Ronde van Spanje

Etappe wedstrijd wielrennen

De Ronde van Spanje (Vuelta Ciclista a España, vaak afgekort tot Vuelta, uitspraak "Bwelta") is een meerdaagse wielerwedstrijd die jaarlijks wordt gehouden in Spanje. Samen met de Tour de France en de Giro d'Italia is het een van de drie Grote Rondes. De Ronde van Spanje werd voor het eerst verreden in 1935 en is sinds 1955 ieder jaar georganiseerd. Sinds 2011 behoort de ronde tot de UCI World Tour, nadat hij in 2008 in de Historische kalender werd opgenomen.

Vlag van Spanje Ronde van Spanje
Lokale naam Vuelta Ciclista a España
Bijnaam Vuelta
Regio Spanje
Periode Augustus/september
Organisator Unipublic
Amaury Sport Organisation
Classificatie
Discipline weg
Type Grote Ronde
Internationale kalender UCI World Tour
Geschiedenis
Eerste editie 1935
Aantal edities 78 (2023)
Eerste winnaar Vlag van België Gustaaf Deloor
Laatste winnaar Vlag van Verenigde Staten Sepp Kuss
Laatste Bel. winnaar Remco Evenepoel (2022)
Laatste Ned. winnaar Joop Zoetemelk (1979)
Meeste zeges Vlag van Spanje Roberto Heras
(4 zeges)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Sinds 1995 wordt de Vuelta in de late zomer (augustus-september) verreden. Daarvoor werd de etappekoers gehouden in het voorjaar (april-mei). De ronde heeft door de verplaatsing naar later in het jaar meer prestige gekregen en is daardoor internationaler van karakter geworden, ook omdat renners die in de Ronde van Frankrijk een teleurstellend seizoen hadden, in de Vuelta hun seizoen willen goedmaken. Een overwinning in de Vuelta wordt nu even belangrijk geacht als een overwinning in de Giro, wat voorheen veel minder was.

De Spanjaard Roberto Heras is met vier eindzeges (2000, 2003, 2004, 2005) tot op heden recordhouder.

Een van de opmerkelijkste edities was die van 1977. De Belg Freddy Maertens leidde het klassement toen vanaf de eerste dag en schreef 13 van de 19 etappes op zijn naam, een absoluut record.

De ronde is acht maal door een Belg gewonnen en tweemaal door een Nederlander.

Klassementen bewerken

Anders dan de Ronde van Frankrijk en de Ronde van Italië, heeft de Ronde van Spanje geen traditionele truien voor de klassementsleiders. In de loop van de jaren zijn de leiderstruien, meestal omdat er dan een nieuwe sponsor is gekomen, herhaaldelijk van kleur en uiterlijk veranderd. De trui voor het algemeen klassement was van 1946 tot 1950 wit, van 1955 tot 1976 geel, in 1977 oranje, van 1978 tot 1998 geel, van 1999 tot 2009 goud en vanaf 2010 rood, dit laatste omdat de goudgele trui verward werd met de gele trui in de Ronde van Frankrijk. De trui voor het puntenklassement is sinds 2009 groen (voorheen blauw met gele vissen en dáárvoor oranje) en de trui voor het bergklassement is vanaf 2010 wit met blauwe bolletjes.

Naast deze drie klassementen heeft de Ronde van Spanje vaak nog een vierde klassement, en ook dat verandert regelmatig. Vanaf 2019 is dit het jongerenklassement, zoals ook gebruikt wordt bij de Ronde van Frankrijk en de Ronde van Italië. De trui voor het jongerenklassement, is net als zijn voorganger wit van kleur. Tot en met 2018 was dat klassement het combinatieklassement, dat berekend werd door de klasseringen in de overige drie klassementen bij elkaar op te tellen. De renner met het laagste aantal punten was leider in het combinatieklassement en krijgt de witte trui (voordien zilvergrijs en daarna oranje-groen). Vaak was dit dezelfde renner als de eindwinnaar van het algemeen klassement. Voordat het combinatieklassement werd ingesteld was er een klassement voor de tussensprints, en daarvoor was er een regelmatigheidsklassement. Sinds 2011 wordt ook een prijs van de strijdlust uitgereikt.

Bekende beklimmingen bewerken

De Ronde van Spanje heeft lange tijd gezocht naar beklimmingen die zich naar status konden meten met de Alpe d'Huez en de Mont Ventoux in de Ronde van Frankrijk, of de Mortirolo in de Ronde van Italië. In 1999 werd voor het eerst gefinisht op de Alto de El Angliru, in Asturië. Deze klim is 12,55 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 10,1%. De laatste zes kilometer worden beklommen aan meer dan 13% gemiddeld. Het steilste stuk, beter bekend als Cueña les Cabres, op drie kilometer van de top, heeft een percentage van 23,6%. El Angliru is sindsdien zeven keer beklommen, maar heeft al de naam een van de zwaarste beklimmingen uit de wielersport te zijn. De klim staat bekend als 'de verschrikkelijke Angliru' en 'het beest van Asturië'. De organisatie van de Ronde van Spanje liet na 2002 weten dat El Angliru niet snel meer opgenomen zou worden in het parcours. Dit omdat renners in stormweer naar boven moesten en door de hevige regen de auto's niet boven geraakten op de steile stroken. Daardoor moesten bepaalde renners met lekke banden de berg oprijden. Sindsdien is de beklimming echter toch weer enkele malen opgenomen in het parcours.

Andere bekende beklimmingen zijn de Lagos de Covadonga (eveneens in Asturië), de Alto de Abantos, de Sierra Nevada, Arcalis (in Andorra), Rassos de Peguera en Cerler.

