Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1965
De Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1965 was de eerste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1965. De races werden verreden op 20 maart op de Daytona International Speedway in Daytona Beach, Florida. Aan de start kwamen de 50cc-, 125cc-, 250cc- en de 500cc-klasse.
 Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1965
| ||
|---|---|---|
| ||
| Land | Verenigde Staten
| |
| Datum | 20 maart 1965 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Mike Hailwood
| |
| Eerste | Mike Hailwood
| |
| Tweede | Buddy Parriott
| |
| Derde | .svg){kind=small} Roger Beaumont
| |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | Phil Read
| |
| Eerste | Phil Read
| |
| Tweede | Mike Duff
| |
| Derde |  Silvio Grassetti
| |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde |  Hugh Anderson
| |
| Eerste | Hugh Anderson
| |
| Tweede |  Ernst Degner
| |
| Derde | Frank Perris
| |
| 50 cc | ||
| Snelste ronde | Hugh Anderson
| |
| Eerste | Ernst Degner
| |
| Tweede | Hugh Anderson
| |
| Derde |  Michio Ichino
| |
Algemeen
bewerkenHonda liet de Verenigde Staten weer schieten, wat vreemd was want dat had men in 1964 ook gedaan en (mede) daardoor was de 250cc-wereldtitel naar Phil Read met zijn Yamaha gegaan. Ook de merken uit het Oostblok (MZ uit de DDR, Jawa en CZ uit Tsjecho-Slowakije) gingen op het hoogtepunt van de Koude Oorlog niet naar de Verenigde Staten. Privérijders konden de overtocht niet betalen en -net als in 1964- bleven ook de tribunes leeg omdat de Amerikanen zich niet interesseerden voor het grotendeels Europese wereldkampioenschap. De Amerikaanse Grand Prix werd na dit tweede jaar voor lange tijd van de kalender geschrapt om pas in het seizoen 1988 terug te keren.
500cc-klasse
bewerkenMV Agusta stuurde de net gecontracteerde Giacomo Agostini niet naar de Verenigde Staten. Mike Hailwood moest het alleen doen. Hij won de race zo overtuigend, dat de Amerikaan Buddy Parriott en de Canadees Roger Beaumont weliswaar op het podium kwamen, maar met twee en drie ronden achterstand finishten.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
250cc-klasse
bewerkenYamaha profiteerde optimaal van de afwezigheid van concurrent Honda. Regerend wereldkampioen Phil Read won de race voor zijn teamgenoot Mike Duff. Silvio Grassetti finishte met zijn Moto Morini 250 Bialbero slechts een seconde achter Duff. Suzuki stuurde Frank Perris met de watergekoelde viercilinder RZ 64, maar hij werd slechts vierde.
Uitslag 250cc-klassebewerken
 |
Niet deelgenomenbewerken
|
|
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
125cc-klasse
bewerkenIn de 125cc-race had Suzuki het rijk alleen omdat Honda niet verscheen, Yamaha de ontwikkeling van de RA 97 nog steeds niet voltooid had en de overige concurrenten uit het Oostblok thuis bleven. Zo won Hugh Anderson met de Suzuki RT 65 voor teamgenoten Ernst Degner en Frank Perris. Zij maakten er wel een spannende race van, want ze finishten binnen 0,6 seconden. De andere punten gingen weliswaar naar Honda-rijders, maar dat waren Amerikaanse privérijders met Honda CR 93-productieracers.
Uitslag 125cc-klassebewerken
|
Niet deelgenomenbewerken
|
|
50cc-klasse
bewerkenSuzuki kwam aan de start met de nieuwe tweecilinder RK 65. Het had het rijk alleen omdat zowel Honda als Kreidler geen afvaardiging stuurden. Ernst Degner won voor zijn teamgenoten Hugh Anderson, Michio Ichino en Haruo Koshino.
Uitslag 50cc-klassebewerken
|
Niet deelgenomenbewerken
|
|
Bronnen
Voetnoten
|
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Japan 1964 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 17e seizoen (1965) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1965 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1964 |
Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten | Volgende race: Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1988 |