Grand Prix-wegrace van Duitsland 1967

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1967 was de tweede Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1967. De races werden verreden op 7 mei 1967 op de Hockenheimring nabij Hockenheim. Alle klassen kwamen aan de start. Voor de 350cc-klasse en de 500cc-klasse was het de opening van het seizoen.

Vlag van Duitsland Grand Prix-wegrace van Duitsland 1967
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1967
Land Vlag van Duitsland
Datum 7 mei 1967
Organisator FIM/DMV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Williams
Derde Vlag van Australië Jack Findlay
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Italië Giacomo Agostini
Derde Vlag van Italië Renzo Pasolini
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Derde Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner
125 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy
Eerste Vlag van Japan Yoshimi Katayama
Tweede Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Derde Vlag van Hongarije László Szabó
50 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Eerste Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Tweede Vlag van Duitsland Rudolf Schmälzle
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Klaus Enders / Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Eerste Vlag van Duitsland Klaus Enders / Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Tweede Vlag van Duitsland Georg Auerbacher / Vlag van Duitsland Eduard Dein
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Wakefield / Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Milton

Algemeen bewerken

De Duitse Grand Prix werd onder zonnige omstandigheden verreden. Voor aanvang van de wedstrijden reden Geoff Duke, Wilhelm Herz, Schorsch Meier en HP Müller een paar ererondjes met hun oude machines. Bill Ivy reed in twee klassen de snelste ronde, maar haalde de finish niet.

500cc-klasse bewerken

Mike Hailwood ging lang aan de leiding in de openingsrace in Duitsland. Zijn voorsprong werd zó groot dat het publiek al naar huis begon te gaan. In de 23e ronde draaide de krukas van de Honda RC 181 kapot en daardoor kon Giacomo Agostini de overwinning pakken. Die stopte drie ronden voor het einde bij de pit, waardoor opnieuw enige sensatie ontstond. Agostini had echter alle tijd en ging voor de zekerheid tanken. Hij had bij de finish nog een ronde voorsprong op Peter Williams die met een Arter-Matchless tweede werd, en dat op een bijna 6,8 km lang circuit. Jack Findlay werd met een Matchless derde. Rob Fitton werd vierde met een Norton. Dat was een troostvolle afsluiting van zijn dag, die begonnen was toen hij met zijn bestelbus onderweg naar het circuit door een toeschouwer geramd was. Fitton was op het circuit gearriveerd getrokken door een politie-auto.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1:07"22'1 8
2   Peter Williams Arter-Matchless +1 ronde 6
3   Jack Findlay Matchless +2 ronden 4
4   Rob Fitton Norton +2 ronden 3
5   Billie Nelson Norton +2 ronden 2
6   Griff Jenkins Norton +2 ronden 1
7   Chris Conn Norton
8   Mike Duff Matchless
9   Hartmut Allner BMW
10   Walter Scheimann Norton
11   Armand Nerger Honda
12   Dietmar Völmle Norton
13   Fritjof Eccarius Matchless
14   György Kurucz Matchless
15   Bosse Granath Matchless
16   John Cooper Norton

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Edy Lenz Matchless
  John Dodds Norton
  Kel Carruthers Métisse-Norton
  Malcolm Stanton Norton
  Stuart Morin Norton
  Gyula Marsovszky Matchless
  Heiner Butz Bianchi
  Karl Hoppe Matchless
  Chris Conn Norton
  Fred Stevens Hannah-Paton
  Joe Dunphy Norton
  John Blanchard Seeley-Matchless
  Mike Hailwood Honda Krukas
  Rodney Gould Norton
  Ron Chandler Matchless

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ivor Lloyd Matchless [1]
  Dan Shorey Norton
  Derek Minter Norton
  Griff Jenkins Norton
  John Hartle Métisse-Matchless
  Maurice Hawthorne Norton
  Steve Spencer Norton
  Angelo Bergamonti Hannah-Paton
  Giuseppe Mandolini Moto Guzzi [2]
  Johnny Rockett Norton [1]
  Andreas Georgeades Velocette [1]
 
