een wegglijdend voorwiel. Daardoor behaalde Eddie Lawson zijn eerste overwinning voor Honda, met een ruime voorsprong op Wayne Rainey en Niall Mackenzie. Freddie Spencer werd vijfde, zijn hoogste klassering sinds 11 augustus 1985 (overwinning in de GP van Zweden).

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ronden Tijd Grid Punten
1   Eddie Lawson Kanemoto Racing-Rothmans-HRC-Honda 30 55"11'26 4 20
2   Wayne Rainey Roberts-Lucky Strike-Yamaha 30 +10'17 1 17
3   Niall Mackenzie Agostini-Marlboro-Yamaha 30 +17'48 3 15
4   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 30 +38'39 5 13
5   Freddie Spencer Agostini-Marlboro-Yamaha 30 +51'00 6 11
6   Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda 30 +1"19'94 8 10
7   Ron Haslam Pepsi-Suzuki 30 +1"29'45 10 9
8   Tadahiko Taira Tech 21-Yamaha 30 +1"43'44 7 8
9   Dominique Sarron ELF-ROC-HRC-Honda 30 +1"46'87 12 7
10   Alessandro Valesi Iberna-Yamaha 30 +1"53'86 13 6
11   Massimo Broccoli Cagiva Corse 29 +1 ronde 16 5
12   Marco Gentile Fior-Marlboro-Yamaha 29 +1 ronde 14 4
13   Simon Buckmaster Team Katayama-Honda 29 +1 ronde 15 3
14   Juan López Mella Xunta-Honda 28 +2 ronden 17 2
15   Eddie Laycock Millar-Honda 28 +2 ronden 21 1
16   Bruno Kneubühler Römer-Honda 28 +2 ronden 18
17   Claude Albert Suzuki 28 +2 ronden 24
18   Josef Doppler Honda 28 +2 ronden 25
19   Steve Williams Honda 28 +2 ronden 22
20   Michael Rudroff Rallye Sport-Honda 28 +2 ronden 23
21   Ian Pratt Honda 28 +2 ronden 27
22   Fabian Pilloud Honda 26 +4 ronden 29

Niet gefinished bewerken

Coureur Merk Ronden Oorzaak Grid
  Kevin Schwantz Pepsi-Suzuki 24 Val 2
  Randy Mamola Cagiva Corse 17 Ontsteking 9
  Andreas Leuthe Librenti-Suzuki 12 26
  Marco Papa Greco-Paton 8 19
  Fernando González De Nicolás Club Cross Pozuelo-Honda 3 28
  Michael Doohan Rothmans-HRC-Honda 3 Val 11
  Niggi Schmassmann Technotron-Honda 1 20

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk
  Larry Vacondio Suzuki

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Shinichi Ito Seed-HRC-Honda [1]
  Shunji Yatsushiro Pentax-HRC-Honda [1]
  Kunio Machii Nescafé-Yamaha [1]
  Jose Morillas Honda
  Bubba Shobert Cabin-HRC-Honda USA Gewond[2]
  Alois Meyer Rallye Sport-Honda
  Romolo Balbi Honda
  Michael Dowson Yamaha
  Fabio Biliotti Team Katayama-Honda
  John Kocinski Roberts-Yamaha [3]
  Ernst Gschwender Suzuki Deutschland
  Thierry Crine Konica Minolta-Suzuki [4]
  Cees Doorakkers Honda
  Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda Blessure[5]
  Roger Burnett Rothmans-HRC-Honda [6]
  Norihiko Fujiwara Tech 21-Yamaha [7]
  Kevin Magee Roberts-Lucky Strike-Yamaha Blessure[2]

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Wayne Rainey Roberts-Lucky Strike-Yamaha 71
2   Eddie Lawson Kanemoto Racing-Rothmans-HRC-Honda 61
3   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 47
4   Kevin Magee Roberts-Lucky Strike-Yamaha 37
  Kevin Schwantz Pepsi-Suzuki
6   Niall Mackenzie Agostini-Marlboro-Yamaha 36
7   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 33
8   Tadahiko Taira Tech 21-Yamaha 26
9   Ron Haslam Pepsi-Suzuki 22
10   Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda 19
  Dominique Sarron ELF-ROC-HRC-Honda

