Wikipedia

Isle of Man TT 1969

De Isle of Man TT 1969 was de vierde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1969. De races werden verreden van 7 t/m 13 juni 1969 op de Snaefell Mountain Course, een stratencircuit op het eiland Man. Alle WK-klassen met uitzondering van de 50cc-klasse kwamen aan de start, naast drie klassen in de Production TT en de 750cc-Sidecar TT.

Vlag van Man TT van Man 1969 hoofdraces
Officiële naam Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 7 tot 13 juni 1969
Organisator ACU
Senior TT (500 cc)
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Barnett
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Dickie
Junior TT (350 cc)
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Steenson
Derde Vlag van Australië Jack Findlay
Lightweight 250 cc TT
Snelste ronde Vlag van Australië Kel Carruthers
Eerste Vlag van Australië Kel Carruthers
Tweede Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Santiago Herrero
Lightweight 125 cc TT
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds
Tweede Vlag van Australië Kel Carruthers
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Dickinson
Sidecar 500 cc TT
Snelste ronde Vlag van Duitsland Klaus Enders / Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Eerste Vlag van Duitsland Klaus Enders / Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Tweede Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu / Vlag van Duitsland Horst Schneider
Derde Vlag van Duitsland Helmut Fath / Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
TT van Man 1969 overige races
Production 750 TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Uphill
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Smart
Derde Darryl Pendlebury
Production 500 TT
Eerste Graham Penny
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Knight
Derde R. Baylie
Production 250 TT
Eerste Alastair Michael Rogers
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Whiteway
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Sidecar 750 cc TT
Eerste Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu / Vlag van Duitsland Horst Schneider
Tweede Peter Brown / Mick Casey
Derde Bill Currie / F. Kay

Algemeen bewerken

Door het verdwijnen van veel fabrieksteams (Honda, Suzuki en Yamaha) boette de TT van Man nogal aan spanning in. Ook de rondetijden, met name in de Lightweight 125 cc TT, waren veel trager zonder de fabrieksracers. Feitelijk zorgden de Production TT-races nog als enigen voor wat spanning. Het weer was zo warm, dat coureurs en publiek geplaagd werden door een vliegenplaag. De 50cc-klasse werd niet meer verreden. Tijdens de training verongelukte Arthur Lavington.

Hoofdraces bewerken

Senior TT bewerken

Giacomo Agostini was, zoals in de 350cc-klasse, in de 500cc-klasse al bijna kampioen. Er was immers geen duidelijke "tweede man" op de ranglijst. Alle zes andere podiumplaatsen in de races vóór de Senior TT waren bezet door zes verschillende mensen. In de Senior deed Agostini het dan ook rustig aan. Ondanks de uitstekende weersomstandigheden reed hij zijn snelste ronde met slechts 170 km/h gemiddeld, terwijl Mike Hailwood dat twee jaar eerder al met 175 km/h had gedaan. De spanning zat hem dan ook in de strijd om de tweede plaats, op een hopeloze achterstand op Ago. Daar werd Alan Barnett (Kirby-Métisse) aanvankelijk bedreigd door Derek Woodman (Seeley-Matchless), Tom Dickie (Kuhn-Seeley-Matchless) en Alberto Pagani (LinTo). Barnett bouwde zijn voorsprong in de tweede ronde ver uit. Pagani viel halverwege de race uit. Agostini had aan het einde bijna negen minuten voorsprong op Barnett, maar die had het ook goed gedaan door ruim een halve minuut sneller te finishen dan Tom Dickie. Brian Steenson reed ook hier een goede race, maar viel op de vijfde plaats liggend uit met zijn Seeley-Matchless.

