Grand Prix-wegrace van Spanje 1982

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1982 was de vierde race van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1982. De races werden verreden op 23 mei 1982 op het Circuito Permanente del Jarama nabij Madrid.

Vlag van Spanje Grand Prix-wegrace van Spanje 1982
Officiële naam Gran Premio de España 1982
Land Vlag van Spanje Spanje
Datum 23 mei 1982
Organisator RAC/FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Kenny Roberts
Eerste Vlag van Verenigde Staten Kenny Roberts
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Derde Vlag van Italië Franco Uncini
250 cc
Poleposition Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé
Eerste Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Tweede Vlag van Frankrijk Jean-Louis Tournadre
Derde Vlag van Duitsland Toni Mang
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Eerste Vlag van Spanje Ángel Nieto
Tweede Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Derde Vlag van Italië Pierluigi Aldrovandi
50 cc
Poleposition Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Eerste Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Tweede Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Derde Vlag van Italië Claudio Lusuardi

Algemeen bewerken

Tien dagen voor de Spaanse Grand Prix werd er door Suzuki al getraind in Jarama, maar er waren toen al veel valpartijen, o.a. van Randy Mamola. Tijdens de normale trainingen ging het ook niet goed met de Suzuki-coureurs met valpartijen van (opnieuw) Mamola, maar ook van Loris Reggiani, die een hiel en een pols brak. Virginio Ferrari was na een trainingsval in de Verenigde Staten al geblesseerd geraakt. Zo was Jack Middelburg de snelste Suzuki-man in de kwalificatie, met dezelfde (tweede) tijd als Kenny Roberts. Voor de 250cc-klasse reed Jean-François Baldé veruit de snelste tijd, maar hij viel over een oliespoor en kneusde een wervel. Ook Martin Wimmer en Siegfried Minich raakten zodanig geblesseerd dat ze niet konden starten. Ricardo Tormo brak een pink, maar kon toch starten. De organisatie was nu in handen van de Real Automóvil Club de España, die voor een betere promotie had gezorgd en 60.000 toeschouwers wist te trekken.

500 cc bewerken

Op de veertiende startplaats in Jarama stond Ángel Nieto met de reserve-Honda NS 500 van Marco Lucchinelli. Deze (eenmalige) geste van Honda had Nieto te danken aan koning Juan Carlos, die ervoor zorgde dat de Spaanse importbeperkingen op Honda-motorfietsen werden opgeheven. Omdat Jarama een echt stuurcircuit was, verwachtte men een goede prestatie van de Honda's en inderdaad startte Freddie Spencer als snelste en hij bouwde een kleine voorsprong op, tot in de zevende ronde een bobinekabel brak en hij moest stoppen. Kenny Roberts nam de leiding over om ze niet meer af te staan. Barry Sheene moest zich tevreden stellen met de tweede plaats terwijl Franco Uncini Jack Middelburg passeerde en derde werd. Middelburg, die dezelfde trainingstijd als Roberts had gereden, wilde zijn vierde plaats vasthouden, maar de bouten uit zijn achtertandwiel braken af en hij viel uit. Daarna was het een saaie race: in de tweede helft veranderden de eerste zes posities niet meer. Graziano Rossi had nu ook een Yamaha OW 60, maar hij viel in de eerste ronde, uitgeschakeld omdat zijn naamgenoot Seppo Rossi hem in zijn val had meegenomen.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Kenny Roberts Yamaha 57:08.040 2 15
2   Barry Sheene John Player-Yamaha +8.250 5 12
3   Franco Uncini Gallina-Suzuki +13.750 4 10
4   Graeme Crosby Marlboro-Yamaha +45.540 6 8
5   Marco Lucchinelli RSC-Honda +53.620 8 6
6   Takazumi Katayama RSC-Honda +1:17.880 10 5
7   Marc Fontan Sonauto-Yamaha +1 ronde 12 4
8   Víctor Palomo Suzuki +1 ronde 18 3
9   Kork Ballington Kawasaki +1 ronde 11 2
10   Guido Paci Yamaha +1 ronde 15 1
11   Lorenzo Ghiselli Suzuki +1 ronde 20
12   Philippe Coulon Suzuki +1 ronde 25
13   Steve Parrish Yamaha +1 ronde 22
14   Peter Sjöström Suzuki +1 ronde 27
15   Bengt Slydal Suzuki +1 ronde 24
16   Franck Gross Suzuki +2 ronden 23
17   Jean Lafond Fior +2 ronden 26
18   Carlos Morante Suzuki +2 ronden 31
19   Marco Greco Suzuki +2 ronden 30
DNF   Seppo Rossi Suzuki Val 9
DNF   Marco Papa Suzuki 28
DNF   Guy Bertin Sanvenero 29
DNF   Freddie Spencer RSC-Honda Ontsteking 1
DNF   Bernard Fau Suzuki 19
DNF   Sergio Pellandini Suzuki 17
DNF   Michel Frutschi Sanvenero Ketting 13
DNF   Jack Middelburg Ergon-Suzuki Aandrijving[1] 3
DNF   Graziano Rossi Marlboro-Yamaha Val[2] 21
DNF   Ángel Nieto RSC-Honda Val[3] 14
DNF   Randy Mamola HB-Suzuki Carburatie 7
DNS   Loris Reggiani Gallina-Suzuki Blessure[4] 16
DNQ   Virginio Ferrari HB-Suzuki Blessure[5]
DNQ   Carlos Morante Suzuki
DNQ   Boet van Dulmen Suzuki Blessure[6]

