Wikipedia

Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1972

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1972 was de tweede race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1972. De race werd verreden op 7 mei 1972 op het Circuit de Charade nabij Clermont-Ferrand, Frankrijk.

Vlag van Frankrijk Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1972
Officiële naam Championnat du Monde Motos 1972
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum 7 mei 1972
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Italië Guido Mandracci
Derde Vlag van Zweden Bo Granath
350 cc
Snelste ronde Vlag van Finland Jarno Saarinen
Eerste Vlag van Finland Jarno Saarinen
Tweede Vlag van Finland Teuvo Länsivuori
Derde Vlag van Italië Renzo Pasolini
250 cc
Snelste ronde Vlag van Japan Hideo Kanaya
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Tweede Vlag van Italië Renzo Pasolini
Derde Vlag van Japan Hideo Kanaya
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Gilberto Parlotti
Eerste Vlag van Italië Gilberto Parlotti
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Derde Vlag van Zweden Börje Jansson
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent/Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Casey
Eerste Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser/Vlag van Duitsland Hans-Jürgen Cusnik
Tweede Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Derde Vlag van Duitsland Richard Wegener/Vlag van Duitsland Adi Heinrichs

500 cc bewerken

In Frankrijk moest de start van de 500cc-klasse ongeveer een uur worden uitgesteld omdat de organisatie eerst het opdringerige publiek van de baan moest verwijderen. Giacomo Agostini startte slecht, maar had aan het einde van de eerste ronde toch de leiding. In de tweede ronde kwam Phil Read hem voorbij, nota bene met een 250cc-Yamaha TD 3, want zijn Suzuki T 500 wilde al tijdens de trainingen niet goed lopen. Read moest wel opgeven, want de 250cc-machine was reglementair te klein om in de 500cc-klasse te mogen starten. Hij deed dat in de vijfde ronde, zogenaamd met versnellingsbakproblemen. De Fransman Christian Bourgeois lag intussen tweede met een tot 354cc opgeboorde Yamaha TR 3, en Kurt-Harald Florin was met zijn König derde. Florin viel echter, waardoor zijn plaats werd overgenomen door Bruno Kneubühler (Yamaha). Daarachter reden drie Suzuki T 500's: André Pogolotti, Rob Bron (met een Seeley-frame) en Keith Turner. Turner viel uit door een gebroken ketting, en Bron zette de aanval in op Pogolotti en Kneubühler. Rob Bron werd derde achter Christian Bourgeois.

Uitslag 500 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1h05' 47" 3 15
2   Christian Bourgeois Yamaha +1' 49" 2 12
3   Rob Bron Seeley-Suzuki +2' 28" 2 10
4   Bruno Kneubühler Yamaha +2' 28" 4 8
5   André Pogolotti Suzuki +2' 43" 6
6   Bo Granath Husqvarna +2' 52" 2 5
7   Billie Nelson Yamaha +2' 53" 2 4
8   Guido Mandracci Suzuki +3' 01" 1 3
9   Kurt-Ivan Carlsson Yamaha +3' 07" 3 2
10   Kim Newcombe König +3' 20" 3 1
11   Christian Leon Kawasaki
12   Steve Ellis Yamaha
13   Ron Chandler Kawasaki
14   Kaarlo Koivuniemi Kawasaki
15   Jean-Paul Passet Kawasaki
16   Hans-Otto Butenuth BMW
17   Jacques Roca Suzuki
DNF   Dave Simmonds Kawasaki
DNF   Jack Findlay JADA-Suzuki
DNF   Sven-Olof Gunnarsson Kawasaki
DNF   Jerry Lancaster Yamaha
DNF   Eric Offenstadt Kawasaki
DNF   Ken Araoka Kawasaki
DNF   Keith Turner Suzuki kettingbreuk
DNF   Kurt-Harald Florin König val
DNF   Werner Giger Kawasaki
DNF   Cliff Carr Kawasaki
DNF   Gyula Marsovszky Linto
DNF   André-Luc Appietto Kawasaki
DNF   Phil Read Yamaha opgave
DNF   Gérard Debrock Kawasaki