Uitslag Senior TT bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 2:09"40'2 15
2   Alan Barnett Kirby-Métisse-Matchless 2:18"12'6 12
3   Tom Dickie Kuhn-Seeley-Matchless 2:18"44'2 10
4   Derek Woodman Seeley-Matchless 2:19"03'4 8
5   John Trevor Findlay Norton 2:21"15'6 6
6   Ron Chandler Seeley-Matchless 2:21"42'8 5
7   Steve Jolly Seeley-Matchless 2:24"51'0 4
8   Selwyn Griffiths Matchless 2:25"36'0 3
9   Peter Darvill Norton 2:25"37'6 2
10   Steve Spencer Métisse-Matchless 2:26"06'0 1
11   Brian Adams Norton 2:27"18'4
12   Vincent Duckett Matchless 2:27"22'0
13   Malcolm Moffat Matchless 2:29"11'8
14   Hans-Otto Butenuth BMW 2:29"36'4
15   Keith Heckless Norton 2:29"58'6
16   Geoff Barry Oakley-Matchless 2:30"35'4
17   Albert Spooner Norton 2:30"47'0
18   Brian Moses Norton 2:31"04'2
19   William Kane Matchless 2:32"14'2
20   Phil O'Brien Matchless 2:35"20'0
31   Ross Hannan Norton 2:58"55'2

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Jack Findlay LinTo
  Kel Carruthers Aermacchi
  Brian Steenson Seeley-Matchless
  John Williams Métisse-Matchless
  Malcolm Uphill Norton
  Selwyn Griffiths Matchless
  Alberto Pagani LinTo
  Angelo Bergamonti Paton
  Tony Jefferies Triumph

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Karl Auer Matchless
  Werner Bergold Matchless
  Wolfgang Stropek MV Agusta
  John Dodds LinTo
  Terry Dennehy Drixton-Honda
  Gilbert Argo Matchless
  Gyula Marsovszky LinTo
  Bohumil Staša ČZ
  Günter Fischer Matchless
  Karl Hoppe Métisse-URS
  Paul Eickelberg Norton
  Walter Scheimann Norton
  Hannu Kuparinen Matchless
  Osmo Hansen Matchless
  Pentti Lehtelä Matchless
  André-Luc Appietto Paton
  Alan Lawton Norton
  Barry Scully Norton
  Billie Nelson Paton
  Dan Shorey Matchless
  Godfrey Nash Norton
  Lewis Young Matchless
  Maurice Hawthorne Matchless
  Percy Tait Triumph
  Peter Williams Matchless Blessure[1]
  Rob Fitton Norton
  Steve Ellis LinTo
  Emanuele Maugliani Norton
  Franco Trabalzini Paton
  Gilberto Milani Aermacchi
  Paolo Campanelli Seeley-Matchless
  Silvano Bertarelli Paton
  Theo Louwes Norton
  Ginger Molloy Bultaco
  Keith Turner LinTo
  Jack Lindh Seeley-Matchless
  Endel Kiisa Vostok

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Giacomo Agostini MV Agusta 60
2   Gyula Marsovszky LinTo 18
3   Godfrey Nash Norton 14
4   Angelo Bergamonti Paton 12
  Karl Hoppe Métisse-URS
  Billie Nelson Paton
  Alan Barnett Kirby-Métisse-Matchless
8   Jack Findlay LinTo 10
  Ginger Molloy Bultaco
  Karl Auer Matchless
  Tom Dickie Kuhn-Seeley-Matchless

Junior TT bewerken

Woensdag 11 juni, zes ronden (364 km)

František Šťastný nam voor de Isle of Man TT het zekere voor het onzekere. Voor een buitenlander kende hij het circuit eigenlijk al heel goed, want vanaf 1961 had hij elk jaar deelgenomen. Toch fietste hij in de weken vóór de TT het 60 km-lange circuit nog een keer rond, in 2½ uur. Giacomo Agostini kwam in de Junior TT al na de eerste ronde binnen met "veerproblemen". Hij werd weer op weg gestuurd met de mededeling dat dit aan het hobbelige circuit lag, maar het was al zijn vijfde jaar op Man en men zou verwachten dat hij dan het asfalt wel kende. Hoe dan ook, Agostini volbracht de Junior TT in een - voor zijn doen - toeristisch tempo dat hem aan het einde van de dag 10 minuten voorsprong op Brian Steenson en Jack Findlay (beiden Aermacchi) opleverde. Agostini was, ondanks het uitstekende weer, liefst vier minuten en gemiddeld 3 km/h langzamer dan in 1968. Kel Carruthers, die in deze week voor het eerst op de 250cc-Benelli had gereden, viel hier met de Aermacchi in de laatste ronde uit.

