Wikipedia

Ulster Grand Prix 1970

De Ulster Grand Prix 1970 was de negende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1970. De race werd verreden op 15 augustus 1970 op het stratencircuit Dundrod in County Antrim ten westen van Belfast. Voor de zijspanklasse was het de laatste race en de wereldtitel werd dan ook in Ulster beslist.

Vlag van Noord-Ierland Ulster Grand Prix 1970
Officiële naam Ulster Grand Prix
Land Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Datum 15 augustus 1970
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Percy Tait
350 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Duitse Democratische Republiek Günter Bartusch
Derde Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb
250 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
Snelste ronde Vlag van Australië Kel Carruthers
Eerste Vlag van Australië Kel Carruthers
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Smart
50 cc
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas
Derde Vlag van Nederland Aalt Toersen
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Eerste Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Tweede Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Rutterford
Derde Vlag van Zwitserland Jean-Claude Castella/Vlag van Zwitserland Albert Castella

Algemeen bewerken

De organisatie van de Ulster Grand Prix laveerde tussen de problemen door. Die bestonden enerzijds uit de onlusten in het nabijgelegen Belfast in 1970, anderzijds uit de slechte weersomstandigheden. Tijdens de Grand Prix was het grotendeels droog, maar tijdens de laatste race begon een bui die 24 uur zou aanhouden. Rond het circuit werd 60 mm water gemeten, in Belfast stond plaatstelijk 150 mm water en een brug in een toegangsweg van het circuit spoelde weg.

500 cc bewerken

Uitslag 500 cc bewerken

In de 500cc-race nam Agostini weliswaar de kop, maar hij liet zich wat terugzakken om Ginger Molloy voorbij te laten. Zes ronden lang reden ze samen, maar daarna gaf Agostini toch wat meer gas. Malcolm Uphill (fabrieks-Suzuki T 500) volgde op de derde plaats, maar werd aangevallen door Christian Ravel (Kawasaki). Die viel in de achtste ronde waardoor hij zijn enkel verstuikte. Op dat moment vochten Jack Findlay (Suzuki), Percy Tait (Seeley) en Peter Williams (Arter-Matchless) om de vierde plaats, maar Uphill viel bij Deer's Leap waarbij hij een been brak. Nu vochten Tait en Findlay om de derde plaats en pas in de laatste bocht pakte Percy Tait die podiumplaats. Theo Louwes had een moeilijk weekend. In de eerste kwalificatietraining kon hij door een kapotte ontsteking van zijn Kawasaki geen tijd rijden en in de tweede training stopte de Kawasaki al in de eerste ronde. Gelukkig stopte Eric Offenstadt (ook met een Kawasaki) op dezelfde plaats en die leende Louwes zijn accu, een sportieve geste waardoor Louwes zich toch nog kon kwalificeren. Helaas viel hij in de race ook al snel uit.

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1:05'21"6 15
2   Ginger Molloy Kawasaki +1' 58" 12
3   Percy Tait Seeley +2' 32" 2 10
4   Jack Findlay Seeley-Suzuki +2' 33" 8
5   Peter Williams Arter-Matchless +3' 34" 2 6
6   Martin Carney Kawasaki +4' 15" 8 5
7   Martti Pesonen Yamaha +4' 23" 2 4
8   Gerry Mateer Norton +1 ronde 3
9   John Williams Métisse-Matchless +1 ronde 2
10   Charlie Dobson Seeley +1 ronde 1
DNF   Christian Ravel Kawasaki val
DNF   Theo Louwes Kawasaki
DNF   Malcolm Uphill Suzuki val

350 cc bewerken

In de 350cc-race startten de Yamaha-rijders Kent Andersson en Rodney Gould als snelsten, terwijl Giacomo Agostini (MV Agusta) het nog even rustig aan leek te doen en op de derde plaats volgde. In de tweede ronde viel Andersson met een defecte versnellingsbak uit. Gould stopte na vijf ronden met carburatieproblemen. Dat was althans de officiële verklaring, maar Gould had er belang bij geen risico's te nemen op het gevaarlijke Dundrod Circuit met het oog op het 250cc-wereldkampioenschap, dat nog niet beslist was. De 350cc-klasse was voor hem niet belangrijk. Günter Bartusch kon met zijn 300cc-MZ de tweede plaats pakken. Hij had al een kleine voorsprong op een achtervolgende groep. Uit die groep vielen Cliff Carr (overslaande motor) en Theo Louwes (tankstop) weg en daardoor kon Tommy Robb net voor Tony Rutter derde worden.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1:04' 53" 8 15
2   Günter Bartusch MZ +1' 51" 4 12
3   Tommy Robb Yamaha +2' 04" 10
4   Tony Rutter Yamaha +2' 04" 8 8
5   Martti Pesonen Yamaha +3' 08" 4 6
6   Alan Barnett Aermacchi +3' 16" 2 5
7   Theo Louwes Yamaha 4
8   Tony Jefferies Yamaha 3
9   Mick Chatterton Yamaha 2
10   Denis Gallagher Aermacchi 1
DNF   Kent Andersson Yamaha versnellingsbak
DNF   Rodney Gould Yamaha carburatie