250cc-klasse bewerken

De training bewerken

De fabrieks-Yamaha's waren sterk tijdens de trainingen in Jerez. Zelfs de koortsige Juan Garriga wist zich voor de Honda's van Jacques Cornu en Sito Pons te positioneren. Pons was zelfs een seconde langzamer dan Luca Cadalora.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 1"50'52
2.   Juan Garriga Nieto-Ducados-Repsol-Yamaha 1"50'62
3.   Jean-Philippe Ruggia Gauloises-Sonauto-Yamaha 1"51'15
4.   Jacques Cornu Lucky Strike-ELF-HRC-Honda 1"51'35
5.   Loris Reggiani HB-HRC-Honda 1"51'15
6.   Sito Pons Campsa-JJ Cobas-HRC-Honda 1"51'51
7.   Carlos Cardús Repsol-HRC-Honda España 1"51'59
8.   Martin Wimmer Hein Gericke-Aprilia-Rotax 1"51'70
9.   Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda 1"51'79
10.   Didier de Radiguès Aprilia-Rotax 1"51'95

De race bewerken

Juan Garriga had ondanks koortsaanvallen en een polsblessure de eerste startrij bereikt, maar na de opwarmronde sloeg zijn Yamaha af en vormde hij een obstakel voor de rest van het veld. Na de eerste ronde leidde Jean-Philippe Ruggia voor Sito Pons, Carlos Cardús, Luca Cadalora, Jacques Cornu, Loris Reggiani en Wilco Zeelenberg. Zeelenberg kon met zijn productie-Honda RS 250 de fabrieksracers niet volgen en werd gepasseerd door Martin Wimmer, Reinhold Roth, Masahiro Shimizu, Gary Cowan en Juan Garriga, wiens Yamaha was aangeduwd en die als laatste was vertrokken. In de derde ronde nam Sito Pons de leiding, maar zowel hij als Ruggia werden gepasseerd door Cadalora. Garriga, die ook nog het grootste deel van de race zonder koppeling had gereden, werd vierde.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 46"46'30 20
2   Sito Pons Campsa-JJ Cobas-HRC-Honda +2'09 17
3   Jean-Philippe Ruggia Gauloises-Sonauto-Yamaha +11'03 15
4   Juan Garriga Nieto-Ducados-Repsol-Yamaha +13'87 13
5   Carlos Cardús Repsol-HRC-Honda España +16'10 11
6   Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda +42'76 10
7   Masahiro Shimizu Ajinomoto-HRC-Honda +50'09 9
8   Martin Wimmer Hein Gericke-Aprilia-Rotax +55'65 8
9   Gary Cowan Docshop-Yamaha +1"03'61 7
10   Wilco Zeelenberg Samson-Sharp-Honda +1"09'47 6
11   Iván Palazzese Aprilia-Rotax +1"13'26 5
12   Daniel Amatriaín Team Katayama-Ducados-HRC-Honda +1"16'50 4
13   Jochen Schmid Honda +1"16'76 3
14   Alberto Rota FMI-Aprilia-Rotax +1"18'05 2
15   Stefano Caracchi Honda +1"19'04 1
16   Harald Eckl FMI-Aprilia-Rotax +1"25'46
17   Andreas Preining Aprilia-Rotax +1"26'66
18   Adrien Morillas Yamaha +1"41'45
19   Kevin Mitchell Yamaha +1"41'71
20   Javier Cardelús JJ Cobas-Rotax +1"51'55
21   Patrick van den Goorbergh Docshop-Yamaha +1 ronde
22   Bernard Haenggeli Yamaha +1 ronde

Niet gefinished bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Alain Bronec Aprilia-Rotax
  Renzo Colleoni Aprilia-Rotax
  Fausto Ricci FMI-Aprilia-Rotax
  Jean Foray Yamaha Val
  Bruno Bonhuil Yamaha
  Luis Carlos Maurel Yamaha
  August Auinger Project Consult-Yamaha
  Loris Reggiani HB-HRC-Honda
  Jacques Cornu Lucky Strike-ELF-HRC-Honda Val
  Alberto Puig Nieto-Ducados-Yamaha Val
  Helmut Bradl HB-Römer-HRC-Honda Val
  Didier de Radiguès Aprilia-Rotax
  Paolo Casoli Pileri-AGV-Honda
  Fabio Barchitta Rudy Project-Aprilia-Rotax Val