Top tien WK-tussenstand 500 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Kenny Roberts Yamaha 40
2   Barry Sheene John Player-Yamaha 36
3   Franco Uncini Gallina-Suzuki 33
4   Graeme Crosby Marlboro-Yamaha 16
5   Michel Frutschi Sanvenero 15
6   Takazumi Katayama RSC-Honda 12
  Marco Lucchinelli RSC-Honda
  Franck Gross Suzuki
9   Steve Parrish Yamaha 10
  Freddie Spencer RSC-Honda

250 cc bewerken

In Spanje waren Carlos Lavado en Toni Mang nog steeds boos op Jean-François Baldé, die in Frankrijk de rijdersstaking doorbroken had om zijn eigen sponsors en fans niet teleur te stellen. De snelste start was voor Roland Freymond met zijn nieuwe MBA, gevolgd door Didier de Radiguès en Baldé. Die laatste nam de leiding al snel over terwijl De Radiguès grote moeite moest doen om hem te volgen. Terwijl de Kawasaki van Baldé uitstekend liep had Toni Mang de juiste afstelling van zijn machine nog steeds niet gevonden: hij had zichzelf slechts als tiende gekwalificeerd. Mang moest dan ook hard werken om aansluiting te vinden bij een groep met Jean-Louis Guignabodet, Donnie Robinson, Lavado, Marcellino Garcia, Paolo Ferretti en Jean-Louis Tournadre. Tournadre was na een fout in de tweede ronde teruggevallen in het achterveld, maar vocht zich weer naar voren. In de achttiende ronde viel eerst Baldé terwijl hij aan de leiding lag, en even later ook De Radiguès, die daarbij zijn linkervoet brak. Zo kreeg Lavado de overwinning in de schoot geworpen. Tournadre werd tweede en Mang derde.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Carlos Lavado Yamaha 49:58.190 6 15
2   Jean-Louis Tournadre Yamaha +10.450 4 12
3   Toni Mang Kawasaki +15.960 10 10
4   Jacques Bolle Yamaha +18.760 9 8
5   Donnie Robinson Spondon-Yamaha +19.450 6
6   Jean-Louis Guignabodet Kawasaki +20.230 5
7   Antonio Neto Yamaha +20.450 8 4
8   Jeffrey Sayle Armstrong-Rotax +42.280 3
9   Christian Sarron Yamaha +42.500 2
10   Mar Schouten Yamaha +54.460 20 1
11   Edoardo Alemán Yamaha +54.660
12   Franco Marcheggiani Yamaha +1:03.890
13   Tony Head Waddon-Rotax +1:04.350
14   Pierre Bolle Yamaha +1:05.650
15   Gabriel Grabia Yamaha +1:14.920
16   Pierluigi Aldrovandi Yamaha +1:27.300
17   Enrique de Juan Yamaha +1 ronde
18   Bruno Lüscher Yamaha +1 ronde
DNQ   Patrick Fernandez Bimota-Bartol
DNS   Martin Wimmer Spondon-Yamaha Blessure[7] 2
DNS   Siegfried Minich Yamaha Blessure[8]
DNF   Jean-François Baldé Kawasaki Val 1
DNF   Didier de Radiguès Chevallier-Yamaha Val[9] 3
DNF   Roland Freymond MBA Schakelpedaal 5
DNF   Paolo Ferretti MBA 7
DNF   Jacques Cornu Yamaha Vastloper
DNF   Marcelino Garcia Onbekend Val
DNF   Richard Schlachter Ehrlich-Waddon-Rotax Val[10]

Top tien WK-tussenstand 250 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Jean-Louis Tournadre Yamaha 27
2   Carlos Lavado Yamaha 15
3   Jeffrey Sayle Armstrong-Rotax 13
4   Jean-François Baldé Kawasaki 12
5   Toni Mang Kawasaki 10
  Jean-Louis Guignabodet Kawasaki
7   Roland Freymond MBA 8
  Jacques Bolle Yamaha
9   Jacques Cornu Yamaha 6
  Donnie Robinson Spondon-Yamaha

