Grand Prix-wegrace der Naties 1964
De Grand Prix-wegrace der Naties 1964 was de elfde en voorlaatste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1964. De races werden verreden op 13 september op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. Alleen de soloklassen met uitzondering van de 50cc-klasse kwamen aan de start. De 500cc-klasse sloot haar seizoen hier af. De wereldtitel in de 250cc-klasse werd hier beslist.
 Grand Prix-wegrace der Naties 1964
| ||
|---|---|---|
| ||
| Officiële naam | 42º Gran Premio delle Nazioni | |
| Land | Italië
| |
| Datum | 13 september 1964 | |
| Organisator | FIM/FMI | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde |  Benedicto Caldarella
| |
| Eerste | .svg){kind=small} Mike Hailwood
| |
| Tweede | Benedicto Caldarella
| |
| Derde |  Jack Ahearn
| |
| 350 cc | ||
| Snelste ronde | Remo Venturi
| |
| Eerste | .svg){kind=small} Jim Redman
| |
| Tweede | Bruce Beale
| |
| Derde |  Stanislav Malina
| |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Mike Duff
| |
| Eerste | Phil Read
| |
| Tweede | Mike Duff
| |
| Derde | Jim Redman
| |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde |  Hugh Anderson
| |
| Eerste | .svg){kind=small} Luigi Taveri
| |
| Tweede | Hugh Anderson
| |
| Derde |  Ernst Degner
| |
Algemeen
bewerkenDe Grand Prix van Monza leverde voor het eerst in het seizoen een enigszins spannende race in de 500cc-klasse op. Ernst Degner kwam na een lange herstelperiode (hij had op 10 november 1963 brandwonden opgelopen) weer aan de start en Honda probeerde de 250cc-Yamaha RD 56 in te tomen met de zescilinder Honda 3RC 164.
500cc-klasse
bewerkenMike Hailwood kreeg voor het eerst in het seizoen concurrentie omdat de Gilera 500 4C van Benedicto Caldarella heel bleef. Caldarella reed zelfs de snelste ronde, maar finishte elf seconden achter Hailwood. Hoe sterk de Italiaanse viercilinders waren (hoewel de Gilera uit 1957 stamde) bleek uit het feit dat derde man Jack Ahearn twee ronden (ruim twaalf kilometer) achterstand had.
Uitslag 500cc-klasse
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Pnt |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Mike Hailwood
|
MV Agusta | 1:02"58'2 | 8 |
| 2 | Benedicto Caldarella
|
Gilera | +11'0 | 6 |
| 3 | Jack Ahearn
|
Norton | +2 ronden | 4 |
| 4 | Mike Duff
|
Matchless | +2 ronden | 3 |
| 5 | Jack Findlay
|
Matchless | +2 ronden | 2 |
| 6 | Walter Scheimann
|
Norton | +3 ronden | 1 |
| 7 | Fred Stevens
|
Matchless | +3 ronden | |
| 8 | Ginger Molloy
|
Norton | +3 ronden | |
| 9 | Vasco Loro
|
Norton | +3 ronden | |
| 10 | Remo Venturi
|
Bianchii | +4 ronden | |
| 11 | Maurice Hawthorne
|
Norton | ||
| 12 | Giuseppe Dardanello
|
Norton | ||
| 13 | Emanuele Maugliani
|
Gilera | ||
| 14 | Benedetto Zambotti
|
Norton | ||
| 15 | Pietro Mencaglia
|
Gilera |
Niet gefinisht
bewerkenNiet deelgenomen
bewerken| Coureur | Merk | Oorzaak |
|---|---|---|
| Billy McCosh |
Matchless | |
| Chris Conn |
Norton | |
| Dick Creith |
Norton | [1] |
| Griff Jenkins |
Norton | [2] |
| John Hartle |
Norton | Blessure[3] |
| Lewis Young |
Matchless | |
| Phil Read |
Matchless / Norton | |
| Rob Fitton |
Norton | |
| Morrie Low (†) |
Norton | Overleden[4] |
 Buddy Parriott |
Norton | [5] |
Top tien eindstand 500cc-klasse
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Pnt |
|---|---|---|---|
| 1 | Mike Hailwood |
MV Agusta | 40 (56) |
| 2 | Jack Ahearn |
Norton | 25 (29) |
| 3 | Phil Read |
Matchless / Norton | 25 |
| 4 | Mike Duff |
Norton / Matchless | 18 |
| 5 | .svg){kind=small} Paddy Driver |
Matchless | 16 |
| 6 | Fred Stevens |
Matchless | 8 |
| 7 | Gyula Marsovszky |
Matchless | 7 |
| 8 | Derek Minter |
Norton | 6 |
| Remo Venturi |
Bianchi | ||
| Dick Creith |
Norton | ||
| Benedicto Caldarella |
Gilera |
- Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
350cc-klasse
bewerkenJim Redman had alle 350cc-races gewonnen, maar in Monza reed Remo Venturi met zijn tweecilinder Bianchi de snelste ronde. Venturi viel echter uit en Redman won opnieuw voor zijn vriend en landgenoot Bruce Beale, die met een tweecilinder Honda CR 77-productieracer reed. Stanislav Malina werd met zijn ČZ derde. Bruce Beale steeg als privérijder naar de tweede plaats in het wereldkampioenschap.
