Grand Prix-wegrace van Duitsland 1966

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1966 was de tweede Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1966. De races werden verreden op 22 mei 1966 op de Hockenheimring nabij Hockenheim. Alle klassen kwamen aan de start. Voor de 350cc-klasse, de 500cc-klasse en de zijspanklasse was het de opening van het seizoen.

Vlag van Duitsland Grand Prix-wegrace van Duitsland 1966
Land Vlag van Duitsland
Datum 22 mei 1966
Organisator FIM/DMV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Italië Giacomo Agostini
Derde Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Italië Tarquinio Provini
Derde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale
250 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy
125 cc
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Eerste Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
50 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Eerste Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger / Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson
Eerste Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger / Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson
Tweede Vlag van Duitsland Max Deubel / Vlag van Duitsland Emil Hörner
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley / Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings

Algemeen bewerken

Dit was de eerste wegrace-Grand Prix die werd verreden op de vernieuwde Hockenheimring, die was verbouwd voor de aanleg van Bundesautobahn 6. Daardoor werd ook het Motodrom toegevoegd, waardoor er veel extra bochten en tribunes beschikbaar kwamen. De Grand Prix trok 100.000 toeschouwers.

500cc-klasse bewerken

Jim Redman had besloten dat 1966 zijn laatste seizoen zou zijn en dat hij nog een wereldtitel in de 500cc-klasse wilde halen. Honda wilde hem daarin wel tegemoetkomen. Tijdens de training voor de eerste race draaide hij echter de motor van zijn Honda RC 181 stuk, waardoor Mike Hailwood onder sterk protest zijn eigen motorfiets aan Redman moest afstaan. De dubbelrol van Redman als rijder én teammanager kwam hier wel bijzonder slecht uit, want hij nam deze beslissing feitelijk als manager, maar in zijn eigen voordeel als coureur. Met slechts één Honda-rijder werd de race ook niet erg spannend, want Giacomo Agostini (MV Agusta) kon de nieuwe Honda met geen mogelijkheid bijhouden en finishte 26 seconden achter Redman op de tweede plaats. Derde werd Gyula Marsovszky met een Matchless.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Jim Redman Honda 1:04"00'8 8
2   Giacomo Agostini MV Agusta +26'1 6
3   Gyula Marsovszky Matchless +2 ronden 4
4   Stuart Graham Matchless +2 ronden 3
5   Lewis Young Matchless +2 ronden 2
6   Eduard Lenz Matchless +2 ronden 1
7   Dan Shorey Norton
8   Jack Ahearn Norton
9   Billie Nelson Norton
10   Walter Scheimann Norton
11   Jack Findlay Matchless

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Mike Hailwood Honda Geen machine

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Rudi Thalhammer Seeley
  John Dodds Norton
  Kel Carruthers Norton
  Len Atlee Norton
  Roger Beaumont Norton
  Gustav Havel Jawa-ČZ
  Fritjof Eccarius Matchless
  Hans-Otto Butenuth BMW
  Hartmut Allner BMW
  Helmut Morgenstern Norton
  Karl Hoppe Matchless
  Chris Conn Norton
  Derek Minter Seeley
  Fred Stevens Paton
  John Cooper Norton
  Ian Burne Norton

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Eric Hinton Norton
  Malcolm Stanton Norton
  František Šťastný Jawa-ČZ
  John Blanchard Seeley-Matchless
  John Mawby Norton
  Peter Williams Matchless
  Ron Chandler Matchless
 
De Honda RC 181 scoorde de eerste 500cc-overwinning voor een Japanse motorfiets

Top zes tussenstand 500cc-klasse bewerken

Conform wedstrijduitslag

350cc-klasse bewerken

Voor de 350cc-klasse was de Duitse Grand Prix op Hockenheim de openingsrace in 1966. Tarquinio Provini (Benelli) had de beste start, maar werd al in de tweede ronde ingehaald door Mike Hailwood met de Honda RC 173. Giacomo Agostini moest de MV Agusta driecilinder aan de kant parkeren. Hailwood liep zó snel weg, dat Provini uiteindelijk met een ronde achterstand tweede werd. Bruce Beale (Honda) werd derde.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Mike Hailwood Honda 54"01'8 8
2   Tarquinio Provini Benelli +1 ronde 6
3   Bruce Beale Honda 4
4   Silvio Grassetti Bianchi 3
5   Gustav Havel Jawa 2
6   František Boček ČZ 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Giacomo Agostini MV Agusta