125 cc bewerken

Hans Müller startte in Spanje als snelste, nadat August Auinger al in de opwarmronde gestopt was met een gebroken ketting. Na drie ronden nam Ángel Nieto de leiding over, maar zoals wel vaker was die van plan een toneelstukje op te voeren om de indruk te wekken dat er enige spanning in de strijd was. Iván Palazzese mocht de leiding nemen, en daarna Pier Paolo Bianchi. Die laatste reed met een kapotte machine de pit binnen en acht ronden voor het einde viel ook Palazzese uit. Nieto stuurde daarop teamgenoot Eugenio Lazzarini naar voren, maar die moest uiteindelijk genoegen nemen met de tweede plaats.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ángel Nieto Garelli 47:09.860 15
2   Eugenio Lazzarini Garelli +0.210 12
3   Pierluigi Aldrovandi MBA +5.980 10
4   Hans Müller MBA +6.990 8
5   Jean-Claude Selini MBA +19.810 6
6   Johnny Wickström MBA +22.230 5
7   Bruno Kneubühler MBA +28.080 4
8   Ricardo Tormo Sanvenero +33.950 3
9   Maurizio Vitali MBA +42.100 2
10   Gerhard Waibel Seel-MBA +42.800 1
11   Alfred Waibel MBA +1:29.830
12   Per-Edvard Carlsson Bakker-MBA +1:30.320
13   Matti Kinnunen MBA +1:40.100
14   Willy Pérez MBA +1:51.780
15   Jacky Hutteau MBA +1 ronde
16   Henk van Kessel MBA +1 ronde
17   Erich Klein MBA +1 ronde
18   Peter Sommer MBA +1 ronde
19   Giuseppe Ascareggi MBA +2 ronden
DNS   August Auinger Bartol Ketting[11]
DNF   Pier Paolo Bianchi Sanvenero
DNF   Iván Palazzese MBA
DNF   Theo Timmer MBA
DNF   Hugo Vignetti Sanvenero
DNF   Olivier Liégeois Sanvenero Val[12]

Top tien WK-tussenstand 125 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Ángel Nieto Garelli 45
2   Jean-Claude Selini MBA 21
3   August Auinger Bartol-MBA 20
4   Willy Pérez MBA 18
5   Johnny Wickström MBA 17
6   Pierluigi Aldrovandi MBA 16
  Hans Müller MBA
8   Ricardo Tormo Sanvenero 15
  Pier Paolo Bianchi Sanvenero
  Eugenio Lazzarini Garelli

50 cc bewerken

In deze openingsrace van de 50cc-klasse liet Stefan Dörflinger zijn teamgenoot Eugenio Lazzarini twee ronden op kop rijden, maar toen nam hij de leiding over. In de derde ronde viel Ricardo Tormo, die met een gebroken pink gestart was, uit terwijl hij op de derde plaats lag. Het werd de spannendste race van de dag omdat er om de andere posities nog gestreden werd. Theo Timmer moest zijn derde plaats afstaan aan Claudio Lusuardi omdat zijn Bultaco water lekte en steeds warmer werd.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Stefan Dörflinger Krauser-Kreidler 34:57.770 15
2   Eugenio Lazzarini Garelli +10.440 12
3   Claudio Lusuardi Moto Villa +37.410 10
4   Theo Timmer Bultaco +46.950 8
5   Giuseppe Ascareggi Minarelli +53.740 6
6   Jorge Martínez Bultaco +54.440 5
7   George Looijesteijn Kreidler +1:00.070 4
8   Hans Spaan Van Veen-Kreidler +1:00.900 3
9   Rolf Blatter Kreidler +1:05.480 2
10   Hagen Klein Massa Real +1:16.990 1
11   Richard Bay Maico +1 ronde
12   Ramón Galí Bultaco +1 ronde
13   Yves Dupont Kreidler +1 ronde
14   Giuliano Gerani BBFT +1 ronde
15   Ingo Emmerich Kreidler +1 ronde
16   Gerhard Waibel Schuster +1 ronde
17   Gerhard Singer Kreidler +1 ronde
18   Jos van Dongen Bultaco +1 ronde
19   Henrique Sande Kreidler +1 ronde
20   Thomas Engl Engl +1 ronde
21   Reiner Koster Kreidler +2 ronden
DNF   Ricardo Tormo Bultaco Drijfstang
DNF   Henk van Kessel Kreidler Big-end
DNF   Rainer Kunz Kreidler

Top tien WK-tussenstand 50 cc bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Stefan Dörflinger Krauser-Kreidler 15
2   Eugenio Lazzarini Garelli 12
3   Claudio Lusuardi Villa 10
4   Theo Timmer Bultaco 8
5   Giuseppe Ascareggi Minarelli 6
6   Jorge Martínez Bultaco 5
7   George Looijesteijn Kreidler 4
8   Hans Spaan Van Veen-Kreidler 3
9   Rolf Blatter Kreidler 2
10   Hagen Klein Massa-Real 1
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1982
FIM wereldkampioenschap wegrace
34e seizoen (1982)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1982

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1981
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1983