MV Agusta 500 3C

Top zes tussenstand 500cc-klasse bewerken

Conform wedstrijduitslag

350cc-klasse bewerken

In de 250cc-klasse was Mike Hailwood al in Spanje en Duitsland uitgevallen, maar de Duitse 350cc-Grand Prix won hij onbedreigd met de Honda RC 174. Giacomo Agostini verloor bijna een minuut met zijn MV Agusta 350 3C en Renzo Pasolini werd met de viercilinder Benelli derde. De Benelli deed het niet slecht: Agostini had bijna twee ronden nodig om Pasolini te passeren.

 
Honda RC 174

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Mike Hailwood Honda 52"11'5 8
2   Giacomo Agostini MV Agusta +54'3 6
3   Renzo Pasolini Benelli +1"30'1 4
4   Alberto Pagani Aermacchi +2 ronden 3
5   Kel Carruthers Aermacchi +2 ronden 2
6   Gilberto Milani Aermacchi +2 ronden 1

Onbekend[3] bewerken

Coureur Merk
  Bohumil Staša Jawa
  Gustav Havel CZ
  Heinz Rosner MZ
  Brian Steenson Aermacchi
  Chris Conn Norton
  Dan Shorey Norton
  Derek Woodman MZ
  Fred Stevens Hannah-Paton
  Ian McGregor Norton
  Ralph Bryans Honda
  Silvio Grassetti Benelli
  Masahiro Wada Yamaha
  Shigeyoshi Mimuro Yamaha
  Toshimi Yorino Honda

Top zes tussenstand 350cc-klasse bewerken

Conform wedstrijduitslag

250cc-klasse bewerken

Van de 34 starters in de 250cc-klasse van de Duitse Grand Prix kwamen er slechts 10 aan de finish. Bij de uitvallers hoorden opnieuw Mike Hailwood en Bill Ivy. Phil Read ging goed van start, maar moest in de pit een bougie vervangen en daarna op jacht gaan naar Ralph Bryans. Die haalde hij niet meer in, maar hij wist wel nog tweede te worden. Met een ronde achterstand werd Heinz Rosner (MZ) derde. In zijn jacht op Bryans reed Read drie seconden per ronde sneller, tot Hailwood, inmiddels langs de kant dankzij een onwillige ontsteking, een zelf geschilderd bord omhoog stak waarop Bryans werd gemaand zijn machine tot 18.000 tpm door te trekken.

 
Honda RC 166

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ralph Bryans Honda 54"04'1 8
2   Phil Read Yamaha +4'2 6
3   Heinz Rosner MZ +1 ronde 4
4   Jack Findlay Bultaco +2 ronden 3
5   Gyula Marsovszky Bultaco +2 ronden 2
6   Rolf Schmid Bultaco +3 ronden 1
7   G. Heuberger FKS
8   Toni Gruber Bultaco
9   Martin Sicheneder Bultaco
10   Lothar John Suzuki

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Bill Ivy Yamaha Versnellingsbak
  Mike Hailwood Honda Ontsteking

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ron Grant Yamaha [1]
  Yvon Duhamel Yamaha [1]
  Frank Camillieri Yamaha [1]

Onbekend[3] bewerken

Coureur Merk
  Malcolm Stanton Aermacchi
  Carlos Giró Ossa
  José Medrano Bultaco
  Bill Smith Kawasaki
  Brian Steenson Aermacchi
  Dave Simmonds Kawasaki
  Derek Woodman MZ
  Fred Stevens Hannah-Paton
  Mick Chatterton Yamaha
  Tommy Robb Bultaco
  Gilberto Milani Aermacchi
  Akiyasu Motohashi Yamaha
  Jyun Hamano Yamaha
  Ginger Molloy Bultaco

