Wikipedia

Grand Prix-wegrace van Duitsland 1959

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1959 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1959. De races werden verreden op 14 juni 1959 op de Hockenheimring nabij Hockenheim. Alle klassen kwamen aan de start.

Vlag van Duitsland Grand Prix-wegrace van Duitsland 1959
Land Vlag van Duitsland Bondsrepubliek Duitsland
Datum 14 juni 1959
Organisator FIM/DMV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Tweede Vlag van Italië Remo Venturi
Derde Vlag van Australië Bob Brown
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Derde Vlag van Italië Ernesto Brambilla
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Emilio Mendogni
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Italië Emilio Mendogni
Derde Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Italië Tarquinio Provini
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Walter Schneider/Vlag van Duitsland Hans Strauß
Eerste Vlag van Zwitserland Florian Camathias/Vlag van Duitsland Hilmar Cecco
Tweede Vlag van Duitsland Walter Schneider/Vlag van Duitsland Hans Strauß
Derde Vlag van Duitsland Max Deubel/Vlag van Duitsland Horst Höhler

Algemeen bewerken

100.000 toeschouwers zagen de overwinning in vijf klassen naar slechts twee merken gaan: MV Agusta won alle soloklassen en BMW won de zijspanklasse.

500cc-klasse bewerken

MV Agusta zette in plaats van John Hartle de Italiaan Remo Venturi op de MV Agusta 500 4C, naast John Surtees uiteraard. Surtees won de race met 14,5 seconde voorsprong op Venturi, maar de derde man, Bob Brown, was met zijn Norton Manx al op een ronde gereden. Dat was heel veel op een circuit van bijna acht kilometer lengte. Omdat Alistair King niet deelnam klom Brown naar de derde plaats in de WK-stand.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   John Surtees MV Agusta 1:02"56'9 8
2   Remo Venturi MV Agusta +14'5 6
3   Bob Brown Norton +1 ronde 4
4   Ken Kavanagh Norton +1 ronde 3
5   John Hempleman Norton +2 ronden 2
6   Alois Huber BMW +2 ronden 1
7   Geoff Tanner Norton
8   Ernst Hiller BMW
9   Geoff Duke Norton
10   Hans-Günter Jäger BMW
11   Evert Carlsson BMW
12   Ron Miles Norton
13   Rudolf Gläser Norton
14   Yvon Callede Norton

Niet gefinist bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Tom Phillis Norton
  Lothar John BMW
  Walter Scheimann Norton
  Jean-Pierre Bayle Norton
  Dickie Dale BMW
  Ernesto Brambilla MV Agusta
  Gary Hocking Norton
  Jim Redman Norton
  Paddy Driver Norton

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Alistair King Norton
  Bob Anderson Norton
  Bob McIntyre Norton
  Derek Powell Matchless
  John Hartle MV Agusta
  Mike Hailwood Norton
  Terry Shepherd Norton

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   John Surtees MV Agusta 24
2   Remo Venturi MV Agusta 12
3   Bob Brown Norton 8
4   Alistair King Norton 6
5   Gary Hocking Norton 4
6   Dickie Dale BMW 3
  Derek Powell Matchless
  Ken Kavanagh Norton
9   Paddy Driver Norton 2
  Bob McIntyre Norton
  Terry Shepherd Norton
  John Hempleman Norton

350cc-klasse bewerken

Ook in de 350cc-race kwam John Hartle niet aan de start. Zijn MV Agusta 350 4C werd bestuurd door Ernesto Brambilla, die echter Norton-rijder Gary Hocking voor zich moest dulden. John Surtees won zijn derde 350cc-race op rij.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   John Surtees MV Agusta 52"11'2 8
2   Gary Hocking Norton +43'0 6
3   Ernesto Brambilla MV Agusta +51'8 4
4   Geoff Duke Norton +56'7 3
5   John Hempleman Norton +1"22'4 2
6   Jim Redman Norton +1"26'6 1
7   František Šťastný Jawa +2"57'9
8   Hans Pesl Norton +1 ronde
9   Heinz Kauert AJS +1 ronde
10   Karl Hoppe AJS +1 ronde
11   Jacques Insermini Norton +1 ronde

Niet gefinist bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Paddy Driver Norton
  Martinus Van Son Onbekend
  Ken Kavanagh Norton
  Alastair King Norton Val

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Bob Brown Norton
  Tom Phillis Norton
  Bob Anderson Norton
  Dave Chadwick Norton
  Dickie Dale AJS
  John Hartle MV Agusta
  Mike Hailwood AJS
  Terry Shepherd Norton
  Gilberto Milani Norton
  Remo Venturi MV Agusta

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   John Surtees MV Agusta 24
2   Gary Hocking Norton 12
3   John Hartle MV Agusta 10
4   Geoff Duke Norton 6
5   Bob Anderson Norton 5
6   Alistair King Norton 4
  Ernesto Brambilla MV Agusta
8   Paddy Driver Norton 2
  John Hempleman Norton
10   Dave Chadwick Norton 1
  Terry Shepherd Norton
  Jim Redman Norton

