Wikipedia

Grand Prix-wegrace van Duitsland 1972

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1972 was de eerste race van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1972. De race werd verreden op 29 en 30 april 1972 op de Nordschleife van de Nürburgring nabij Nürburg.

Vlag van Duitsland Grand Prix-wegrace van Duitsland 1972
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1972
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Datum 29-30 april 1972
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Italië Alberto Pagani
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Kim Newcombe
350 cc
Snelste ronde Vlag van Finland Jarno Saarinen
Eerste Vlag van Finland Jarno Saarinen
Tweede Vlag van Italië Giacomo Agostini
Derde Vlag van Japan Hideo Kanaya
250 cc
Snelste ronde Vlag van Japan Hideo Kanaya
Eerste Vlag van Japan Hideo Kanaya
Tweede Vlag van Duitsland Dieter Braun
Derde Vlag van Finland Jarno Saarinen
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Gilberto Parlotti
Eerste Vlag van Italië Gilberto Parlotti
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Derde Vlag van Zweden Börje Jansson
50 cc
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Nederland Jan de Vries
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Derde Vlag van Zweden Börje Jansson
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Eerste Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Tweede Vlag van Duitsland Heinz Lüthringshauser/Vlag van Duitsland Hans-Jürgen Cusnik
Derde Vlag van Duitsland Richard Wegener/Vlag van Duitsland Adi Heinrichs

500 cc bewerken

Na zijn verlies in de 350 cc-race in Duitsland was Giacomo Agostini (MV Agusta) in de 500 cc-klasse weer ongenaakbaar. Hij nam een grote voorsprong op zijn teamgenoot Alberto Pagani. Het meest interessant was het gevecht achter de MV Agusta's, dat ging tussen de Kawasaki H 1 R van Dave Simmonds en de König van Kim Newcombe. Dat werd door Newcombe gewonnen en hij werd dus derde.

Uitslag bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1h 07:56.4 15
2   Alberto Pagani MV Agusta + 53" 9 12
3   Kim Newcombe König + 2:48.9 10
4   Dave Simmonds Kawasaki + 2:58.0 8
5   Ernst Hiller König + 2:58.7 6
6   Bo Granath Husqvarna + 3:03.5 5
7   Jack Findlay JADA-Suzuki + 3:18.7 4
8   Billie Nelson Honda + 3:19.9 3
9   Ken Araoka Kawasaki + 3:26.6 2
10   Lothar John Yamaha + 4:14.7 1
11   Bruno Kneubühler Yamaha
12   Sven-Olov Gunnarsson Kawasaki
13   Keith Turner Suzuki
14   Kurt-Ivan Carlsson Yamaha
15   Jerry Lancaster Yamaha
16   Walter Rüngg Aermacchi
17   Hans-Jürgen Rothbrust Yamaha
18   Heinz Schmid Suzuki
19   Horst Dzierzawa Yamaha
20   Kaarlo Koivuniemi Kawasaki
21   Kurt-Harald Florin König
22   Werner Giger Kawasaki
23   Börje Andersson Honda
24   Udo Kochanski BMW
25   Will Bertsch Kawasaki
26   Sten-Gunar Jansson Kawasaki
27   Ted Janssen Suzuki
28   Michael Schmid Yamaha
29   Otto Labitzke Honda
30   Paul Eickelberg König
DNF   Wil Hartog Riemanoc-Yamaha
DNF   Klaus Huber Kawasaki
DNF   Steve Ellis Yamaha
DNF   Charlie Dobson Kawasaki
DNF   Derek Lee Suzuki
DNF   Karl Auer Kawasaki
DNF   Christian Bourgeois Yamaha
DNF   Peter Breingan Honda
DNF   Rob Bron Suzuki
DNF   Jean Campiche Linto
DNF   Cliff Carr Kawasaki
DNF   Maurice Hawthorne Kawasaki
DNF   Gyula Marsovszky Linto
DNF   Eric Offenstadt Kawasaki
DNF   Hans-Otto Butenuth BMW
DNF   Rudolf Fröhling Honda
DNF   Gerhard Heukerott Benelli
DNF   Ewald Hüttelin Kawasaki
DNF   Walter Kaletsch Yamaha
DNF   Wolfgang Stephan Honda
DNF   Jupp Tröblinger König
DNF   Peter Stocksiefen Honda
DNF   Godfrey Nash Honda
DNF   Hans-Josef Martinek CZ

