Grand Prix-wegrace van Duitsland 1955

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1955 was de vierde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1955. De races werden verreden op 26 juni op de Nordschleife van de Nürburgring nabij Nürburg. Alle klassen kwamen aan de start.

Vlag van Duitsland Grand Prix-wegrace van Duitsland 1955
Land Vlag van Duitsland Bondsrepubliek Duitsland
Datum 26 juni 1955
Organisator FIM/DMV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Tweede Vlag van Duitsland Walter Zeller
Derde Vlag van Italië Carlo Bandirola
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
Tweede Vlag van Duitsland August Hobl
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
250 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Hermann Paul Müller
Eerste Vlag van Duitsland Hermann Paul Müller
Tweede Vlag van Duitsland Wolfgang Brand
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Italië Luigi Taveri
Derde Vlag van Italië Remo Venturi
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Willi Faust/Vlag van Duitsland Karl Remmert
Eerste Vlag van Duitsland Willi Faust/Vlag van Duitsland Karl Remmert
Tweede Vlag van Duitsland Wilhelm Noll/Vlag van Duitsland Fritz Cron
Derde Vlag van Duitsland Walter Schneider/Vlag van Duitsland Manfred Grunwald

Algemeen bewerken

Geoff Duke won zijn derde 500cc-race op rij en nam de leiding in het wereldkampioenschap. In de 350cc-klasse won Bill Lomas zijn tweede race, hoewel hij slechts als vervanger van Dickie Dale was ingehuurd. De 250cc-race werd een prooi voor de privérijders "Happi" Müller (al 45 jaar oud) en Wolfgang Brand. Door zijn overwinning in de 125cc-race kwam Carlo Ubbiali nu alleen aan de leiding van het WK te staan. Hetzelfde gebeurde met de combinatie Willi Faust/Karl Remmert in de zijspanklasse. Tijdens de trainingen verongelukte de Argentijnse coureur Ricardo Galvagni in de Aremberg Curve met een Norton 30M. Giuseppe Lattanzi, op dat moment derde in de 125cc-stand, was op 19 juni tijdens de Milaan-Taranto race verongelukt.

500cc-klasse bewerken

Door zijn overwinning in Duitsland nam Geoff Duke de leiding in het wereldkampioenschap over van zijn teamgenoot Reg Armstrong, die uitviel. Walter Zeller kwam met de BMW RS 54 op de tweede plaats met 24 seconden achterstand, maar toch nog drie minuten sneller dan Carlo Bandirola met de MV Agusta 500 4C.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Geoff Duke Gilera 1:34"06'1 8
2   Walter Zeller BMW +24'3 6
3   Carlo Bandirola MV Agusta +3"28'9 4
4   Umberto Masetti MV Agusta +3"49'0 3
5   Giuseppe Colnago Gilera +4"38'1 2
6   Jack Ahearn Norton +4"57'3 1
7   Hans-Günther Jäger Norton +7"21'2
8   Sven Andersson Norton +7"22'0
9   Kuno Johansson Norton
10   Ernst Hiller Matchless
11   Robert Matthews Norton
12   Hans-Joachim Scheel Norton
13   Heinz Schreiber Norton
14   Phil Heath Norton
15   Karl-Heinz Scheifel Norton

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Gerold Klinger BMW
  Keith Campbell Norton
  Tony McAlpine BMW
  Auguste Goffin Norton
  Ernst Riedelbauch BMW
  Rudolf Knees Norton
  Francis Flahout Norton
  John Surtees Norton
  Reg Armstrong Gilera
  Lawrence Aislabie Norton

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Bob Brown Matchless
  Ken Kavanagh Moto Guzzi Teambeleid[1]
  Firmin Dauwe Norton
  Léon Martin Gilera
  Jacques Collot Norton
  Pierre Monneret Gilera
  Bill Lomas Moto Guzzi Teambeleid[1]
  Bob McIntyre Norton
  Derek Ennett Matchless
  Dickie Dale Moto Guzzi Teambeleid[1]
  Jack Brett Norton
  John Clark Matchless
  John Hartle Norton
  John Storr Norton
  Alfredo Milani Gilera
  Duilio Agostini Moto Guzzi Teambeleid[1]
  Libero Liberati Gilera
  Nello Pagani MV Agusta
  Orlando Valdinoci Gilera
  Tito Forconi MV Agusta
  Drikus Veer Gilera
  Peter Murphy Matchless
  Eddie Grant Norton