 
Aermacchi Ala d'Oro 350

Uitslag Junior TT bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 2:13"25'4 15
2   Brian Steenson Aermacchi 2:23"36'4 12
3   Jack Findlay Aermacchi 2:24"41'2 10
4   Tom Dickie Seeley-AJS 2:26"13'0 8
5   Terry Grotefeld Yamaha 2:26"44'0 6
6   Selwyn Griffiths AJS 2:29"27'6 5
7   John Trevor Findlay Norton 2:29"29'4 4
8   Billie Guthrie Yamaha 2:29"51'8 3
9   Mike Hatherill Aermacchi 2:29"53'6 2
10   Roy Graham Aermacchi 2:30"53'0 1
11   Keith Heckles Norton 2:30"56'0
12   Ron Chandler Seeley-AJS 2:30"58'8
13   Steve Jolly Highley-Seeley-AJS 2:31"06'0
14   Tony Rutter Yamaha 2:31"06'4
15   John Williams Arter-AJS 2:31"07'4
16   Peter Darvill Norton 2:31"17'0
17   Dave Simmonds Kawasaki 2:31"33'8
18 Roly Capper Capper-AJS 2:31"34'4
19   Mick Andrew Kuhn-Seeley-AJS 2:31"37'2
20   Vincent Duckett Aermacchi 2:45"36'6
22   Tony Jefferies AJS 2:33"43'8
47   Gordon Keith Brown-Yamaha 2:31"58'4

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Kel Carruthers Aermacchi
  Ivar Sauter Aermacchi
  František Šťastný Jawa
  Bill Smith Honda
  Billie McCosh Aermacchi
  Phil Read Padgett-Yamaha
  Rodney Gould Yamaha
  Tommy Robb Aermacchi
  Angelo Bergamonti Aermacchi

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Brian Smith Aermacchi
  Herbert Denzler Aermacchi
  Bohumil Staša ČZ
  Karel Bojer ČZ
  Heinz Rosner MZ
  Adolf Ohligschläger Yamaha
  Günter Fischer Aermacchi
  Karl Hoppe Yamaha
  Walter Scheimann Yamaha
  Hannu Kuparinen Yamaha
  Martti Pesonen Yamaha
  Bill Ivy Jawa
  Billie Nelson Aermacchi
  Cecil Crawford Aermacchi
  Cliff Carr Yamaha
  Dave Degens Aermacchi
  Godfrey Nash Norton
  Jerry Lancaster Drixton-Aermacchi
  Jim Curry Métisse-Aermacchi
  Lewis Young Aermacchi
  Maurice Hawthorne Métisse-Aermacchi
  Rob Fitton Norton
  János Drapál Aermacchi
  Bruno Spaggiari Ducati
  Gilberto Milani Aermacchi
  Giuseppe Visenzi Yamaha
  Silvano Bertarelli Aermacchi
  Silvio Grassetti Yamaha
  Jan Kostwinder Yamaha
  Leo Commu Yamaha
  Ginger Molloy Bultaco
  Marty Lunde Yamaha

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Giacomo Agostini MV Agusta 45
2   Jack Findlay Yamaha 24
3   Kel Carruthers Aermacchi 17
4   Giuseppe Visenzi Yamaha 16
5   Bill Ivy Jawa 12
  Brian Steenson Aermacchi
7   František Šťastný Jawa 10
8   Ginger Molloy Bultaco 8
  Tom Dickie Seeley-AJS
10   Terry Grotefeld Yamaha 6

Lightweight 250 cc TT bewerken

Dinsdag 10 juni, zes ronden (364 km)

Renzo Pasolini had weliswaar een spoedoperatie ondergaan om zijn gebroken sleutelbeen te herstellen, maar hij was nog niet fit voor de Isle of Man TT. Benelli zat met de handen in het haar en vroeg twee coureurs om haar dure viercilinders te bemannen: Kel Carruthers en Phil Read. Ook MZ had een probleem nadat Heinz Rosner in de training een sleutelbeen had gebroken. De Lightweight TT ging aanvankelijk tussen Carruthers, Read en Rodney Gould (Yamaha TD 2). Carruthers moest even wennen aan de Benelli, waardoor Gould enkele ronden lang de snelste tijden kon rijden. Carruthers ging daarna sneller, waardoor Gould en Read vochten om de tweede plaats. Ze vielen echter allebei uit: de Yamaha van Rodney Gould viel in de derde ronde stil zonder benzine en Read had problemen met het schakelen en in de vijfde ronde schakelde hij verkeerd, waardoor het toerental opliep tot 17.000 en er een klep in de cilinder viel. Daarmee was ook Read uitgeschakeld. Dat zorgde ervoor dat Frank Perris met zijn Suzuki tweede kon worden en Santiago Herrero met de Ossa derde. Herrero had al een goed seizoen gedraaid en stond nu aan de leiding van het WK, maar de combinatie Carruthers/Benelli ging nog hoge ogen gooien.