250 cc bewerken

In Ulster zou Rodney Gould wereldkampioen kunnen worden, vooropgesteld dat hij zou winnen. Gould trainde als snelste en startte ook als beste. Na twee ronden reed hij zelfs 200 meter voor Kel Carruthers. Die draaide echter de snelste ronde en na vier ronden zat hij aan het achterwiel van Gould. Er volgde een gevecht van zeven ronden. Toen kreeg Gould problemen met de zesversnellingsbak die hij van de fabriek gekregen had. De machine wilde nog maar moeilijk uit de vijfde versnelling komen en dat was de kans voor Carruthers. Kent Andersson lag met de tweede fabrieks-Yamaha op de derde plaats, maar die kreeg problemen met de experimentele transistor-ontsteking, waardoor Paul Smart en Günter Bartusch hem konden passeren. Bartusch pakte de derde plaats, maar verloor ze weer toen de ontsteking van zijn MZ het begaf.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Kel Carruthers Yamaha 1:06' 34" 15
2   Rodney Gould Yamaha +37" 12
3   Paul Smart Yamaha +2' 11" 6 10
4   Tony Rutter Yamaha +3' 11" 6 8
5   Alex George Yamaha +4' 25" 2 6
6   Bo Granath Yamaha 5
7   Derek Chatterton Yamaha 4
8   Malcolm Uphill Suzuki 3
9   Peter Berwick Suzuki 2
10   Mick Chatterton Yamaha 1
DNF   Kent Andersson Yamaha ontsteking
DNF   Günter Bartusch MZ ontsteking

50 cc bewerken

Derbi had al aangekondigd in Ulster met een snellere versie van de 50cc-racer te komen. Dat moest ook wel, want Aalt Toersen had met zijn Jamathi drie GP's op rij gewonnen en werd een bedreiging voor de wereldtitel van Ángel Nieto. Nieto en Salvador Cañellas waren inderdaad de snelsten in de training. De Jamathi van Toersen was juist wat langzamer dan in de eerdere races. Toersen was toch als eerste weg bij de start, maar werd al in de tweede ronde gepasseerd door Nieto. De tweede plaats was nu essentieel voor Aalt Toersen, maar hij moest daar een gevecht voor leveren met Cañellas. Die passeerde Toersen halverwege de laatste ronde en versloeg hem met 0,6 seconden. In de volgende twee GP's hoefde Nieto nog slechts één tweede plaats te behalen om wereldkampioen te worden.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ángel Nieto Derbi 32' 19" 6 15
2   Salvador Cañellas Derbi +26" 2 12
3   Aalt Toersen Jamathi +26" 8 10
4   Rudolf Kunz Kreidler +1' 32" 4 8
5   Martin Mijwaart Jamathi +2' 45" 8 6
6   Jan de Vries Van Veen-Kreidler +3' 10" 5
7   Chris Geary Honda 4
8   Chris Walpole Honda 3
9   Ray Simpson Honda 2
10   Denis Clancy Yamaha 1

Zijspanklasse bewerken

De zijspannen reden hun laatste race van het seizoen en dit was dus de enige klasse die tot het einde van het seizoen spannend zou blijven. Men verwachtte een spannende race tussen Georg Auerbacher en Klaus Enders, maar die zou er niet komen. Auerbacher startte erg slecht en kwam tussen de langzamere rijders terecht. Tijdens zijn inhaalrace botste hij bij Deer's Leap bij een snelheid van 160 km/h tegen de Triumph van Mick Potter en N. Panter. Beide bemanningen moesten naar het ziekenhuis worden afgevoerd, maar niemand was ernstig gewond. De kans op de wereldtitel was voor Auerbacher echter verkeken. Enders/Engelhardt namen de koppositie over van Siegfried Schauzu/Peter Rutterford en liepen langzaam uit. Toen begon het te regenen, maar dat had geen grote invloed op de race. Jean-Claude- en Albert Castella pakten de derde plaats en Klaus Enders/Wolfgang Kalauch[1]/Ralf Engelhardt werden wereldkampioen. Nog steeds werden de eerste zes plaatsen in het wereldkampioenschap bezet door BMW's.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Klaus Enders   Ralf Engelhardt BMW 51' 43" 8 15
2   Siegfried Schauzu   Peter Rutterford BMW +55" 6 12
3   Jean-Claude Castella   Albert Castella BMW +1' 40" 2 10
4   Horst Owesle   Julius Kremer Münch-URS +2' 04" 4 8
5   Mick Boddice   Clive Polligton BSA 6
6   Jeff Gawley   Graham Alcock BSA 5
7   Fred Cornbill   Gordon Tinkler Triumph 4
8   Joe Coxon   S. Nolan BSA 3
9   Dick Hawes   John Mann Seeley 2
10   Bob Kewley   A. Hardy BSA 1
DNF   Georg Auerbacher   Hermann Hahn BMW botsing
DNF   Mick Potter   N. Panter Triumph botsing
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1970 		FIM wereldkampioenschap wegrace
22e seizoen (1970) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1970
Vorige race:
Ulster Grand Prix 1969 		Ulster Grand Prix Volgende race:
Ulster Grand Prix 1971
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulster_Grand_Prix_1970&oldid=67261767"