Lijst van hopvariëteiten

Wikimedia-lijst

Dit is een lijst van hopvariëteiten, gesorteerd per land.

hopbel

Geschiedenis

bewerken

Een van de oudste vermeldingen over de hopteelt is te vinden in een testament van Pepijn III, de vader van Karel de Grote, die een hoptuin naliet. De oudste variëteiten die gekweekt werden waren vormen die wild in de natuur voorkwamen en door stekken vermenigvuldigd werden. Ze waren vaak genoemd naar het gebied waar ze gevonden waren of naar de persoon door wie ze gevonden werden, zoals Herbrücker, Saaz, Golding. De hop werd als cultuurgewas rond 1510 door Vlaamse (Nederlandse) boeren naar Kent in Engeland overgebracht. Voordien werd de hop in Engeland geïmporteerd vanuit Duitsland, Frankrijk en de Lage Landen, en moest er importbelasting op betaald worden.

Vanaf 1906 nam het kweken van nieuwe hopvariëteiten een hoge vlucht aan het Wye College, in Kent (Engeland), een hogere landbouwschool, opgericht in 1894 als "zuidoostelijke agrarische school" en onderdeel van de universiteit van Londen. Dit gebeurde onder leiding van professor E.F. Salmon.[1] Hij was de eerste die in 1919 de nieuwe variëteiten Brewers Gold en Bullion ging kweken en bracht in 1934 Northern Brewer op de markt, speciaal gekweekt voor brouwerij Scottish & Newcastle, waaraan het zijn naam ontleende.[2] In de jaren zeventig was Wye College het enige hoponderzoeksinstituut dat, onder leiding van Dr. Ray Neve, hoge alfazuurvariëteiten op de markt bracht, zoals Target, Yeoman, Saxon, Northdown en Challenger, waarvoor ze dan het toevoegsel Wye zetten. Wye College was in de jaren tachtig ook het eerste hoponderzoeksinstituut ter wereld dat begon met het kweken van dwerghopvariëteiten, die economischer zijn om te telen. Ook zijn zij het geweest die voor Zuid-Afrikaanse hopboeren en brouwerijen hopvariëteiten gekweekt hebben die konden groeien met minder dan 12 uur dag licht per dag waardoor de hopindustrie geen gebruik hoefde te maken van kunstmatig licht.

Ook in andere landen bestonden hopkweekinstituten, zoals in Duitsland (Hüll), Tsjechië (Žatec), België (Poperinge en Asse, later Liedekerke), Frankrijk, Polen, Slovenië en de Verenigde Staten, maar het meeste baanbrekende werk werd verricht in het Wye College. Dit instituut werd in 2009 gesloten, maar het werk wordt voortgezet in onder andere Amerika, waar zowel private als nationale kweekstations zich met de verdere ontwikkeling van de dwerghoppen bezighouden.

Lijst van hopvariëteiten

bewerken

Er bestonden anno 2021 meer dan 250 variëteiten.[3]

De verschillende variëteiten kunnen worden ondergebracht in drie categorieën:

  • Aromahop – bij het bierbrouwen voornamelijk gebruikt vanwege zijn aromatische eigenschappen.
  • Bitterhop – bij het bierbrouwen voornamelijk gebruik voor zijn bittereigenschappen. Deze variëteiten hebben een hoog gehalte aan alfazuren.
  • Dubbeldoelhop – bij het bierbrouwen gebruikt voor zowel zijn aromatische als zijn bittereigenschappen.

Volgende (oude) Belgische rassen[4] worden nauwelijks of niet meer geteeld.

  • Witte ranke, de vroegst gekende soort, was heel gevoelig voor de witziekte. Tot het einde van de negentiende eeuw was dit de belangrijkste variëteit.
  • Groene Belle, uit de regio Aalst-Asse.
  • Coigneau, ontwikkeld op de hopvelden van Franciscus Coigneau in Teralfene, een deelgemeente van Affligem.
  • Buvrinnes, genaamd naar het dorp Buvrinnes in Henegouwen.
  • Star, gekweekt door Roger Top uit Proven uit een Saazstam. Deze soort had weinig weerstand tegen ziektes.
  • Record, met kleine vaste bellen en een fruitig aroma.
  • Loeren, een hopvariëteit voornamelijk in Erembodegem geteeld.
Naam Gebruik Alfazuur % Bètazuur %
Admiral bitterhop 13,5-16,2 4,8-6
Boadicea dubbeldoelhop 9-11 3,6
Bramling Cross aromahop 5-7,8 2,3-3,2
Brewer's Gold bitterhop 6-9 3,1
Bullion bitterhop 6-9 5-6
Challenger dubbeldoelhop 6-9 3,2-4,2
First Gold dubbeldoelhop 7-11 3-4,1
Fuggle aromahop 3-6 2-3
Goldings aromahop 4-8 2-2,8
Herald dubbeldoelhop 11,9-12,8 4,8-5,5
Northdown bitterhop 6-10 4,4-6,2
Northern Brewer bitterhop 7-11 8-10
Phoenix bitterhop 10-12 4,2-5,5
Pilgrim bitterhop 10-12 4,3-5
Pilot bitterhop 8-12 ?
Pioneer bitterhop 9-12 3,5-4
Progress aromahop 4-8 1,8-2,7
Target bitterhop 8-13 4,5-5,7
Yeoman bitterhop 8-14 4-5
Whitbreads Golding Variety aroma 4-8 2-2,7