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk
  Bernard Schick Yamaha
  Urs Jücker Yamaha
  Frédéric Protat Aprilia-Rotax
  Alex Barros McDonald's-Venemotos-Yamaha
  Luis Lavado Yamaha
  Andrew Leisner Honda
  Engelbert Neumair Aprilia-Rotax
  Virginio Ferrari Gazzaniga-Rotax
  Manuel Martin Yamaha
  Anselmo Lasaosa Yamaha
  Antonio Torraba JJ Cobas-Rotax

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Toshihiko Honma Yamaha [8]
  Carlos Lavado Geen machine [9]
  Marcellino Lucchi Aprilia-Rotax
  Tadayuki Okada Cabin-HRC-Honda [1]
  Toshinobu Shiomori Yamaha [1]
  John Kocinski Roberts-Yamaha
  Daryl Beattie Honda
  Maurizio Vitali Honda
  Junya Arai Honda [1]
  Jim Filice HRC-Honda [10]

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Sito Pons Campsa-JJ Cobas-HRC-Honda 67
2   Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 65
3   Jean-Philippe Ruggia Gauloises-Sonauto-Yamaha 52
4   John Kocinski Roberts-Yamaha 40
5   Carlos Cardús Repsol-HRC-Honda España 39
6   Juan Garriga Nieto-Ducados-Repsol-Yamaha 32
7   Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda 29
8   Jacques Cornu Lucky Strike-ELF-HRC-Honda 27
9   Jim Filice HRC-Honda 22
10   Masahiro Shimizu Ajinomoto-HRC-Honda 20

125cc-klasse bewerken

De training bewerken

Na zijn overwinning in de Grand Prix van Australië wilde Àlex Crivillé ook voor eigen publiek schitteren. Dat lukte hem in eerste instantie al door de poleposition te veroveren, voor Hans Spaan en Ezio Gianola. Allan Scott deed het met zijn privé-Honda weer goed door de vijfde tijd te rijden. Er namen niet minder dan 66 rijders deel aan de trainingen.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Àlex Crivillé Marlboro-JJ Cobas-Rotax 1"56'33
2.   Hans Spaan Samson-Sharp-Honda 1"56'87
3.   Ezio Gianola Pileri-AGV-Honda 1"57'68
4.   Jorge Martínez Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi 1"57'93
5.   Allan Scott Honda 1"58'71
6.   Herri Torrontegui Honda 1"58'84
7.   Rafael Roses Metrakit-JJ Cobas-Rotax 1"59'16
8.   Luis Miguel Reyes Marlboro-Honda 1"59'10
9.   Koji Takada Fukuda-Honda 1"59'47
10.   Manuel Hernández Honda 1"59'29

De race bewerken

Heel even bestond de kopgroep uit vier man: Àlex Crivillé, Ezio Gianola, Allan Scott en Jorge Martínez. Crivillé nam echter al snel afstand, bouwde een voorsprong op van 20 seconden, liet die daarna weer teruglopen tot 6 seconden en won onbedreigd. De strijd zat achter hem. Nadat Gianola even problemen kreeg door vastzittende gasschuiven en Scott begon terug te vallen, viel de slecht gestarte Hans Spaan Martínez aan. Dat werd een interessante strijd om de tweede plaats tot Spaan door een gebroken schakelstang de pit in moest. Martínez reed nu eenzaam op de tweede plaats, maar om de derde plaats werd nog gevochten door Gianola en Koji Takada, die deze strijd in de laatste ronde in zijn voordeel beslechtte.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Àlex Crivillé Marlboro-JJ Cobas-Rotax 43"39'38 20
2   Jorge Martínez Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi +6'30 17
3   Koji Takada Fukuda-Honda +9'17 15
4   Ezio Gianola Pileri-AGV-Honda +24'34 13
5   Fausto Gresini Aprilia-Rotax +29'81 11
6   Allan Scott Honda +34'39 10
7   Julián Miralles Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi +34'83 9
8   Hisashi Unemoto Fukuda-Honda +35'01 8
9   Herri Torrontegui Honda +36'23 7
10   Luis Miguel Reyes Marlboro-Honda +42'58 6
11   Stefan Prein Honda +57'20 5
12   Adi Stadler Honda +57'56 4
13   Robin Milton Honda +57'74 3
14   Lucio Pietroniro Honda +59'44 2
15   Taru Rinne Servisco-Honda +1"05'19 1
16   Robin Appleyard Honda +1"07'80
17   Antonio Oliveros Honda +1"08'02
18   Ricardo Jove JJ Cobas-Rotax +1"14'00
19   Johnny Wickström Honda +1"25'10
20   Jean-Claude Selini Honda +1"30'07
21   Luis d'Antín Honda +1"30'25
22   Reinhard Strack Honda +1"45'44
23   Gastone Grassetti Aprilia-Rotax +1"53'46
24   Mike Leitner Honda +1"59'19

