Grand Prix-wegrace van Zweden 1978

De Grand Prix-wegrace van Zweden 1978 was de achtste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1978. De races werden verreden op 22 en 23 juli 1978 in het Karlskoga Motorstadion nabij Karlskoga (Örebro län).

Vlag van Zweden Grand Prix-wegrace van Zweden 1978
Officiële naam Sveriges Grand Prix
Land Vlag van Zweden Zweden
Datum 22 en 23 juli 1978
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Snelste ronde Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Tweede Vlag van Nederland Wil Hartog
Derde Vlag van Japan Takazumi Katayama
350 cc
Poleposition Vlag van Australië Gregg Hansford
Snelste ronde Vlag van Australië Gregg Hansford
Eerste Vlag van Australië Gregg Hansford
Tweede Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
Derde Vlag van Japan Takazumi Katayama
250 cc
Poleposition Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
Snelste ronde Vlag van Australië Gregg Hansford
Eerste Vlag van Australië Gregg Hansford
Tweede Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kork Ballington
Derde Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Derde Vlag van Frankrijk Thierry Espié

Net als in de Grand Prix van België was Wil Hartog ook in Zweden met overmacht de snelste. Dat begon al met zijn gebruikelijke bliksemstart, vanaf de vijfde startplaats. Kenny Roberts was in de training gevallen en bepaald niet fit, waardoor hij al vroeg in de race moest afhaken (hij werd zevende). Hartog nam een behoorlijke voorsprong op Barry Sheene en Johnny Cecotto. Hartog liet Sheene, conform zijn stalorders, passeren maar bleef daarna zo dicht achter hem rijden dat het bij de finish nog bijna fout ging. Sheene draaide het gas wat vroeg dicht waardoor Hartog slechts 0,05 seconde na hem finishte. Takazumi Katayama eindigde op de derde plaats.

Uitslag 500 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Barry Sheene Suzuki 55' 49" 13 15
2   Wil Hartog Suzuki +0" 05 12
3   Takazumi Katayama Yamaha +8" 48 12
4   Steve Baker Suzuki +15" 60 8
5   Virginio Ferrari Suzuki +23" 13 6
6   Johnny Cecotto Yamaha +28" 49 5
7   Kenny Roberts Yamaha +48" 72 4
8   Teuvo Länsivuori Suzuki +1' 02" 41 3
9   Philippe Coulon Suzuki +1' 03" 24 2
10   Alex George Suzuki +1 ronde 1
11   Boet van Dulmen Suzuki +1 ronde
12   Markku Matikainen Suzuki +1 ronde
13   Jack Middelburg Suzuki +1 ronde
14   Bruno Kneubühler Suzuki +1 ronde
15   Steve Parrish Suzuki +1 ronde
16   Max Wiener Suzuki +1 ronde
17   John Woodley Suzuki +2 ronden
18   Odd Arne Lände Suzuki +2 ronden
19   Peter Sjöström Suzuki +2 ronden
20   Franz Rau Suzuki +2 ronden
21   Dick Alblas Suzuki +2 ronden
DNF   Carlos de San Antonio Suzuki val
DNF   Jean-Claude Hogrel Yamaha val
DNF   Marco Lucchinelli Suzuki schijfrem defect
DNF   Kaj Jensen Yamaha
DNF   Leslie van Breda Suzuki val
DNF   Dennis Ireland Suzuki val
DNF   Michel Rougerie Suzuki
DNF   Jürgen Steiner Suzuki
DNF   Bo Granath Suzuki
DNS   Bengt Slydal Suzuki

In de 350cc-klasse gingen aanvankelijk Takazumi Katayama en Kork Ballington aan de leiding, terwijl Gregg Hansford en Mick Grant een slechte start hadden. Hansford liet er echter geen gras over groeien: binnen een paar ronden sloot hij aan bij de kopgroep en even later ging hij er zelfs vandoor. Halverwege de race kon Ballington ook weglopen bij Katayama om de tweede plaats veilig te stellen.

Uitslag 350 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Gregg Hansford Kawasaki 50' 17" 80 15
2   Kork Ballington Kawasaki +7" 36 12
3   Takazumi Katayama Yamaha +21" 67 10
4   Jon Ekerold Yamaha +43" 03 8
5   Tom Herron Yamaha +51" 56 6
6   Patrick Fernandez Yamaha +58" 13 5
7   Pentti Korhonen Yamaha +1' 07" 24 4
8   Vic Soussan Yamaha +1' 08" 95 3
9   Mick Grant Kawasaki +1' 15" 83 2
10   Michel Rougerie Yamaha +1 ronde 1
11   Patrick Pons Yamaha +1 ronde
12   Olivier Chevallier Yamaha +1 ronde
13   Toni Mang Kawasaki +1 ronde
14   Eero Hyvärinen Yamaha +1 ronde
15   Michel Frutschi Yamaha +1 ronde
16   Seppo Rossi Yamaha +1 ronde
17   Reino Eskelinen Yamaha +1 ronde
18   Lennart Bäckström Yamaha +1 ronde
19   Bengt Elgh Yamaha +2 ronden
20   Bo Granath Yamaha +2 ronden
DNF   John Dodds Yamaha
DNF   Franco Uncini Yamaha val
DNF   Jack Middelburg Yamaha
DNF   Roland Freymond Yamaha
DNF   Richard Hubin Yamaha
DNF   Hans Hansebräten Yamaha
DNF   Clive Padgett Yamaha
DNF   Christian Sarron Yamaha
DNF   Chas Mortimer Yamaha
DNF   Leif Gustafsson Yamaha
DNQ   Børge Nielsen Yamaha
DNS   Kenny Roberts Yamaha blessure[1]