Volgende oude hopvariëteiten[5] worden nauwelijks of niet meer geteeld:

  • Amos's Early Bird, heel nauw verwant met Bramling en ontdekt in 1887 door Alfred Amos, Spring Grove, Wye, Kent.
  • Bates's Brewer, geselecteerd rond 1879-1880 door Mr.Bates, Brenchley in een hoptuin in het Sevenoaks Weald district.
  • Bennett's Early Seedling, de originele plant groeide van zaad, gezaaid in 1880 door H. Bennett van Borough Green, bij Sevenoaks.
  • Bramling, gekweekt op Murggrave Hilton's farm te Bramling, nabij Canterbury. Rond 1865 werd deze soort veel aangeplant. Deze soort was ook gekend onder de naam Early Bramling Hop.
  • Bus's Hop, B.Buss uit Elphicks, Horsmonden in Kent, verkreeg deze soort rond 1869. Deze soort werd ook wel Buss's Late Golding genoemd.
  • Canterbury Whitebin, oude variëteit, geteeld in Canterbury, Kent.
  • Cobb's Hop, een Whitebinevariëteit geïntroduceerd rond 1881 door John Cobb van Shelwich, bij Faversham.
  • Colgate's Hop, deze soort werd geïntroduceerd rond 1805 door David Colgate van Chevening, Kent.
  • Cooper's White, een Worcestershirevariëteit, sterk gelijkend op de Mathon en Canterbury Whitebin hop maar iets minder smaak.
  • Farnham Whitebin, bijna identiek aan de voorgaande, maar geteeld in Farnham, Surrey.
  • Henham's Jones's Hop, in sommige districten kreeg Meopham deze naam, maar deze soort is beter van kwaliteit, weinig lupuline maar goede smaak. De soort werd gekweekt door Iden Henham van East Peckham, Kent.
  • Hob's Early, met bijna identieke karakteristieken als Profilic.
  • Mathon Whitebin, bijna identiek aan de voorgaande, geteeld in Mathon, Worcestershire.
  • Mayfield Grape, geteeld in Worcester en Hereford.
  • Meopham, matige kwaliteit, weinig lupuline en smaak.
  • Old Jones's Hop, goede kleur en smaak en redelijk hoog lupulinegehalte. Deze soort werd reeds in 1798 geteeld.
  • Profilic, matige kwaliteit, gekweekt in 1852 van Old Jones' Hop door Thomas Guest van de Ohill Mill Farm in Brenchley, Kent.
  • Rodmersham of Mercer's Hop, geselecteerd door Robert Mercer van Rodersham House, Sittingbourne, Kent 1880.
  • The Grape Hop, deze term werd gebruikt voor een reeks late variëteiten van goede kwaliteit.
  • The White's Early, op de markt gebracht rond 1852 door George White van Grove House, Hunton, bij Maidstone.
  • Wildings, deze hopvariëteit kwam in verschillende districten voor en is identiek aan de voorgaande.
Naam Gebruik Alfazuur % Bètazuur %
Ariana dubbeldoelhop 10-13 4,5-6
Callista aromahop 2-5 5-10
Hallertau Hersbrucker aromahop 2-5,5 4-5,5
Hallertau Mittelfrüh aromahop 4-6 3-5
Hallertauer Magnum bitterhop 12-14 4,5-5,5
Hallertauer Taurus bitterhop 12,3-17,9 4-6
Herkules bitterhop 14-17 4-5,5
Merkur bitterhop 12-16,2 5-7,3
Opal aromahop 4-8 3,5-5,5
Perle aromahop 5-9 3,5-5,5
Saphir aromahop 3-6 6,5
Spalt Select aromahop 3,5-5,5 3-4,5
Smaragd aromahop 4-6 3,5-5,5
Tettnang aromahop 3-6 4,4
Tradition aromahop 4-7 4-5
Naam Gebruik Alfazuur % Bètazuur %
Agnus bitterhop 9-12 4-6,5
Bohemie 5-8 6-9
Bor dubbeldoelhop 6-9 3-5,5
Harmonie aromahop 5-8 5-8
Kazbek 5-8 4-6
Premiant dubbeldoelhop 7-9 3-6
Rubin bitterhop 10-14 4-6
Sládek aromahop 4,5-6,5 4-6,5
Saaz aromahop 2-5 3-4,5
Vital bitterhop 12-16 6-10
Naam Gebruik Alfazuur % Bètazuur %
Ahil bitterhop 10-12 4-5
Apolon bitterhop 10-12 4
Atlas bitterhop 5-9 3,2-4,1
Aurora aromahop 5,5-9,5 3,2-5,5
Blisk dubbeldoelhop 9,7-14,1 3,3-4,8
Bobek (Styrian Golding B) aromahop 3,5-7,8 4-6,1
Buket aromahop 8,7-13,5 4,2-6,3
Cekin aromahop 6-8 2-3
Celeia aromahop 5-6 3-4
Cerera aromahop 5-6 3-4
Cicero dubbeldoelhop 6-7 2,5
Dunav aromahop 5,1-9,6 2,8-4,6
Extra Styrian Dana dubbeldoelhop 11-16 4,8-6
Styrian Golding aromahop 3-6 2,5-3,5

