Ronde van Frankrijk 2019
De 106de editie van de Ronde van Frankrijk was een meerdaagse wielerwedstrijd en werd van 6 tot en met 28 juli 2019 verreden. De drie weken durende Grote Ronde ging van start in Brussel en eindigde traditiegetrouw op de Champs-Élysées in Parijs.
![]() | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
106e editie | |||||||
![]() | |||||||
Routekaart van de Ronde van Frankrijk 2019
| |||||||
Periode | juli 2019 | ||||||
Startplaats | ![]() | ||||||
Finishplaats | Parijs | ||||||
Totale afstand | |||||||
Gem. snelheid | 40,576 km/h | ||||||
Eindklassementen | |||||||
![]() |
![]() | ||||||
![]() |
![]() | ||||||
![]() |
![]() | ||||||
![]() |
![]() | ||||||
![]() |
![]() | ||||||
![]() |
![]() | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
DeelnemersBewerken
Etappe-overzichtBewerken
Ter ere van de 50e verjaardag van de eerste winst van de Ronde van Frankrijk door Eddy Merckx in 1969 startten de eerste twee etappes in Brussel.[1]
Op 26 juli 2019 werd de negentiende etappe stilgelegd vanwege de weersomstandigheden, die een voortzetting van de wedstrijd onmogelijk maakten. Door modderlawines was het parcours onberijdbaar geworden. Er werd besloten om geen etappewinnaar aan te duiden, noch de prijs voor de strijdlust uit te reiken. Voor het klassement waren de doorkomsttijden op de Col de l'Iseran bepalend. De etappe van 27 juli 2019 werd vooraf ingekort, opnieuw vanwege de weersomstandigheden.
Datum | Etappe | Start – finish | Afstand (km) | Type | Winnaar | Ploeg | Klassementsleider |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6 juli | 1 | Brussel – Brussel | 194.5 | Vlakke rit | Mike Teunissen | Team Jumbo-Visma | Mike Teunissen |
7 juli | 2 | Brussel – Brussel | 27.6 | Ploegentijdrit | Team Jumbo-Visma (Kruijswijk, Bennett, De Plus, Groenewegen, Jansen, Martin, Teunissen en Van Aert) | ||
8 juli | 3 | Binche – Épernay | 215 | Heuvelrit | Julian Alaphilippe | Deceuninck–Quick-Step | Julian Alaphilippe |
9 juli | 4 | Reims – Nancy | 213.5 | Vlakke rit | Elia Viviani | Deceuninck–Quick-Step | |
10 juli | 5 | Saint-Dié-des-Vosges – Colmar | 175.5 | Heuvelrit | Peter Sagan | BORA-hansgrohe | |
11 juli | 6 | Mulhouse – Planche des Belles Filles | 160.5 | Bergrit | Dylan Teuns | Bahrain-Merida | Giulio Ciccone |
12 juli | 7 | Belfort – Chalon-sur-Saône | 230 | Vlakke rit | Dylan Groenewegen | Team Jumbo-Visma | |
13 juli | 8 | Mâcon – Saint-Étienne | 200 | Heuvelrit | Thomas De Gendt | Lotto Soudal | Julian Alaphilippe |
14 juli | 9 | Saint-Étienne – Brioude | 170.5 | Heuvelrit | Daryl Impey | Mitchelton-Scott | |
15 juli | 10 | Saint-Flour – Albi | 217.5 | Heuvelrit | Wout van Aert | Team Jumbo-Visma | |
16 juli | Rustdag in Albi | ||||||
17 juli | 11 | Albi – Toulouse | 167 | Vlakke rit | Caleb Ewan | Lotto Soudal | Julian Alaphilippe |
18 juli | 12 | Toulouse – Bagnères-de-Bigorre | 209.5 | Bergrit | Simon Yates | Mitchelton-Scott | |
19 juli | 13 | Pau – Pau | 27.2 | Individuele tijdrit | Julian Alaphilippe | Deceuninck–Quick-Step | |
20 juli | 14 | Tarbes – Col du Tourmalet | 117.5 | Bergrit | Thibaut Pinot | Groupama-FDJ | |
21 juli | 15 | Limoux – Foix | 185 | Bergrit | Simon Yates | Mitchelton-Scott | |
22 juli | Rustdag in Nîmes | ||||||
23 juli | 16 | Nîmes – Nîmes | 177 | Vlakke rit | Caleb Ewan | Lotto Soudal | Julian Alaphilippe |
24 juli | 17 | Pont du Gard – Gap | 200 | Heuvelrit | Matteo Trentin | Mitchelton-Scott | |
25 juli | 18 | Embrun – Valloire | 208 | Bergrit | Nairo Quintana | Movistar Team | |
26 juli | 19 | Saint-Jean-de-Maurienne – |
Bergrit | geen winnaar[3] | Egan Bernal | ||