250cc-klasse bewerken

In de TT van Man was de overmacht van MV Agusta nog overweldigend geweest, maar in Duitsland was dat niet zo. WK-leider Tarquinio Provini viel uit en Carlo Ubbiali wist weliswaar te winnen, maar in dezelfde seconden finishten ook Emilio Mendogni met de Moto Morini en Horst Fügner met zijn MZ. Geoff Duke trad aan met een Benelli 250 Bialbero en werd zesde.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 52"30'2 8
2   Emilio Mendogni Morini +0'3 6
3   Horst Fügner MZ +0'8 4
4   Libero Liberati Morini +44'2 3
5   Mike Hailwood Mondial +1"46'6 2
6   Geoff Duke Benelli +1 ronde 1
7   Horst Kassner NSU +1 ronde
8   Silvio Grassetti Benelli +1 ronde
9   Michael Schneider NSU +1 ronde
10   Xaver Heiß NSU +1 ronde

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Tarquinio Provini MV Agusta
  Luigi Taveri MZ
  Ernst Degner MZ Motor

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Rudi Thalhammer NSU
  Günter Beer Adler
  Dave Chadwick MV Agusta
  Derek Minter REG
  Dickie Dale Benelli
  Phil Carter NSU
  Tommy Robb GMS / MZ
  Gary Hocking MZ

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 14
3   Tarquinio Provini MV Agusta 8
3   Emilio Mendogni Morini 6
4   Dave Chadwick MV Agusta 4
  Horst Fügner MZ
6   Libero Liberati Morini 3
  Tommy Robb GMS
8   Mike Hailwood Mondial 2
  Horst Kassner NSU
10   Geoff Duke Benelli 1
  Rudi Thalhammer NSU

125cc-klasse bewerken

De 125cc-race was vooral spannend tussen MV Agusta-rijders Carlo Ubbiali en Tarquinio Provini, die binnen een seconde de finish passeerde. De Ducati's van Mike Hailwood, Francesco Villa en Bruno Spaggiari hadden echter geen grote achterstand.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 44"10'9 8
2   Tarquinio Provini MV Agusta +0'1 6
3   Mike Hailwood Ducati +3'6 4
4   Francesco Villa Ducati +8'1 3
5   Bruno Spaggiari Ducati +9'0 2
6   Ernst Degner MZ +1"40'1 1

Niet gefinist bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Luigi Taveri MZ Motor

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Ken Kavanagh Ducati
  Horst Fügner MZ
  Werner Musiol MZ
  Karl Kronmüller Ducati
  Arthur Wheeler Ducati
  Derek Minter MZ
  Alberto Pagani Ducati
  Naomi Taniguchi Honda
  Gary Hocking MZ
  Ulf Svensson Ducati

Top negen tussenstand 125cc-klasse bewerken

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Merk Ptn
1   Tarquinio Provini MV Agusta 14
2   Carlo Ubbiali MV Agusta 10
3   Mike Hailwood Ducati 8
4   Luigi Taveri MZ 6
5   Horst Fügner MZ 3
  Francesco Villa Ducati
7   Bruno Spaggiari Ducati 2
8   Ernst Degner MZ 1
  Naomi Taniguchi Honda

Zijspanklasse bewerken

In de zijspanrace gingen alle punten naar BMW. Zonder fabrieksorders, want BMW gaf geen fabriekssteun meer, konden de rijders het onder elkaar uitvechten. Florian Camathias won met minder dan twee seconden verschil van Walter Schneider. Daarachter kwam debutant Max Deubel, die nog geen internationale licentie had en alleen in Duitsland mocht starten.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Florian Camathias   Hilmar Cecco BMW 35"29'0 8
2   Walter Schneider   Hans Strauß BMW +1'8 6
3   Max Deubel   Horst Höhler BMW +1"09'2 4
4   Loni Neußner   Tony Partridge BMW +1"45'6 3
5   Fritz Scheidegger   Horst Burkhardt BMW 2
6   August Rohsiepe   Arthur Gardyanczik BMW 1

Onbekend[1] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Edgar Strub   Jo Siffert en   Mick Woollett BMW
  Alwin Ritter   Peter Joss BMW
  Helmut Fath   Alfred Wohlgemuth BMW
  Jo Rogliardo   Marcel Godillot BMW
  Joseph Duhem   Roger Burtin BMW
  Bill Beevers   John Chisnell BMW
  Bill Boddice   Bill Canning Norton
  Owen Greenwood   Terry Fairbrother Triumph
  Pip Harris   Ray Campbell BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Walter Schneider   Hans Strauß BMW 20
2   Fritz Scheidegger   Horst Burkhardt BMW 14
  Florian Camathias   Hilmar Cecco BMW
4   Helmut Fath   Alfred Wohlgemuth BMW 6
  Edgar Strub   Jo Siffert en   Mick Woollett BMW
6   Max Deubel   Horst Höhler BMW 4
7   Loni Neußner   Edwin Blauth en   Tony Partridge BMW 3
8   Jo Rogliardo   Marcel Godillot BMW 2
9   Owen Greenwood   Terry Fairbrother Triumph 1
  Alwin Ritter   Peter Joss BMW
  August Rohsiepe   Arthur Gardyanczik BMW
Vorige race:
Isle of Man TT 1959 		FIM wereldkampioenschap wegrace
11e seizoen (1959) 		Volgende race:
TT Assen 1959
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1958 		Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1960
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_Duitsland_1959&oldid=67259891"