Wout van Aert

Wout van Aert (Herentals, 15 september 1994) is een Belgisch veldrijder en wegwielrenner die sinds maart 2019 in dienst rijdt bij Team Jumbo-Visma.

Wout van Aert
Van Aert in 2017
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	15 september 1994
Geboorteplaats	Herentals, België
Nationaliteit	Belgische
Lengte	189 cm
Gewicht	78 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Team Jumbo-Visma
Discipline(s)	▪ Veldrijden ▪ Wegwielrennen
Specialisatie(s)	▪ Moddercrossen ▪ Klassiekers en tijdritten
Ploegen
2013–2014 2014–2016 2017–2018 2018–2019 2019–	Telenet-Fidea Crelan-Vastgoedservice Veranda's Willems-Crelan Cibel-Cebon Offroad Team Team Jumbo Visma
Beste prestaties
Milaan-San Remo	6e (2019)
Gent-Wevelgem	10e (2018)
Ronde van Vlaanderen	9e (2018)
Parijs-Roubaix	13e (2018)
Medailleoverzicht
Veldrijden Evenement 1 2 3 Wereldkampioenschappen 3 2 0 Europese kampioenschappen 0 2 1 Totaal (8 medailles) 3 4 1 Wegwielrennen Evenement 1 2 3 Europese kampioenschappen 0 0 1 Totaal (1 medaille) 0 0 1
Medailles
Veldrijden Wereldkampioenschappen 1 Heusden-Zolder 2016 Cyclocross 1 Belvaux 2017 Cyclocross 1 Valkenburg 2018 Cyclocross 2 Tábor 2015 Cyclocross 2 Bogense 2019 Cyclocross Europese kampioenschappen 2 Huijbergen 2015 Cyclocross 2 Rosmalen 2018 Cyclocross 3 Pontchâteau 2016 Cyclocross Wegwielrennen Europese kampioenschappen 3 Glasgow 2018 Wegwedstrijd
Portaal    Wielersport

Inhoud

Biografie

Van Aert studeerde in het middelbaar onderwijs wetenschappen-wiskunde. Daarna volgde hij anderhalf jaar de opleiding toegepaste informatica aan de Thomas More-hogeschool in Geel.

Veldrijden

Jeugd

Van Aert genoot zijn opleiding bij het jeugdteam van Telenet-Fidea. Na een anoniem eerste seizoen bij de junioren in 2010–2011, liet hij voor het eerst van zich horen in 2011–2012. Zo won hij dat seizoen de cross in Ruddervoorde. Het was dat seizoen de enige cross die Mathieu van der Poel niet wist te winnen. Op zowel het BK als het WK werd hij tweede, dit achter respectievelijk Daan Soete en diezelfde Van der Poel. Vanaf het seizoen 2012–2013 maakte Van Aert de overstap naar de beloften. Als eerstejaars presteerde hij uitstekend, hij won verschillende crossen en werd zowel op het BK als het WK derde. Door zijn prestaties werd hij op 1 januari 2013 prof bij Telenet-Fidea. In het daaropvolgende seizoen domineerde hij samen met Van der Poel de beloftecategorie. Van Aert kroonde zich dat seizoen tot wereldkampioen in Hoogerheide, nadat hij drie weken eerder gediskwalificeerd werd tijdens het BK in Waregem vanwege een valse start. Ook won hij zijn eerste wedstrijd bij de elite, in Otegem klopte hij Klaas Vantornout en Rob Peeters.

Gaandeweg het seizoen 2014–2015 merkte Van Aert dat hij de beloftecategorie ontgroeid was. Zo won hij het EK en verschillende manches in de wereldbeker. Samen met Van der Poel besloot hij enkele weken voor het WK om vanaf dan definitief bij de profs te gaan rijden.

