Grand Prix-wegrace van Spanje 1953

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1953 was de negende en laatste Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1953. De races werden verreden op 4 oktober 1953 op het Circuito de Montjuïc, een stratencircuit bij de berg Montjuïc ten zuidwesten van Barcelona. In deze Grand Prix kwamen de 500cc-, 250cc- en de 125cc-klasse aan de start. Alle wereldtitels waren al beslist.

Vlag van Spanje Grand Prix-wegrace van Spanje 1953
Montjuïc Park
Officiële naam 4° GP de España - 10° Circuito Internacional de Barcelona
Land Vlag van Spanje Spanje
Datum 4 oktober 1953
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson
Tweede Vlag van Italië Carlo Bandirola
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Alano Montanari
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Enrico Lorenzetti
Tweede Vlag van Nieuw-Zeeland Ken Kavanagh
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Angelo Copeta
Eerste Vlag van Italië Angelo Copeta
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford
Derde Vlag van Oostenrijk Rupert Hollaus

Algemeen bewerken

Hoewel de wereldtitels al vergeven waren, kwamen de meeste nieuwe wereldkampioenen toch naar Barcelona. Geoff Duke ontbrak, maar Fergus Anderson kwam wel, hoewel "zijn" klasse, de 350 cc, niet werd verreden. Werner Haas startte alleen in de 125cc-race, maar viel uit. Norton-coureur Ken Kavanagh nam een voorschot op zijn overstap naar Moto Guzzi in het seizoen 1954: hij startte waarschijnlijk met de viercilinder Moto Guzzi Quattro Cilindri met brandstofinjectie, maar haalde de finish niet.

500cc-klasse bewerken

Zonder de Gilera-rijders Geoff Duke en Alfredo Milani won Fergus Anderson met zijn eencilinder Moto Guzzi Monocilindrica 350 de Spaanse 500cc-Grand Prix. Anderson's overwinning was niet gestolen: er was wel degelijk sterke concurrentie van Dickie Dale, Giuseppe Colnago en Nello Pagani, die echter ook het hoofd moesten buigen voor Carlo Bandirola met zijn MV Agusta 500 4C. Bandirola was nog nauwelijks aan rijden toegekomen omdat MV Agusta zich na de dood van Les Graham uit het WK-seizoen had teruggetrokken. Fergus Anderson werd de eerste coureur in de geschiedenis die in één seizoen overwinningen in drie verschillende klassen had gescoord. De Britse merken kwamen er niet aan te pas: de snelste Norton-coureur Tommy Wood werd op twee ronden gereden en de enige AJS-rijder, Rod Coleman haalde de finish niet.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Fergus Anderson Moto Guzzi 2:04"46'86 8
2   Carlo Bandirola MV Agusta +29'11 6
3   Dickie Dale Gilera +48'93 4
4   Giuseppe Colnago Gilera +1"56'38 3
5   Nello Pagani Gilera +1 ronde 2
6   Tommy Wood Norton +2 ronden 1
7   Javier De Ortueta Norton +3 ronden
8   Antonio Creus Norton +3 ronden
9   Auguste Goffin Norton +3 ronden
10   Alfredo Flores Norton +4 ronden
11   Heinrich Thorn-Prikker Moto Guzzi +6 ronden
12   Siegfried Wünsche DKW +6 ronden
13   Joe Glazebrook Norton +8 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  John Grace Norton
  Ken Kavanagh Norton
  August Hobl DKW
  Fritz Kläger Horex
  Hans Baltisberger BMW
  Pierre Monneret Gilera
  Cecil Sandford MV Agusta
  Harold Clark Norton
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
  Phil Heath Matchless
  Reg Armstrong Gilera
  Emilio Soprani Gilera
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
  Libero Liberati Gilera
  Ken Mudford Norton
  Rod Coleman AJS

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Hermann Paul Müller MV Agusta
  Bill Doran AJS
  Derek Farrant AJS
  Geoff Duke Gilera
  Jack Brett Norton
  Peter Davey Norton
  Alfredo Milani Gilera
  Ray Amm Norton Blessure[1]

Top tien eindstand 500cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Geoff Duke Gilera 38
2   Reg Armstrong Gilera 24 (30)
3   Alfredo Milani Gilera 18
4   Ken Kavanagh Norton 18
5   Ray Amm Norton 14
6   Jack Brett Norton 13
7   Dickie Dale Gilera 11
8   Giuseppe Colnago Gilera 11
9   Fergus Anderson Moto Guzzi 8
10   Rod Coleman AJS 7

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

250cc-klasse bewerken

 
NSU gaf een kijkje in de toekomst: Kurt Knopf werd slechts tiende met het prototype van de Sportmax, een veel eenvoudiger en goedkopere machine dan de Rennmax, die desalniettemin in 1955 de wereldtitel zou binnenhalen.

