Grand Prix-wegrace van België 1955

sportseizoen van een motorsportcompetitie

De Grand Prix-wegrace van België 1955 was de vijfde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1955. De races werden verreden op 3 juli op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy. In België kwamen drie klassen aan de start: 500 cc, 350 cc en de zijspanklasse.

Vlag van België Grand Prix-wegrace van België 1955
Land Vlag van België België
Datum 3 juli 1955
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Eerste Vlag van Italië Giuseppe Colnago
Tweede Vlag van Frankrijk Pierre Monneret
Derde Vlag van België Léon Martin
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
Tweede Vlag van Duitsland August Hobl
Derde Vlag van Australië Keith Campbell
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith/Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Dibben
Eerste Vlag van Duitsland Wilhelm Noll/Vlag van Duitsland Fritz Cron
Tweede Vlag van Duitsland Willi Faust/Vlag van Duitsland Karl Remmert
Derde Vlag van Duitsland Walter Schneider/Vlag van Duitsland Hans Strauß

Algemeen bewerken

 
De Moto Guzzi V8 debuteerde tijdens de trainingen in Spa-Francorchamps, maar werd in de race niet gebruikt.

Het meest spectaculair in de Belgische Grand Prix was wellicht het optreden van Duilio Agostini in de trainingen. Na veel geruchten, vooral door teamchef Fergus Anderson de wereld ingestuurd, bleek dat de nieuwe 500cc-Moto Guzzi een V8 was. Zo kon het publiek in elk geval tijdens de trainingen het unieke achtcilinder-geluid horen, want in de race kwam de Moto Guzzi Otto Cilindri niet aan de start. Het team van Moto Guzzi was bepaald niet op volle sterkte verschenen. Naast Agostini, logischerwijs aanwezig omdat hij de testrijder van de V8 was, reed manager Anderson ook weer eens mee. Hij liet Ken Kavanagh thuis. Bill Lomas startte alleen in de 350cc-race en Dickie Dale was mogelijk nog steeds geblesseerd. Gilera trad juist op volle sterkte aan. Behalve de "normale" fabriekscoureurs kreeg Pierre Monneret zijn tweede kans met de Gilera 500 4C en werd ook de Belg Léon Martin van een dergelijke machine voorzien. Alleen Libero Liberati ontbrak, zoals meestal omdat hij zich moest concentreren op het kampioenschap van Italië. MV Agusta stuurde alleen Carlo Bandirola (derde in het wereldkampioenschap) en Tito Forconi, maar zij vielen beiden uit. In de 350cc-klasse deed August Hobl het opnieuw goed met de door Helmut Görg en ingenieur Dörner helemaal vernieuwde DKW RM 350, maar Bill Lomas breidde zijn voorsprong in het klassement weer verder uit. BMW was oppermachtig in de zijspanklasse.

500cc-klasse bewerken

De beide kopmannen van Gilera, Geoff Duke en Reg Armstrong, vielen allebei uit, maar hun voorsprong in het WK werd niet bedreigd. Ondanks dat stonden er toch drie Gilera-rijders op het erepodium. Giuseppe Colnago als vaste fabrieksrijder voor de gastrijders Pierre Monneret en Léon Martin. Duilio Agostini werd vierde, mogelijk met een Moto Guzzi Monocilindrica 500, maar waarschijnlijker met een Quattro Cilindri.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giuseppe Colnago Gilera 1:10"51'1 8
2   Pierre Monneret Gilera +43'8 6
3   Léon Martin Gilera +2"35'6 4
4   Duilio Agostini Moto Guzzi +2"38'2 3
5   Auguste Goffin Norton +5"00'6 2
6   John Storr Norton +1 ronde 1
7   Jack Ahearn Norton +1 ronde
8   Lawrence Aislabie Norton +1 ronde
9   Robert Matthews Norton +1 ronde
10   Edouard Texidor Norton +1 ronde
11   Bob Brown Matchless +1 ronde
12   John Hempleman Norton +1 ronde
13   Philip Heath Norton +1 ronde
14   Peter Davey Norton +1 ronde
15   Arthur Wheeler Matchless +1 ronde
16   Eddie Grant Norton +1 ronde
17   Frederick Cook Norton +1 ronde

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Tony McAlpine BMW
  Pierre Nicholas Norton Val
  Fernando Aranda Norton
  Javier de Ortueta Norton
  Fergus Anderson Moto Guzzi
  Geoff Duke Gilera Mechanisch
  Reg Armstrong Gilera
  Alfredo Milani Gilera
  Carlo Bandirola MV Agusta
  Tito Forconi MV Agusta
  Bill Collett Matchless Val

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
  Firmin Dauwe Norton
  Ernst Riedelbauch BMW
  Walter Zeller BMW
  Jacques Collot Norton
  Bill Lomas Moto Guzzi
  Bob McIntyre Norton
  Derek Ennett Matchless
  Dickie Dale Moto Guzzi
  Jack Brett Norton
  John Clark Matchless
  John Hartle Norton
  Libero Liberati Gilera
  Nello Pagani MV Agusta
  Orlando Valdinoci Gilera
  Umberto Masetti MV Agusta
  Drikus Veer Gilera
  Peter Murphy Matchless

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Geoff Duke Gilera 24
2   Reg Armstrong Gilera 18
3   Carlo Bandirola MV Agusta 10
  Giuseppe Colnago Gilera
5   Umberto Masetti MV Agusta 7
6   Libero Liberati Gilera 6
  Walter Zeller BMW
  Pierre Monneret Gilera
9   Tito Forconi MV Agusta 4
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
  Léon Martin Gilera

350cc-klasse bewerken

 
Bill Lomas won zijn derde Grand Prix met de Moto Guzzi Monocilindrica 500.