Uitslag Lightweight 250 cc TT bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Kel Carruthers Benelli 2:21"35'2 15
2   Frank Perris Suzuki 2:24"59'3 12
3   Santiago Herrero Ossa 2:26"21'0 10
4   Mick Chatterton Yamaha 2:29"01'0 8
5   Frank Whiteway Suzuki 2:30"41'4 6
6   Derek Chatterton Yamaha 2:31"46'0 5
7   Stan Woods Yamaha 2:32"15'2 4
8   František Šťastný Jawa 2:32"25'2 3
9   Ian Richards Yamaha 2:34"13'0 2
10   Gordon Keith Yamaha 2:34"22'0 1
11   Billy Guthrie Yamaha 2:34"58'0
12   Ken Kay Aermacchi 2:40"48'2
13 Roy Boughey Honda 2:44"02'4
14 A. Allen Bultaco 2:44"08'8
15 R. Tolan Yamaha 2:47"08'8
16 John Kidson Moto Guzzi 2:47"24'8
17   Hans-Otto Butenuth Honda 2:48"15'6
18   Barry Smith Thompson-Suzuki 2:48"16'0
19 B. Iles Greeves 2:49"49'4
20 Norman Dunn Ewing-Yamaha 2:50"49'6

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Jack Findlay Yamaha
  Billie Nelson Doncaster-Yamaha
  Chas Mortimer Yamaha
  Dave Simmonds Kawasaki
  Dick Pipes Yamaha
  John Ringwood Yamaha
  Phil Read Benelli Motor
  Rodney Gould Yamaha Brandstof
  Angelo Bergamonti Aermacchi

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Heinz Rosner MZ Blessure[2]

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Heinz Kriwanek Suzuki
  Eric Hinton Yamaha
  Gyula Marsovszky Yamaha
  Karel Bojer ČZ
  Günter Bartusch MZ
  Dieter Braun MZ
  Klaus Huber Yamaha
  Lothar John Yamaha
  Reinhard Scholtis Kawasaki
  Siegfried Lohmann Suzuki
  Toni Gruber Yamaha
  Carlos Giró Ossa
  Martti Pesonen Yamaha
  Matti Salonen Yamaha
  Pentti Korhonen Yamaha
  Teuvo Länsivuori Yamaha
  Christian Ravel Yamaha
  Jean Auréal Yamaha
  Jerry Lancaster Yamaha
  Ray McCullough Yamaha
  Tony Rutter Yamaha
  László Szabó MZ
  Eugenio Lazzarini Benelli
  Gilberto Parlotti Benelli
  Giuseppe Visenzi Yamaha
  Renzo Pasolini Benelli Blessure[3]
  Silvio Grassetti Yamaha
  Walter Villa Villa
  Keith Turner Aermacchi
  Börje Jansson Kawasaki-Yamaha
  Kent Andersson Yamaha

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Santiago Herrero Ossa 40
2   Kent Andersson Yamaha 37
3   Frank Perris Suzuki 25
4   Kel Carruthers Benelli 15
5   Lothar John Yamaha 12
  Rodney Gould Yamaha
7   Börje Jansson Kawasaki-Yamaha 11
  Angelo Bergamonti Aermacchi
9   Klaus Huber Yamaha 10
10   Martti Pesonen Yamaha 8
  László Szabó MZ
  Mick Chatterton Yamaha

Lightweight 125 cc TT bewerken

Donderdag 12 juni, drie ronden (182 km)