Niet gefinished bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Flemming Kistrup Honda
  Hans Spaan Samson-Sharp-Honda Versnellingsbak
  Heinz Lüthi Honda
  Othmar Schuler Honda
  Antonio Sánchez Honda
  Doriano Romboni Honda
  Thierry Feuz Honda
  Manuel Hernández Honda
  Rafael Roses Metrakit-JJ Cobas-Rotax
  Bruno Casanova FMI-Aprilia-Rotax
  Stefan Dörflinger Marlboro-Aprilia-Rotax
  Bady Hassaine Honda

Niet gestart bewerken

Coureur Merk
  Javier Debón JJ Cobas-Rotax

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk
  Alfred Waibel Honda
  Corrado Catalano Gazzaniga-Rotax
  Hubert Abold Rotax
  Javier Arumi Honda
  Hervé Duffard Honda
  Manfred Thurmayer Honda
  René Dünki LCR
  Serge Julin Honda
  Bogdan Nikolov Honda
  Marc Grau Arbizu-Casal
  Joan Esteve Honda
  Alex Bedford 7Up-EMC-Rotax
  Ralf Waldmann Rotax
  Antonio Bono JJ Cobas-Rotax
  Andrés Sánchez JJ Cobas-Rotax
  Jörg Seel Seel
  Jos van Dongen Casal
  José Miralles Honda
  Trevor Manley Honda
  Pier Paolo Bianchi Seel
  Bert Smit Honda
  Vicente Rocher Honda
  Paul Bordes Honda
  Alain Guilhat Honda
  Manuel Gamez Honda
  Carlos Romero Honda
  José Fombuena Rotax
  Gabriele Gnani Gnani
  Stuart Edwards Honda
  Juan Muňoz Rotax

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Masayuki Hirose Honda [1]
  Kenishi Yoshida Honda [1]
  Domenico Brigaglia Garelli
  Dirk Raudies Honda
  Lucio Pietroniro Honda
  Masato Shima Honda [1]
  Yukata Fujiwara Honda [1]
  Kazuaki Yamashita Honda [1]
  Hubert Abold Honda
  Shin'ichi Fujiyama Honda [1]
  Kasuya Yamada Honda [11]
  Jean-Pierre Jeandat Honda
  Stuart Edwards Honda
  Gabriele Debbia Aprilia-Rotax
  Josef Fischer Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Ezio Gianola Pileri-AGV-Honda 44
2   Àlex Crivillé Marlboro-JJ Cobas-Rotax 40
3   Koji Takada Fukuda-Honda 30
4   Allan Scott Honda 28
5   Hisashi Unemoto Fukuda-Honda 25
  Fausto Gresini FMI-Marlboro-Aprilia-Rotax
7   Robin Milton Honda 24
8   Julián Miralles Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi 19
9   Stefan Prein Honda 18
10   Jorge Martínez Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi 17

80cc-klasse bewerken

De training bewerken

Al in de training zat Herri Torrontegui er met zijn productie-Krauser er goed bij met de derde plaats achter de fabrieks-Krauser van Stefan Dörflinger en de fabrieks-Derbi van Jorge Martínez. Ook Jaime Mariano stond er met de vierde startplaats goed bij met de door Theo Timmer getunede Casal.

Trainingstijden bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1.   Stefan Dörflinger Marlboro-LCR-Krauser 2"06'64
2.   Jorge Martínez Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi 2"01'81
3.   Herri Torrontegui Servitrans-Repsol-Krauser 2"03'65
4.   Jaime Mariano Banca March-Timspeed-Casal 2"05'38
5.   Bogdan Nikolov Krauser 2"05'48
6.   Peter Öttl Atomic-Krauser 2"05'50
7.   Manuel Herreros Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi 2"05'54
8.   Luis Alvaro Krauser 2"05'80
9.   Antonio Sánchez JJ Cobas-Rotax 2"06'19
10.   José Saez Krauser 2"06'24

De race bewerken

Jorge Martínez nam meteen na de start de leiding, gevolg door Stefan Dörflinger en Herri Torrontegui. In de vierde ronde nam Dörflinger de leiding over. Martínez had toen al problemen door een gescheurde uitlaat, waardoor hij uiteindelijk ook opgaf. Torrentegui gaf ook Dörflinger het nakijken, die zich tevreden stelde met de tweede plaats omdat hij zo toch 17 punten meer had dan Martínez. Manuel Herreros moest de derde plaats opgeven door carburatieproblemen en werd slechts vijfde, achter Peter Öttl en Bogdan Nikolov.

