Grand Prix-wegrace der Naties 1967

De Grand Prix-wegrace der Naties 1967 was de elfde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1967. De races werden verreden op 3 september 1967 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. De 50cc-klasse kwam niet aan de start. De wereldtitel in de 125cc-klasse werd hier beslist. De wereldtitels in de 350cc-klasse en de zijspanklasse waren al eerder beslist.

Vlag van Italië Grand Prix-wegrace der Naties 1967
Officiële naam 45º Gran Premio delle Nazioni
Land Vlag van Italië Italië
Datum 3 september 1967
Organisator FIM / FMI
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Derde Vlag van Italië Angelo Bergamonti
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Tweede Vlag van Italië Silvio Grassetti
Derde Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
125 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy
Tweede Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Derde Vlag van Hongarije László Szabó
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Georg Auerbacher / Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson
Eerste Vlag van Duitsland Georg Auerbacher / Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson
Tweede Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser / Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Hughes
Derde Vlag van Duitsland Otto Kölle / Vlag van Duitsland Rolf Schmid

500cc-klasse

bewerken

Mike Hailwood had een echt pechweekend in Monza. Hij was in de 250cc-race al uitgevallen en ook in de 500cc-race kreeg hij pech. Hailwood startte sneller dan Giacomo Agostini, die door zijn slechte start ook nog de gevallen rijders Chris Conn en John Dodds moest ontwijken. Mike Hailwood kreeg uiteindelijk 17 seconden voorsprong, maar vier ronden voor het einde scheurde een van zijn uitlaatpijpen en bovendien begon de versnellingsbak kuren te vertonen. Agostini wist hem te passeren en stelde daarmee zijn 500cc-wereldtitel vrijwel zeker. Hailwood hield nog slechts een theoretische kans over: Winnen in Canada terwijl Agostini zonder punten moest blijven. Ago had - zelfs bij winst van Hailwood - aan één punt voldoende. Opmerkelijk was de vijfde plaats van Giuseppe Mandolini, met een Moto Guzzi Monocilindrica 500 (eencilinder) uit 1957.

Uitslag 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1:00"17'2 8
2   Mike Hailwood Honda +13'2 6
3   Angelo Bergamonti Hannah-Paton +3 ronden 4
4   Fred Stevens Hannah-Paton +3 ronden 3
5   Giuseppe Mandolini Moto Guzzi +3 ronden 2
6   John Hartle Métisse-Matchless +3 ronden 1
7   Gyula Marsovszky Matchless +3 ronden
8   Dan Shorey Norton +4 ronden
9   Jack Findlay McIntyre-Matchless +4 ronden
10   Karl Hoppe Matchless +4 ronden
11   Rex Butcher Norton
12   Derek Lee Matchless
13   Ernst Weiss Matchless
14   György Kurucz Norton
15   Pat Hewartson Norton
16   Oliver Howe Norton
17   Gianfranco Domeniconi Norton
18   Benedicto Zambotti Norton
19   Emanuele Maugliani Norton

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Edy Lenz Matchless
  John Dodds Norton Val
  Kel Carruthes Matchless
  Malcolm Stanton Norton
  Walter Scheimann Norton
  Billie Nelson Norton
  Chris Conn Norton Val
  Steve Spencer Norton
  Giovanni Perrone Bianchi
  Guido Miele Gilera
  Paolo Campanelli Matchless

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Ivor Lloyd Matchless [1]
  Mike Duff Matchless
  Derek Minter Norton
  Griff Jenkins Norton
  John Blanchard Seeley-URS
  John Cooper Seeley-Matchless
  Maurice Hawthorne Norton
  Peter Williams Arter-Matchless
  Rob Fitton Norton
  Rodney Gould Norton
  Bosse Granath Métisse-Matchless
  Johnny Rockett Norton [1]
  Andreas Georgeades Velocette [1]

Top tien tussenstand 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Giacomo Agostini MV Agusta 46 (52)
2   Mike Hailwood Honda 44
3   John Hartle Métisse-Matchless 22
4   Peter Williams Arter-Matchless 16
5   Jack Findlay McIntyre-Matchless 15
6   Fred Stevens Hannah-Paton 11
7   John Cooper Norton / Seeley-Matchless 8
8   Gyula Marsovszky Matchless 7
9   Billie Nelson Norton 6
  Steve Spencer Norton

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

350cc-klasse

bewerken

Nu de titel beslist was ging de 350cc-race in Monza voor Giacomo Agostini en Renzo Pasolini meer om de Italiaanse eer. Ze vochten een harde strijd uit, maar wel om de tweede plaats want Ralph was met de Honda RC 174 al aan de horizon verdwenen. In de 8e ronde, toen Pasolini de tweede plaats net had overgenomen van Agostini, vielen ze allebei uit. Daardoor werd de tweede man van Benelli, Silvio Grassetti, tweede en Heinz Rosner werd derde.

