Isle of Man TT 1955

De Isle of Man TT 1955 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1955. De WK-races werden verreden van 8 tot en met 10 juni op het eiland Man. Opnieuw reden alle WK-klassen op Man. De overstap van de Ultra-Lightweight TT en de Sidecar TT naar de Clypse Course in het seizoen 1954 was kennelijk goed bevallen, want in dit jaar reden ook de Lightweight TT, de Clubmans Senior TT en de Clubmans Junior TT op dit circuit. De Senior TT en de Junior TT bleven op de Snaefell Mountain Course. Voor de 250cc-klasse was dit de openingsrace van het seizoen.

Vlag van Man TT van Man 1955 Mountain Course Races
Snaefell Mountain Course
Officiële naam Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 8 tot 10 juni 1955
Organisator ACU
Senior TT (500 cc)
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Tweede Vlag van Ierland Reg Armstrong
Derde Vlag van Australië Ken Kavanagh
Junior TT (350 cc)
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford
TT van Man 1955 Clypse Course Races
Clypse Course
Lightweight 250 cc TT
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford
Derde Vlag van Duitsland Hermann Paul Müller
Lightweight 125 cc TT
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Italië Luigi Taveri
Derde Vlag van Italië Giuseppe Lattanzi
Sidecar TT
Snelste ronde Vlag van Duitsland Wilhelm Noll/Vlag van Duitsland Fritz Cron
Eerste Vlag van Duitsland Walter Schneider/Vlag van Duitsland Hans Strauß
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Boddice/Vlag van Verenigd Koninkrijk William Storr
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris/Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell
Clubmans Senior TT
Eerste Eddie Dow
Tweede I. Atkinson
Derde Ray Kelly
Clubmans Junior TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmy Buchan
Tweede D. Joubert
Derde Peter Ferbrache

Algemeen

bewerken

Deze editie was de eerste dat geen enkele Britse machine een professionele TT-race won. De Clubmans Junior TT, Clubmans Senior TT en Lightweight 250 cc TT verhuisden allemaal naar de Clypse Course. Daardoor werden ze voor het publiek veel interessanter omdat de racers vaker passeerden. Na de derde ronde van de Senior TT ontstond enige tijd grote euforie toen bekend werd dat Geoff Duke met de Gilera 500 4C als eerste de "Ton" (100 mph) over een ronde gereden had. Na de wedstrijd werd het nagerekend en gecorrigeerd naar 99.97 mph. Hoe belangrijk de Ton was bleek toen het publiek hevig protesteerde en er zelfs een maandenlange discussie ontstond over de correctie van de tijd van Duke. Uiteindelijk werd de hele Snaefell Mountain Course nagemeten en toen bleek ze zelfs nog iets korter te zijn dan de officiële 37¾ mijl. Daarmee stond vast dat Geoff Duke de Ton nog niet gehaald had (97,93 mph). Maar Duke had wel de Senior TT gewonnen, vóór zijn teamgenoot Reg Armstrong. De snelste Britse machine, de Norton Manx van Jack Brett, had zes minuten achterstand. In de Junior TT had Moto Guzzi eindelijk besloten vanaf het begin mee te doen: Bill Lomas won met de Monocilindrica 350. In de Lightweight 250 cc TT ging Cecil Sandford (Moto Guzzi) zeven ronden lang aan de leiding, maar aan de finish had Bill Lomas (MV Agusta) bijna een minuut voorsprong. De Lightweight 125 cc TT was een prooi voor MV Agusta, met Carlo Ubbiali vóór Luigi Taveri. Walter Schneider en Hans Strauß wonnen met BMW de Sidecar TT.

Hoofdraces

bewerken

Senior TT

bewerken

Mountain Course, 6 ronden.

