Grand Prix-wegrace van Duitsland 1973
De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1973 was derde race van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1973. De race werd verreden op 13 mei 1973 op de Hockenheimring nabij Hockenheim. Voor de 50cc-klasse was de Duitse Grand Prix de eerste race van het seizoen.
 Grand Prix-wegrace van Duitsland 1973
| ||
|---|---|---|
_moto.svg)
| ||
| Land | Duitsland
| |
| Datum | 13 mei 1973 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Poleposition |  Jarno Saarinen
| |
| Snelste ronde | Jarno Saarinen
| |
| Eerste | .svg){kind=small} Phil Read
| |
| Tweede | .svg){kind=small} Werner Giger
| |
| Derde | Ernst Hiller
| |
| 350 cc | ||
| Poleposition |  John Dodds
| |
| Snelste ronde |  Giacomo Agostini
| |
| Eerste | Teuvo Länsivuori
| |
| Tweede | .svg){kind=small} Víctor Palomo
| |
| Derde | Pentti Korhonen
| |
| 250 cc | ||
| Poleposition | Jarno Saarinen
| |
| Snelste ronde | Jarno Saarinen
| |
| Eerste | Jarno Saarinen
| |
| Tweede |  Hideo Kanaya
| |
| Derde | Teuvo Länsivuori
| |
| 125 cc | ||
| Poleposition |  Kent Andersson
| |
| Snelste ronde | Kent Andersson
| |
| Eerste | Kent Andersson
| |
| Tweede | Ángel Nieto
| |
| Derde |  Jos Schurgers
| |
| 50 cc | ||
| Poleposition | Jan de Vries
| |
| Snelste ronde | Jan de Vries
| |
| Eerste | Theo Timmer
| |
| Tweede | Henk van Kessel
| |
| Derde | Wolfgang Gedlich
| |
| Zijspan | ||
| Poleposition | Jeff Gawley/ Peter Sales
| |
| Snelste ronde | Klaus Enders
| |
| Eerste | Klaus Enders
| |
| Tweede | Werner Schwärzel/ Karl-Heinz Kleis
| |
| Derde | .svg){kind=small} Michel Vanneste/ Serge Vanneste
| |
Algemeen bewerken
Yamaha had nu het de nieuwe viercilinder TZ 500 had ontwikkeld voor het eerst sinds jaren een echt fabrieksteam, met Jarno Saarinen en Hideo Kanaya als rijders in de 250- en de 500cc-klasse. In de eerste twee GP's hadden zij een overheersende rol gespeeld; in de 250cc-klasse had Saarinen twee keer gewonnen en Kanaya was twee keer tweede. In de 500cc-klasse had Saarinen ook twee keer gewonnen, terwijl Kanaya een derde en een tweede plaats had gehaald. MV Agusta had daarentegen grote problemen, vooral met de nieuwe 500 cc viercilinder. Daarom greep men vaak terug naar de minder snelle maar meer betrouwbare driecilinder.
500 cc bewerken
In Duitsland ging Phil Read (MV Agusta) aan kop, opgejaagd door Saarinen en Kanaya, terwijl Giacomo Agostini (MV Agusta) zijn machine twee keer moest aanduwen en daardoor al kansloos leek. Dit keer lieten de Yamaha's hun coureurs echter in de steek: Kanaya kwam binnen met een vastloper en enige tijd later verloor Saarinen zijn ketting. Daardoor leek Agostini toch nog tweede te kunnen worden, maar hij viel opnieuw uit. Read won de race en werd door zijn team met champagne overgoten. De tweede plaats was nu voor Werner Giger met een opgeboorde Yamaha TZ 350 en derde werd Ernst Hiller met een König. De familie Hiller had een leuke dag: zoon Reinhard, ook met een König, had nog even voor zijn vader gereden maar werd na een pitstop uiteindelijk zesde.
Uitslag 500 cc bewerken
350 cc bewerken
In Duitsland ontbrak het fabrieksteam van Harley-Davidson, dat hard werkte om de watergekoelde RR 250 klaar te krijgen. Dat gaf hoop voor MV Agusta, dat nu misschien eindelijk weer wat punten kon pakken, maar in de trainingen reed privérijder John Dodds (Yamaha TZ 350) het snelste. Het werd echter weer een drama voor MV Agusta. Giacomo Agostini ging aan de leiding, terwijl Phil Read op de hielen gezeten werd door Teuvo Länsivuori (Yamaha). In de vijfde ronde viel Read echter uit en in de elfde ronde gebeurde hetzelfde met Agostini. Kent Andersson lag nu tweede achter Länsivuori, maar verspeelde die positie door een tankstop te maken terwijl het team hem niet verwachtte. Nu werd Víctor Palomo (Yamaha) tweede en Pentti Korhonen (Yamaha) derde.