Uitslag 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ralph Bryans Honda 48"39'7 8
2   Silvio Grassetti Benelli +1"43'5 6
3   Heinz Rosner MZ +2 ronden 4
4   Alberto Pagani Aermacchi +2 ronden 3
5   Derek Woodman MZ +2 ronden 2
6   Fred Stevens Hannah-Paton +2 ronden 1
7   Kel Carruthers Métisse-Aermacchi +2 ronden
8   Giuseppe Visenzi Aermacchi +2 ronden
9   Roberto Patrignani Aermacchi +2 ronden
10   Karl Hoppe Aermacchi +3 ronden

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Giacomo Agostini MV Agusta Motor
  Renzo Pasolini Benelli Motor

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Mike Hailwood Honda Teambeleid[2]
Coureur Merk
  Bohumil Staša Jawa
  Gustav Havel CZ
  Brian Steenson Aermacchi
  Chris Conn Norton
  Dan Shorey Norton
  Ian McGregor Norton
  Gilberto Milani Aermacchi
  Masahiro Wada Yamaha
  Shigeyoshi Mimuro Yamaha
  Toshimi Yorino Honda

Top tien tussenstand 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Mike Hailwood Honda 40 wereldkampioen
2   Giacomo Agostini MV Agusta 32
3   Heinz Rosner MZ 18
4   Derek Woodman MZ 14
  Ralph Bryans Honda
6   Alberto Pagani Aermacchi 11
7   Kel Carruthers Métisse-Aermacchi 9
8   Renzo Pasolini Benelli 8
9   Silvio Grassetti Benelli 6
10   Fred Stevens Hannah-Paton 4

250cc-klasse

bewerken

In Monza draaide Mike Hailwood de snelste ronde, maar in de vierde ronde viel hij uit wegens olielekkage. Phil Read en Bill Ivy kregen het daarna toch nog niet cadeau, want Ralph Bryans vocht hard om de overwinning. Uiteindelijk bleken de Yamaha RD 05's toch te sterk voor hem. Read won de race, Ivy werd tweede en Bryans derde.

Uitslag 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Phil Read Yamaha 39"22'2 8
2   Bill Ivy Yamaha +0'6 6
3   Ralph Bryans Honda +0'8 4
4   Heinz Rosner MZ +1 ronde 3
5   Derek Woodman MZ +1 ronde 2
6   Ginger Molloy Bultaco +2 ronden 1
7   Alberto Pagani Aermacchi +2 ronden
8   Jack Findlay Bultaco +3 ronden
9   Bob Coulter Bultaco +3 ronden
10   Giuseppe Visenzi Bultaco +3 ronden

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Mike Hailwood Honda Olielekkage

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Yvon Duhamel Yamaha [1]
  Ron Grant Yamaha [1]
  Frank Camillieri Yamaha [1]
Coureur Merk
  Malcolm Stanton Aermacchi
  Gyula Marsovszky Bultaco
  Rolf Schmid Bultaco
  Carlos Giró Ossa
  José Medrano Bultaco
  Bill Smith Kawasaki
  Brian Steenson Aermacchi
  Dave Simmonds Kawasaki
  Fred Stevens Hannah-Paton
  Mick Chatterton Yamaha
  Tommy Robb Bultaco
  Gilberto Milani Aermacchi
  Akiyasu Motohashi Yamaha
  Jyun Hamano Yamaha

Top tien tussenstand 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Phil Read Yamaha 50
2   Mike Hailwood Honda 46
3   Bill Ivy Yamaha 44 (50)
4   Ralph Bryans Honda 36 (46)
5   Derek Woodman MZ 18
6   Heinz Rosner MZ 13
7   Ginger Molloy Bultaco 9
8   Gyula Marsovszky Bultaco 8
9   Dave Simmonds Kawasaki 5
10   José Medrano Bultaco 4

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

125cc-klasse

bewerken

In Monza leek de 125cc-race al beslist na de trainingen, want de rondetijden lagen zo ver uit elkaar dat aangenomen werd dat Bill Ivy (Yamaha RA 31) veel sneller zou zijn dan Hans Georg Anscheidt met de Suzuki RT 67. Ver achter Anscheidt stond László Szabó die met zijn MZ weer veel sneller was dan de EMC's. Ivy startte zoals gewoonlijk slecht, maar na drie ronden nam hij de leiding van Anscheidt over. Toen merkte hij dat al het water uit zijn radiateur was verdwenen en hij ging de pit in voor water. Dat was er echter niet en Ivy moest weer terug de baan op om twee ronden later opnieuw binnen te komen voor koelwater. Dat had men nog steeds niet gevonden. Bij zijn derde stop kreeg hij pas water maar toen lag Anscheidt intussen weer op de eerste plaats. Pas vlak vóór de eindstreep wist Ivy de overwinning zeker te stellen. De Yamaha had in elk geval zijn betrouwbaarheid bewezen. Szabó werd zoals verwacht zonder problemen derde. Ivy had nu het maximum aantal punten: 48 uit zes (tellende) wedstrijden en hij was daardoor wereldkampioen.