27 juli | 20 | Albertville – Val Thorens | Bergrit | Vincenzo Nibali | Bahrain-Merida | ||
28 juli | 21 | Rambouillet – Parijs (Champs Élysées) | 128 | Vlakke rit | Caleb Ewan | Lotto Soudal |
Klassementsleiders na elke etappeBewerken
Etappe | Gele trui |
Groene trui |
Bolletjestrui |
Witte trui |
Ploegenklassement |
Strijdlust |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Mike Teunissen | Mike Teunissen1 | Greg Van Avermaet | Caleb Ewan | Team Jumbo-Visma | Stéphane Rossetto |
2 | Wout van Aert | niet uitgereikt | ||||
3 | Julian Alaphilippe | Peter Sagan | Tim Wellens | Tim Wellens | ||
4 | Michael Schär | |||||
5 | Toms Skujiņš | |||||
6 | Giulio Ciccone | Giulio Ciccone2 | Trek-Segafredo | Tim Wellens | ||
7 | Yoann Offredo | |||||
8 | Julian Alaphilippe | Thomas De Gendt | ||||
9 | Tiesj Benoot | |||||
10 | Egan Bernal | Movistar Team | Natnael Berhane | |||
11 | Aimé De Gendt | |||||
12 | Trek-Segafredo | Matteo Trentin | ||||
13 | Enric Mas | niet uitgereikt | ||||
14 | Egan Bernal3 | Movistar Team | Élie Gesbert | |||
15 | Mikel Landa | |||||
16 | Alexis Gougeard | |||||
17 | Trek-Segafredo | Matteo Trentin | ||||
18 | Romain Bardet | Movistar Team | Greg Van Avermaet | |||
19 | Egan Bernal | niet uitgereikt | ||||
20 | Vincenzo Nibali | |||||
21 | niet uitgereikt | |||||
Eindklassement | Egan Bernal | Peter Sagan | Romain Bardet | Egan Bernal | Movistar Team | Julian Alaphilippe |
- 1 De groene trui werd in de tweede en derde etappe gedragen door Peter Sagan, die in het puntenklassement tweede stond achter leider Mike Teunissen.
- 2 De witte trui werd in de zevende en achtste etappe gedragen door Egan Bernal, die in het jongerenklassement tweede stond achter leider Giulio Ciccone.
- 3 De witte trui werd in de twintigste en eenentwintigste etappe gedragen door David Gaudu, die in het jongerenklassement tweede stond achter leider Egan Bernal.
België en NederlandBewerken
De Belgen (21 renners, 3 teams), en in mindere mate de Nederlanders (11 renners, 1 team), waren deze Tour zeer talrijk aanwezig. Van de eerste tien ritten werden er zes door renners uit de Lage Landen gewonnen. Voor Nederland waren dit Teunissen in etappe 1 en Groenewegen in etappe 7. Voor België waren dit Teuns in etappe 6, T. De Gendt in etappe 8 en van Aert in etappe 10. Daarnaast won ook Jumbo-Visma, voornamelijk bestaande uit Nederlanders en Belgen, de ploegentijdrit. Beide landen wisten ook een groot aantal truien bij elkaar te sprokkelen: zo was Teunissen in het bezit van de gele en groene trui tijdens etappes 2 en 3, Belg Van Avermaet droeg de bolletjestrui in etappes 2 en 3, die werd overgenomen door landgenoot Wellens die deze van etappe 4 tot en met etappe 18 droeg. Vanaf etappe 3 tot en met etappe 6 droeg van Aert de witte trui. Jumbo-Visma stond eerste in het ploegenklassement van etappe 2 tot en met etappe 6. Wellens droeg het rode rugnummer tijdens etappes 4 en 7, T. De Gendt in etappe 9, Benoot in etappe 10, A. De Gendt in etappe 12 en Van Avermaet in etappe 19.
België is tevens het enige land dat na elke rit minstens één renner op het podium had. Na etappe 19 gebeurde dit niet, omdat de rit niet volledig werd uitgereden en er geen podium werd vastgesteld, wat ook na afloop van de vooraf ingekorte etappe 20 niet gebeurde. De Belg Wellens werd derde in het bergklassement en stond daarvoor op het podium. Op het eindpodium voor het algemeen klassement stond de Nederlander Kruijswijk op de derde plaats.
EindklassementenBewerken
Algemeen klassementBewerken
|
NevenklassementenBewerken
|
|
|
|
Bronnen, noten en/of referenties
|