Grand Prix-wegrace van Japan 1964

De Grand Prix-wegrace van Japan 1964 was de twaalfde en laatste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1964. De races werden verreden op 1 november op de Suzuka International Racing Course, 50 kilometer ten zuidwesten van Nagoya. Aan de start kwamen de 50cc-klasse, de 125cc-klasse, de 250cc-klasse. Alle wereldtitels waren al beslist. De 50cc-race werd gewonnen door Ralph Bryans met de Honda RC 113, maar omdat er slechts vijf deelnemers waren werd de uitslag ongeldig verklaard.

Vlag van Japan Grand Prix-wegrace van Japan 1964
Grand Prix-wegrace van Japan 1964
Land Vlag van Japan Japan
Datum 1 november 1964
Organisator FIM
350 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Derde Vlag van Japan Isamu Kasuya
250 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Japan Isamu Kasuya
Derde Vlag van Japan Hiroshi Hasegawa
125 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Duitsland Ernst Degner
Tweede Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Derde Vlag van Japan Yoshimi Katayama

Algemeen bewerken

De Japanse Grand Prix was nog slechter bezet dan die van 1963. Privérijders maakten de verre en dure reis niet. Yamaha stuurde twee testrijders naar de 125cc-race om nog eens te proberen hoe de RA 97-tweecilinder het deed. Gastheer Honda (het circuit van Suzuka is eigendom van Honda) presenteerde haar wereldkampioenen Jim Redman en Luigi Taveri, maar Yamaha-rijder Phil Read was er niet. De Oostblokmerken lieten hun eigen coureurs thuis. Na de vlucht van Ernst Degner uit de DDR lag uitzenden naar verre bestemmingen nog steeds gevoelig, maar MZ huurde Mike Hailwood in voor de 250- en de 350cc-race. Het verloor echter Alan Shepherd, die tijdens de trainingen zo zwaar gewond raakte, dat hij zijn carrière zou moeten beëindigen.

350cc-klasse bewerken

Zelfs met het inzetten van drie testrijders kon Honda geen startveld van zes rijders vullen. Dat was nodig om de race geldig te laten zijn. Daarom werd een onbekende Indonesische coureur ingehuurd, die na vijf ronden gediskwalificeerd werd, maar gezorgd had voor zes starters. Jim Redman won de race voor MZ-gastrijder Mike Hailwood.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Jim Redman Honda 1:04"55'3 8
2   Mike Hailwood MZ +30'0 6
3   Isamu Kasuya Honda +1"32'2 4
4   Isao Yamashita Honda +2"14'0 3
5   Kuniomi Nagamatsu Honda +2' 21'5 2

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Alan Shepherd MZ Blessure[1]

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Mike Duff AJS Privérijder
  Gustav Havel Jawa Teambeleid
  Stanislav Malina CZ Teambeleid
  Chris Conn Norton Privérijder
  Derek Minter Norton Privérijder
  Derek Woodman AJS Privérijder
  Fred Stevens AJS Privérijder
  Jack Ahearn Norton Privérijder
  Joe Dunphy Norton Privérijder
  Phil Read AJS Privérijder
  Vernon Cottle (†) AJS Overleden[2]
  Gilberto Milani Aermacchi Teambeleid
  Remo Venturi Bianchi Teambeleid
  Renzo Pasolini Aermacchi Teambeleid
  Bruce Beale Honda Privérijder
  Endel Kiisa Vostok Teambeleid
  Paddy Driver AJS Privérijder

Top tien eindstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Pnt
1   Jim Redman Honda 40 (64)
2   Bruce Beale Honda 24
3   Mike Duff AJS 20 (24)
4   Mike Hailwood MV Agusta / MZ 12
5   Gustav Havel Jawa 10
6   Phil Read AJS 6
7   Paddy Driver AJS 5
8   Remo Venturi Bianchi 4
  Endel Kiisa Vostok
  Stanislav Malina CZ
  Isamu Kasuya Honda

250cc-klasse bewerken

Jim Redman reed de tweede race met de nieuwe Honda 3RC 164-zescilinder en won de 250cc-race voor Isamo Kasuya, die de viercilinder-RC 164 gebruikte. Bij afwezigheid van Phil Read en Mike Duff liet Yamaha een RD 56 rijden door Hiroshi Hasegawa, die er derde mee werd. Er werden slechts vijf coureurs geklasseerd.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Jim Redman Honda 1:01"33'9 8
2   Isamu Kasuya Honda +40'7 6
3   Hiroshi Hasegawa Yamaha +1"20'9 4
4   Luigi Taveri Honda +1"38'3 3
5   Mike Hailwood MZ +1 ronde 2