Na zijn ruime overwinning in de Zweedse 350cc-race won Gregg Hansford ook de 250cc-klasse. Kork Ballington werd tweede en dat zou ongunstig zijn geweest voor zijn titelaspiraties, ware het niet dat Kenny Roberts in de training geblesseerd was geraakt en zijn krachten wilde sparen voor de 500cc-race. Daardoor kon Ballington zijn voorsprong op Roberts in de 250cc-klasse toch uitbouwen. Hij had nu 69 punten, Roberts slechts 54. Hansford kwam wel erg dichtbij met 67 punten.

Uitslag 250 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Gregg Hansford Kawasaki 50' 43" 95 15
2   Kork Ballington Kawasaki +5" 18 12
3   Patrick Fernandez Yamaha +1' 12" 59 10
4   Jon Ekerold Yamaha +1' 15" 46 8
5   Tom Herron Yamaha +1' 21" 63 6
6   Clive Padgett Yamaha +1 ronde 5
7   Mario Lega Morbidelli +1 ronde 4
8   Chas Mortimer Maxton-Yamaha +1 ronde 3
9   Toni Mang Kawasaki +1 ronde 2
10   Hervé Moineau Yamaha +1 ronde 1
11   Eero Hyvärinen Yamaha +1 ronde
12   Paolo Pileri Morbidelli +1 ronde
13   Seppo Rossi Yamaha +2 ronden
14   Reino Eskelinen Yamaha +2 ronden
15   Per Jansson Yamaha +2 ronden
16   Bengt Elgh Yamaha +2 ronden
17   Lennart Bäckström Yamaha +2 ronden
DNF   John Dodds Yamaha
DNF   Franco Uncini Yamaha
DNF   Walter Villa MBA
DNF   Richard Hubin Yamaha
DNF   Per-Edvard Carlsson Yamaha
DNF   Mick Grant Kawasaki
DNF   Olivier Chevallier Yamaha
DNF   Vic Soussan Yamaha
DNF   Pentti Korhonen Yamaha
DNF   Leif Gustafsson Yamaha
DNF   Hans Müller Yamaha
DNF   Roland Freymond Yamaha
DNF   Seppo Ojala Yamaha
DNQ   Pekka Nurmi Yamaha

In 125cc-race liet Ángel Nieto er geen misverstand over bestaan wie de snelste was, maar hij was uiteraard gebonden aan stalorders en moest Pier Paolo Bianchi laten winnen. Eerst hield Nieto echter een tijdje Thierry Espié op, waardoor Bianchi een flinke voorsprong kon nemen, maar daarna reed hij "gewoon" naar Bianchi toe om tot aan de finish aan diens achterwiel te blijven hangen. Doordat Eugenio Lazzarini uitviel werd de stand in het WK weer wat spannender: Lazzarini had 89 punten, Bianchi 70.

Uitslag 125 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Pier Paolo Bianchi Minarelli 48' 07" 32 15
2   Ángel Nieto Minarelli +0" 10 12
3   Thierry Espié Motobécane +7" 44 10
4   Per-Edvard Carlsson Morbidelli +51" 52 8
5   August Auinger Morbidelli +56" 57 6
6   Jean-Louis Guignabodet Morbidelli +1' 00" 37 5
7   Clive Horton Morbidelli +1' 02" 72 4
8   Matti Kinnunen Morbidelli +1' 04" 82 3
9   Hans Müller Morbidelli +1' 10" 38 2
10   Walter Koschine Bender +1' 18" 92 1
11   Patrick Plisson Morbidelli +1 ronde
12   Stefan Dörflinger Morbidelli +1 ronde
13   Bernd Schneider Bender +1 ronde
14   Tore Alexandersson Morbidelli +1 ronde
15   Kees van de Ven Morbidelli +2 ronden
16   Jan Bäckström Maico +2 ronden
17   Lennart Lundgren Yamaha +2 ronden
18   Johnny Wickström Morbidelli +2 ronden
19   Johnny Svensson Bastard Special +2 ronden
DNF   Maurizio Massimiani Morbidelli
DNF   Juhani Lehtiranta Morbidelli
DNF   François Granon Morbidelli
DNF   Eugenio Lazzarini MBA bougiekabel
DNF   Karl Fuchs Morbidelli
DNF   Laurent Gomis Morbidelli
DNF   Leif Krigh Morbidelli
DNF   Roland Olsson Morbidelli
DNF   Benga Johansson Morbidelli
DNF   Harald Bartol Morbidelli
DNF   Ernst Fagerer Morbidelli
DNQ   Berndth Börjesson Morbidelli

In Zweden mocht niet getankt worden tijdens de races. Steve Parrish kwam zonder benzine te staan en de monteurs bedachten een creatieve oplossing: ze monteerden de tank van de uitgevallen Michel Rougerie op de machine van Parrish. Veel hielp het niet: Steve werd slechts vijftiende met een ronde achterstand.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1978
FIM wereldkampioenschap wegrace
30e seizoen (1978)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1978

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1977
Grand Prix-wegrace van Zweden Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1979