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Jack Ahearn Norton
  Kel Carruthers Norton
  František Šťastný Jawa / Jawa-ČZ
  Heinz Rosner MZ
  Bill Ivy Yamaha
  Chris Conn Norton
  Dave Simmonds Norton / Honda
  Joe Dunphy Norton
  John Blanchard Seeley-AJS
  Peter Williams AJS
  Phil Read Yamaha
  Stuart Graham AJS
  Tommy Robb Bultaco
  Alberto Pagani Aermacchi
  Gilberto Milani Aermacchi
  Renzo Pasolini Aermacchi
  Kenzo Muromachi Honda
  Jim Redman Honda
  Kent Andersson Husqvarna
  Byron Black Honda

Top zes tussenstand 350cc-klasse bewerken

Conform wedstrijduitslag

250cc-klasse bewerken

In Duitsland vertrok Phil Read als snelste, maar viel al in de eerste ronde. Daardoor konden Mike Hailwood en Jim Redman het onderling uitvechten. Uiteindelijk finishte Hailwood 0,4 seconden vóór Redman. Als derde eindigde Bill Ivy.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

 
250cc-Honda RC 166 zescilinder
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Mike Hailwood Honda 53"05'7 8
2   Jim Redman Honda +0'4 6
3   Bill Ivy Yamaha +17'0 4
4   Derek Woodman MZ 3
5   František Šťastný Jawa 2
6   Günter Beer Honda 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Phil Read Yamaha Val

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Mike Duff Yamaha Blessure[2]

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Jack Findlay Bultaco
  Kevin Cass Bultaco
  Len Atlee Cotton
  Gyula Marsovszky Bultaco
  Heinz Rosner MZ
  Daniel Lhéraud Yamaha
  Bill Smith Bultaco
  Bob Anderson Yamaha
  Jim Curry Honda
  Peter Inchley Bultaco-Villiers
  Selwyn Griffiths Royal Enfield
  Stuart Graham Honda
  Tommy Robb Bultaco
  Alberto Pagani Aermacchi
  Giuseppe Visenzi Aermacchi
  Renzo Pasolini Aermacchi
  Akiyasu Motohashi Yamaha
  Hiroshi Hasegawa Yamaha
  Ginger Molloy Bultaco
  Bruce Beale Honda
  Kent Andersson Husqvarna

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Mike Hailwood Honda 16
2   Derek Woodman MZ 9
3   Jim Redman Honda 6
4   Bill Ivy Yamaha 4
  Renzo Pasolini Aermacchi
6   Jack Findlay Bultaco 3
7   Kent Andersson Husqvarna 2
  František Šťastný Jawa
9   Günter Beer Honda 1
  Heinz Rosner MZ

125cc-klasse bewerken

In Duitsland won Luigi Taveri vóór zijn teamgenoot Ralph Bryans. Phil Read werd derde. Met de Suzuki RT 66 vlotte het weer niet: Hans Georg Anscheidt moest tot tweemaal toe de pit in en werd vijfde en Frank Perris werd vierde. Tijdens deze race verscheen een nieuw Japans merk, dat in Europa nog geheel onbekend was: Toshio Fujii kwam aan de start met een tweecilinder Kawasaki. De Kawasaki was in de trainingen weliswaar snel gebleken, maar Fujii viel in de zesde ronde van de race.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

 
125cc-Honda RC 149 vijfcilinder
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Luigi Taveri Honda 42"28'4 8
2   Ralph Bryans Honda +12'3 6
3   Phil Read Yamaha +24'7 4
4   Frank Perris Suzuki 3
5   Hans Georg Anscheidt Suzuki 2
6   Herbert Mann MZ 1
7   Toshio Fujii Kawasaki Na val

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Mike Duff Yamaha Blessure[2]