Andere Europese landen

bewerken
Naam Land Gebruik Alfazuur % Bètazuur %
Aramis   Frankrijk aromahop 7-8,5 3,8-4,5
Elsasser   Frankrijk aromahop ca.3-5 ca.3-5
Junga   Polen bitterhop 10-13 5-8
Lubelski   Polen aromahop 3-5 2,5-3,5
Marynka   Polen bitterhop 8-12 10,2-13
Precoce de Bourgogne   Frankrijk aromahop 3,1-3,7 2,6-3,5
Strisselspalt   Frankrijk aromahop 2-5 3-5,5
Sybilla   Polen dubbeldoelhop 6-8 4-7
Tardif de Bourgogne   Frankrijk aromahop 3,1-5,5 4,5
Naam Gebruik Alfazuur % Bètazuur %
Ahtanum aromahop 5,7-6,3 5-6,5
Amarillo aromahop 8-11 6-7
Apollo bitterhop 15-19 5,5-8
Aquila aromahop 6,7-8,9 4,1-4,9
Azacca[6] aromahop 14-16% 4,0-5,5
Banner dubbeldoelhop 8,4-13 5,3-8
Bravo bitterhop 12-14 3-5
Calypso dubbeldoelhop 12-14 5-6
Cascade aromahop 6-8 5-5,5
Cashmere dubbeldoelhop 7,7-9,1 3,3-7,1
Centennial dubbeldoelhop 7-12 3,5-4,5
Chelan bitterhop 12-14,5 8,5-9,8
Chinook dubbeldoelhop 8-13 3-4
Citra aromahop 9-11 3,5-4,5
Cluster dubbeldoelhop 6-9 4,5-5,5
Columbus bitterhop 13-18 4,5-5,5
Comet bitterhop 9,5 4
Crystal aromahop 3,5-5,5 4,5-6,5
Delta aromahop 5,5-7 5,5-7
El Dorado dubbeldoelhop 14-16 7-8
Equinox aromahop 14,4-15,6 3-5,3
Eroica bitterhop 12-15 4,6-5,1
Galena bitterhop 10-14 7-9
Glacier aromahop 4-7 8,2
Greenburg aromahop 5,2 7,2
Horizon bitterhop 10-17 6,5-8,5
Idaho 7 Aromahop 13-15 4-5
Liberty aromahop 3-6 3-4
Millennium bitterhop 15,5 4,8
Mosaic dubbeldoelhop 11,5-13,5 3,2-3,9
Mount Hood aromahop 3-6 5-7,5
Mount Rainier aromahop 6,1 5,7
Newport bitterhop 13,5-17 7,2-9,1
Nugget bitterhop 10-14 4-6
Palisade aromahop 5,5-9,5 6-8
San Juan Ruby Red aromahop 7 ?
Santiam aromahop 4-7 6-8
Satus bitterhop 12,5-14 8,5-9
Simcoe dubbeldoelhop 11-15 4-5
Sonnet aromahop 4-6 ?
Sterling aromahop 5-9 4-6
Summit bitterhop 13,5-15,5 4-6
Super Galena bitterhop 13-16 8-10
Tillicum bitterhop 12-14,5 9,8-10,5
Tomahawk zie Columbus
Ultra aromahop 4-5 3,6-4,7
Vanguard aromahop 5-7 6-7
Warrior dubbeldoelhop 15-18 4,5-5,5
Willamette aromahop 3-6 3-4
Zeus zie Columbus
Naam Land Gebruik Alfazuur % Bètazuur %
Alpharoma   Nieuw-Zeeland dubbeldoelhop 5,8-10,9 2,6-4,8
Calicross   Nieuw-Zeeland dubbeldoelhop 5,8-7,9 4-7,8
Feux-Coeur Francais   Australië bitterhop 12-16 ?
Galaxy   Australië dubbeldoelhop 13,5-14,8 5,8-6
Green Bullet   Nieuw-Zeeland bitterhop 10-13 7
Hallertau Aroma   Nieuw-Zeeland aromahop 7-10 8,5
Kohatu   Nieuw-Zeeland aromahop 6,8 ?
Motueka   Nieuw-Zeeland aromahop 5-7,5 5-5,5
Nelson Sauvin   Nieuw-Zeeland dubbeldoelhop 10-13 6-8
Pacific Gem   Nieuw-Zeeland bitterhop 11-15 8,2
Pacific Jade   Nieuw-Zeeland bitterhop 12-14 7-8
Pacifica   Nieuw-Zeeland aromahop 4-8 6
Pride of Ringwood   Australië bitterhop 9-10,5 5,5-6
Rakau   Nieuw-Zeeland dubbeldoelhop 9-11 ?
Riwaka   Nieuw-Zeeland aromahop 4,5-8 4-5
Southern Cross   Nieuw-Zeeland bitterhop 12-14 5-6
Stella   Australië aromahop 14-16 4-4,5
Sticklebract   Nieuw-Zeeland bitterhop 13-14 7,5-8,5
Summer   Australië aromahop 4-7 4,8-6,1
Super Alpha   Nieuw-Zeeland dubbeldoelhop 10-12 7-8,5
Super Pride   Australië bitterhop 13,5-15 6,4-6,9
Topaz   Australië bitterhop 15,5-18 6-7
Wai-iti   Nieuw-Zeeland aromahop 3 ?
Waimea   Nieuw-Zeeland dubbeldoelhop 16-19% 7-9%