Door het wegvallen het Yamaha-fabrieksteam daalde de gemiddelde snelheid in de Lightweight 125 cc TT dramatisch. Dave Simmonds hoefde zich echter geen zorgen te maken over concurrentie: Cees van Dongen, winnaar in Spanje, en Jean Auréol, winnaar in Frankrijk, waren niet eens op Man. Nu kwam het enige gevaar van een van de eerste optredens van de gloednieuwe Aermacchi Ala d'Oro 125-tweetakten met Kel Carruthers aan het stuur. Simmonds gaf Kawasaki haar eerste overwinning in de Isle of Man TT, maar hij reed zijn snelste ronde 8 mph (12,8 km/h) langzamer dan Bill Ivy in 1968 had gedaan. Toch hield hij op het eind een marge van bijna zes minuten over op Carruthers. Nadat Fred Launchbury gediskwalificeerd was omdat zijn Bultaco een onreglementaire cilinderinhoud (1,2 cc te veel) had, werd Gary Dickinson op een productie-Honda CR 93 derde. De race kende een groot aantal uitvallers, waaronder John Ringwood, die als vervanger voor Heinz Rosner (gebroken sleutelbeen in de training) op de fabrieks-MZ reed, en de jonge Chas Mortimer, die in de laatste ronde op de tweede plaats liggend uitviel met zijn fabrieks-Moto Villa.

 
125cc-Kawasaki A7 RS

Uitslag Lightweight 125 cc TT bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Dave Simmonds Kawasaki 1:14"34'6 15
2   Kel Carruthers Aermacchi 1:20"27'2 12
3   Gary Dickinson Honda 1:21"10'6 10
4   Steve Murray Honda 1:21"36'2 8
5   John Kiddie Honda 1:23"48'0 6
6   Carl Ward Bultaco 1:24"17'8 5
7   John Shacklady Bultaco 1:24"37'0 4
8   Charles Garner Bultaco 1:25"49'6 3
9   Jean-Louis Pasquier Bultaco 1:26"39'2 2
10   Tom Loughridge Bultaco 1:27"12'8 1
11 D. Barton Honda 1:27"37'2
12 Bill Rae Bultaco 1:27"49'2
13 John Pearson Bultaco 1:28"34'8
14 G. Barker Honda 1:29"28'0
15 Les Iles Bultaco 1:29"46'4
16 R. Ware Bultaco-BSA 1:30"23'0
17 John Weed Honda 1:30"35'0
18 Nev Watts Honda 1:30"49'8
19 Chris Gregory Honda 1:30"51'6
20   Barrie Dickinson Yamaha 1:31"32'8

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Barry Smith Derbi
  Chas Mortimer Villa
  John Lawley Bultaco
  John Ringwood MZ
  Tommy Robb Bultaco

Gediskwalificeerd bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Fred Launchbury Bultaco Cilinderinhoud

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Heinz Kriwanek Rotax
  John Dodds Aermacchi
  Bruno Veigel Honda
  Herbert Denzler Honda
  Jean Campiche Honda
  Eberhard Mahler MZ
  Friedhelm Kohlar MZ
  Günter Bartusch MZ
  Hartmut Bischoff MZ
  Heinz Rosner MZ
  Thomas Heuschkel MZ
  Dieter Braun Suzuki
  Lothar John MZ
  Siegfried Lohmann MZ
  Walter Scheimann Villa
  Enrique Escuder Bultaco
  Ramón Galí Bultaco
  Pertti Leinonen Honda
  Seppo Kangasniemi MZ
  Daniel Crivello Maico
  Jacques Roca Derbi
  Jean Auréal Yamaha
  Jean-François Chaffin Villa
  Pierre Viura Maico
  Bob Coulter Bultaco
  Jerry Lancaster Honda
  Jim Curry Honda
  János Reisz MZ
  László Szabó MZ
  Francesco Villa Villa
  Giuseppe Mandolini Villa
  Silvano Bertarelli Aermacchi
  Walter Villa Villa
  Cees van Dongen Suzuki
  Jan Huberts MZ
  Lous van Rijswijk jr. Yamaha
  Ginger Molloy Bultaco
  Ryszard Mankiewicz MZ
  Börje Jansson Maico
  Bosse Granath MZ
  Kent Andersson Maico

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Dave Simmonds Kawasaki 42
2   Kel Carruthers Aermacchi 18
3   Jean Auréal Yamaha 15
  Cees van Dongen Suzuki
5   Ginger Molloy Bultaco 14
6   Kent Andersson Maico 12
  Dieter Braun Suzuki
8   Heinz Kriwanek Rotax 10
  Walter Villa Villa
  Gary Dickinson Honda