Het team van MV Agusta was met haar 500cc-machines niet naar het Eiland Man gekomen. Het had vrijwel geen coureurs die de Snaefell Mountain Course kenden. Alleen Carlo Bandirola had in 1953 een keer deelgenomen aan de Senior TT, maar was toen gestopt nadat zijn teamgenoot Les Graham dodelijk was verongelukt. Daarom had men Ray Amm aangetrokken. Die had al drie keer op de Mountain Course gewonnen, maar was in april dodelijk verongelukt tijdens de Coppa d'Oro Shell op Imola. In de derde ronde reed Geoff Duke de snelste ronde ooit, naar veel later bleek net niet met 100 mijl per uur gemiddeld. Hij domineerde de Senior TT en won met bijna twee minuten voorsprong op zijn teamgenoot Reg Armstrong. Het Moto Guzzi-team startte nog met de Quattro Cilindri uit 1952, waarmee Ken Kavanagh weliswaar derde werd, maar met bijna vijf minuten achterstand.

Uitslag Senior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Geoff Duke Gilera 2:41"49'8 8
2   Reg Armstrong Gilera 2:43"49'0 6
3   Ken Kavanagh Moto Guzzi 2:46"32'8 4
4   Jack Brett Norton 2:47"39'6 3
5   Bob McIntyre Norton 2:48"53'2 2
6   Derek Ennett Matchless 2:51"14'4 1
7   Bill Lomas Moto Guzzi 2:53"54'8
8   Eric Jones Norton 2:54"45'2
9   Derek Powell Matchless 2:55"25'2
10   Peter Davey Norton 2:56"15'0
11   Ray Travers Norton 2:56"44'0
12   Mike O'Rourke Norton 2:56"47'6
13   John Hartle Norton 2:56"56'6
14   Eddie Grant Norton 2:56"57'6
15   Harry Pearce Matchless 2:57"32'0
16   Bob Brown Matchless 2:57"40'6
17   Arthur Wheeler Matchless 2:58"24'0
18   John Denton Norton 2:58"49'4
19   Fred Cook Matchless 2:58"49'4
20   Len Aislable Norton 2:58"59'6
25   Dave Chadwick Norton 3:01"28'8
26   Frank Perris Matchless 3:02"49'2
29   John Surtees Norton 3:05"13'6
33   Ralph Rensen Norton 3:06"39'4
36   Terry Shepherd Norton 3:06"53'0
38   Bill Beevers Norton 3:07"53'0

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Jack Ahearn Norton
  John Clark Matchless
  Percy Tait Norton
  John Hempleman Norton
  Peter Murphy Matchless

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Auguste Goffin Norton
  Firmin Dauwe Norton
  Léon Martin Gilera
  Ernst Riedelbauch BMW
  Walter Zeller BMW
  Jacques Collot Norton
  Pierre Monneret Gilera
  Dickie Dale Moto Guzzi Blessure
  John Storr Norton
  Alfredo Milani Gilera
  Carlo Bandirola MV Agusta Teambeleid
  Duilio Agostini Moto Guzzi
  Giuseppe Colnago Gilera
  Libero Liberati Gilera
  Nello Pagani MV Agusta Teambeleid
  Orlando Valdinoci Gilera
  Tito Forconi MV Agusta Teambeleid
  Umberto Masetti MV Agusta Teambeleid
  Drikus Veer Gilera

Top tien tussenstand 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Reg Armstrong Gilera 18
2   Geoff Duke Gilera 16
3   Carlo Bandirola MV Agusta 6
  Libero Liberati Gilera
5   Tito Forconi MV Agusta 4
  Umberto Masetti MV Agusta
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
8   Orlando Valdinoci Gilera 3
  Jack Brett Norton
10   Jacques Collot Norton 2
  Nello Pagani MV Agusta
  Bob McIntyre Norton

Junior TT

bewerken
 
MV Agusta-coureur Bill Lomas verving ook de geblesseerde Dickie Dale en reed de Moto Guzzi Monocilindrica 350 naar de overwinning.

Mountain Course, 6 ronden.