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Ralph Bryans Honda 14
  Phil Read Yamaha
3   José Medrano Bultaco 4
  Heinz Rosner MZ
5   Jack Findlay Bultaco 3
  Ginger Molloy Bultaco
7   Gyula Marsovszky Bultaco 2
  Tommy Robb Bultaco
9   Carlos Giró Ossa 1
  Rolf Schmid Bultaco

125cc-klasse bewerken

In Duitsland moest Hans Georg Anscheidt nog tijdens de ceremonie van de 50cc-race, die hij gewonnen had, vertrekken naar de start van de 125cc-race. Hij had daar de snelste start, maar werd al snel ingehaald door Bill Ivy en Phil Read met hun Yamaha's. In de bocht vóór start/finish vielen vier coureurs gezamenlijk: Ivy en Read en twee achterblijvers: Fritz Kohlar (MZ) en Francesco Villa (Montesa). Francesco Villa was de enige die gewond raakte: hij brak een sleutelbeen. Voor Ivy was deze valpartij zijn vierde in twee weken: Eerst tijdens de training van een internationale race in Brands Hatch, toen tijdens de training in Spanje, de training in Duitsland en de 125cc-race in Duitsland. Daar reed hij in de 250cc-race de snelste ronde, maar hij zakte later in de caravan van Mike Hailwood in elkaar, waarna hij enkele dagen in het ziekenhuis moest bijkomen. Door dit alles konden de Suzuki's toch de beste plaatsten pakken. Yoshimi Katayama won en Anscheidt werd tweede. Op één ronde achterstand werd László Szabó met een MZ derde.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Yoshimi Katayama Suzuki 42"07'5 8
2   Hans Georg Anscheidt Suzuki +53'7 6
3   László Szabó MZ +1 ronde 4
4   Walter Villa Montesa +1 ronde 3
5   José Maria Busquets Montesa +1 ronde 2
6   Herbert Mann MZ +1 ronde 1
7   Hartmut Bischoff MZ +1 ronde
8   Jörg Seel Bultaco +1 ronde
9   Ginger Molloy Bultaco +2 ronden
10   Giuseppe Visenzi Montesa +2 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Barry Smith Bultaco
  Bill Ivy Yamaha Val
  Phil Read Yamaha Val
  Francesco Villa Montesa Val[4]

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Jean-Guy Duval Yamaha [1]
  Ralph Swegan Yamaha [1]
  Robert Lusk Yamaha [1]
  Robert Messina Yamaha [1]
  Tim Coopey Yamaha [1]

Onbekend[3] bewerken

Coureur Merk
  Kel Carruthers Honda
  Kevin Cass Bultaco
  Jürgen Lenk MZ
  Klaus Enderlein MZ
  Thomas Heuschkel MZ
  Walter Scheimann Honda
  José Medrano Bultaco
  Jean-Louis Vergnais Bultaco
  Dave Simmonds Kawasaki
  Jim Curry Honda
  Rex Avery EMC
  Stuart Graham Suzuki
  Giovanni Burlando Honda
  Akiyasu Motohashi Yamaha
  Hideo Kanaya Suzuki
  Isao Morishita Suzuki
  Yasuho Shigeno Suzuki
  Cees van Dongen Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Yoshimi Katayama Suzuki 12
2   Bill Ivy Yamaha 8
3   Hans Georg Anscheidt Suzuki 6
  Phil Read Yamaha
5   László Szabó MZ 4
6   Stuart Graham Suzuki 3
  Walter Villa Montesa
8   José Maria Busquets Montesa 2
  Francesco Villa Montesa
10   Herbert Mann MZ 1
  José Medrano Bultaco

50cc-klasse bewerken

Ook in Duitsland won een Suzuki, maar Yoshimi Katayama viel al in de eerste ronde met motorpech stil. Stuart Graham en Hans Georg Anscheidt liepen snel weg van de rest van het veld en in de vijfde ronde passeerde Graham Anscheidt, om vervolgens ook stil te vallen. Anscheidt won de race, maar de tweede plaats was (met een ronde achterstand) voor Rudolf Schmälze met een Kreidler en de derde voor José Maria Busquets met een Derbi. De 50cc-race, toch populair in Duitsland, trok slechts 17 starters aan.

