Kenny Roberts senior

Amerikaans motorcoureur

Kenny Roberts (Modesto (Californië), 31 december 1951) is een voormalig Amerikaans motorcoureur, die anno 2005 actief is als manager van een raceteam.

Kenny Roberts

Als een van de eerste Amerikanen waagde Roberts eind jaren zeventig de overstap naar het wereldkampioenschap wegrace, die tot die tijd door Europeanen werden gedomineerd. Hij behaalde drie wereldtitels op een rij in de koningsklasse, de 500 cc, in 1978, 1979 en 1980. Dit leverde hem de bijnaam en eretitel King Kenny op. In totaal behaalde hij 24 GP-overwinningen.

Roberts introduceerde een volledige nieuwe rijstijl. De 'klassieke stijl' van de Europeanen was gericht op laat remmen en het rijden van vloeiende lijnen. Roberts richtte zich vooral op het snel omgooien van de machine, met de knie aan de grond, waarbij hij de motor op het gas controleerde terwijl hij de bocht uitkwam. Deze glijdende stijl, die inmiddels gemeengoed is geworden, had hij opgedaan in de Amerikaanse dirt-track races.

Een van de zeldzame keren dat Roberts werd verslagen in een rechtstreeks duel was in 1981 tijdens de GP van Engeland, toen Jack Middelburg hem net te snel af was.

In 1983 moest Roberts na een bloedstollend seizoen de wereldtitel met slechts twee punten verschil laten aan het jonge talent Freddie Spencer. Hierna stopte hij als rijder.

Later kwam Kenny Roberts terug als team-eigenaar, met als doel een eigen motorfiets te ontwikkelen als alternatief voor de Japanse fabrieken. Samen met de autofabrikant Proton werd de Modenas KR 3 (Kenny Roberts three-cylinder) gebouwd. In 2001 kwam de Nederlandse coureur Jurgen van den Goorbergh uit voor het "team Kenny Roberts".

Zijn zoon, Kenny Roberts junior, trad in 2000 in de voetsporen van zijn vader door wereldkampioen te worden in de 500 cc klasse. Ook zoon Kurtis is actief in de racerij.

Wereldkampioenschap wegrace resultaten bewerken

(Races in vet zijn polepositions; races in cursief geven de snelste ronde aan)

Jaar Klasse Team Motorfiets 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Punten Plaats Wereldkampioen
1975 250 cc Yamaha USA TZ 250 FRA
-
SPA
-
DUI
-
NAT
-
IOM
-
NED
3e
BEL
-
ZWE
-
FIN
-
TSL
-
JOE
-
10 19e   Walter Villa, Harley-Davidson
1978 VEN
1e
SPA
2e
FRA
2e
NAT
DNF[1]
NED
1e
BEL
DNF[2]
ZWE
DNS[3]
FIN
DNF
GBR
-
DUI
-
TSL
-
JOE
-
54 4e   Kork Ballington, Kawasaki KR 250
500 cc YZR 500 (OW35K) VEN
DNF[4]
SPA
2e
OOS
1e
FRA
1e
NAT
1e
NED
2e
BEL
2e
ZWE
7e
FIN
DNF[5]
GBR
1e
DUI
3e
110 1e   Kenny Roberts, Yamaha YZR 500
1979 YZR 500 (OW45) VEN
DNS[3]
OOS
1e
DUI
2e
NAT
1e
SPA
1e
JOE
1e
NED
8e[6]
BEL
DNS[7]
ZWE
4e[6]
FIN
6e[8]
GBR
1e
FRA
3e
113 1e   Kenny Roberts, Yamaha YZR 500
1980 Yamaha YZR 500 (OW48) NAT
1e
SPA
1e
FRA
1e
NED
DNF[2]
BEL
3e
FIN
2e
GBR
2e
DUI
4e
87 1e   Kenny Roberts, Yamaha YZR 500
1981 YZR 500 (OW54) OOS
DNF[6]
DUI
1e
NAT
1e
FRA
5e[9]
JOE
3e
NED
DNS[10]
BEL
2e
SMR
DNS[11]
GBR
2e
FIN
7e[12]
ZWE
DNF[9]
74 3e   Marco Lucchinelli, Suzuki RG 500
1982 YZR 500 (OW60) ARG
1e
68 4e   Franco Uncini, Gallina-Suzuki RG 500
YZR 500 (OW61) OOS
3e
FRA
DNS[13]
SPA
1e
NAT
4e
NED
2e
BEL
4e
JOE
DNF[5]
GBR
DNF[14]
ZWE
DNS[3]
SMR
DNS[3]
DUI
DNS[3]
1983 Marlboro-Agostini-Yamaha YZR 500 (OW70) ZAF
2e
FRA
4e
NAT
DNF[15]
DUI
1e
SPA
2e
OOS
1e
JOE
4e
NED
1e
BEL
1e
GBR
1e
ZWE
2e
SMR
1e
142 2e   Freddie Spencer, HRC-Honda NSR 500

Externe link bewerken

Zie de categorie Kenny Roberts van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.