350 cc bewerken

In de 350 cc-race in Duitsland kreeg Giacomo Agostini (MV Agusta) zijn eerste tikje, toen hij in een rechtstreeks duel werd verslagen door Jarno Saarinen. Die zette met zijn nieuwe watergekoelde Yamaha YZ 634 het absolute ronderecord zelfs zó scherp (9.31.8) dat Ago het zelfs in de 500 cc-klasse met 9.30.9 nauwelijks kon verbeteren. Hideo Kanaya werd met de tweede watergekoelde YZ 634 (er waren er nog maar twee met waterkoeling) derde. Saarinen was in de training al 10 seconden sneller geweest dan de concurrentie en wist in de race zijn voorsprong met een seconde per ronde uit te bouwen.

Uitslag 350 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Jarno Saarinen Yamaha 1h 08' 03" 2 15
2   Giacomo Agostini MV Agusta + 5" 4 12
3   Hideo Kanaya Yamaha + 56" 1 10
4   Walter Sommer Yamaha + 2' 11" 8
5   Renzo Pasolini Aermacchi + 2' 24" 7 6
6   Teuvo Länsivuori Yamaha + 3' 22" 7 5
7   László Szabó Yamaha + 3' 39" 7 4
8   Alberto Pagani MV Agusta 3
9   Werner Pfirter Yamaha 2
10   Peter Stocksiefen Yamaha 1

250 cc bewerken

In de 250 cc-race nam Dieter Braun (SMZ) meteen na de start de leiding voor Rodney Gould (Yamaha) en de Belg Oronzo Memola (Yamaha). In de tweede ronde ontstond er een gevecht tussen Dieter Braun en Jarno Saarinen (Yamaha), maar ze werden allebei bijgehaald door Hideo Kanaya (Yamaha), die een dag eerder al derde was geworden in de 350 cc-race. Eén ronde voor het einde had Kanaya de leiding overgenomen. Braun en Saarinen eindigden als tweede en derde, maar bleken na de finish allebei een gescheurde uitlaat te hebben. Ángel Nieto viel in de 250 cc-race, waardoor hij verwondingen aan zijn gezicht opliep.

Uitslag 250 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Hideo Kanaya Yamaha 59' 43" 5 15
2   Dieter Braun SMZ + 18" 6 12
3   Jarno Saarinen Yamaha + 40" 5 10
4   Oronzo Memola Yamaha + 52" 7 8
5   John Dodds Yamaha + 54" 5 6
6   Rodney Gould Yamaha + 1' 16" 5 5
7   Chas Mortimer Yamaha + 1' 20" 4 4
8   Werner Pfirter Yamaha + 1' 29" 0 3
9   Teuvo Länsivuori Yamaha 2
10   Peter Stocksiefen Yamaha 1
DNF   Renzo Pasolini Aermacchi

125 cc bewerken

Nadat Ángel Nieto in de 250cc- race in Duitsland gevallen was en geblesseerd was geraakt, mocht hij van de circuitarts niet in de 125 cc-race starten. Hij probeerde toch te rijden en moest met geweld van het startveld verwijderd worden. Het gat dat daardoor op de eerste startrij open bleef werd handig gebruikt door Cees van Dongen (Yamaha AS-1), die even de leiding kon nemen. Hij kon het echter niet lang volhouden tegen Börje Jansson (Maico), Gilberto Parlotti (Morbidelli), Chas Mortimer (Yamaha) en Dave Simmonds (Kawasaki). Simmonds viel al snel terug, maar Parlotti wist in de vierde van vijf ronden de leiding te nemen die hij niet meer afstond. Mortimer werd met een machinelengte tweede vóór Jansson. De snelheid van Parlotti's Morbidelli was zo hoog, dat er protesten werden ingediend, maar die werden ongegrond bevonden.