De Ronde van Spanje kent over het algemeen meer bergetappes en aankomsten bergop dan de andere twee grote rondes. Wel zijn deze bergetappes gemiddeld iets minder zwaar.

Lijst van winnaars bewerken

Tweede WereldoorlogSpaanse Burgeroorlog

1935 ·   Gustaaf Deloor
1936 ·   Gustaaf Deloor
1941 ·   Julián Berrendero
1942 ·   Julián Berrendero
1945 ·   Delio Rodríguez
1946 ·   Dalmacio Langarica
1947 ·   Edward Van Dijck
1948 ·   Bernardo Ruiz
1950 ·   Emilio Rodríguez
1955 ·   Jean Dotto
1956 ·   Angelo Conterno
1957 ·   Jesús Loroño
1958 ·   Jean Stablinski
1959 ·   Antonio Suárez
1960 ·   Frans De Mulder
1961 ·   Angelino Soler
1962 ·   Rudi Altig
1963 ·   Jacques Anquetil
1964 ·   Raymond Poulidor
1965 ·   Rolf Wolfshohl
1966 ·   Francisco Gabica
1967 ·   Jan Janssen
1968 ·   Felice Gimondi
1969 ·   Roger Pingeon
1970 ·   Luis Ocaña
1971 ·   Ferdinand Bracke

1972 ·   José Manuel Fuente
1973 ·   Eddy Merckx
1974 ·   José Manuel Fuente
1975 ·   Agustín Tamames
1976 ·   José Pesarrodona
1977 ·   Freddy Maertens
1978 ·   Bernard Hinault
1979 ·   Joop Zoetemelk
1980 ·   Faustino Rupérez
1981 ·   Giovanni Battaglin
1982 ·   Marino Lejarreta
1983 ·   Bernard Hinault
1984 ·   Eric Caritoux
1985 ·   Pedro Delgado
1986 ·   Álvaro Pino
1987 ·   Lucho Herrera
1988 ·   Seán Kelly
1989 ·   Pedro Delgado
1990 ·   Marco Giovannetti
1991 ·   Melchor Mauri
1992 ·   Tony Rominger
1993 ·   Tony Rominger
1994 ·   Tony Rominger
1995 ·   Laurent Jalabert
1996 ·   Alex Zülle
1997 ·   Alex Zülle

1998 ·   Abraham Olano
1999 ·   Jan Ullrich
2000 ·   Roberto Heras
2001 ·   Angel Luis Casero
2002 ·   Aitor González Jiménez
2003 ·   Roberto Heras
2004 ·   Roberto Heras
2005 ·   Roberto Heras
2006 ·   Aleksandr Vinokoerov
2007 ·   Denis Mensjov
2008 ·   Alberto Contador
2009 ·   Alejandro Valverde
2010 ·   Vincenzo Nibali
2011 ·   Chris Froome
2012 ·   Alberto Contador
2013 ·   Chris Horner
2014 ·   Alberto Contador
2015 ·   Fabio Aru
2016 ·   Nairo Quintana
2017 ·   Chris Froome
2018 ·   Simon Yates
2019 ·   Primož Roglič
2020 ·   Primož Roglič
2021 ·   Primož Roglič
2022 ·   Remco Evenepoel
2023 ·   Sepp Kuss

* De zege van Heras uit 2005 werd hem twee maanden nadien ontnomen na een positieve test op epo. Deze schorsing is in 2011 echter teruggedraaid, waardoor Heras zijn overwinning heeft teruggekregen.[1]

Meervoudige winnaars bewerken

Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.

Overwinningen Renner Land Jaren
4 Roberto Heras   Spanje 2000 + 2003 + 2004 + 2005
3 Tony Rominger   Zwitserland 1992 + 1993 + 1994
Alberto Contador   Spanje 2008 + 2012 + 2014
Primoz Roglic   Slovenië 2019 + 2020 + 2021
2 Gustaaf Deloor   België 1935 + 1936
Julián Berrendero   Spanje 1941 + 1942
José Manuel Fuente   Spanje 1972 + 1974
Bernard Hinault   Frankrijk 1978 + 1983
Pedro Delgado   Spanje 1985 + 1989
Alex Zülle   Zwitserland 1996 + 1997
Chris Froome   Verenigd Koninkrijk 2011 + 2017

Overwinningen per land bewerken

Overwinningen Land
32   Spanje
9   Frankrijk
8   België
6   Italië
5   Zwitserland
3   Duitsland,   Verenigd Koninkrijk,   Slovenië
2   Nederland,   Colombia,   Verenigde Staten
1   Ierland,   Kazachstan,   Rusland

Meeste etappezeges bewerken

Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.

# Wielrenner Nationaliteit Overwinningen
1 Delio Rodríguez   Spanje 39
2 Alessandro Petacchi   Italië 20
3 Laurent Jalabert   Frankrijk 18
Rik Van Looy   België 18
5 Seán Kelly   Ierland 16
6 Gerben Karstens   Nederland 14
7 Freddy Maertens   België 13
Tony Rominger   Zwitserland 13
Alejandro Valverde   Spanje 13
10 Domingo Perurena   Spanje 12
Marcel Wüst   Duitsland 12
Primož Roglič   Slovenië 12
13 Julián Berrendero   Spanje 11
Agustín Tamames   Spanje 11
15 John Degenkolb   Duitsland 10
Roberto Heras   Spanje 10
Eddy Planckaert   België 10

Buitenlandse starts bewerken

Jaar Land Stad Aantal etappes
1997   Portugal Lissabon 3
2009   Nederland Assen 4
2017   Frankrijk Nîmes 3
2022   Nederland Utrecht 3

Zie ook bewerken

Externe link bewerken

Zie de categorie Vuelta a España van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.