Elite

Vanaf het seizoen 2014–2015 reed Van Aert in dienst van Crelan-Vastgoedservice. Hij startte dat seizoen aanvankelijk nog als belofte, hoewel hij de Bpost bank trofee al bij de elite betwistte. Tijdens de Koppenbergcross verbaasde hij door Sven Nys te kloppen en zo zijn eerste grote overwinning bij de profs te behalen. Hij zou dat seizoen 13 overwinningen behalen, inclusief de eindwinst in de Bpost bank trofee. Hij werd ook tweede op het wereldkampioenschap bij de profs achter Mathieu van der Poel.

Vanaf het begin van het seizoen 2015–2016 liet Van Aert een indrukwekkende reeks optekenen door 20 veldritten op rij als eerste (14 keer) of als tweede (6 keer) te finishen. Door de gevolgen van buikgriep eindigde die reeks op 26 december 2015 in Zolder. Op 1 januari 2016 verzekerde Van Aert zich van een tweede opeenvolgende eindzege in de Bpost bank trofee. Een goeie week later, op 10 januari, kroonde hij zich voor het eerst tot Belgisch kampioen in zijn eigen Lille. Twee weken later, op 24 januari, schreef hij ook de wereldbeker op zijn naam door tweede te worden in Hoogerheide na Mathieu van der Poel. Op 31 januari 2016 werd hij na een spannend eindduel met Lars van der Haar wereldkampioen veldrijden in het Limburgse Heusden-Zolder. Op 13 februari haalde hij ook het eindklassement van de Superprestige binnen. Van Aert slaagde er wel niet in om een grand slam te laten optekenen. Hij won het nationaal kampioenschap, het wereldkampioenschap en de drie belangrijkste regelmatigheidsklassementen, maar het Europees kampioenschap moest hij aan Lars van der Haar laten.

In het seizoen 2016–2017 behaalde Van Aert 18 overwinningen. Hij werd dat seizoen voor de tweede keer in zijn carrière Belgisch kampioen en verlengde in het Luxemburgse Belvaux ook zijn wereldtitel. Hij haalde het voor Mathieu van der Poel, die af te rekenen kreeg met vier lekke banden.

Op 4 februari 2018 werd Van Aert in Valkenburg voor de derde keer wereldkampioen. Hij was drie weken eerder ook al voor de derde keer Belgisch kampioen geworden.

Wegwielrennen

Dat Van Aert ook een uitstekend wegrenner is, bewees hij in 2014. Nadat hij al achtste geworden was in het eindklassement van de Ster ZLM Toer, won hij in juli de derde en vijfde etappe van de Ronde van Luik. Dit leverde hem ook de eindzege op. Hiermee trad hij in de voetsporen van onder andere Bjarne Riis, Stijn Devolder en Jan Bakelants. Ook in het zomerseizoen 2015 toonde hij zijn grote potentie. Dit door zowel in de Omloop Het Nieuwsblad voor beloften als de GP Jef Scherens een vierde plek te behalen.

2016

In mei van 2016 volgde dan zijn eerste UCI-zege op de weg. In de proloog van de Ronde van België verraste hij vriend en vijand door meervoudig wereldkampioen tijdrijden Tony Martin te kloppen. Hierna bleef Van Aert het goed doen op de weg. Zo werd hij tweede in de vierde etappe van de Ster ZLM Toer na Sep Vanmarcke. Op het Belgisch kampioenschap werd hij na een zeer zware wedstrijd negende. in Dwars door het Hageland werd hij knap 2e na Niki Terpstra. Een paar weken voor de start van het nieuwe veldritseizoen won hij na een indrukwekkende demarrage nog de Schaal Sels.

2017

Tijdens de Ronde van België van 2017 pakte Van Aert na de tijdrit de rode leiderstrui. Tijdens de daaropvolgende vierde etappe verloor hij deze op de flanken van La Roche-Aux-Faucons. Uiteindelijk werd hij 10e in het algemene klassement. In de Ronde van Limburg bleek hij de snelste te zijn uit een groepje vluchters. Tijdens de nieuw leven ingeblazen Elfstedenronde was hij wederom de beste sprinter. Ook de Grand Prix Pino Cerami wist hij te winnen, opnieuw door de beste sprint in huis te hebben van een select groepje vluchters.