Sidecar 500 cc TT bewerken

Maandag 9 juni, drie ronden (182 km)

De Sidecar TT opende op maandagochtend 9 juni het WK-deel van de Isle of Man TT (de Sidecar 750cc TT was al op zaterdagavond verreden). Klaus Enders en Ralf Engelhardt hadden hun BMW RS laten prepareren door Dieter Busch en ze waren gebrand op de overwinning nadat ze al twee jaar in de laatste ronde van de Sidecar TT waren uitgevallen. Siegfried Schauzu / Horst Schneider waren ook bijzonder gemotiveerd nadat ze de 750cc Sidecar TT al gewonnen hadden. In de eerste ronde viel het voor Schauzu nog tegen, want door een verkeerde carburateurafstelling draaide zijn BMW niet meer dan 9.000 toeren. Enders begon meteen de snelste rondetijden te draaien en Helmut Fath was tweede. Na de tweede ronde had Schauzu de problemen onder controle en hij pakte de tweede plaats terug. Fath reed bijna blind omdat een steen, opgeworpen door het achterwiel van Schauzu, het linker glas van zijn stofbril verbrijzeld had. Toch hield hij tot aan de eindstreep de derde positie vast. Enders/Engelhardt namen de leiding in de WK-stand over.

Uitslag Sidecar 500 cc TT bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Klaus Enders   Ralf Engelhardt BMW 1:13"27'0 15
2   Siegfried Schauzu   Horst Schneider BMW 1:14"39'4 12
3   Helmut Fath   Wolfgang Kalauch URS 1:15"00'0 10
4   Arsenius Butscher   Josef Huber BMW 1:21"18'0 8
5   Franz Linnarz   Rudolf Kühnemund BMW 1:22"52'0 6
6   Dick Hawes   John Mann Seeley-Matchless 1:23"06'6 5
7   Norman Hanks   Rose Arnold BSA 1:23"51'4 4
8   Bill Copson   Dane Rowe BMW 1:25"32'8 3
9   Dennis Keen   Mac Witherspoon Triumph 1:26"44'0 2
10   Tony Harris   Brian Harris Triumph 1:28"40'8 1
11 J. Mines Geoff Davis Matchless 1:28"41'8
12   Stuart Applegate   Rob Appleton BMW 1:29"58'0
13 Ian McDonald André Witherington Triumph 1:30"03'0
14 Bill Cooper D. Argent WEC 1:30"26'8
15 D. Ward G. Alcock Triumph 1:31"45'6
16 Steve Sinnott Jim Williamson SWS-Triumph 1:33"14'8
17 Derek Plummer Malcolm Brett Kettle-Triumph 1:33"25'8
18 Chris Hornby M. Griffiths BSA 1:34"56'6
19 Maurice Candy Eddy Fletcher MJC 1:41"49'0
20 Dave Dickinson S. Cooper DFD-BMW 1:42"26'0

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Claude Lambert F. Bourdon BMW
  Jean-Claude Castella   Albert Castella BMW
  Rudi Kurth J. Güdel CAT
  Georg Auerbacher   Hermann Hahn BMW Brandstoftoevoer
  Heinz Luthringshauser   Geoff Hughes BMW
  Helmut Lünemann   Neil Caddow BMW
  Jack Philpott   Bill Turrington Norton
  Mick Boddice   Clive Pollington BSA
  Mick Potter   John Fiddaman Triumph
  Roy Hanks Malcolm Lucas BSA