Uitslag 80cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Herri Torrontegui Servitrans-Repsol-Krauser 37"12'51 20
2   Stefan Dörflinger Marlboro-LCR-Krauser +2'85 17
3   Peter Öttl Atomic-Krauser +35'98 15
4   Bogdan Nikolov Krauser +37'89 13
5   Manuel Herreros Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi +40'56 11
6   José Saez Krauser +40'97 10
7   Antonio Sánchez JJ Cobas-Rotax +41'71 9
8   Ralf Waldmann Seel +55'95 8
9   Jaime Mariano Banca March-Timspeed-Casal +58'24 7
10   Gabriele Gnani Gnani +1"20'73 6
11   Paolo Priori Krauser +1"22'04 5
12   Hans Koopman Ziegler +1"26'53 4
13   René Dünki LCR-Krauser +1"34'45 3
14   Jörg Seel Seel +1"40'10 2
15   Bert Smit Krauser +1"53'45 1
16   Reiner Koster Kroko +1 ronde
17   Stefan Brägger Casal +1 ronde
18   Paul Bordes RB +1 ronde
19   Joaquin Gali Krauser +1 ronde
20   Reiner Scheidhauer Seel +1 ronde
21   Matthias Ehinger BMC +1 ronde
22   Thomas Engl Krauser +1 ronde
23   Alojz Pavlič Seel +1 ronde
24   Undine Kummer Krauser +1 ronde
25   Alberto Fernandez Minarelli +2 ronden

Niet gefinished bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Luis Alvaro Krauser
  Joaquin Machado Krauser
  Günter Schirnhofer Krauser
  Vicente Rocher Casal
  Jos van Dongen Casal Val
  Jorge Martínez Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi Uitlaat
  Heinz Paschen Casal
  Jacques Bernard Fantic
  Janez Pintar Eberhardt
  Joaquin Alós Arbizu-Casal
  Javier Arumi Krauser

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Kees Besseling CJB Blessure[12]

Niet gekwalificeerd bewerken

Coureur Merk
  Antonio Monteiro Casal
  Luis Metello HuVo-Casal
  Manuel Gamez KTH
  Anton Gholy Casal
  Daniel Pinheiro Casal

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Stefan Kurfiss Krauser
  Zdravko Matulja Casal
  Julián Miralles Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi
  Bernd Völkel Seel
  Giuseppe Ascareggi BBFT
  Roberto Sassone Unimoto
  János Szabó Krauser
  Mathias Ehinger Krauser

Top tien tussenstand 80cc-klasse bewerken

Conform wedstrijduitslag.

Trivia bewerken

Geen vervangers bewerken

Voor de geblesseerde Wayne Gardner (Honda), Kevin Magee (Roberts-Yamaha) en Bubba Shobert (Cabin-Honda) kwamen geen vervangers aan de start. Honda had de vijver al grotendeels leeggevist door Mick Doohan te contracteren en Roger Burnett was niet beschikbaar wegens verplichtingen in het wereldkampioenschap superbike. Magee's gedoodverfde vervanger was de jonge John Kocinski, die in dienst van Kenny Roberts in de Verenigde Staten reed. Roberts wilde hem echter nog niet inzetten voor een volledig GP-seizoen. Beide teams hadden ook geen grote behoefte aan vervangers want bij Honda was de beste rijder Eddie Lawson en bij Roberts-Yamaha was dat Wayne Rainey. Cabin zou uiteindelijk de werkloze Rob McElnea als vervanger voor Shobert inhuren.

Taru Rinne bewerken

Taru Rinne had na haar goede prestaties in het seizoen 1988 een nieuw team gevonden in Servisco, maar dat sloeg de eerste twee GP's over zodat ze nu pas voor het eerst aan de start kwam.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1989
FIM wereldkampioenschap wegrace
41e seizoen (1989)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1989

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1988
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1990