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Alan Shepherd MZ Blessure[1]

Onbekend[3] bewerken

Coureur Merk
  Ralph Bryans Honda

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Bert Schneider Suzuki Teambeleid
  Mike Duff Yamaha Teambeleid
  Ernst Weiss Honda Privérijder
  Stanislav Malina CZ Teambeleid
  Wolfgang Gast MZ Teambeleid
  Jorge Sirera Montesa Privérijder
  Roger Mailles Morini Teambeleid
  Clive Hunt Aermacchi Privérijder
  Joe Dunphy Greeves Privérijder
  Phil Read Yamaha Teambeleid
  Ron Grant Parilla [4]
  Roy Boughey Yamaha Privérijder
  Tommy Robb Yamaha Teambeleid
  Alberto Pagani Paton Teambeleid
  Giacomo Agostini Morini Teambeleid
  Gilberto Milani Aermacchi Teambeleid
  Tarquinio Provini Benelli Teambeleid
  Hugh Anderson Suzuki
  Bruce Beale Honda Privérijder
  Bo Gehring Bultaco [4]
  Douglas Brown Ducati [4]
  George Rockett Ducati [4]

Top tien eindstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Pnt
1   Phil Read Yamaha 46 (50)
2   Jim Redman Honda 42 (58)
3   Alan Shepherd MZ 23
4   Mike Duff Yamaha 20
5   Tarquinio Provini Benelli 15
6   Luigi Taveri Honda 11
7   Isamu Kasuya Honda 10
8   Bruce Beale Honda 9
9   Tommy Robb Yamaha 7
10   Ron Grant Parilla 6

125cc-klasse bewerken

Ernst Degner won de 125cc-race, een jaar nadat hij tijdens de Japanse Grand Prix ernstige brandwonden had opgelopen waardoor hij het grootste deel van dit seizoen had gemist. Wereldkampioen Luigi Taveri werd tweede met iets meer dan een seconde achterstand. Yoshimi Katayama werd derde met de tweede Suzuki RT 64 A.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Ernst Degner Suzuki 32"33'5 8
2   Luigi Taveri Honda +1'2 6
3   Yoshimi Katayama Suzuki +11'4 4
4   Teisuke Tanaka Suzuki +52'2 3
5   Hironori Matsushima Yamaha +1"10'6 2
6   Akiyasu Motohashi Yamaha +1"36'1 1

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Roland Föll (†) Honda Overleden[5]
  Stanislav Malina CZ Teambeleid
  Dieter Krumpholz MZ Teambeleid
  Friedhelm Kohlar MZ Teambeleid
  Heinz Rosner MZ Teambeleid
  Klaus Enderlein MZ Teambeleid
  Peter Eser Honda Privérijder
  Richard Thomas Honda Privérijder
  Walter Scheimann Honda Privérijder
  Ramón Torras Bultaco Privérijder
  Jean-Pierre Beltoise Bultaco Privérijder
  Chris Vincent Honda Privérijder
  Gary Dickinson Honda Privérijder
  Phil Read Yamaha Teambeleid
  Rex Avery EMC Privérijder
  Kunimitsu Takahashi Honda Gestopt
  Bruce Beale Honda Privérijder

Onbekend[3] bewerken

Coureur Merk
  Bert Schneider Suzuki
  Frank Perris Suzuki
  Ralph Bryans Honda
  Isao Morishita Suzuki
  Mitsuo Itoh Suzuki
  Hugh Anderson Suzuki
  Jim Redman Honda

Top tien eindstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Pnt
1   Luigi Taveri Honda 46 (64)
2   Jim Redman Honda 36 (37)
3   Hugh Anderson Suzuki 34
4   Bert Schneider Suzuki 22 (24)
5   Ralph Bryans Honda 21
6   Ernst Degner Suzuki 12
7   Frank Perris Suzuki 10
8   Mitsuo Itoh Suzuki 6
8   Phil Read Yamaha 6
10   Walter Scheimann Honda 6
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1964
FIM wereldkampioenschap wegrace
16e seizoen (1964)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1965

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Japan 1963
Grand Prix-wegrace van Japan Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Japan 1965