2018

In de Omloop Het Nieuwsblad ging Van Aert na een lekke band mee met de favorieten voor de winst, waarna hij uiteindelijk 32e werd. Bij zijn debuut in de Strade Bianche eindigde hij 3e. In het verdere voorjaar bevestigde hij deze prestatie met onder meer een 9e plaats in de Ronde van Vlaanderen en een 13e plaats in Parijs-Roubaix.

In augustus won Van Aert de Ronde van Denemarken en pakte hij op het Europees kampioenschap in Glasgow de bronzen medaille. Hij werd er in de sprint geklopt door Matteo Trentin en zijn rivaal uit het veldrijden Mathieu van der Poel.

2019

In 2019 herhaalde Van Aert in de Strade Bianche zijn prestatie van het voorgaande jaar door opnieuw 3e te worden. In de E3 Harelbeke sprintte hij naar de 2e plaats. Hij werd er geklopt door collega-veldrijder Zdeněk Štybar.

In juni won Van Aert zijn eerste wedstrijd in de World Tour. In het Critérium du Dauphiné slaagde hij erin de tijdrit te winnen met 31 seconden voorsprong op Tejay van Garderen. Een dag later won hij ook de vijfde etappe, door Sam Bennett te verslaan in de sprint.

Palmares

Wegwielrennen

Overwinningen

2014 - 3 zeges

• 3e en 5e etappe Ronde van Luik (geen UCI-zeges)
• Eindklassement Ronde van Luik (geen UCI-zege)
• Puntenklassement Ronde van Luik
• Bergklassement Ronde van Luik
• Jongerenklassement Ronde van Luik

2015 - 1 zege

• Wingene Koers (geen UCI-zege)

2016 - 4 zeges

• Puivelde Koerse (geen UCI-zege)
• Proloog Ronde van België
• Profronde van Deurne (geen UCI-zege)
• Schaal Sels

2017 - 3 zeges

• Ronde van Limburg
• Elfstedenronde
• Grand Prix Pino Cerami

2018 - 3 zeges

• 2e etappe Ronde van Denemarken
• Eindklassement Ronde van Denemarken
• Dernycriterium van Antwerpen (geen UCI-zege)

2019 - 2 zeges

• 4e (individuele tijdrit) en 5e etappe Critérium du Dauphiné
• Puntenklassement Critérium du Dauphiné

Totaal: 16 zeges (waarvan 9 individuele UCI-zeges)

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Omloop Het Nieuwsblad	Strade Bianche	E3 Harelbeke		Wereld­ranglijsten
2018		10e	9e	13e		32e	3  ↑			74e (UWR)
2019	6e	29e	14e	22e	58e	13e	3  ↑	2  ↑

Veldrijden

Overwinningen

Seizoen	Wereldbeker	Superprestige	DVV Trofee	WK	EK	BK	Overige	Totaal aantal zeges
2013–2014				NVT	NVT	NVT	Otegem	1
2014–2015	Koksijde		Oudenaarde, Hamme, Essen, Loenhout, Baal, Eindklassement	2 ↑	NVT	3 ↑	Kruibeke, Mol, Bredene, Zonnebeke, Eeklo, Lebbeke, Oostmalle	13
2015–2016	Las Vegas, Eindklassement	Gieten, Zonhoven, Asper-Gavere, Francorchamps, Eindklassement	Ronse, Oudenaarde, Hamme, Essen, Antwerpen, Baal, Eindklassement	1 ↑	2 ↑	1 ↑	Neerpelt, Erpe-Mere, Kruibeke, Mol, Eeklo	18
2016–2017	Las Vegas, Iowa, Heusden-Zolder, Fiuggi, Eindklassement	Francorchamps	Ronse, Oudenaarde, Essen, Loenhout, Eindklassement	1 ↑	3 ↑	1 ↑	Geraardsbergen, Waterloo, Ardooie, Boom, Bredene, Oostmalle, Masters Waregem	18
2017–2018	Zeven, Namen	Boom, Asper-Gavere		1 ↑	DNS	1 ↑	Ardooie, Sint-Niklaas, Bredene	9
2018–2019	Pontchâteau			2 ↑	2 ↑	2 ↑	Ardooie, Bredene, La Mézière	4
Totaal	9	7	15	3	0	3	26	63