Uitslag 350cc-klassebewerken
|
Niet gefinishtbewerken
Niet deelgenomenbewerken
|
Top tien tussenstand 350cc-klasse
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Pnt | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Jim Redman |
Honda | 40 (56) | wereldkampioen |
| 2 | Bruce Beale |
Honda | 24 | |
| 3 | Mike Duff |
AJS | 20 (24) | |
| 4 | Gustav Havel |
Jawa | 10 | |
| 5 | Mike Hailwood |
MV Agusta / MZ | 6 | |
| Phil Read |
AJS | |||
| 7 | Paddy Driver |
AJS | 5 | |
| 8 | Derek Minter |
Norton | 4 | |
| Remo Venturi |
Bianchi | |||
 Endel Kiisa |
Vostok | |||
| Stanislav Malina |
CZ |
- Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
250cc-klasse
bewerkenNog nooit was iemand op het idee gekomen de 250cc-klasse met een zescilinder aan te vallen. Nu Phil Read de leiding in het wereldkampioenschap had genomen met zijn tamelijk eenvoudige tweecilindertweetakt Yamaha RD 56 moest Honda reageren. Het bracht de zescilinder 3RC 164. Het mocht niet baten. Redman reed aanvankelijk aan de leiding, maar toen zijn machine warm begon te lopen moest hij zich terug laten zakken. Phil Read won opnieuw en zijn teamgenoot Mike Duff wist Honda-rijder Redman op de finish met 0,3 seconde verschil te verslaan. Phil Read was zeker van de wereldtitel.
Uitslag 250cc-klassebewerken
|
Niet gefinishtbewerken
Niet deelgenomenbewerken
|
Top tien tussenstand 250cc-klasse
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Pnt | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Phil Read |
Yamaha | 46 (50) | wereldkampioen |
| 2 | Jim Redman |
Honda | 40 (50) | |
| 3 | Alan Shepherd |
MZ | 23 | |
| 4 | Mike Duff |
Yamaha | 20 | |
| 5 | Tarquinio Provini |
Benelli | 15 | |
| 6 | Bruce Beale |
Honda | 9 | |
| 7 | Luigi Taveri |
Honda | 8 | |
| 8 | Tommy Robb |
Yamaha | 7 | |
| 9 | Ron Grant |
Parilla | 6 | |
| Alberto Pagani |
Paton | |||
| Giacomo Agostini |
Morini |
- Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
125cc-klasse
bewerkenWereldkampioen Luigi Taveri won ook de 125cc-race in Monza, voor de Suzuki-rijders Hugh Anderson en Ernst Degner. Degner reed zijn eerste Grand Prix sinds de Japanse GP van 1963 waarbij hij ernstige brandwonden had opgelopen. Veteraan Romolo Ferri, die in het seizoen 1958 voor het laatst in het WK had gereden, kwam met een EMC aan de start en werd negende.
Top tien tussenstand 125cc-klasse
bewerken| Pos | Coureur | Merk | Pnt | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Luigi Taveri |
Honda | 46 (58) | wereldkampioen |
| 2 | Jim Redman |
Honda | 36 (37) | |
| 3 | Hugh Anderson |
Suzuki | 34 | |
| 4 |  Bert Schneider |
Suzuki | 22 (24) | |
| 5 | Ralph Bryans |
Honda | 21 | |
| 6 | Frank Perris |
Suzuki | 10 | |
| 7 |  Mitsuo Itoh |
Suzuki | 6 | |
| Phil Read |
Yamaha | |||
| Walter Scheimann |
Honda | |||
| 10 | Rex Avery |
EMC | 4 | |
 Jean-Pierre Beltoise |
Bultaco | |||
| Ernst Degner |
Suzuki |
- Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
- ↑ Startte alleen in de Ulster Grand Prix.
- ↑ Startte alleen in de TT van Man en de Ulster Grand Prix.
- ↑ John Hartle was tijdens een internationale race in Imola zodanig gewond geraakt, dat hij enkele jaren niet meer kon racen.
- ↑ Morrie Low was op 8 augustus verongelukt tijdens de training voor de ADAC-Schauinsland-Rennen-heuvelklim.
- ↑ a b c d e Startte alleen in de Amerikaanse GP
- ↑ Vernon Cottle was op 6 september in het ziekenhuis van Imatra overleden nadat hij tijdens de training van de Finse Grand Prix zwaargewond was geraakt.
- ↑ a b c Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
- ↑ Roland Föll was tijdens de trainingen van de TT van Assen verongelukt.
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Finland 1964 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 16e seizoen (1964) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Japan 1964 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace der Naties 1963 |
Grand Prix-wegrace der Naties | Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1965 |