 
Suzuki RK 67

Uitslag 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Hans Georg Anscheidt Suzuki 42"29'8 8
2   Rudolf Schmälzle Kreidler +1 ronde 6
3   José Maria Busquets Derbi +2 ronden 4
4   Barry Smith Derbi +2 ronden 3
5   Dieter Gedlich Kreidler +2 ronden 2
6   Winfried Reinhard Kreidler +3 ronden 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Stuart Graham Suzuki Carburatie
  Yoshimi Katayama Suzuki Motor

Onbekend[3] bewerken

Coureur Merk
  Ángel Nieto Derbi
  Benjamín Grau Derbi
  Juan Bordons Derbi
  Daniel Crivello Derbi
  Chris Walpole Honda
  Leslie Griffiths Honda
  Stan Lawley Honda
  Tommy Robb Suzuki
  Hiroyuki Kawasaki Suzuki
  Mitsuo Akamatsu Suzuki
  Mitsuo Itoh Suzuki
  Aalt Toersen Kreidler
  Paul Lodewijkx Jamathi

Top tien tussenstand 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Hans Georg Anscheidt Suzuki 16
2   Yoshimi Katayama Suzuki 6
  Rudolf Schmälzle Kreidler
4   José Maria Busquets Derbi 4
  Benjamín Grau Derbi
6   Juan Bordons Derbi 3
  Barry Smith Derbi
8   Daniel Crivello Derbi 2
  Dieter Gedlich Kreidler
10   Ángel Nieto Derbi 1
  Winfried Reinhard Reimo-Kreidler

Zijspanklasse bewerken

In Duitsland gingen Helmut Fath en zijn zwager Wolfgang Kalauch lang aan de leiding, maar dit keer begaf hun versnellingsbak het. Daardoor wonnen Klaus Enders/Ralf Engelhardt met de BMW. Georg Auerbacher/Eduard Dein werden tweede en Tony Wakefield/Graham Milton derde.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Klaus Enders   Ralf Engelhardt BMW 39"04'2 8
2   Georg Auerbacher   Eduard Dein BMW +0'2 6
3   Tony Wakefield   Graham Milton BMW +55'9 4
4   Siegfried Schauzu   Horst Schneider BMW 3
5   Barry Dungsworth   Ron Wilson BMW 2
6   Johann Attenberger   Josef Schillinger BMW 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Helmut Fath   Wolfgang Kalauch URS Versnellingsbak

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Bertil Persson   Berndt Äström BMW [5]
  Ruben Bjarnemark   Lennart Rägmo BMW [5]

Onbekend[3] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Hans Hänni   Kurt Barfuss BMW
  Arsenius Butscher   Armgard Neumann BMW
  Harald Wohlfahrt   Heiner Vester BMW
  Heinz Luthringshauser   Hermann Hahn BMW
  Otto Kölle   Rolf Schmid BMW
  Joseph Duhem   François Fernandez BMW
  Colin Seeley   Ray Lindsay BMW
  Pip Harris   John Thornton BMW
  Terry Vinicombe   John Flaxman BSA

Top acht tussenstand zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Georg Auerbacher   Eduard Dein BMW 14
  Klaus Enders   Ralf Engelhardt BMW
3   Siegfried Schauzu   Horst Schneider BMW 7
4   Tony Wakefield   Graham Milton BMW 4
5   Otto Kölle   Rolf Schmid BMW 3
6   Barry Dungsworth   Ron Wilson BMW 2
  Harald Wohlfahrt   Heiner Vester BMW
8   Johann Attenberger   Josef Schillinger BMW 1

(Slechts acht combinaties hadden al punten gescoord)

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1967
FIM wereldkampioenschap wegrace
19e seizoen (1967)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1967

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1966
Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1968