Grand Prix-wegrace van Spanje 1976

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1976 was de twaalfde en afsluitende race van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1976. De races werden verreden op 19 september 1976 op het Circuito de Montjuïc, een stratencircuit in de wijk Sants-Montjuïc in Barcelona.

Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Grand Prix-wegrace van Spanje 1976
Officiële naam Gran Premio de España 1976
Land Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje
Datum 19 september 1976
Organisator FIM
350 cc
Poleposition Vlag van Italië Walter Villa
Snelste ronde Vlag van Italië Franco Uncini
Eerste Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Víctor Palomo
Derde Vlag van Italië Franco Uncini
250 cc
Poleposition Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Alan North
Snelste ronde Vlag van Italië Walter Villa
Eerste Vlag van Italië Gianfranco Bonera
Tweede Vlag van Italië Walter Villa
Derde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Alan North
125 cc
Poleposition Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Derde Vlag van Nederland Henk van Kessel
50 cc
Poleposition Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Duitsland Herbert Rittberger
Derde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini

Algemeen bewerken

De Grand Prix van Spanje was het sluitstuk van het wereldkampioenschap wegrace en dat betekende dat alle wereldtitels al vergeven waren en dat een aantal coureurs niet kwamen opdagen omdat ze bij internationale races elders grotere startgelden konden verdienen.

350 cc bewerken

Hoewel de wereldtitel al beslist was, begon de 350cc-race in Spanje spannend. Bruno Kneubühler, Walter Villa, Víctor Palomo, Johnny Cecotto en Kork Ballington leverden een hevig gevecht, waar Franco Uncini zich later bij aansloot. Kork Ballington wist zich los te rijden en de wedstrijd te winnen, terwijl Palomo tweede werd. Uncini had een slechte start gehad en maakte veel indruk door na zijn inhaalrace toch nog derde te worden.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Kork Ballington Yamaha 52' 17" 43 15
2   Víctor Palomo Yamaha +1" 71 12
3   Franco Uncini Yamaha +2" 53 10
4   Johnny Cecotto Yamaha +19" 78 8
5   Bruno Kneubühler Yamaha +23" 42 6
6   Walter Villa Harley-Davidson +36" 63 5
7   Alan North Yamaha +54" 50 4
8   Boet van Dulmen Yamaha +54" 64 3
9   Tom Herron Yamaha +1' 35" 95 2
10   Olivier Chevallier Yamaha +1' 37" 39 1
11   Roland Freymond Yamaha +1 ronde
12   Toni Mang Yamaha +1 ronde
13   Rogelio Cardozo Yamaha +1 ronde
14   George Fogarty Yamaha +1 ronde
15   Markku Matikainen Yamaha +1 ronde
16   Bernd Tüngethal Yamaha +1 ronde
17   Vanes Francini Yamaha +1 ronde
18   Franz Meier Yamaha +1 ronde
19   Edmar Ferreira Yamaha +2 ronden
DNF   Chas Mortimer Yamaha
DNF   Patrick Fernandez Yamaha
DNF   Pentti Korhonen Yamaha
DNF   Gianfranco Bonera Harley-Davidson
DNF   Jaime Samaranch Yamaha
DNF   Franz Kunz Yamaha
DNF   John Dodds Yamaha

250 cc bewerken

Net als in Duitsland startte Walter Villa opnieuw slecht. Pentti Korhonen ging even aan de leiding maar werd gepasseerd door Alan North, die 20 ronden lang aan kop kon blijven. Toen had Walter Villa zijn inhaalrace voltooid en hij nam de leiding over. Vijf ronden voor het einde kwam zijn teamgenoot Gianfranco Bonera echter voorbij en hij won de race, vóór Walter Villa en Alan North.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Gianfranco Bonera Harley-Davidson 53' 25" 99 15
2   Walter Villa Harley-Davidson +0" 19 12
3   Alan North Yamaha +14" 52 10
4   Pentti Korhonen Yamaha +17" 04 8
5   Víctor Palomo Yamaha +25" 50 6
6   Franco Uncini Yamaha +40" 98 5
7   Boet van Dulmen Yamaha +46" 56 4
8   Kork Ballington Yamaha +1' 06" 52 3
9   Patrick Fernandez Yamaha +1' 06" 68 2
10   Henk van Kessel Yamaha +1' 12" 89 1
11   Bruno Kneubühler Yamaha +1' 14" 73
12   Chas Mortimer Maxton-Yamaha +1' 22" 09
13   Tom Herron Yamaha +1' 39" 40
14   John Dodds Yamaha +1' 45" 19
15   Pier Paolo Bianchi Bimota-Morbidelli +1' 59" 18
16   Franz Kunz Yamaha +1 ronde
17   Harald Bartol Yamaha +1 ronde
18   Rogelio Cardozo Yamaha +1 ronde
19   Bernd Tüngethal Yamaha +1 ronde
20   Franz Meier Yamaha +2 ronden
21   Juan Bordons Yamaha +2 ronden
22   Hans Stadelmann Yamaha +2 ronden
DNF   Olivier Chevallier Yamaha
DNF   Jaime Samaranch Yamaha
DNF   Mauricio Aschl Yamaha
DNF   Pierluigi Conforti Morbidelli
DNF   Leif Gustafsson Yamaha