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Hans Hänni   Kurt Barfuss BMW
  Max Hauri   Heinz Hausamann BMW
  Hermann Binding   Helmut Fleck BMW
  Richard Wegener   Adi Heinrichs BMW
  Jaakko Palomäki   Jussi Ahlbäck BMW
  Kenneth Calenius   Juhani Vesterinen BMW
  Leif Aurosell   Jouko Ryhänen BMW
  André Cailletet   Jean-Paul Coquic BMW
  Joseph Duhem   François Fernandez BMW
  Graham Milton   John Thornton BMW
  Jeff Gawley   Frank Knights BSA
  Peter Kielty   V. Sherriffs Triumph
  Tony Wakefield   John Flaxman BMW
  Herman Oosterloo   Karel Hermans BMW
  Ruben Bjarnemark   Marianne Kjellmodin-Hansen BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Klaus Enders   Ralf Engelhardt BMW 30
2   Franz Linnarz   Rudolf Kühnemund BMW 26
3   Helmut Fath   Wolfgang Kalauch URS 25
  Siegfried Schauzu   Horst Schneider BMW
5   Arsenius Butscher   Josef Huber BMW 24
6   Georg Auerbacher   Hermann Hahn BMW 12
7   Dick Hawes   John Mann Seeley-Matchless 10
8   Helmut Lünemann   Neil Caddow BMW 8
9   Jean-Claude Castella   Albert Castella BMW 6
10   Max Hauri   Heinz Hausamann BMW 5
  Tony Wakefield   John Flaxman BMW

Overige races bewerken

De drie klassen in de Production TT reden weer tegelijk en kregen wat meer aandacht van de Britse fabrikanten, die weliswaar gewone straatmotoren in moesten zetten, maar toch fabrieksteams formeerden. In de 750cc-klasse zetten zowel Triumph als BSA nog hun tweecilinders (Triumph Bonnevilles en BSA Lightnings) in. Dat was het laatste jaar want inmiddels was de BSA Rocket 3/Triumph Trident-serie geïntroduceerd. Het BSA-fabrieksteam had echter veel pech, Steve Spencer en Tony Smith vielen uit. Malcolm Uphill (Triumph) won de race en werd de eerste die in een productieklasse een ronde van meer dan 100 mijl per uur gemiddeld reed. De 500cc-klasse had slechts veertien deelnemers, waarvan tien op een Britse motorfiets. Toch werd de race lang geleid door Tony Dunnell op een Kawasaki H 1 500 Mach III tot hij ten val kwam. Toen nam Graham Penny met zijn Honda CB 450 de leiding over en hij won de race met een halve minuut voorsprong op Ray Knight (Triumph). Alastair Michael "Mike" Rogers won de 250cc-klasse met een vier jaar oude Ducati. Frank Whiteway werd met een Suzuki T 20 tweede en Chas Mortimer, die de snelste ronde reed, werd met zijn Ducati derde.

Production 750 TT bewerken

Woensdag 11 juni, drie ronden (182 km)

Uitslag Production 750 TT bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1   Malcolm Uphill Triumph 1:07"55'4
2   Paul Smart Norton 1:08"21'2
3 Darryl Pendlebury Triumph 1:10"16'2
4 Mick Andrew Norton 1:11"21'8
5   Steve Jolly Triumph 1:12"53'0
6   Tony Jefferies Triumph 1:12"56'2
7 Martin Carney Triumph 1:13"02'0
8 Pat Mahoney BSA 1:13"30'8
9 Paul Butler Triumph 1:14"34'0
10 L. Phelps Triumph 1:14"50'0
11 Ray Wittich Norton 1:15"16'0
12 G. Borland BSA 1:15"46'6

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Billie Nelson Norton
  Rodney Gould Triumph
  Steve Spencer BSA Koppeling
  Tony Smith BSA Koppeling
  Tom Dickie Norton

Production 500 TT bewerken

Woensdag 11 juni, drie ronden (182 km)

Uitslag Production 500 TT bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1 Graham Penny Honda 1:17"01'6
2   Ray Knight Triumph 1:17"30'4
3 R. Bailie Triumph 1:19"04'0
4 A. Cooper Suzuki 1:19"45'4
5 Hugh Evans BSA 1:19"45'6
6   Mick Chatterton Triumph 1:20"53'6
7   Brian Warburton Triumph 1:22"37'8
8 A. Allen Triumph 1:30"43'6

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Tony Dunnell Kawasaki Val

Production 250 TT bewerken

Woensdag 11 juni, drie ronden (182 km)

Uitslag Production 250 TT bewerken

Pos Coureur Merk Tijd
1 Alastair Michael Rogers Ducati 1:21"03'8
2   Frank Whiteway Suzuki 1:21"33'4
3   Chas Mortimer Ducati 1:22"49'6
4 George Leigh Bultaco 1:23"35'2
5 C. Thompsett Ducati 1:24"43'2
6 W. Benson Suzuki 1:25"45'4
7 T. Holdsworth Suzuki 1:26"18'6
8   Tom Loughridge Suzuki 1:29"22'6
9   Charlie Mates Yamaha 1:30"04'6
10   John Williams Honda 1:39"35'6