350 cc bewerken

In Frankrijk kwam het gewichtsverschil tussen de watergekoelde Yamaha YZ 634 (ca. 90 kilo) en de MV Agusta 350 3C (ca. 140 kilo) tot uiting in de enorme achterstand die Giacomo Agostini opliep op de winnaar Jarno Saarinen. Dat was ruim 4 kilometer. Teuvo Länsivuori had een standaard (luchtgekoelde) Yamaha TR 3 en finishte als tweede op 1½ minuut van Saarinen. Hideo Kanaya lag enige tijd op de derde plaats, maar gleed weg op de natte baan (de 350cc-race was enige natte race in Frankrijk). Daardoor werd Renzo Pasolini met de Aermacchi derde en toen pas finishte Agostini. Die vatte zijn verlies echter sportief op maar verklaarde wel dat de driecilinder MV Agusta intussen te traag was geworden. Hij wachtte op het gereedkomen van de viercilinder MV Agusta 350 4C.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Jarno Saarinen Yamaha 1h10' 13" 9 15
2   Teuvo Länsivuori Yamaha +1' 30" 12
3   Renzo Pasolini Aermacchi +2' 15" 8 10
4   Giacomo Agostini MV Agusta +2' 16" 1 8
5   János Drapál Yamaha 6
6   Dieter Braun Yamaha 5
7   Edu Celso-Santos Yamaha 4
8   Bruno Kneubühler Yamaha 3
9   Michel Rougerie Aermacchi +1 ronde 2
10   Bo Granath Yamaha 1
DNF   Hideo Kanaya Yamaha val

250 cc bewerken

Phil Read (Yamaha TD 3) was in Duitsland niet gestart, maar in Frankrijk deed hij dat wel. Na de start zagen zijn tegenstanders hem bij de finish pas terug. De strijd om de tweede plaats was wel spannend. Aan het einde van de eerste ronde werd Jarno Saarinen gepasseerd door Dieter Braun, maar een ronde later lag Renzo Pasolini met zijn Aermacchi op de tweede plaats. Die gaf hij ook niet meer af. Hideo Kanaya had een zeer slechte start, maar vocht zich naar voren en werd zelfs derde.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Phil Read Yamaha 1h01' 24" 9 15
2   Renzo Pasolini Aermacchi +18" 1 12
3   Hideo Kanaya Yamaha 10
4   Jarno Saarinen Yamaha 8
5   Werner Pfirter Yamaha 6
6   Teuvo Länsivuori Yamaha 5
7   Walter Sommer Yamaha 4
8   Christian Bourgeois Yamaha 3
9   Dieter Braun SMZ 2
10   Börje Jansson Derbi 1

125 cc bewerken

De 125cc-race was de spannendste van de Franse Grand Prix. Börje Jansson nam meteen de leiding, maar zijn Maico liep al na een halve ronde vast. Daardoor ontstond een enerverende race, waarbij Ángel Nieto (Derbi), Dave Simmonds (Kawasaki KA-1) en Gilberto Parlotti (Morbidelli) elkaar aan de leiding aflosten. Chas Mortimer probeerde zijn watergekoelde Yamaha YZ 623 C dichterbij te brengen, en toen dat lukte viel Nieto uit met een defecte motor. Parlotti had zijn Morbidelli tot halverwege de race kennelijk gespaard, want toen vertrok hij om met gemak te winnen. Chas Mortimer werd tweede, maar Börje Jansson, die zijn motor had laten afkoelen en daarna steeds meer snelheid kreeg, wist Simmonds nog te verschalken en werd derde.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Gilberto Parlotti Morbidelli 57' 08" 6 15
2   Chas Mortimer Yamaha +17" 5 12
3   Börje Jansson Maico +20" 10
4   Dave Simmonds Kawasaki +22" 3 8
5   Thierry Tchernine Yamaha 6
6   Harald Bartol Suzuki 5
7   Ramon Jimenez Yamaha 4
8   Seppo Kangasniemi Maico 3
9   Michel Rougerie Aermacchi 2
10   Matti Salonen Yamaha 1
DNF   Ángel Nieto Derbi motor

Zijspanklasse bewerken

In Frankrijk wonnen Heinz Luthringshauser/Hans-Jürgen Cusnik vóór Siegfried Schauzu/Wolfgang Kalauch en Richard Wegener/Adi Heinrichs. Voor Luthringshauser was het zijn eerste overwinning in een WK-race.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Heinz Luthringshauser   Hans-Jürgen Cusnik BMW 55' 06" 7 15
2   Siegfried Schauzu   Wolfgang Kalauch BMW 12
3   Richard Wegener   Adi Heinrichs BMW 10
4   Tony Wakefield   Alex MacFadzean BMW 8
5   Rolf Steinhausen   Werner Kapp König 6
6   Wolfgang Klenk   Norbert Scherer BMW 5
7   Michel Pourcelet   Claude Domin BMW 4
8   Bill Currie   Keith Scott GSM-Weslake 3
9   Willy Meier   Hansueli Gehrig BMW 2
10   Marcel Maire   Marc Kaufmann BMW 1
DNF   Chris Vincent   Michael Casey Münch-URS
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1972 		FIM wereldkampioenschap wegrace
24e seizoen (1972) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1972
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1970 		Grand Prix-wegrace van Frankrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1973
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_Frankrijk_1972&oldid=67259967"