Bill Lomas hoefde niet aan te treden voor zijn eigenlijke werkgever MV Agusta, want daarvoor reed hij alleen in de 125- en de 250cc-klasse. Moto Guzzi had hem aangetrokken als vervanger van de geblesseerde Dickie Dale, maar Lomas won nu al zijn derde Grand Prix voor het merk. August Hobl was de enige die hem nog enigszins kon volgen: hij finishte 15 seconden achter Lomas, maar twee minuten voor Keith Campbell, Cecil Sandford en Roberto Colombo.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Bill Lomas Moto Guzzi 54"47'7 8
2   August Hobl DKW +14'9 6
3   Keith Campbell Moto Guzzi +2"14'2 4
4   Cecil Sandford Moto Guzzi +2"27'6 3
5   Roberto Colombo Moto Guzzi +2"32'8 2
6   Hans Bartl DKW +2"57'7 1
7   Hans Baltisberger NSU +3"19'6
8   Auguste Goffin Norton +4"15'0
9   Jack Ahearn Norton +4"35'6
10   Jules Nies Norton +1 ronde
11   Bob Brown AJS +1 ronde
12   John Hempleman Norton +1 ronde
13   Tommy Wood Norton +1 ronde
14   Eric Houseley AJS +1 ronde
15   Arthur Wheeler AJS +1 ronde
16   Frederick Cook AJS +1 ronde
17   Bob Matthews Velocette +1 ronde
18   Edouard Texidor AJS +1 ronde
19   Pierrot Vervroegen Norton +1 ronde
20   A. Van Fleteren AJS +2 ronden
21   Francis Flahaut Norton

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
  Maurice Quincey Norton
  Karl Hofmann DKW
  Jacques Collot Norton
  Bob McIntyre Norton
  Dickie Dale Moto Guzzi
  John Hartle Norton
  John Surtees Norton
  Duilio Agostini Moto Guzzi
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
  Peter Murphy AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Bill Lomas Moto Guzzi 24
2   August Hobl DKW 12
3   Cecil Sandford Moto Guzzi 10
4   Duilio Agostini Moto Guzzi 8
5   John Surtees Norton 7
6   Dickie Dale Moto Guzzi 6
  Bob McIntyre Norton
  Roberto Colombo Moto Guzzi
9   Keith Campbell Norton 4
10   Auguste Goffin Norton 3

Zijspanklasse bewerken

De overwinning van de combinatie Wilhelm Noll/Fritz Cron bracht een beetje spanning in de WK-stand terug, maar alleen om de tweede plaats. Willi Faust/Karl Remmert hielden dankzij hun tweede plaats, slechts 1 seconde achter de winnaars, de schade beperkt en behielden een grote voorsprong in de stand. Walter Schneider/Hans Strauß werden derde. Opmerkelijk was dat de eer van Norton moest worden verdedigd door privérijders, waarvan alleen Jacques Drion en Inge Stoll een punt scoorden.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW 38"21'2 8
2   Willi Faust   Karl Remmert BMW +1'1 6
3   Walter Schneider   Hans Strauß BMW +47'3 4
4   Julien Deronne   Bruno Leys BMW +1"16'0 3
5   Pip Harris   Ray Campbell Matchless +1"38'2 2
6   Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton +1"55'0 1
7   Jean Murit   Francis Flahaut BMW +2"40'4
8   Florian Camathias   Maurice Büla BMW +3"08'7
9   Marcel Masuy Onbekend Norton +4"22'5
10   Pierrot Vervroegen   Raymond Bogaerdt Norton +6"30'5
11   Rausens Onbekend Norton +1 ronde
12   Gobel Onbekend Norton +1 ronde
13   Eric Oliver   Les Nutt Norton +1 ronde

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Cyril Smith   Stanley Dibben Norton

Onbekend[1] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Bob Mitchell   Max George Norton
  Roland Benz   Jakob Kuchler Norton
  Fritz Seeber   Franz Heiß BMW
  Rudolf Koch   Christian Wirth BMW
  Bill Boddice   William Storr Norton
  Eric Oliver   Eric Bliss en
  Les Nutt
Norton
  Ernie Walker   Dun Roberts Norton
  Frank Taylor   Ron Taylor Norton
  Jackie Beeton   Charles Billingham Norton
  Ernesto Merlo   Dino Magri Gilera
  Henk Steman   Mappie de Haas BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Willi Faust   Karl Remmert BMW 22
2   Walter Schneider   Hans Strauß en
  Manfred Grunwald
BMW 16
3   Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW 14
4   Bill Boddice   William Storr Norton 6
  Cyril Smith   Stanley Dibben Norton
  Pip Harris   Ray Campbell Matchless
7   Eric Oliver   Eric Bliss en
  Les Nutt
Norton 4
  Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton
9   Jackie Beeton   Charles Billingham Norton 3
  Rudolf Koch   Christian Wirth BMW
  Julien Deronne   Bruno Leys BMW
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1955
FIM wereldkampioenschap wegrace
7e seizoen (1955)
Volgende race:
TT Assen 1955

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1954
Grand Prix-wegrace van België Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1956