Erelijst

Seizoen	Aantal zeges				WB	SP	DVV	UCI
2013–2014	1 overwinning	NVT	NVT	NVT	NVT	NVT	NVT	10e
2014–2015	13 overwinningen	2 ↑	NVT	3 ↑	24e	12e	1 ↑	2
2015–2016	18 overwinningen	1 ↑	2 ↑	1 ↑	1 ↑	1 ↑	1 ↑	1
2016–2017	18 overwinningen	1 ↑	3 ↑	1 ↑	1 ↑	2 ↑	1 ↑	1
2017–2018	9 overwinningen	1 ↑	DNS	1 ↑	2 ↑	2 ↑	3 ↑	2
2018–2019	4 overwinningen	2 ↑	2 ↑	2 ↑	2 ↑	4e	14e	2
Totaal	63 overwinningen	3	0	3	2	1	3	2

Jeugd

• 1x Superprestige: 2012–2013 (beloften)
• 1x Bpost bank trofee: 2013–2014 (beloften)
• 1x Wereldkampioenschap: 2014 (beloften)
• 1x Europees kampioenschap: 2014 (beloften)

Kledinglijn

Sinds 29 september 2017 heeft Wout van Aert samen met zijn vrouw Sarah De Bie een eigen kledinglijn met de naam Panache. “Fans zijn op zoek naar kledij die ze niet alleen in het veld, maar ook in het dagelijkse leven kunnen dragen”, aldus Van Aert.

Wielerploegen

Telenet-Fidea 2013

Adams · Aerts · Al · Jouffroy · Meeusen · R.Peeters · Soete · Van Aert · van Kessel · Vandekinderen · B.Wellens

Telenet-Fidea 2014

Aerts · Al · Boets · Cleppe · Hermans · Meeusen · Soete · Van Aert · van Amerongen · van Kessel · Vandekinderen · B.Wellens

Vastgoedservice-Golden Palace Continental Team 2014

Je.Adams · Jo.Adams · Cools · Cordeel · Denuwelaere · Geysen · Hulsmans · Lennertz · K.Peeters · R.Peeters · Ruijgh · van Aert · Van Laer · Van Staeyen · Vandousselaere · Vermote · Wynants

Veranda's Willems-Crelan 2017

Bille · Cordeel · De Bondt · Devolder · Dupont · Duyn · Godrie · Goolaerts · Jaspers · Kruopis · Merlier · Prémont · van Aert · Van Breussegem · Van Zummeren · Vergaerde · Livyns (stagiair) · Teugels (stagiair)

Veranda's Willems-Crelan 2018

De Bie · De Bondt · De Witte · Devolder · Duyn · Godrie · Goolaerts · Jaspers · Kruopis · Leysen · Livyns · Merlier · Steels · Tanner · van Aert · Van Breussegem · Waeytens

Team Jumbo-Visma 2019

Van Aert · Bennett · Bouwman · De Plus · De Tier · Eenkhoorn · Van Emden · Gesink · Groenewegen · Hofstede · Van der Hoorn · Jansen · Kruijswijk · Kuss · Leezer · Lindeman · Martens · Martin · Olivier · Van Poppel · Powless · Roglič · Roosen · Teunissen · Tolhoek · Vingegaard · Wynants

Voorganger: Mathieu van der Poel 2015	Wereldkampioen veldrijden Wout van Aert 2016, 2017, 2018	Opvolger: Mathieu van der Poel 2019
Voorganger: Klaas Vantornout 2015	Belgisch kampioen veldrijden Wout van Aert 2016, 2017, 2018	Opvolger: Toon Aerts 2019

Zie de categorie Wout van Aert van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties