Grand Prix-wegrace van België 1954

De Grand Prix-wegrace van België 1954 was de vierde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1954. De races werden verreden op 4 juli op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy. In België kwamen drie klassen aan de start: 500 cc, 350 cc en de zijspanklasse.

Vlag van België Grand Prix-wegrace van België 1954
Land Vlag van België België
Datum 4 juli 1954
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Tweede Vlag van Australië Ken Kavanagh
Derde Vlag van België Léon Martin
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson
Eerste Vlag van Australië Ken Kavanagh
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson
Derde Vlag van Duitsland Siegfried Wünsche
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver/Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Nutt
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver/Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Nutt
Tweede Vlag van Duitsland Wilhelm Noll/Vlag van Duitsland Fritz Cron
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith/Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Dibben

Algemeen bewerken

Dat Moto Guzzi na de mislukte TT van Man haar team tijdens de Ulster Grand Prix had teruggetrokken, leek zich uit te betalen. Ken Kavanagh, Fergus Anderson en Enrico Lorenzetti presteerden goed in de 350cc-race. Die race werd overschaduwd door de dood van Gordon Laing, een persoonlijke vriend van Kavanagh, die in Ulster hoge ogen had gegooid. Het weerhield Kavanagh er niet van om in de 500cc-race een topprestatie neer te zetten met de Moto Guzzi Quattro Cilindri. MV Agusta leek het voorbeeld van Moto Guzzi te volgen: het hele team bleef in Italië.

500cc-klasse bewerken

In de 500cc-race was Geoff Duke oppermachtig, terwijl zijn grootste concurrent Ray Amm uitviel. Nu werd Ken Kavanagh met zijn Moto Guzzi Quattro Cilindri tweede, maar hij had ruim een minuut achterstand. Toch was het voor de slecht presterende viercilinder van Moto Guzzi een uitstekend resultaat. Derde werd de Belg Léon Martin, nog voor de fabrieks AJS E95 van Bob McIntyre. Geoff Duke nam in de WK-stand nu een behoorlijke voorsprong op Ray Amm en Pierre Monneret.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Geoff Duke Gilera 1:12"03'8 8
2   Ken Kavanagh Moto Guzzi +1"12'2 6
3   Léon Martin Gilera +1"58'1 4
4   Bob McIntyre AJS +2"24'3 3
5   Keith Campbell Norton +1 ronde 2
6   Peter Murphy Matchless +1 ronde 1
7   Jack Ahearn Norton +1 ronde
8   Harold Clark Norton +1 ronde
9   Auguste Goffin Norton +1 ronde
10   Dennis Lashmar BSA +1 ronde
11   Phil Coureur Norton +1 ronde
12   Raoul Gerrebos Norton +1 ronde
13   Bob Matthews Norton +1 ronde
14   Tom McCleary Matchless +2 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Maurice Quincey Norton
  Georg Braun Horex
  Roland Schnell Horex
  Pierre Monneret Gilera Val
  Fergus Anderson Moto Guzzi
  Reg Armstrong Gilera
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
  Leo Simpson AJS
  Rod Coleman AJS
  Ray Amm Norton Mechanisch

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Gordon Laing (†) Norton Overleden
  Luigi Taveri Norton
  Jacques Collot Norton
  Bill Lomas MV Agusta
  Cyril Julian Norton
  Derek Farrant AJS
  Dickie Dale MV Agusta Teambeleid
  Jack Brett Norton
  Tommy Wood Norton
  Alfredo Milani Gilera
  Carlo Bandirola MV Agusta Teambeleid
  Nello Pagani MV Agusta Teambeleid
  Umberto Masetti Gilera
  Rudy Allison Norton

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Geoff Duke Gilera 14
2   Ray Amm Norton 8
  Pierre Monneret Gilera
4   Alfredo Milani Gilera 6
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
6   Jack Brett Norton 4
  Jacques Collot Norton
  Léon Martin Gilera
9   Reg Armstrong Gilera 3
  Luigi Taveri Norton
  Bob McIntyre AJS