Omdat Dickie Dale geblesseerd was had Moto Guzzi een probleem. Enrico Lorenzetti kende de Mountain Course wel, maar had er alleen met lichte machines gereden. Roberto Colombo had er nooit gereden. Zo bleven alleen Cecil Sandford en Ken Kavanagh als kenners van het circuit over. Voor de zekerheid vroeg men MV Agusta-rijder Bill Lomas om Dale te vervangen. Kavanagh viel echter uit en Sandford kon niet op tegen Bob McIntyre met de Norton Manx. Dat lukte Lomas wel, zij het na een flink gevecht met McIntyre. Zo zorgde Bill Lomas ervoor dat voor het eerst in de geschiedenis een niet-Britse machine de Junior TT won. Dat was twee dagen nadat hij voor zijn eigenlijke werkgever MV Agusta ook al de Lightweight 250 cc TT had gewonnen.

Uitslag Junior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Bill Lomas Moto Guzzi 2:51"38'2 8
2   Bob McIntyre Norton 2:52"38'2 6
3   Cecil Sandford Moto Guzzi 2:53"02'2 4
4   John Surtees Norton 2:54"52'2 3
5   Maurice Quincey Norton 2:55"42'0 2
6   John Hartle Norton 2:56"55'0 1
7   Derek Ennett AJS 2:58"38'4
8   Duilio Agostini Moto Guzzi 3:00"24'8
9   Peter Murphy AJS 3:00"38'0
10   Jack Ahearn Norton 3:02"01'2
11   Phil Carter AJS 3:03"04'6
12   Arthur Wheeler AJS 3:03"54'2
13   Frank Fox Norton 3:04"23'0
14   Bill Collett AJS 3:05"28'4
15   Percy Tait AJS 3:05"36'6
16   Harry Pearce AJS 3:06"27'0
17   Charlie Salt BSA 3:06"36'0
18   Derek Powell AJS 3:06"50'0
19   Tony Ovens AJS 3:07"19'4
20   Jack Wood Norton 3:07"38'0
21   John Hempleman Norton 3:08"53'8
33   Bill Beevers Norton 3:12"37'0
46   Bob Brown AJS 3:22"52'0

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
  Dave Chadwick Norton
  Ralph Rensen Norton

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Keith Campbell Norton
  Auguste Goffin Norton
  August Hobl DKW
  Hans Bartl DKW
  Karl Hofmann DKW
  Jacques Collot Norton
  Dickie Dale Moto Guzzi Blessure
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
  Roberto Colombo Moto Guzzi

Top tien tussenstand 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Duilio Agostini Moto Guzzi 8
  Bill Lomas Moto Guzzi
3   Dickie Dale Moto Guzzi 6
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
5   Roberto Colombo Moto Guzzi 4
  Cecil Sandford Moto Guzzi
7   Auguste Goffin Norton 3
  John Surtees Norton
9   Peter Murphy AJS 2
  Maurice Quincey Norton

Lightweight 250 cc TT

bewerken

Clypse Course, negen ronden.

Bill Lomas won de Lightweight 250 cc TT met de nog niet doorontwikkelde MV Agusta 203 Bialbero, feitelijk een opgeboorde 125 Bialbero. Maar nu NSU gestopt was, was die machine sterk genoeg om de Moto Guzzi 250 Bialbero te verslaan. Moto Guzzi had ook alleen Cecil Sandford afgevaardigd. Enrico Lorenzetti bleef in Italië en Arthur Wheeler reed als privérijder. Hermann Paul Müller kon niet meer beschikken over zijn fabrieks-NSU Rennmax, maar Karl Kleinbach had op basis van de NSU Max 251 OSB een productieracer gemaakt, de NSU Sportmax. Die was veel minder sterk dan de Rennmax, maar Müller werd er toch derde mee.