125 cc bewerken

In de 125cc-klasse ontstond een mooi gevecht om de leiding tussen Pier Paolo Bianchi, Henk van Kessel en Ángel Nieto. Na enkele ronden klom Nieto naar de tweede plaats en in de 8e ronde nam hij de koppositie over. Daarna liet hij Bianchi weer een tijdje op kop rijden, maar in de 14e ronde verremde Nieto zich en bovendien ging zijn Bultaco slechter lopen. Bianchi kon nu onbedreigd naar de overwinning rijden, Nieto werd alsnog tweede en van Kessel eindigde als derde.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Pier Paolo Bianchi Morbidelli 49' 56" 04 15
2   Ángel Nieto Bultaco +25" 54 12
3   Henk van Kessel Condor +1' 03" 20 10
4   Toni Mang Morbidelli +1' 03" 82 8
5   Jean-Louis Guignabodet Morbidelli +1 ronde 6
6   Julien van Zeebroeck Morbidelli +1 ronde 5
7   Pierluigi Conforti Morbidelli +1 ronde 4
8   Eugenio Lazzarini Morbidelli +1 ronde 3
9   Ermanno Giuliano Daspa-LGM +1 ronde 2
10   Cees van Dongen Morbidelli +1 ronde 1
11   Hans Müller Yamaha +2 ronden
12   Ulrich Graf Yamaha +2 ronden
13   Enrico Cereda Morbidelli +2 ronden
14   Pentti Salonen Yamaha +3 ronden
DNF   Claudio Lusuardi Bridgestone
DNF   Gert Bender Bender
DNF   Harald Bartol Morbidelli
DNF   Peter Frohnmeyer DRS
DNF   Patrick Plisson Morbidelli
DNF   Per-Edward Carlson Morbidelli
DNF   Ernst Stammbach Malanca
DNF   Rolf Blatter Maico

50 cc bewerken

Ángel Nieto won zijn thuisrace, waarin Ulrich Graf al vroeg uitviel. Herbert Rittberger werd tweede en Eugenio Lazzarini eindigde op de derde plaats.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ángel Nieto Bultaco 34' 01" 51 15
2   Herbert Rittberger Van Veen-Kreidler +12" 97 12
3   Eugenio Lazzarini UFO-Morbidelli +28" 49 10
4   Rolf Blatter Kreidler +40" 93 8
5   Julien van Zeebroeck Van Veen-Kreidler +56" 72 6
6   Ricardo Tormo Kreidler +57" 26 5
7   Claudio Lusuardi Villa +58" 75 4
8   Günter Schirnhofer Kreidler +1' 19" 38 3
9   Aldo Pero Kreidler +1' 26" 09 2
10   Hans-Jürgen Hummel Kreidler +1' 39" 58 1
11   Joaquín Galí Derbi +2' 07" 02
12   Ramón Galí Derbi +1 ronde
13   Arthur Benita Scrab-Kreidler +1 ronde
14   Jorge Navarrete Derbi +1 ronde
15   Ernst Stammbach Kreidler +1 ronde
16   Kai Lindström Tunturi-Puch +2 ronden
17   Hans Hofer Hosta +3 ronden
18   Engelbert Kip Kreidler +4 ronden
19   Javier Mira Derbi +6 ronden
DNF   Ulrich Graf Kreidler
DNF   Ermanno Giuliano Daspa-LGM
DNF   Theo Timmer Kreidler
DNF   Nico Polane Kreidler
DNF   Cees van Dongen Kreidler
DNF   Patrick de Wulf Kreidler
DNF   Benjamin Laurent Kreidler
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1976
FIM wereldkampioenschap wegrace
28e seizoen (1976)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Venezuela 1977

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1975
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1977