Isle of Man TT 1935

Race op de Isle of Man

De Isle of Man TT 1935 was de vierentwintigste uitvoering van de Isle of Man TT. Ze werd verreden op de Snaefell Mountain Course, een stratencircuit op het eiland Man.

Vlag van Man TT van Man 1935
Snaefell Mountain Course
Officiële naam 1935 Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 17 tot 22 juni 1935
Organisator ACU
Senior TT
Snelste ronde Vlag van Ierland Stanley Woods
Eerste Vlag van Ierland Stanley Woods
Tweede Vlag van Schotland Jimmie Guthrie
Derde Vlag van Ierland Walter Rusk
Junior TT
Eerste Vlag van Schotland Jimmie Guthrie
Tweede Vlag van Ierland Walter Rusk
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk John White
Lightweight TT
Eerste Vlag van Ierland Stanley Woods
Tweede Vlag van Ierland Henry Tyrell-Smith
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Nott

Algemeen

bewerken
Mijlpalen
1935

Voor de race van 1935 werd de weg verbreed bij de Highlander, Laurel Bank, Glen Helen en bij Brandywell, waar ook een schaapshek werd verwijderd. Door op buitenlandse machines aan te treden maakte Stanley Woods zich niet populair bij het Britse publiek. In 1934 was hij al naar Husqvarna gegaan, maar in 1935 reed hij voor Moto Guzzi, juist in de tijd dat de spanning tussen het Verenigd Koninkrijk en het regime van Benito Mussolini te snijden was. Mussolini werd gehaat vanwege zijn expansiedrang richting Abessynië die uiteindelijk leidde tot de Tweede Italiaans-Ethiopische Oorlog. Woods bracht de jonge Omobono Tenni mee naar Man. Na de dood van Syd Crabtree in 1934 waren de regels voor het rijden in slecht weer aangescherpt. Daarom werd de Senior TT pas op zaterdag 22 juni verreden en werd er voor het eerst gebruikgemaakt van travelling marshals. Er vielen desondanks weer twee slachtoffers: tijdens de Junior TT viel John MacDonald bij Union Mills tijdens de Lightweight TT viel Doug Pirie bij de 33e mijlpaal.

Senior TT

bewerken

Zaterdag 22 juni, zeven ronden (425 km), motorfietsen tot 500 cc.

De Senior TT werd beslist door een foutieve beslissing van het team van Norton en de slimme tactiek van Moto Guzzi. Norton-rijder Jimmie Guthrie was een kwartier voor Stanley Woods gestart, waardoor het al moeilijk was om hun vorderingen te vergelijken. Bij het ingaan van de laatste ronde begon men in de pit van Moto Guzzi voorbereidingen te treffen voor een tankstop van Woods. Guthrie had toen al 26 seconden voorsprong en kreeg van zijn team het sein om rustig aan te doen. Woods stoof de TT Grandstand echter op volle snelheid voorbij en begon aan een absolute recordronde. Norton belde naar het seinstation in Ramsey om Guthrie te waarschuwen, maar dat hielp niet meer. Toen Guthrie over de finish kwam dacht hij gewonnen te hebben, maar de gezichten van zijn pitcrew stonden op onweer. Men moest een kwartier wachten tot Woods over de streep kwam, vier seconden sneller dan Guthrie.

Uitslag Senior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1   Stanley Woods Moto Guzzi 3:07"10'0 84,69 mph
2   Jimmie Guthrie Norton 3:07"14'0 84,65 mph
3   Walter Rusk Norton 3:09"45'0 83,53 mph
4   John Duncan Norton 3:16"48'0 80,54 mph
5   Oskar Steinbach NSU 3:23"09'0 78,02 mph
6   Ted Mellors NSU 3:30"32'0 75,34 mph
7   Jack Williams Vincent-HRD 3:30"26'0 75,26 mph
8   C. Barrow Royal Enfield[1] 3:32"25'0 74,62 mph
9   Noel Christmas Vincent-HRD 3:34"21'0 73,94 mph
10   Harry Charles Lamacraft Velocette 3:36"39'0 73,16 mph
11   Manliff Barrington Vincent-HRD 3:39"58'0 72,06 mph
12 N. Croft Vincent-HRD 3:42"42'0 71,17 mph
13 L. Courtnay Vincent-HRD 3:46"13'0 70,07 mph
14   Bill Beevers Norton 3:50"19'0 68,82 mph

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Harold Daniell AJS
  Jimmy Lind Rudge
  George Rowley AJS
  Chris Tattersall Norton
  Jock West Triumph
 
Stanley Woods in de afdaling van Bray Hill tijdens de Senior TT. Startnummer 30 betekende dat hij lang na startnummer 1 Jimmie Guthrie moest starten, maar dat bleek juist een voordeel.