Uitslag 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Bill Ivy Yamaha 37"13'5 8
2   Hans Georg Anscheidt Suzuki +0'2 6
3   László Szabó MZ +1 ronde 4
4   Walter Scheimann Honda +1 ronde 3
5   Giovanni Burlando Honda +1 ronde 2
6   Jim Curry Honda +1 ronde 1
7   Kel Carruthers Honda +1 ronde Na val
8   Heinz Kriwanek Rotax +2 ronden
9   Angelo Orsenigo Bultaco +2 ronden
10   Siegfried Lohmann MZ +2 ronden
11   Rex Avery EMC Na val

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Ginger Molloy Bultaco Val

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Jean-Guy Duval Yamaha [1]
  Ralph Swegan Yamaha [1]
  Robert Lusk Yamaha [1]
  Robert Messina Yamaha [1]
  Tim Coopey Yamaha [1]
  Yoshimi Katayama Suzuki Teambeleid[4]
Coureur Merk
  Barry Smith Bultaco
  Kevin Cass Bultaco
  Hartmut Bischoff MZ
  Jürgen Lenk MZ
  Klaus Enderlein MZ
  Thomas Heuschkel MZ
  Herbert Mann MZ
  José Maria Busquets Montesa
  José Medrano Bultaco
  Jean-Louis Vergnais Bultaco
  Dave Simmonds Kawasaki
  Phil Read Yamaha
  Stuart Graham Suzuki
  Francesco Villa Montesa
  Walter Villa Montesa
  Akiyasu Motohashi Yamaha
  Hideo Kanaya Suzuki
  Isao Morishita Suzuki
  Yasuho Shigeno Suzuki
  Cees van Dongen Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Bill Ivy Yamaha 54 (60) wereldkampioen
2   Phil Read Yamaha 40
3   Stuart Graham Suzuki 35 (38)
4   Yoshimi Katayama Suzuki 19
5   László Szabó MZ 13
6   Hans Georg Anscheidt Suzuki 12
7   Dave Simmonds Kawasaki 9
8   Kel Carruthers Honda 7
9   Thomas Heuschkel MZ 5
  Walter Scheimann Honda

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Zijspanklasse

bewerken

In de laatste zijspanrace van het seizoen (Monza) vielen Klaus Enders/Ralf Engelhardt uit. Georg Auerbacher leidde (met gelegenheids-bakkenist Billie Nelson) van start tot finish, aanvankelijk gevolgd door Siegfried Schauzu. Die moest echter door ontstekingsproblemen zijn tweede plaats afstaan aan Heinz Luthringhauser/Geoff Hughes en werd uiteindelijk slechts zesde. De derde plaats was voor Otto Kölle en Rolf Schmid.

Uitslag zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Georg Auerbacher   Billie Nelson BMW 38"11'3 8
2   Heinz Luthringshauser   Geoff Hughes BMW +0"53'0 6
3   Otto Kölle   Rolf Schmid BMW +1"39'5 4
4   Joseph Duhem   Christian Maingret BMW +1 ronde 3
5   Arsenius Butscher   Armgard Neumann BMW +1 ronde 2
6   Siegfried Schauzu   Horst Schneider BMW +1 ronde 1
7   O. Salobir Onbekend BMW +2 ronden
8   S. Giangiuliani Onbekend BMW +2 ronden
9   Michele Revelli   Gianluigi Bruschi BMW +2 ronden
10   Alex Ludwig   Kallimbert BMW +2 ronden

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Bakkenist Merk
  Klaus Enders   Ralf Engelhardt BMW

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Bertil Persson   Berndt Äström BMW [5]
  Ruben Bjarnemark   Lennart Rägmo BMW [5]
  Helmut Fath   Wolfgang Kalauch URS Ziekte van Helmut Fath[6]
Coureur Bakkenist Merk
  Hans Hänni   Kurt Barfuss BMW
  Harald Wohlfahrt   Heiner Vester BMW
  Johann Attenberger   Josef Schillinger BMW
  Barry Dungsworth   Ron Wilson BMW
  Colin Seeley   Ray Lindsay BMW
  Pip Harris   John Thornton BMW
  Terry Vinicombe   John Flaxman BSA
  Tony Wakefield   Graham Milton BMW

Top tien eindstand zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Klaus Enders   Ralf Engelhardt BMW 40 (52)
2   Georg Auerbacher   Eduard Dein en   Billie Nelson BMW 32 (35)
3   Siegfried Schauzu   Horst Schneider BMW 28 (32)
4   Tony Wakefield   Graham Milton BMW 11
5   Johann Attenberger   Josef Schillinger BMW 10
6   Heinz Luthringshauser   Hermann Hahn en   Geoff Hughes BMW 10
7   Pip Harris   John Thornton BMW 10
8   Otto Kölle   Rolf Schmid BMW 7
9   Barry Dungsworth   Ron Wilson en   Neil Caddow BMW 4
  Arsenius Butscher   Armgard Neumann BMW
  Colin Seeley   Ray Lindsay BMW
Vorige race:
Ulster Grand Prix 1967
FIM wereldkampioenschap wegrace
19e seizoen (1967)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Canada 1967

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1966
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1968