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Barry Smith Suzuki
  Steve Murray Bultaco

Sidecar 750 cc TT bewerken

Zaterdag 7 juni, drie ronden (182 km)

De Sidecar 750 cc TT werd op zaterdagavond om 18.00 uur verreden. Hoewel enkele Duitse combinaties hadden geëxperimenteerd met de motor van de BMW 700-auto en de nieuwe BMW R 75/5, reden ze nu met tot 560 cc opgeboorde BMW RS-blokken. Siegfried Schauzu / Horst Schneider wonnen de 750cc-zijspanrace en werden de eerste zijspancombinatie die drie wedstrijden tijdens de TT van Man gewonnen hadden. Aanvankelijk werden ze gediskwalificeerd omdat ze tijdens hun negen seconden durende tankstop de motor hadden laten draaien. Pas op zondagmiddag accepteerde de jury hun verweer dat de motor zo heet was dat hij niet afsloeg ondanks het feit dat hij afgezet was. Schauzu won met 3½ minuut voorsprong omdat zijn achtervolgers uitvielen. Schauzu verbeterde al in de eerste ronde (met staande start) het ronderecord, waardoor hij al 42 seconden voorsprong had op Chris Vincent / Alex Macfadzean (650cc-BSA). Klaus Enders passeerde Vincent om daarna uit te vallen. Georg Auerbacher viel met een gebroken krukas uit toen hij Vincent bijna te pakken had, maar Vincent moest op zijn beurt een extra pitstop maken om zijn stofbril te vervangen vanwege de vele vliegen. Daarna was Vincent de snelste, maar ook hij viel uit door een gebroken primaire ketting. Opmerkelijke afwezige in de 750cc-klasse was Helmut Fath, die juist voor de Britse 750cc-races een 700cc-versie van zijn viercilinder URS had gemaakt.

Uitslag Sidecar 750 cc TT bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd
1   Siegfried Schauzu   Horst Schneider BMW 1:15"36'8
2 Peter Brown Mick Casey BSA 1:19"18'2
3   Bill Currie F. Kay LWC 1:23"07'4
4   Mick Boddice   Clive Pollington BSA 1:23"50'4
5 Derek Plummer Malcolm Brett Triumph 1:24"16'2
6 Mick Horsepole G. Horsepole Triumph 1:24"32'2
7 Gordon Fox H. Sanderson Triumph 1:25"01'2
8 Bill Cooper D. Argent WEC 1:25"21'0
9 Bob Kewley D. Tucker BSA 1:26"24'0
10   Dennis Keen   Mac Witherspoon Triumph 1:26"33'0
11 Ken Graham G. Sewell Triumph 1:28"29'0
12 G. Bye J. Handleigh Triumph 1:28"56'4
13   Derek Bayley L. King Triumph 1:29"01'8
14   Maurice Tombs   Trevor Tombs BSA 1:29"04'2
15 Ron Coxon Colin Newbold BSA 1:29"05'0
16 Ian McDonald André Witherington Triumph 1:29"15'0
17 Peter Hardy Ron Hardy HTS 1:29"38'6
18 K. Hunt Gary Townley Rushton 1:29"39'0
19 Jack Forrest J. Graham BSA 1:30"46'8
20 Roger Dutton T. Hickford BSA 1:31"14'8

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Georg Auerbacher   Hermann Hahn BMW Krukas
  Klaus Enders   Ralf Engelhard BMW Vastloper
  Chris Vincent Alex Macfadzean BSA Primaire aandrijving
  Fred Hanks N. Panter BSA
  Mac Hobson   Geoff Atkinson Cowie-BSA
  Mick Potter   John Fiddaman Triumph -
  Norman Hanks Rose Arnold Triumph
  Roy Hanks   Malcolm Lucas BSA
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1969 		FIM wereldkampioenschap wegrace
21e seizoen (1969) 		Volgende race:
TT Assen 1969
Vorige race:
Isle of Man TT 1968 		Isle of Man TT Volgende race:
Isle of Man TT 1970
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Isle_of_Man_TT_1969&oldid=67259824"