Uitslag Lightweight 250 cc TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1   Bill Lomas MV Agusta 1:21"38'2 8
2   Cecil Sandford Moto Guzzi 1:22"29'4 6
3   Hermann Paul Müller NSU 1:26"21'6 4
4   Arthur Wheeler Moto Guzzi 1:29"44'4 3
5   Dave Chadwick RD Special-Velocette 1:30"45'6 2
6   Bill Webster Velocette 1:35"05'4 1
7   Phil Carter Norton 1:37"05'8
8   Bill Maddrick Moto Guzzi 1:37"55'0

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Luigi Taveri MV Agusta
  Frank Cope Norton
  Umberto Masetti MV Agusta

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Hans Baltisberger NSU
  Helmut Hallmeier NSU
  Wolfgang Brand NSU
  John Surtees NSU
  Sammy Miller NSU
  Carlo Ubbiali MV Agusta
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi

Top zes tussenstand 250cc-klasse

bewerken

Conform wedstrijduitslag

Lightweight 125 cc TT

bewerken

Clypse Course, negen ronden.

De Lightweight 125 cc TT mondde uit in een fel gevecht tussen Carlo Ubbiali en nieuwkomer Luigi Taveri. Taveri leidde aanvankelijk, maar Ubbiali wist hem met slechts twee seconden verschil te verslaan. Achter deze MV Agusta-teamgenoten werd Giuseppe Lattanzi met zijn Mondial derde.

Uitslag Lightweight 125 cc TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 1:23"38'2 8
2   Luigi Taveri MV Agusta 1:23"40'2 6
3   Giuseppe Lattanzi Mondial 1:25"53'0 4
4   Bill Lomas MV Agusta 1:26"37'8 3
5   Bill Webster MV Agusta 1:44"14'0 2
6   Ross Porter MV Agusta 1:46"05'0 1
7 F. Burman EMC-Puch 1:46"12'0
8   Leonard Harfield LCH 1:50"50'0

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Frank Cope MV Agusta
  Umberto Masetti MV Agusta
  Tarquinio Provini Mondial

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Rudolf Grimas Mondial
  Erhart Krumpholz IFA
  August Hobl DKW
  Bernhard Petruschke IFA
  Erich Wünsche DKW
  Karl Lottes MV Agusta
  Siegfried Wünsche DKW
  Willi Scheidhauer MV Agusta
  Marcello Cama Montesa
  Angelo Copeta MV Agusta
  Paolo Campanelli Mondial
  Remo Venturi MV Agusta

Top tien tussenstand 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Luigi Taveri MV Agusta 20
  Carlo Ubbiali MV Agusta
3   Giuseppe Lattanzi Mondial 11
4   Romolo Ferri Mondial 7
5   Angelo Copeta MV Agusta 4
6   Tarquinio Provini Mondial 3
  Bill Lomas MV Agusta
8   Bill Webster MV Agusta 2
9   Marcello Cama Montesa 1
  Ross Porter MV Agusta

Sidecar TT

bewerken

Clypse Course, negen ronden.

De Sidecar TT was teruggebracht tot negen ronden. Dat gebeurde waarschijnlijk door de weersomstandigheden. Regerend wereldkampioenen Wilhelm Noll/Fritz Cron reden weliswaar de snelste ronde, maar vielen uit, net als de winnaars van de GP van Spanje, Willi Faust/Karl Remmert. Ook andere favorieten haalden de eindstreep niet: Cyril Smith/Stanley Dibben en Eric Oliver/Les Nutt, waardoor Norton kansloos was. BMW had echter nog een ijzer in het vuur: de combinatie Walter Schneider/Hans Strauß. Die kenden de Clypse Course, want ze waren er in 1954 al vierde geworden. Ze hadden op de eindstreep bijna vier minuten voorsprong op Bill Boddice/William "Wally" Storr.