Uitslag 350 cc bewerken
| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Teuvo Länsivuori
|
Yamaha | 51' 50" | 15 |
| 2 | Víctor Palomo
|
Yamaha | + 1' 02" 4 | 12 |
| 3 | Pentti Korhonen
|
Yamaha | + 1' 48" 5 | 10 |
| 4 | Billie Nelson
|
Yamaha | + 2' 18" 5 | 8 |
| 5 | Gyula Marsovszky
|
Yamaha | + 1 ronde | 6 |
| 6 | Helmut Kassner
|
Yamaha | + 1 ronde | 5 |
| 7 | Walter Kaletsch
|
Yamaha | + 1 ronde | 4 |
| 8 |  János Reisz
|
Yamaha | + 1 ronde | 3 |
| 9 | Franz Weidacher
|
Yamaha | + 1 ronde | 2 |
| 10 | Harry Konschock
|
Yamaha | + 1 ronde | 1 |
| DNF | Phil Read
|
MV Agusta | ||
| DNF | Giacomo Agostini
|
MV Agusta | ||
| DNF | Walter Villa
|
Yamaha | ||
| DNF | Dieter Braun
|
Yamaha | ||
| DNF | János Drapál
|
Yamaha | ||
| DNF |  John Dodds
|
Yamaha | ||
| DNF | Kent Andersson
|
Yamaha | ||
| DNF | Marcel Ankoné
|
Yamsel | ||
| DNF | Werner Pfirter
|
Yamaha | ||
| DNF | Silvio Grassetti
|
MZ | ||
| DNF | Hans Mühlebach
|
MZ | ||
| DNF | Mick Grant
|
Yamaha | ||
| DNF | Siegried Güttner
|
Yamaha | ||
| DNF | Bruno Kneubühler
|
Harley-Davidson | ||
| DNF | Klaus Leonhardt
|
Yamaha | ||
| DNF | Tony Gruber
|
Yamaha | ||
| DNF | Wolfgang Stephan
|
Yamaha | ||
| DNF | Peter Hartenstein
|
Yamaha | ||
| DNF | Bosse Granath
|
Husqvarna | ||
| DNF | Sven-Olof Gunnarsson
|
Yamaha | ||
| DNF | Horst Klingebiel
|
Yamaha |
250 cc bewerken
In de 250cc-race gingen de drie snelste Yamaha-rijders Hideo Kanaya, Jarno Saarinen en Teuvo Länsivuori lange tijd samen aan de leiding, maar tegen het einde lieten de fabriekscoureurs toch zien wie de sterkste was. Saarinen won met 22 seconden voorsprong op Kanaya, die weer 10 seconden voor Länsivuori finishte.
Uitslag 250 cc bewerken
.svg){kind=small}
125 cc bewerken
In de 125cc-race reed Andersson net als in de Grand Prix van Oostenrijk van start tot finish aan de leiding, achtervolgd door Ángel Nieto (Morbidelli). Jos Schurgers, met zijn zelfbouw Bridgestone al twee keer uitgevallen, reed in het begin op de derde plaats, maar werd ingehaald door Börje Jansson (Maico) die een slechte start had gehad. Jansson stootte zelfs door naar de tweede plaats, maar zijn uitlaat brak af waardoor hij terugviel naar de zesde plaats. Schurgers kwam voor het eerst dit seizoen aan de finish en pakte dus meteen een podiumplaats.