350cc-klasse bewerken

Het 350cc-team van Moto Guzzi had nog geen punt gescoord, hoewel zij het verst waren met de ontwikkeling van de stroomlijnkuipen waarvan ook de Moto Guzzi Monocilindrica 350 was voorzien. Ook de motor was volledig herzien, had nu dubbele bovenliggende nokkenassen die door een koningsas werden aangedreven. In België keerde het tij: Ken Kavanagh won voor zijn teamgenoot Fergus Anderson en Enrico Lorenzetti werd vierde. Hij moest Siegfried Wünsche met zijn tweetakt-DKW RM 350 voor laten gaan. De race werd ontsierd door de dood van Gordon Laing, die probeerde Ray Amm te volgen toen hij de gevallen Roy Godwin moest ontwijken. Daardoor kwam hij naast de baan terecht en kwam hij ten val. Anderson, die achter Amm en Laing reed, ging de pit in om de hulpverleners te waarschuwen, waardoor hij vijf plaatsen verloor. Na de race deelden vier man de koppositie in de WK-stand. Allemaal hadden ze een race gewonnen, maar verder geen enkel punt gescoord.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ken Kavanagh Moto Guzzi 56"56'3 8
2   Fergus Anderson Moto Guzzi +54'7 6
3   Siegfried Wünsche DKW +1"28'7 4
4   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi +2"06'7 3
5   Leo Simpson AJS 2
6   Bob McIntyre AJS 1
7   Auguste Goffin Norton
8   Peter Murphy AJS
9   Keith Bryen Norton
10   Maurice Quincey Norton

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Gordon Laing Norton Val (†)
  Roy Godwin Norton
  Ray Amm Norton

Onbekend[1] bewerken

Coureur Merk
  John Grace Norton
  Maurice Quincey Norton
  Auguste Goffin Norton
  Firmin Dauwe Norton
  Georg Braun Schnell-Horex
  Karl Hofmann DKW
  Jacques Collot Norton
  Pierre Monneret AJS
  Bob Keeler Norton
  Bob Matthews Velocette
  Derek Farrant AJS
  Jack Brett Norton
  John Clark AJS
  Peter Davey Norton
  Alano Montanari Moto Guzzi
  Duilio Agostini Moto Guzzi
  Barry Stormont BSA
  Rod Coleman AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Rod Coleman AJS 8
  Pierre Monneret AJS
  Ray Amm Norton
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
5   Leo Simpson AJS 7
6   Derek Farrant AJS 6
  Auguste Goffin Norton
  Jack Brett Norton
  Fergus Anderson Moto Guzzi
10   Bob McIntyre AJS 5

Zijspanklasse bewerken

Eric Oliver en Les Nutt wonnen hun derde Grand Prix op rij en leken nu al op een nieuwe wereldtitel af te stevenen. Wilhelm Noll en Fritz Cron hadden op de snelle baan van Spa-Francorchamps wel voordeel van de hoge topsnelheid van hun BMW, zij werden tweede met bijna een minuut voorsprong op Cyril Smith en Stanley Dibben.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Eric Oliver   Les Nutt Norton 44"40" 8
2   Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW +45" 6
3   Cyril Smith   Stanley Dibben Norton +1"43" 4
4   Fritz Hillebrand   Manfred Grunwald BMW +2"33" 3
5   Walter Schneider   Hans Strauß BMW +2"34" 2
6   Julien Deronne   Jules Nies BMW +3"08" 1

Onbekend[1] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Ernst Kussin   Franz Steidel Norton
  Hans Haldemann   Luigi Taveri Norton 1
  Loni Neußner   Werner Öxner Norton
  Otto Schmid   Otto Kölle Norton
  Willi Faust   Karl Remmert BMW
  Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton
  René Bétemps   André Drivet Norton
  Bill Boddice   John Pirie Norton

Top acht tussenstand zijspanklasse bewerken

(Slechts acht combinaties hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Eric Oliver   Les Nutt Norton-Watsonian 24
2   Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW 14
3   Fritz Hillebrand   Manfred Grunwald BMW 12
4   Cyril Smith   Stanley Dibben Norton-Watsonian 10
5   Walter Schneider   Hans Strauß BMW 7
6   Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton / BMW 3
7   Bill Boddice   John Pirie Norton 1
  Julien Deronne   Jules Nies Norton
Vorige race:
Ulster Grand Prix 1954
FIM wereldkampioenschap wegrace
6e seizoen (1954)
Volgende race:
TT Assen 1954

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1953
Grand Prix-wegrace van België Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1955