Enrico Lorenzetti won zijn tweede GP met de Moto Guzzi Bialbero 250 voor zijn nieuwe stalgenoot Ken Kavanagh, die meteen een sterke indruk op zijn nieuwe werkgever achterliet. Wereldkampioen 350cc werd derde, Alano Montanari vierde en Tommy Wood vijfde. Zo was het succes voor Moto Guzzi groot, maar er kwam dan ook geen NSU Rennmax aan de start. De tiende plaats van Kurt Knopf reed hij met een heel nieuwe NSU, de veel eenvoudiger productieracer Sportmax.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 1:20"32'06 8
2   Ken Kavanagh Moto Guzzi +33'77 6
3   Fergus Anderson Moto Guzzi +43'52 4
4   Alano Montanari Moto Guzzi +44'54 3
5   Tommy Wood Moto Guzzi +1"42'28 2
6   August Hobl DKW +1"52'37 1
7   Rupert Hollaus Moto Guzzi +2"15'50
8   Georg Braun Horex +1 ronde
9   Heinrich Thorn-Prikker Moto Guzzi +2 ronden
10   Kurt Knopf NSU +6 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Fritz Kläger NSU
  Karl Lottes DKW
  Siegfried Wünsche DKW
  Bill Petch Velocette
  Joe Glazebrook AJS
  Bill Webster Velocette

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Sid Willis Velocette
  Otto Daiker NSU
  Walter Reichert NSU
  Werner Haas NSU
  Wolfgang Brand NSU
  Arthur Wheeler Moto Guzzi
  Reg Armstrong NSU
  Umberto Masetti NSU

Top tien eindstand 250cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Werner Haas NSU 28 (35)
2   Reg Armstrong NSU 23
3   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 22 (25)
4   Fergus Anderson Moto Guzzi 22 (26)
5   Alano Montanari Moto Guzzi 19
6   Ken Kavanagh Moto Guzzi 6
7   Siegfried Wünsche DKW 6
8   August Hobl DKW 6
9   Otto Daiker NSU 6
10   Arthur Wheeler Moto Guzzi 4

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

125cc-klasse bewerken

 
De MV Agusta 125 Bialbero maakte de dienst uit na het uitvallen van Werner Haas met zijn NSU Rennfox.

NSU trad in de 125cc-klasse wél aan met een sterk team, maar Otto Daiker en Werner Haas vielen uit. Angelo Copeta en Cecil Sandford waren de derde NSU-rijder Rupert Hollaus royaal te snel af. Hollaus bereikte de finish ruim een minuut later dan het MV Agusta-team. Montesa, gevestigd in Barcelona, bracht ook weer een aantal van haar tweetakten op de baan, maar zonder succes.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Angelo Copeta MV Agusta 1:05"38'03 8
2   Cecil Sandford MV Agusta +31'22 6
3   Rupert Hollaus NSU +1"04'49 4
4   Wolfgang Brand NSU +2"02'35 3
5   Marcelo Cama Montesa +1 ronde 2
6   Georg Braun Mondial +2 ronden 1
7   Carlo Ubbiali MV Agusta +3 ronden
8   Gabriel Corsín MV Agusta +3 ronden
9   Joaquin Sagnier Montesa +3 ronden
10   Juan Soler Bultó Montesa +4 ronden
11   Paul Feurstein NSU-Puch +5 ronden
12   Juan Bertrand Montesa +8 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Karl Lottes MV Agusta
  Otto Daiker NSU
  Werner Haas NSU
  Antonio Creus MV Agusta
  José Antonio Elizalde Montesa
  Juan Atorrasagasti MV Agusta
  Ramón Soley MV Agusta
  Bill Webster MV Agusta
  Emilio Mendogni Morini
  Tito Forconi MV Agusta
  Gijs Lagerweij Sparta
  Mobi Vierdag Eysink

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Walter Reichert NSU
  Arnold Jones MV Agusta
  Fron Purslow MV Agusta
  Les Graham (†) MV Agusta Overleden[2]
  Reg Armstrong NSU
  Luigi Zinzani Morini
  Paolo Campanelli MV Agusta
  Drikus Veer Morini
  Lo Simons Mondial

Top tien eindstand 125cc-klasse bewerken

Pos. Coureur Motorfiets Ptn.
1   Werner Haas NSU 30 (36)
2   Cecil Sandford MV Agusta 20
3   Carlo Ubbiali MV Agusta 18
4   Angelo Copeta MV Agusta 17
5   Les Graham (†) MV Agusta 8
6   Otto Daiker NSU 7
7   Emilio Mendogni Morini 6
8   Wolfgang Brand NSU 5
9   Reg Armstrong NSU 4
  Rupert Hollaus NSU

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1953
FIM wereldkampioenschap wegrace
5e seizoen (1953)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1954

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1952
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1954