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Hugh Anderson Suzuki
  Friedhelm Kohlar MZ
  Hartmut Bischoff MZ
  Walter Scheimann Honda
  José Medrano Bultaco
  Bill Ivy Yamaha
  Mike Hailwood Honda
  Peter Williams EMC
  Tommy Robb Yamaha
  Francesco Villa Montesa
  Akiyasu Motohashi Yamaha
  Mitsuo Itoh Suzuki
  Yasuharu Yuzawa Yamaha
  Yoshimi Katayama Suzuki

Top negen tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Luigi Taveri Honda 14
2   Ralph Bryans Honda 10
3   Bill Ivy Yamaha 8
4   Phil Read Yamaha 7
5   Frank Perris Suzuki 3
6   Hans Georg Anscheidt Suzuki 2
  Francesco Villa Montesa
8   Herbert Mann MZ 1
  José Medrano Bultaco

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

50cc-klasse bewerken

In Duitsland won Hans Georg Anscheidt de 50cc-race, de enige soloklasse die niet door een Honda gewonnen werd. Ralph Bryans werd tweede en Hugh Anderson werd derde. Luigi Taveri, de winnaar van de Spaanse Grand Prix, moest zich tevredenstellen met een vierde plaats.

Uitslag 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Hans Georg Anscheidt Suzuki 42"02'2 8
2   Ralph Bryans Honda +34'3 6
3   Hugh Anderson Suzuki +38'8 4
4   Luigi Taveri Honda 3
5   Oswald Dittrich Kreidler 2
6   Cees van Dongen Kreidler 1

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Jack Findlay Bridgestone Teambeleid[3]
  Isao Morishita Bridgestone

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Barry Smith Derbi
  André Roth Derbi
  Ernst Degner Suzuki
  Ángel Nieto Derbi
  Brian Gleed Honda
  Dave Simmonds Honda
  Tommy Robb Suzuki
  Mitsuo Itoh Suzuki
  Yoshimi Katayama Suzuki

Top acht tussenstand 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Hans Georg Anscheidt Suzuki 14
2   Luigi Taveri Honda 11
3   Ralph Bryans Honda 10
4   Hugh Anderson Suzuki 7
5   Oswald Dittrich Kreidler 2
  Ángel Nieto Derbi
7   Cees van Dongen Kreidler 1
  Barry Smith Derbi

(Slechts acht coureurs hadden al punten gescoord)

Zijspanklasse bewerken

Hoewel BMW al jaren geen fabriekssteun meer verleende, kregen zowel Fritz Scheidegger als Max Deubel begin 1966 elk twee nieuwe korteslag BMW-blokken. De Spaanse zijspan-Grand Prix werd door de organisatie geschrapt, wat voor Max Deubel een reden was te verklaren dat hij na het seizoen 1966 zou gaan stoppen. Montjuïc Park was namelijk een van de weinige circuits waar een rechts gemonteerd zijspan, zoals dat van Deubel, in het voordeel was. Nu werd de openingsrace in Duitsland (Hockenheim) gereden en Deubel/Emil Hörner waren er inderdaad kansloos tegen de combinatie Fritz Scheidegger/John Robinson. Derde werden Colin Seeley en Wally Rawlings. Een opmerkelijke verschijning in deze race was de nieuwe "Fath Special" van Helmut Fath. Dit was een zelfbouw viercilinder die hij later zou omdopen tot "URS", naar zijn woonplaats Ursenbach. Tijdens zijn debuutrace moest Fath met motorpech opgeven.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Fritz Scheidegger   John Robinson BMW 39"08'2 8
2   Max Deubel   Emil Hörner BMW +21'9 6
3   Colin Seeley   Wally Rawlings BMW +32'7 4
4   Georg Auerbacher   Eduard Dein BMW 3
5   Chris Vincent   Graham Steward BMW 2
6   Heinz Luthringshauser   Hermann Hahn BMW 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Helmut Fath Onbekend Fath Special Koppeling

Onbekend[1] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Barry Thompson   Gerald Wood BMW
  Klaus Enders   Reinhold Mannischef BMW
  Otto Kölle   Heinz Marquardt BMW
  Siegfried Schauzu   Horst Schneider BMW
  Barry Dungsworth   Neil Caddow BMW
  Tony Wakefield   Graham Milton BMW

Top zes tussenstand Zijspanklasse bewerken

Conform wedstrijduitslag

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1966
FIM wereldkampioenschap wegrace
18e seizoen (1966)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1966

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1965
Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1967