Uitslag 125 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Gilberto Parlotti Morbidelli 51' 40" 5 15
2   Chas Mortimer Yamaha + 15" 6 12
3   Börje Jansson Maico + 15" 9 10
4   Dave Simmonds Kawasaki + 41" 6 8
5   Kent Andersson Yamaha + 3' 02" 9 6
6   Gert Bender Maico + 3' 16" 0 5
7   László Szabó MZ + 3' 27" 8 4
8   Cees van Dongen Yamaha + 3' 37" 6 3
9   Walter Rungg Yamaha + 3' 55" 3 2
10   Matti Salonen Yamaha + 4' 08" 5 1
DNS   Ángel Nieto Derbi startverbod

50 cc bewerken

De eerste 50 cc-race werd in Duitsland gewonnen door Jan de Vries met de Van Veen-Kreidler, met enige dank aan de monteurs van de Derbi van Ángel Nieto. Die kwam in de eerste van slechts drie ronden stil te staan met een losse vlotterkamerbevestiging. In die ronde nam Börje Jansson met een Jamathi de leiding, gevolgd door een groep met Jan de Vries. Bij de eerste doorkomst was Nieto al naar de derde plaats geklommen, maar De Vries reed al 18 seconden vóór Jansson. Na twee ronden was Nieto tweede, met 21 seconden achterstand op De Vries. Nieto was veel sneller en bij de finish bedroeg zijn achterstand nog slechts 9 seconden. Een woedende Nieto gooide zijn Derbi tegen de vangrails, verwenste zijn monteurs en liet zich zelfs niet bij de huldiging zien.

Uitslag 50 cc bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Jan de Vries Van Veen-Kreidler 35'28"6 15
2   Angel Nieto Derbi + 9"3 12
3   Börje Jansson Jamathi + 58"1 10
4   Harald Bartol Kreidler + 1'26"7 8
5   Gerhard Thurow Kreidler + 1'47"9 6
6   Jan Bruins Kreidler + 2'56"3 5
7   Hans-Jürgen Hummel Kreidler 4
8   Lars Persson Monark 3
9   Roland Schuster Kreidler 2
10   Rolf Minhoff Maico 1

Zijspanklasse bewerken

In de Grand Prix van Duitsland was de spanning in de zijspanklasse niet erg groot. Na vier ronden was de uitslag bepaald: Siegfried Schauzu en Wolfgang Kalauch reden met hun BMW vóór Heinz Luthringshauser/Hans-Jürgen Cusnik, Richard Wegener/Adi Heinrichs en Georg Auerbacher/Hermann Hahn en in die volgorde finishten ze ook. Christ Vincent, die met Michael Casey nu met de Münch-URS reed, had al in de trainingen veel problemen maar had in de race toch heel even aan de leiding gereden. In de vierde ronde moest hij opgeven.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Siegfried Schauzu   Wolfgang Kalauch BMW 15
2   Heinz Luthringshauser   Hans-Jürgen Cusnik BMW 12
3   Richard Wegener   Adi Heinrichs BMW 10
4   Georg Auerbacher   Hermann Hahn BMW 8
5   Graham Milton   John Thornton BMW 6
6   Tony Wakefield   Alex MacFadzean BMW 5
7   Wolfgang Klenk   Norbert Scherer BMW 4
8   Walter Ohrmann   Bernd Grube BMW 3
9   Michel Pourcelet   Claude Domin BMW 2
10   Jeff Gawley   Frank Knights BMW 1
DNF   Chris Vincent   Michael Casey Münch-URS
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1971 		FIM wereldkampioenschap wegrace
24e seizoen (1972) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1972
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1971 		Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1973
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_Duitsland_1972&oldid=67259904"