Grand Prix-wegrace van Argentinië 1963

De Grand Prix-wegrace van Argentinië 1963 was de elfde en voorlaatste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1963. De races werden verreden op 6 oktober op het Autódromo Oscar Alfredo Gálvez in Buenos Aires. Aan de start kwamen de 50cc-klasse, de 125cc-klasse, de 250cc-klasse en de 500cc-klasse. In de 50cc-klasse en de 250cc-klasse waren de wereldtitels nog niet beslist. De 500cc-klasse sloot haar seizoen af.

Vlag van Argentinië Grand Prix-wegrace van Argentinië 1963
Autódromo Oscar Alfredo Gálvez
Officiële naam GP d'Argentina
Land Vlag van Argentinië Argentinië
Datum 6 oktober 1963
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Argentinië Jorge Kissling
Derde Vlag van Argentinië Benedicto Caldarella
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Tarquinio Provini
Eerste Vlag van Italië Tarquinio Provini
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Derde Vlag van Chili[1] Umberto Masetti
125 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Argentinië Héctor Pochettino
Derde Vlag van Argentinië Aldo Caldarella
50 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Tweede Vlag van Duitsland Ernst Degner
Derde Vlag van Italië Alberto Pagani

Algemeen

bewerken

De Argentijnse Grand Prix was weer een tamelijk armoedige vertoning. Voor privérijders was de overtocht veel te duur, maar ook voor fabrieksteams. Zo kwam het dat alleen die teams die nog in de strijd waren voor een wereldtitel, soms met tegenzin, naar Argentinië moesten reizen. Dat deden de teams van Suzuki en Kreidler, die nog vochten om de 50cc-titel en Honda en Morini, die nog vochten om de 250cc-titel. Verder stuurde alleen MV Agusta Mike Hailwood naar Buenos Aires. Hoewel de Argentijnse Grand Prix ook in het seizoen 1964 op de kalender stond, werd ze pas in het seizoen 1981 weer verreden.

500cc-klasse

bewerken

Mike Hailwood was in de 500cc-race zonder concurrentie. Het Scuderia Duke-Gilera-team was al kansloos voor de wereldtitel en had grote problemen om een machine rijklaar te krijgen. Het was dan ook niet naar Argentinië afgereisd. Daardoor was het voor Alan Shepherd ook niet erg dat hij met zijn Matchless G50 uitviel: hij behield de tweede plaats in de WK-stand. Opmerkelijke deelnemer was Tarquinio Provini, waarschijnlijk met een opgeboorde Moto Morini 250 Bialbero, die echter ook uitviel. Verder waren er alleen Zuid-Amerikaanse deelnemers, van wie Jorge Kissling en Benedicto Caldarella met een ronde achterstand tweede en derde werden.

Uitslag 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Mike Hailwood MV Agusta 1:03"45'9 8
2   Jorge Kissling Norton +1 ronde 6
3   Benedicto Caldarella Matchless +1 ronde 4
4   Victorio Minguzzi Matchless +1 ronde 3
5   Raúl Villaveiran Norton +1 ronde 2
6   Horacio Costa Norton +1 ronde 1
7   Juan Carlos Perkins Norton

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Alan Shepherd Matchless
  Tarquinio Provini Morini

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Ladi Richter Norton Privérijder[2]
  Jack Ahearn Norton Privérijder[2]
  Jack Findlay McIntyre-Matchless Privérijder[2]
  Mike Duff Matchless Privérijder[2]
  Gyula Marsovszky Matchless Privérijder[2]
  Bill Smith Norton Privérijder[2]
  Derek Minter Duke-Gilera Teambeleid[3]
  Fred Stevens Norton Privérijder[2]
  Joe Dunphy Norton Privérijder[2]
  John Hartle Duke-Gilera Teambeleid[3]
  Phil Read Duke-Gilera Teambeleid[3]
  Ralph Bryans Norton Privérijder[2]
  Syd Mizen Norton Privérijder[2]
  Vernon Cottle Norton Privérijder[2]
  Vasco Loro Norton Privérijder[2]
  Sven-Olof Gunnarsson Norton Privérijder[2]
  Nikolaj Sevast'ânov CKEB

Top tien eindstand 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1   Mike Hailwood MV Agusta 40 (56)
2   Alan Shepherd Matchless 21
3   John Hartle Duke-Gilera 20
4   Phil Read Duke-Gilera 16
5   Fred Stevens Norton 13
6   Mike Duff Matchless 11
7   Derek Minter Duke-Gilera 10
8   Jack Findlay McIntyre-Matchless 8
9   Jorge Kissling Norton 6
10   Jack Ahearn Norton 5
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

250cc-klasse

bewerken

Jim Redman had bij winst zijn wereldtitel veilig kunnen stellen, maar dat lukte niet. Tarquinio Provini bleef hem met de Moto Morini 250 GP voor en stond nu zelfs gelijk in de WK-stand. Redman scoorde weliswaar zes punten, maar moest vier punten wegstrepen. Derde werd Umberto Masetti, die als coureur gepensioneerd was en was geëmigreerd was naar Chili. Net als in het seizoen 1962 honoreerde hij het verzoek van Moto Morini om in Argentinië te starten.

Uitslag 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Tarquinio Provini Morini 59"14'4 8
2   Jim Redman Honda 6
3  [1] Umberto Masetti Morini 4
4   Raúl Kissling NSU 3
5   Ivan Schumann NSU 2
6   Carlos Marfetan Parilla 1

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Jack Findlay Mondial / DMW Privérijder[2]
  Stanislav Malina CZ Teambeleid[4]
  Alan Shepherd MZ Teambeleid[4]
  Bill Smith Honda Privérijder[2]
  Chris Anderson Aermacchi Privérijder[2]
  John Kidson Cotton-Moto Guzzi Privérijder[2]
  Mike Hailwood MZ Teambeleid[4]
  Phil Read Yamaha Teambeleid[5]
  László Szabó MZ Teambeleid[4]
  Gilberto Milani Aermacchi Teambeleid[4]
  Silvio Grassetti Benelli Teambeleid[4]
  Fumio Ito Yamaha Teambeleid[5]
  Hiroshi Hasegawa Yamaha Teambeleid[5]
  Yoshikazu Sunako Yamaha Teambeleid[5]
  Cas Swart Honda Privérijder[2]
Coureur Merk
  Luigi Taveri Honda
  Tommy Robb Honda
  Isamu Kasuya Honda
  Kunimitsu Takahashi Honda

Top tien tussenstand 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1   Jim Redman Honda 42 (50)
  Tarquinio Provini Morini 42 (46)
3   Tommy Robb Honda 21
4   Fumio Ito Yamaha 20
5   Alan Shepherd MZ 11
  Luigi Taveri Honda
7   Yoshikazu Sunako Yamaha 9
8   Mike Hailwood MZ 8
9   Kunimitsu Takahashi Honda 7
10   Bill Smith Honda 4
  Stanislav Malina CZ
  Phil Read Yamaha
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

125cc-klasse

bewerken

Zonder Suzuki, dat met Hugh Anderson de wereldtitel al binnen had en verder geen enkel belang meer had om naar Argentinië te reizen, had Jim Redman vrij spel. Redman moest er toch zijn om zijn positie in de 250cc-klasse te verdedigen en won met zijn Honda RC 145 voor de Argentijnse Bultaco-rijders Héctor Pochettino en Aldo Caldarella.

Uitslag 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Jim Redman Honda 54"56'8 8
2   Héctor Pochettino Bultaco 6
3   Aldo Caldarella Bultaco 4
4   Alberto Gómez Zanella 3
5   Juan Carlos Salatino Zanella 2
6   Horacio Maffia Ducati 1

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Bert Schneider Suzuki Teambeleid[7]
  Frank Perris Suzuki Teambeleid[7]
  Mike Duff Bultaco / MZ Privérijder[2]
  Stanislav Malina CZ Teambeleid
  Werner Musiol MZ Teambeleid
  Ernst Degner Suzuki Teambeleid[7]
  Alan Shepherd MZ Teambeleid
  Peter Inchley EMC Privérijder[2]
  László Szabó MZ Teambeleid
  Mitsuo Itoh Suzuki Teambeleid[7]
  Hugh Anderson Suzuki Teambeleid[7]
Coureur Merk
  Luigi Taveri Honda
  Francisco González Bultaco
  Jean-Pierre Beltoise Bultaco
  Gary Dickinson Honda
  Tommy Robb Honda
  John Grace Bultaco
  Giuseppe Visenzi Honda
  Kunimitsu Takahashi Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1   Hugh Anderson Suzuki 54 (60) wereldkampioen
2   Luigi Taveri Honda 37 (47)
3   Jim Redman Honda 29
4   Bert Schneider Suzuki 23
5   Frank Perris Suzuki 16
6   Ernst Degner Suzuki 13
7   Alan Shepherd MZ 11
8   Kunimitsu Takahashi Honda 10
9   Tommy Robb Honda 8
10   László Szabó MZ 7
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

50cc-klasse

bewerken

Kreidler-rijder Hans Georg Anscheidt kwam als WK-leider naar Argentinië, maar raakte tijdens de trainingen geblesseerd en kon niet starten. Suzuki-rijder Hugh Anderson profiteerde optimaal en won de race voor zijn stalgenoot Ernst Degner en Kreidler-rijder Alberto Pagani. Daardoor bleef het wereldkampioenschap open, het moest in de Japanse Grand Prix beslist worden.

Uitslag 50cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1   Hugh Anderson Suzuki 8
2   Ernst Degner Suzuki 6
3   Alberto Pagani Kreidler 4
4   Raúl Kissling Kreidler 3
5   Karaber Samardjian Suzuki 2
6   Gastón Biscia Suzuki 1

Niet gestart

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Hans Georg Anscheidt Kreidler Blessure

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Luigi Taveri Honda Teambeleid[8]
  César Gracia Ducson Privérijder[2]
  José Maria Busquets Derbi Teambeleid
  Matti Salonen Prykija Privérijder[2]
  Jean-Pierre Beltoise Kreidler Privérijder[2]
  Ian Plumridge Honda Privérijder[2]
  Sadao Shimazaki Honda Teambeleid[8]
Coureur Merk
  Isao Morishita Suzuki
  Michio Ichino Suzuki
  Mitsuo Itoh Suzuki
  Shunkishi Masuda Suzuki

Top tien tussenstand 50cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1   Hugh Anderson Suzuki 34 (41)
2   Hans Georg Anscheidt Kreidler 32 (36)
3   Ernst Degner Suzuki 30
4   Isao Morishita Suzuki 23 (26)
5   Mitsuo Itoh Suzuki 20
6   Michio Ichino Suzuki 11
7   Alberto Pagani Kreidler 9
8   José Maria Busquets Derbi 7
9   Jean-Pierre Beltoise Kreidler 3
  Raúl Kissling Kreidler
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1963
FIM wereldkampioenschap wegrace
15e seizoen (1963)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Japan 1963

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Argentinië 1962
Grand Prix-wegrace van Argentinië Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Argentinië 1981