Uitslag 125 cc bewerken
| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Kent Andersson
|
Yamaha | 49' 56" 3 | 15 |
| 2 | Angel Nieto
|
Morbidelli | + 33" 4 | 12 |
| 3 | Jos Schurgers
|
Bridgestone | + 1' 08" 2 | 10 |
| 4 | Pentti Salonen
|
Yamaha | + 1' 59" 7 | 8 |
| 5 | Horst Seel
|
Maico | + 2' 22" 7 | 6 |
| 6 | Börje Jansson
|
Maico | + 2' 28" 9 | 5 |
| 7 | Paul Eickelberg
|
Maico | + 2' 59" 7 | 4 |
| 8 | Lothar Mülbert
|
Maico | + 3' 02" 3 | 3 |
| 9 | Herbert Rittberger
|
Yamaha | + 3' 18" 7 | 2 |
| 10 | Gottlob Schweikardt
|
Maico | + 1 ronde | 1 |
| 11 | János Reisz
|
Yamaha | + 1 ronde | |
| 12 | Josef Kullmer
|
Yamaha | + 1 ronde | |
| 13 | Toni Gruber
|
Maico | + 1 ronde | |
| DNF | Chas Mortimer
|
Yamaha | ||
| DNF | Eugenio Lazzarini
|
Piovaticci | ||
| DNF |  Harald Bartol
|
Suzuki | ||
| DNF | Matti Salonen
|
Yamaha | ||
| DNF | Leif Rossell
|
Maico | ||
| DNF | Gert Bender
|
Maico | ||
| DNF | Hans-Jürgen Hummel
|
Yamaha | ||
| DNF | Peter Frohnmeyer
|
Maico | ||
| DNF | Xaver Tschannen
|
Maico | ||
| DNF | Oronzo Memola
|
RTM | ||
| DNF | Rolf Minhoff
|
Maico | ||
| DNF | Günter Fischer
|
Maico | ||
| DNF | Walter Rungg
|
Maico | ||
| DNF |  Ryszard Mankiewicz
|
MZ | ||
| DNF | Manfred Kügler
|
Maico | ||
| DNF | Herbert Rittberger
|
Yamaha | ||
| DNF | Alberto Ieva
|
Malanca | ||
| DNF | Michael Fahrmeir
|
Yamaha | ||
| DNF | Heinz Kittler
|
Maico |
50 cc bewerken
Hoewel Duitsland al de derde Grand Prix op de WK-kalender was, opende deze race het 50 cc-seizoen. De openingsronden waren voor Jan de Vries en Bruno Kneubühler (beiden Van Veen-Kreidler), terwijl Theo Timmer (Jamathi) slechts vierde was achter Ulrich Graf (Kreidler). Timmer had het nadeel dat zijn Jamathi niet optimaal was. Constructeurs Martin Mijwaart en Jan Thiel waren al naar huis om vervangers voor de snelste cilinders, die in de training stuk gegaan waren, te maken (Theo Timmer had maar liefst vijf vastlopers gehad). Theo startte dan ook alleen om in elk geval het startgeld te incasseren en zijn "team" bestond slechts uit zijn verloofde en één monteur. Voor de Kreidlers kwamen de problemen echter juist tijdens de race, toen eerst Kneubühler en daarna de Vries en Graf uitvielen. Timmer gaf zijn leidende positie niet meer uit handen. Henk van Kessel (Kreidler) werd tweede en Wolfgang Gedlich (Kreidler) werd derde.
Uitslag 50 cc bewerken
Zijspanklasse bewerken
In de zijspanrace moest Klaus Enders met zijn door Dieter Busch geprepareerde BMW enige ronden lang weer achter de Königs van de gebroeders Gerry en Nick Boret en Jeff Gawley en Peter Sales jagen, maar hij wist ze toch allebei te passeren. Nadat ze enige achterstand hadden opgelopen konden de gebroeders Boret toch weer wat dichterbij komen, maar zowel zij als Jeff Gawley vielen uit. Werner Schwärzel/Karl-Heinz Kleis werden nu tweede, gevolgd door de gebroeders Michel en Serge Vanneste.
Uitslag zijspanklasse bewerken
| Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Klaus Enders
|
Ralf Engelhardt
|
Busch-BMW | 51' 02" | 15 |
| 2 | Werner Schwärzel
|
Karl-Heinz Kleis
|
König | + 1' 19" 3 | 12 |
| 3 | Michel Vanneste
|
Serge Vanneste
|
BMW | 10 | |
| 4 | Heinz Luthringshauser
|
Hermann Hahn
|
BMW | 8 | |
| 5 | Graham Milton
|
Don Smith
|
BMW | 6 | |
| 6 | Hermann Binding
|
Helmut Fleck
|
BMW | 5 | |
| 7 | Otto Haller
|
Erich Haselbeck
|
BMW | 4 | |
| 8 | Karl Venus
|
Rainer Gundel
|
BMW | 3 | |
| 9 | Gustav Pape
|
Franz Kallenberg
|
BMW | 2 | |
| 10 | Fritz Hänzi
|
Marcel Clerc
|
BMW | 1 | |
| DNF | Gerry Boret
|
Nick Boret
|
Renwick-König | ||
| DNF | Jeff Gawley
|
Peter Sales
|
König |
Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten |
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1973 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 25e seizoen (1973) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1973 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1972 |
Grand Prix-wegrace van Duitsland | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1974 |