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Geoff Duke Gilera 24
2   Reg Armstrong Gilera 18
3   Carlo Bandirola MV Agusta 10
4   Umberto Masetti MV Agusta 7
5   Libero Liberati Gilera 6
  Walter Zeller BMW
7   Tito Forconi MV Agusta 4
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
9   Orlando Valdinoci Gilera 3
  Jack Brett Norton

350cc-klasse bewerken

Bill Lomas, eigenlijk fabriekscoureur voor MV Agusta in de 125- en 250cc-klasse, won als vervanger van Dickie Dale zijn tweede 350cc-race met de Moto Guzzi Monocilindrica 350. Hoewel die machine als oppermachtig te boek stond, werd August Hobl met de DKW RM 350 tweede voor John Surtees met de Norton 40M. Pas daarachter volgden de Moto Guzzi-rijders Cecil Sandford en Ken Kavanagh. Omdat Duilio Agostini niet scoorde kwam invaller Lomas nu zelfs alleen aan de leiding van de WK-stand.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Bill Lomas Moto Guzzi 1:14"52'0 8
2   August Hobl DKW +13'1 6
3   John Surtees Norton +16'4 4
4   Cecil Sandford Moto Guzzi 3
5   Ken Kavanagh Moto Guzzi 2
6   Karl Hofmann DKW 1

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Keith Campbell Norton
  Maurice Quincey Norton
  Auguste Goffin Norton
  Hans Bartl DKW
  Jacques Collot Norton
  Bob McIntyre Norton
  Dickie Dale Moto Guzzi
  John Hartle Norton
  Duilio Agostini Moto Guzzi
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
  Roberto Colombo Moto Guzzi
  Peter Murphy AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Bill Lomas Moto Guzzi 16
2   Duilio Agostini Moto Guzzi 8
3   Cecil Sandford Moto Guzzi 7
  John Surtees Norton
5   Dickie Dale Moto Guzzi 6
  August Hobl DKW
  Bob McIntyre Norton
8   Roberto Colombo Moto Guzzi 4
9   Auguste Goffin Norton 3
10   Peter Murphy AJS 2
  Maurice Quincey Norton
  Ken Kavanagh Moto Guzzi

250cc-klasse bewerken

"HP" Müller had op de Clypse Course nog vijf minuten achterstand opgelopen op Bill Lomas met zijn MV Agusta Bialbero 203, maar zijn NSU Sportmax was dan ook een productieracer, gebaseerd op de NSU Max 251, die iedereen zo kon kopen. In Duitsland won hij met een minuut voorsprong op Wolfgang Brand, ook op een NSU Sportmax en Cecil Sandford met zijn Moto Guzzi Bialbero 250. Müller nam zo de leiding in de WK-stand.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Hermann Paul Müller NSU 1:06"19'6 8
2   Wolfgang Brand NSU +1"02'0 6
3   Cecil Sandford Moto Guzzi +1"05'7 4
4   Luigi Taveri MV Agusta 3
5   Arthur Wheeler Moto Guzzi 2
6   Helmut Hallmeier NSU 1

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Hans Baltisberger NSU
  Bill Lomas MV Agusta
  Bill Webster Velocette
  Dave Chadwick RDS-Velocette
  John Surtees NSU
  Carlo Ubbiali MV Agusta
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
  Umberto Masetti MV Agusta
  Sammy Miller NSU

Top negen tussenstand 250cc-klasse bewerken

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Merk Ptn
1   Hermann Paul Müller NSU 12
2   Cecil Sandford Moto Guzzi 10
3   Bill Lomas MV Agusta 8
4   Wolfgang Brand NSU 6
5   Arthur Wheeler Moto Guzzi 5
6   Luigi Taveri MV Agusta 3
7   Dave Chadwick RDS- Velocette 2
8   Helmut Hallmeier NSU 1
  Bill Webster Velocette