Junior TT

bewerken

Maandag 17 juni, zeven ronden (425 km), motorfietsen tot 350 cc.

De week begon goed voor Norton, met de Norton CJ1's van Jimmie Guthrie, Walter Rusk en John ("Crasher") White op de eerste drie plaatsen. In de derde ronde verongelukte John MacDonald in Union Mills.

Uitslag Junior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1.   Jimmie Guthrie Norton 3:20"16'0 79,14 mph
2   Walter Rusk Norton 3:21"22'0 78,71 mph
3   John White Norton 3:22"42'0 78,19 mph
4   Doug Pirie Velocette 3:24"01'0 77,69 mph
5   Ernie Nott Velocette 3:24"20'0 77,57 mph
6   Ernie Thomas Velocette 3:24"57'0 77,34 mph
7   John Duncan Norton 3:27"03'0 76,55 mph
8   Harold Daniell AJS 3:27"52'0 76,25 mph
9   Les Archer Velocette 3:27"54'0 76,24 mph
10   Henry Tyrell-Smith AJS 3:30"45'0 75,21 mph
11   Noel Christmas Velocette 3:33"21'0 74,29 mph
12   Harry Charles Lamacraft Velocette 3:36"17'0 73,28 mph
13   George Rowley AJS 3:37"11'0 72,98 mph
14 A. Tyler Velocette 3:37"18'0 72,94 mph
15   Jock West NSU 3:39"32'0 72,20 mph
16 W. Tiffen Jr. Velocette 3:40"49'0 71,78 mph
17 Norman Gledhill Velocette 3:42"49'0 71,19 mph
18 A. Kellas Velocette 3:46"30'0 69,98 mph
19   Svend-Aage Sørensen Excelsior 3:53"38'0 67,84 mph

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Manliff Barrington Excelsior
  John MacDonald Norton Val (†)
  Ted Mellors NSU
  Oskar Steinbach NSU

Lightweight TT

bewerken

Woensdag 19 juni, zeven ronden (425 km), motorfietsen tot 250 cc.

In de Lightweight TT hield Omobono Tenni, totaal onbekend met het 60 km lange parcours, lang stand kort achter Woods. Hij werd in de vijfde ronde echter verrast door een mistbank bij de 32e mijlpaal en viel. Hij reed verder, maar viel opnieuw bij Creg-ny-Baa, waarbij hij een marshal raakte en een rugwervel brak. Woods won de Lightweight TT met een Moto Guzzi Monoalbero 250. In de vijfde ronde verongelukte Doug Pirie bij de 33e mijlpaal.

Uitslag Lightweight TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1   Stanley Woods Moto Guzzi 3:41"29'0 71,56 mph
2   Henry Tyrell-Smith Rudge 3:44"17'0 70,67 mph
3   Ernie Nott Rudge 3:48"30'0 69,37 mph
4   Ginger Wood New Imperial 3:49"27'0 69,08 mph
5   J. Williams Rudge 4:01"42'0 65,58 mph
6   Charlie Manders Excelsior 4:05"06'0 64,67 mph
7   Arthur Geiss DKW 4:06"36'0 64,27 mph
8   J. Burney Moto Guzzi 4:10"20'0 63,32 mph
9   L. Hill Rudge 4:15"51'0 61,95 mph
10   S. Smith Excelsior 4:22"10'0 60,46 mph
11   D. Fairweather Cotton

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Les Archer New Imperial
  Manliff Barrington Excelsior
  Bob Foster New Imperial
  Paddy Johnston Cotton
  Ted Mellors Cotton
  Doug Pirie New Imperial Val (†)
  Oskar Steinbach DKW Koeling
  Chris Tattersall CTS
  Omobono Tenni Moto Guzzi Val
  Walfried Winkler DKW
 
Omobono Tenni finishte niet, maar maakte wel indruk

Wal Handley

bewerken

Wal Handley verwondde zijn duim bij het vervangen van een ketting tijdens de trainingen, waardoor hij niet kon starten. Hij besloot daarop zijn carrière te beëindigen en zich te richten op het racen met auto's.

Stanley Woods

bewerken

Stanley Woods kon eindelijk weer racen nadat hij tijdens de TT van Assen van 1934 een handwortelbeentje gebroken had.

Filmopnamen

bewerken

Al tijdens de trainingen, op 15 juni, begon Associated Talking Pictures met de opnamen voor de film No Limit van regisseur Monty Banks. Er werd niet rijdend gefilmd: men maakte opname met Florence Desmond bij Douglas Beach, White City, Douglas Head Road, the Palace Ballrooms en de Douglas Camera Obscura. Florence Desmond bleef om de races te bekijken, samen met andere beroemdheden, zoals de Hertog van Richmond en baron Fritz von Falkenhayn, de directeur van NSU.