Op grond van de verspreiding van de hedendaagse genetische variatie, stellen Murakami et al. dat het geslacht Humulus waarschijnlijk in China is ontstaan.[7] Als aanvullende aanwijzing hiervoor noemen ze dat alle drie de tegenwoordig nog onderscheiden soorten (H. lupulus L., H. japonicus Siebold & Zuccarini [syn. H. scandens (Loureiro) Merrill] en H. yunnanensis Hu) in China voorkomen en dat één ervan endemisch is.
In China wordt sinds 1921 hop geteeld. De eerste variëteit, Hadora werd geïntroduceerd vanuit Duitsland.

Naam Land Gebruik Alfazuur % Bètazuur %
Hadora   China
Qingdao Da Hua   China bitterhop 6,5 3,5
Naam Land Gebruik Alfazuur % Bètazuur %
Furano Ace   Japan aromahop 8 8
Shinshuwase   Japan aromahop 4,7-8,3 4-6,1
Sorachi Ace   Japan dubbeldoelhop 12-16 6,5-7

In 1956 werd door The South African Breweries Hop Farms Ltd (sinds 2016 deel uitmakend van Anheuser-Busch InBev) begonnen met een kweekprogramma. De bedoeling was om nieuwe variëteiten te kweken aangepast aan het klimaat en de mindere uren daglicht in de regio (Outeniqua Country, George), Zuid-Afrika. In 1972 werd Southern Brewer op de markt gebracht en dit was de belangrijkste hopvariëteit die de volgende 20 jaar in Zuid-Afrika geteeld werd. Omdat er te weinig uren daglicht zijn rond de evenaar, moest men met kunstlicht werken om deze hop te kunnen telen. Pas in 1992 werden twee nieuwe varianten gekweekt, Outeniqua en Southern Promise, die konden groeien met minder daglicht.[8]

Naam Land Gebruik Alfazuur % Bètazuur %
Outeniqua   Zuid-Afrika bitterhop 12-13,5 4,1-5,1
Southern Brewer   Zuid-Afrika bitterhop 9-10,5 3,6-4,5
Southern Promise   Zuid-Afrika dubbeldoelhop 9,5-11,5 3,6-5,4
Southern Star   Zuid-Afrika bitterhop 12-14 4,8-5,2

Cijfers hopproductie

bewerken
Land Hopproductie in ton (t) 2018 Hopproductie in ha 2018 Percentage[9]
  Verenigde Staten 49.282 23.202 41,7%
  Duitsland 41.794 20.144 35,4%
  Tsjechië 5.126 5.020 4,4%
  China 7.548 2.302 3,8%
  Polen 3.208 1.662
  Slovenië 3.078 1.667
  Australië 1.582 652
  Verenigd Koninkrijk 1.377 948
  Spanje 900 536
  Frankrijk 864 496
  Nieuw-Zeeland 794 531
  Zuid-Afrika 754 427
  België 282 183
Wereldtotaal 118.105 60.311