Grand Prix-wegrace van Spanje 1969

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1969 was de eerste Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1969. De races werden verreden op 4 mei 1969 op het Circuito Permanente del Jarama in Madrid. Alleen de soloklassen kwamen aan de start.

Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Grand Prix-wegrace van Spanje 1969
Circuito Permanente del Jarama
Officiële naam 19° GP de España
Land Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje
Datum 4 mei 1969
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Italië Angelo Bergamonti
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy
350 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Australië Kel Carruthers
Derde Vlag van Italië Giuseppe Visenzi
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Renzo Pasolini
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Santiago Herrero
Tweede Vlag van Zweden Kent Andersson
Derde Vlag van Zweden Börje Jansson
125 cc
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas
Eerste Vlag van Nederland Cees van Dongen
Tweede Vlag van Zweden Kent Andersson
Derde Vlag van Italië Walter Villa
50 cc
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Nederland Aalt Toersen
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Derde Vlag van Nederland Jan de Vries

Algemeen bewerken

De Spaanse Grand Prix, voor het eerst op het nieuwe, permanente circuit van Jarama, werd onder slechte weersomstandigheden verreden. Toen de 50cc-klasse 's morgens op negen uur het spits afbeet, waren er niet meer dan 100 toeschouwers.

500cc-klasse bewerken

In Spanje maakte Giacomo Agostini het nog even spannend door een zeer slechte start. Angelo Bergamonti was met de Paton al bijna uit zicht toen de MV Agusta eindelijk aansloeg. Bergamonti werd opgejaagd door Kel Carruthers met een opgeboorde Aermacchi Ala d'Oro 350, tot die van de baan gleed. Door zijn val viel ook Agostini, die hem juist wilde inhalen, maar die kon zijn race weer vervolgen en reed ongeveer drie seconden per ronden sneller dan Bergamonti. Uiteindelijk had Ago aan de finish al meer dan een halve minuut voorsprong, terwijl Bergamonti nog net zijn tweede plaats kon vasthouden vóór Ginger Molloy (Bultaco).

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1:13"11'1 15
2   Angelo Bergamonti Paton +37'6 12
3   Ginger Molloy Bultaco +52'5 10
4   Gyula Marsovszky LinTo +1"39'7 8
5   Godfrey Nash Norton +1"42'3 6
6   Günter Fischer Matchless 5
7   Gilbert Argo Matchless 4

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Jack Findlay LinTo Ontsteking
  Kel Carruthers Aermacchi Val
  John Burguess Norton
  Steve Ellis LinTo
  Keith Turner LinTo
  Bosse Granath Husqvarna

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Peter Williams Matchless
  Karl Auer Matchless
  Werner Bergold Matchless
  Wolfgang Stropek MV Agusta
  John Dodds LinTo
  Ross Hannan Norton
  Terry Dennehy Drixton-Honda
  Bohumil Staša ČZ
  Karl Hoppe Métisse-URS
  Paul Eickelberg Norton
  Walter Scheimann Norton
  Hannu Kuparinen Matchless
  Osmo Hansen Matchless
  Pentti Lehtelä Matchless
  André-Luc Appietto Paton
  Alan Barnett Kirby-Métisse-Matchless
  Alan Lawton Norton
  Barry Scully Norton
  Billie Nelson Paton
  Dan Shorey Matchless
  Derek Woodman Seeley-Matchless
  John Trevor Findlay Norton
  John Williams Métisse-Matchless
  Lewis Young Matchless
  Malcolm Uphill Norton
  Maurice Hawthorne Matchless
  Percy Tait Triumph
  Peter Darvil Norton
  Phil O'Brien Matchless
  Rob Fitton Norton
  Ron Chandler Seeley-Matchless
  Selwyn Griffiths Matchless
  Steve Jolly Seeley-Matchless
  Steve Spencer Métisse-Matchless
  Tom Dickie Kuhn-Seeley-Matchless
  Brian Steenson Seeley-Matchless
  Alberto Pagani LinTo
  Emanuele Maugliani Norton
  Franco Trabalzini Paton
  Gilberto Milani Aermacchi
  Paolo Campanelli Seeley-Matchless
  Silvano Bertarelli Paton
  Theo Louwes Norton
  Jack Lindh Seeley-Matchless
  Endel Kiisa Vostok

350cc-klasse bewerken

Na de val van Renzo Pasolini (Benelli) in de 250cc-race in Spanje, waardoor hij de rest van de dag rust moest nemen, was de enige gevaarlijke concurrent van Giacomo Agostini met de MV Agusta weggevallen. Daarom bleef de nieuwe 350cc-zescilinder op stal. Agostini had inderdaad geen kind aan de concurrentie. Hij was duidelijk veel sneller dan de rest en won met 1 minuut en 39 seconden voorsprong op Kel Carruthers (Aermacchi) en Giuseppe Visenzi (Yamaha). Bill Ivy kreeg pech met zijn Jawa V4, die veel te heet werd en daardoor uitviel.

 
MV Agusta wilde voor de zekerheid deze nieuwe 350 zescilinder inzetten, maar zag daarvan af toen bleek dat Renzo Pasolini (Benelli 350 4C) niet zou starten.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Giacomo Agostini MV Agusta 1:18"09'2 15
2   Kel Carruthers Aermacchi +1"39'1 12
3   Giuseppe Visenzi Yamaha +1"59'3 10
4   Ginger Molloy Bultaco 8
5   Jack Findlay Yamaha 6
6   Herbert Denzler Aermacchi 5
7   Adolf Ohligschläger Yamaha 4
8   Jerry Lancaster Drixton-Aermacchi 3
9   Günter Fischer Aermacchi 2
10   Godfrey Nash Norton 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Bill Ivy Jawa Koeling
  Rodney Gould Yamaha

Niet gestart bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Renzo Pasolini Benelli Blessure[1]

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Brian Smith Aermacchi
  Ivar Sauter Aermacchi
  Bohumil Staša ČZ
  František Šťastný Jawa
  Karel Bojer ČZ
  Heinz Rosner MZ
  Karl Hoppe Yamaha
  Walter Scheimann Yamaha
  Hannu Kuparinen Yamaha
  Martti Pesonen Yamaha
  Bill Smith Honda
  Billie Guthrie Yamaha
  Billie McCosh Aermacchi
  Billie Nelson Aermacchi
  Brian Steenson Aermacchi
  Cecil Crawford Aermacchi
  Cliff Carr Yamaha
  Dave Degens Aermacchi
  Dave Simmonds Kawasaki
  Jim Curry Métisse-Aermacchi
  John Trevor Findlay Norton
  Lewis Young Aermacchi
  Maurice Hawthorne Métisse-Aermacchi
  Mike Hatherill Aermacchi
  Phil Read Yamaha
  Rob Fitton Norton
  Roy Graham Aermacchi
  Selwyn Griffiths AJS
  Terry Grotefeld Yamaha
  Tom Dickie Seeley-AJS
  Tommy Robb Aermacchi
  Tony Rutter Yamaha
  János Drapál Aermacchi
  Bruno Spaggiari Ducati
  Gilberto Milani Aermacchi
  Silvano Bertarelli Aermacchi
  Silvio Grassetti Yamaha
  Jan Kostwinder Yamaha
  Leo Commu Yamaha
  Gordon Keith Yamaha
  Marty Lunde Yamaha

250cc-klasse bewerken

In de training van de 250cc-klasse in Spanje was gebleken dat Santiago Herrero met de simpele eencilinder Ossa een fractie sneller was dan Renzo Pasolini met de Benelli 250 4C-viercilinder. Herrero nam ook de leiding in de race, maar werd bijgehaald en na enkele ronden gepasseerd door Pasolini. Tijdens hun tweestrijd raakten de machines elkaar even waardoor Pasolini zijn motorfiets plat moest gooien om te voorkomen dat hij in de vangrail terechtkwam. Dat besliste de 250cc-race want Kent Andersson (Yamaha) had bij de finish 25 seconden achterstand en hij werd tweede vóór Börje Jansson die op 44 seconden derde werd met zijn Yamaha met Kawasaki-frame. Pasolini kon de rest van de dag niet meer starten.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Santiago Herrero Ossa 1:17"09'6 15
2   Kent Andersson Yamaha +24'9 12
3   Börje Jansson Kawasaki-Yamaha[3] +43'5 10
4   Martti Pesonen Yamaha +1"19'5 8
5   Giuseppe Visenzi Yamaha +2"02'2 6
6   Heinz Rosner MZ +2"03'5 5
7   Dieter Braun MZ 4
8   Jerry Lancaster Yamaha 3

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Renzo Pasolini Benelli Val

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Heinz Kriwanek Suzuki
  Eric Hinton Yamaha
  Jack Findlay Yamaha
  Kel Carruthers Benelli
  Frank Perris Suzuki
  Gyula Marsovszky Yamaha
  František Šťastný Jawa
  Karel Bojer ČZ
  Günter Bartusch MZ
  Klaus Huber Yamaha
  Lothar John Yamaha
  Reinhard Scholtis Kawasaki
  Siegfried Lohmann Suzuki
  Toni Gruber Yamaha
  Carlos Giró Ossa
  Matti Salonen Yamaha
  Pentti Korhonen Yamaha
  Teuvo Länsivuori Yamaha
  Christian Ravel Yamaha
  Jean Auréal Yamaha
  Billie Guthrie Yamaha
  Billie Nelson Yamaha
  Chas Mortimer Yamaha
  Dave Simmonds Kawasaki
  Derek Chatterton Yamaha
  Dick Pipes Yamaha
  Frank Whiteway Suzuki
  Ian Richards Yamaha
  John Ringwood Yamaha
  Mick Chatterton Yamaha
  Phil Read Benelli
  Ray McCullough Yamaha
  Rodney Gould Yamaha
  Stan Woods Yamaha
  Tony Rutter Yamaha
  László Szabó MZ
  Angelo Bergamonti Aermacchi
  Eugenio Lazzarini Benelli
  Gilberto Parlotti Benelli
  Silvio Grassetti Yamaha
  Walter Villa Villa
  Keith Turner Aermacchi
  Gordon Keith Yamaha

125cc-klasse bewerken

In de eerste race in Spanje had Cees van Dongen met zijn ex- fabrieks-Suzuki RT 67 veel last in de trainingen gehad door schakelproblemen. Hij haalde 's avonds het blok uit elkaar en ontdekte bramen op enkele tandwielen die hij hierdoor tijdig kon repareren. Hij stond wel op de voorste startrij. Hij startte als snelste, maar werd al in de eerste ronde ingehaald door Salvador Cañellas, die onverwacht een ex-fabrieks-Yamaha RA 31 had gekregen. Hij viel echter in de tweede ronde al uit. Van Dongen liep daarna ver uit op de rest van het veld en won onbedreigd. Dit was de tweede Nederlandse overwinning van de dag (na Aalt Toersen in de 50cc-race). Kent Andersson (Maico) werd op bijna 1½ minuut tweede en Walter Villa (Moto Villa) werd derde.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Cees van Dongen Suzuki 1:07"41'5 15
2   Kent Andersson Maico +1"21'9 12
3   Walter Villa Villa +1"30'7 10
4   Enrique Escuder Bultaco +1"46'9 8
5   Bruno Veigel Honda +1"48'2 6
6   Kel Carruthers Aermacchi +1 ronde 5
7   Ginger Molloy Bultaco +3 ronden 4
8   Pertti Leinonen Honda +3 ronden 3
9   Ramón Galí Bultaco +3 ronden 2

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Barry Smith Derbi
  Brian Smith Derbi
  Herbert Denzler Honda
  Heinz Rosner MZ
  Dieter Braun Suzuki
  Horst Seel Onbekend
  Ángel Nieto Derbi
  Francisco García Onbekend
  José Medrano Onbekend
  Juan Bordons Derbi
  Salvador Cañellas Yamaha
  Seppo Kangasniemi MZ
  Jerry Lancaster Honda
  Giovanni Lombardi Onbekend
  Jean-Louis Pasquier Bultaco
  Börje Jansson Maico
  Bosse Granath MZ