125cc-klasse bewerken

MV Agusta bleef oppermachtig in de 125cc-klasse, zeker nu Mondial zich na het overlijden van Giuseppe Lattanzi had teruggetrokken. Carlo Ubbiali won met minimaal verschil voor zijn stalgenoten Luigi Taveri en Remo Venturi. De laatste punten waren voor de DDR-coureurs Bernhard Petruschke en Erhart Krumpholz met hun IFA's, het merk dat een jaar later MZ zou gaan heten.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 1:01"56'5 8
2   Luigi Taveri MV Agusta +0'8 6
3   Remo Venturi MV Agusta +1'6 4
4   Karl Lottes MV Agusta 3
5   Bernhard Petruschke IFA 2
6   Erhart Krumpholz IFA 1

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Giuseppe Lattanzi (†) Mondial Overleden[3]
  Romolo Ferri Mondial Teambeleid[4]
  Tarquinio Provini Mondial Teambeleid[4]

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Rudolf Grimas Mondial
  August Hobl DKW
  Erich Wünsche DKW
  Siegfried Wünsche DKW
  Willi Scheidhauer MV Agusta
  Marcello Cama Montesa
  Bill Lomas MV Agusta
  Bill Webster MV Agusta
  Ross Porter MV Agusta
  Angelo Copeta MV Agusta
  Paolo Campanelli Mondial

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Carlo Ubbiali MV Agusta 28
2   Luigi Taveri MV Agusta 26
3   Giuseppe Lattanzi (†) Mondial 11
4   Romolo Ferri Mondial 7
5   Angelo Copeta MV Agusta 4
  Remo Venturi MV Agusta
7   Tarquinio Provini Mondial 3
  Bill Lomas MV Agusta
  Karl Lottes MV Agusta
10   Bill Webster MV Agusta 2
  Bernhard Petruschke IFA

Zijspanklasse bewerken

BMW deelde de definitieve slag uit aan Norton. Willi Faust/Karl Remmert wonnen voor Wilhelm Noll/Fritz Cron en Walter Schneider met invaller Manfred Grunwald. Pas achter deze BMW-Steib-combinaties kwamen de Norton-privérijders: Jacques Drion/Inge Stoll, die aan het einde van het seizoen nog meer punten zouden hebben dan de fabrieks-coryfeeën Eric Oliver en Cyril Smith.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Willi Faust   Karl Remmert BMW 58"33'8 8
2   Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW 6
3   Walter Schneider   Manfred Grunwald BMW 4
4   Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton 3
5   Bob Mitchell   Max George Norton 2
6   Jean Murit   Francis Flahaut BMW 1

Onbekend[2] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Julien Deronne   Bruno Leys BMW
  Florian Camathias   Maurice Büla BMW
  Roland Benz   Jakob Kuchler Norton
  Fritz Seeber   Franz Heiß BMW
  Rudolf Koch   Christian Wirth BMW
  Bill Boddice   William Storr Norton
  Cyril Smith   Stanley Dibben Norton
  Eric Oliver   Eric Bliss en
  Les Nutt
Norton
  Ernie Walker   Dun Roberts Norton
  Frank Taylor   Ron Taylor Norton
  Jackie Beeton   Charles Billingham Norton
  Pip Harris   Ray Campbell Matchless
  Ernesto Merlo   Dino Magri Gilera
  Henk Steman   Mappie de Haas BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Willi Faust   Karl Remmert BMW 16
2   Walter Schneider   Hans Strauß en
  Manfred Grunwald
BMW 12
3   Bill Boddice   William Storr Norton 6
  Cyril Smith   Stanley Dibben Norton
  Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW
6   Pip Harris   Ray Campbell Matchless 4
  Eric Oliver   Eric Bliss en
  Les Nutt
Norton
8   Jackie Beeton   Charles Billingham Norton 3
  Rudolf Koch   Christian Wirth BMW
  Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton
Vorige race:
Isle of Man TT 1955
FIM wereldkampioenschap wegrace
7e seizoen (1955)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1955

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1954
Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1956