Uitslag Sidecar TT

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Walter Schneider   Hans Strauß BMW 1:23"14'0 8
2   Bill Boddice   William Storr Norton 1:26"58'6 6
3   Pip Harris   Ray Campbell Matchless 1:28"22'0 4
4   Jackie Beeton   Charles Billingham Norton 1:28"54'0 3
5   Frank Taylor   Ron Taylor Norton 1:31"52'8 2
6   Ernie Walker   Dun Roberts Norton 1:31"56'4 1
7 Frank Hanks E. Dorman Matchless 1:33"36'4
8 D. York G. Tyler Norton 1:38"02'0
9 A. Skein D. Overall Norton 1:41"41'0
10 F. Muhlemann W. Reusser BSA 1:50"08'0

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW
  Willi Faust   Karl Remmert BMW
  Bill Beevers W. Mundy Norton
  Cyril Smith   Stanley Dibben Norton
  Eric Oliver   Les Nutt Norton

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Bob Mitchell   Max George Norton
  Julien Deronne   Bruno Leys BMW
  Florian Camathias   Maurice Büla BMW
  Roland Benz   Jakob Kuchler Norton
  Fritz Seeber   Franz Heiß BMW
  Rudolf Koch   Christian Wirth BMW
  Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton
  Jean Murit   Francis Flahaut BMW
  Ernesto Merlo   Dino Magri Gilera
  Henk Steman   Mappie de Haas BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Willi Faust   Karl Remmert BMW 8
  Walter Schneider   Hans Strauß BMW
3   Bill Boddice   William Storr Norton 6
  Cyril Smith   Stanley Dibben Norton
5   Pip Harris   Ray Campbell Matchless 4
  Eric Oliver   Eric Bliss en
  Les Nutt
Norton
7   Jackie Beeton   Charles Billingham Norton 3
  Rudolf Koch   Christian Wirth BMW
9   Ernesto Merlo   Dino Magri Gilera 2
  Frank Taylor   Ron Taylor Norton

Overige races

bewerken

Clubmans Senior TT

bewerken

Uitslag Clubmans Senior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd
1   Eddie Dow BSA 1:22"23'0
2 I. Atkinson Triumph 1:23"31'0
3 Ray Kelly Triumph 1:24"32'0
4 Peter Ferbrache BSA 1:25"02'0
5 D. Andrews BSA 1:25"10'0
6 A. Mustard BSA 1:25"24'0
7 Fred Wallis BSA 1:25"45'8
8 G. Shekell Triumph 1:26"12'0
9 W. Gillingham Triumph 1:27"18'8
10 D. Hunt BSA 1:27"37'4
11 Ray Preece Norton 1:28"06'0
12 L. Hawkins BSA 1:29"44'0
13 J. Griffiths Triumph 1:31"41'0
14 R. Keen BSA 1:32"28'6
15 H. Vine BSA 1:32"56'6
16 J. Drysdale BSA 1:36"32'0
17 C. Dearden Triumph 1:37"21'0
18 D. Middleton Triumph 1:37"25'0
19 D. Dalziel Triumph 1:38"03'0
20 D. Merridan Triumph 1:38"32'0

Clubmans Junior TT

bewerken

Uitslag Clubmans Junior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd
1   Jimmy Buchan BSA 1:25"24'0
2 D. Joubert BSA 1:25"39'6
3 Peter Ferbrache BSA 1:27"54'8
4 R. Thompson BSA 1:30"13'0
5 Craig McLean BSA 1:30"14'4
6 W. Hocking BSA 1:30"21'8
7 K. James BSA 1:30"28'0
8 D. Jervis BSA 1:30"40'8
9 T. Hutchinson BSA 1:32"19'6
10 Richard Harding BSA 1:32"37'2
11 A. Culshaw BSA 1:33"23'0
12 G. Arnold BSA 1:33"58'2
13 T. Swinney BSA 1:35"11'0
14 R. Cortvriend BSA 1:35"17'0
15 J. Morton BSA 1:35"31'4
16 S. Baskett BSA 1:36"07'6
17 J. Thurston BSA 1:36"42'2
18 P. Kirkham BSA 1:37"30'0
19 W. Fellows BSA 1:38"09'0
20 J. Womack BSA 1:38"14'0
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1955
FIM wereldkampioenschap wegrace
7e seizoen (1955)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1955

Vorige race:
Isle of Man TT 1954
Isle of Man TT Volgende race:
Isle of Man TT 1956