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Heinz Kriwanek Rotax
  John Dodds Aermacchi
  Jean Campiche Honda
  Eberhard Mahler MZ
  Friedhelm Kohlar MZ
  Günter Bartusch MZ
  Hartmut Bischoff MZ
  Thomas Heuschkel MZ
  Lothar John MZ
  Siegfried Lohmann MZ
  Walter Scheimann Villa
  Daniel Crivello Maico
  Jacques Roca Derbi
  Jean Auréal Yamaha
  Jean-François Chaffin Villa
  Pierre Viura Maico
  Bob Coulter Bultaco
  Carl Ward Honda
  Charles Garner Bultaco
  Chas Mortimer Villa
  Dave Simmonds Kawasaki
  Gary Dickinson Honda
  Jim Curry Honda
  John Kiddie Honda
  John Shacklady Bultaco
  Steve Murray Honda
  Tom Loughridge Bultaco
  Tommy Robb Bultaco
  János Reisz MZ
  László Szabó MZ
  Francesco Villa Villa
  Giuseppe Mandolini Villa
  Silvano Bertarelli Aermacchi
  Jan Huberts MZ
  Lous van Rijswijk jr. Yamaha
  Ryszard Mankiewicz MZ

50cc-klasse bewerken

Al tijdens de training van de 50cc-klasse in Spanje was duidelijk dat drie rijders ver boven de rest uit staken: Aalt Toersen met de Van Veen-Kreidler, Barry Smith met de Derbi en Jan de Vries, ook met een Van Veen-Kreidler. Toersen startte als snelste in de natte race maar kreeg al snel gezelschap van Santiago Herrero (Derbi). De Vries kreeg al snel een grote achterstand maar lag toch nog derde, op kop van een flinke groep achtervolgers. Toersen en Herrero maakten er vijf ronden lang een spannende race van, maar toen viel Herrero. Smith wist op de tweede plaats te komen maar viel in zijn drang om Toersen te bereiken. Om de Spaanse eer te redden moest Ángel Nieto enorme risico's nemen. Hij wist de tweede plaats te bereiken. Jan de Vries reed op safe en hield de derde plaats vast. Paul Lodewijkx was toen al uitgevallen met een slecht lopende motor. Hij moest de Jamathi uit 1968 gebruiken omdat zijn nieuwe machine nog niet klaar was. Maar het Nederlandse succes was met drie podiumplaatsen enorm, vooral omdat de tribune op dat moment (tussen 9 en 10 uur 's ochtends) vrijwel uitsluitend bevolkt was door een honderdtal Nederlanders die met een chartervlucht, georganiseerd door het Motor Racing Team Nederland (MRTN) naar Jarama waren gekomen.

Uitslag 50cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Aalt Toersen Van Veen-Kreidler 42"15'9 15
2   Ángel Nieto Derbi +13'9 12
3   Jan de Vries Van Veen-Kreidler +16" 10
4   Gilberto Parlotti Tomos +16'4 8
5   Giovanni Lombardi Guazzoni +30'8 6
6   Jakob Unterladstätter KTM 5
7   Herbert Denzler Kreidler 4
8   Jean-Louis Pasquier Derbi 3
9   Bruno Veigel Honda 2
10   Juan Bordons Derbi 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Barry Smith Derbi Val
  Santiago Herrero Derbi Val
  Paul Lodewijkx Jamathi

Onbekend[2] bewerken

Coureur Merk
  Gerhard Thurow Kreidler
  Ludwig Faßbender Kreidler
  Rudolf Kunz Kreidler
  Rudolf Schmälzle Kreidler
  Winfried Reinhard Reimo
  André Millard Kreidler
  Charly Dubois Kreidler
  Jacques Roca Derbi
  Arthur Lawn Honda
  Barrie Dickinson Garelli
  Chris Walpole Garelli
  Fran Redfern Honda
  Frank Whiteway Crooks-Suzuki
  John Lawley Honda
  Luke Lawlor Derbi
  Stuart Aspin Meurs-Garelli
  Eugenio Lazzarini Morbidelli
  Franco Ringhini Morbidelli
  Luigi Rinaudo Tomos
  Silvano Bertarelli Minarelli
  Cees van Dongen Kreidler
  Jan Huberts Kreidler
  Jos Schurgers Kreidler
  Martin Mijwaart Jamathi
  Adrijan Bernetic Tomos
  Anton Kralj Tomos
  Janko-Florijan Štefe Tomos
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1968
FIM wereldkampioenschap wegrace
21e seizoen (1969)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1969

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1968
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1970